BRATTLEBORO — Όταν ο John Potter, διευθυντής της επιχειρηματικής περιοχής στο κέντρο της πόλης Lachese, άκουσε την πρόγνωση του καιρού για πρώτη φορά τον περασμένο Ιούλιο, ο εγκέφαλός του πλημμύρισε από ιστορικές αναδρομές όπως η αναμενόμενη βροχόπτωση.
Ο Πότερ ήξερε ότι οι προκάτοχοί του έπρεπε να αναβάλουν τα επίσημα εγκαίνια του κεντρικού θεάτρου του ορόσημου Art Deco πριν από 85 χρόνια κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Τυφώνα της Νέας Αγγλίας τον Σεπτέμβριο του 1938, και στη συνέχεια να κλείσουν το παρακείμενο ξενοδοχείο και τις βιτρίνες για εβδομάδες αφού η τροπική καταιγίδα Irene προκάλεσε ζημιά 500.000 $ το 2011. .
Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη του Πότερ όταν αυτό το καλοκαίρι η οικογένεια Λάττσι κτυπήθηκε από βροχή-ρεκόρ αντί να χτυπηθεί με ακόμα πιο ψιλόβροχο: η διπλή ταινία “Barbie” και “Oppenheimer” προβάλλονται σε ένα ζευγάρι από τις τέσσερις οθόνες του θεάτρου.
«Ήταν απολύτως απίστευτο», είπε σχετικά με τις πωλήσεις εισιτηρίων για ένα πολιτιστικό φαινόμενο που ονομάζεται «Barpenheimer» που προγραμματίζεται να συνεχιστεί αυτό το Σαββατοκύριακο. «Φυσήξαμε την τελευταία παρόμοια περίοδο πριν ξεσπάσει η πανδημία από το νερό».
Ο Λάτσις αποδίδει την τρέχουσα επιτυχία του στη δύναμη και των δύο ταινιών — και στις προσπάθειες μετριασμού των πλημμυρών που κράτησαν το κτίριο ανοιχτό φέτος καθώς πολλές επιχειρήσεις που υπέστησαν ζημιές από την καταιγίδα παρέμειναν κλειστές σε όλη την πολιτεία.
«Έχουμε περάσει πολλά με τον καιρό», είπε ο Πότερ. «Αυτό μας κάνει να έχουμε πολύ ενσυναίσθηση με τους άλλους».
Είμαι στην ευχάριστη θέση να μοιραστώ μερικά μαθήματα.
Όταν η οικογένεια Laches, Έλληνες μετανάστες έγιναν στελέχη επιχειρήσεων, προγραμμάτισαν τα εγκαίνια στις 22 Σεπτεμβρίου 1938 του ομώνυμου κτιρίου τους – ενός τετραώροφου θεάτρου, ξενοδοχείου, εστιατορίου και εμπορικού συγκροτήματος που διαφημιζόταν ως «πόλη μέσα σε πόλη» – είχε στόχο να καταιγίδα το κράτος.
Μπείτε σε έναν καταστροφικό τυφώνα που σχεδόν παραγκωνίζει το εναρκτήριο μιούζικαλ της 20th Century Fox «My Lucky Star» και την ορχήστρα του Felix Ferdinando «Live from the Million Dollar Pier in Atlantic City», σύμφωνα με το νομοσχέδιο.
«Για μένα, αυτό ήταν ένα σημάδι ότι η ευελιξία έπρεπε να είναι μέρος του επιχειρηματικού σχεδίου», είπε ο Πότερ 85 χρόνια αργότερα.
Το 1938, η οικογένεια Lachey χρειάστηκε μόνο να δανειστεί μια αντλία από τον κοντινό πυροσβεστικό σταθμό για να σώσει το υπόγειο. Αλλά όταν η τροπική καταιγίδα Irene έκανε τον παρακείμενο ποταμό Wheatstone Brook να ρέει στο υπόγειο το 2011, χρειάστηκε ένα κλείσιμο δύο μηνών για να αποκατασταθούν τα πλημμυρισμένα ηλεκτρικά, υδραυλικά και συστήματα θέρμανσης.
«Είμαστε στο τέλος της οργής της φύσης», είπε ο Πότερ. «Είχαμε τρομερούς χειμώνες, τρομερές εποχές λάσπης και τεκτονικές αλλαγές στον πολιτισμό».
Τα λάτσι έχουν τροποποιηθεί με διάφορους τρόπους. Εμπορικά, έγινε μη κερδοσκοπικός οργανισμός το 2003, επιτρέποντας πρόσβαση σε δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους για ένα εσωτερικό λίφτινγκ το 2013 και συνεχή εξωτερική συντήρηση της διεύθυνσης που στεγάζει επίσης το πρόσφατα ανακαινισμένο Latchis Bar και το Underground Lounge.
Από κατασκευαστική άποψη, έχει ενισχύσει τις πόρτες και τα παράθυρα δίπλα στο ποτάμι και έχει μεταφέρει πολλές από τις εγκαταστάσεις του σε τοποθεσίες πάνω από το επίπεδο της πλημμύρας.
Ο Πότερ πιστώνει επίσης μεγαλύτερες προσπάθειες μετριασμού σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Ζει, για παράδειγμα, σε μια γειτονιά δύο μίλια δυτικά, όπου η πόλη αντικατέστησε πρόσφατα τις χαμηλές κατοικίες με πλημμυρικές πεδιάδες που αποκαταστάθηκαν με αργή απορροή και αποθήκευση νερού. Κατασκήνωσε στο ξενοδοχείο Latchis για μερικές άγρυπνες νύχτες τον Ιούλιο φέτος και εκτίμησε τα αποτελέσματα.
«Δεν νικηθήκαμε και αναρωτιέμαι αν κάποια από αυτά τα μέτρα που προηγήθηκαν μας έδωσαν αρκετά περιθώρια για να επιβιώσουμε», είπε ο Πότερ.
Και έτσι, σε αυτήν την επέτειο, η οικογένεια Λάτση παρουσιάζεται ως μια εικόνα του πώς η υπομονή, η επιμονή και η υποστήριξη της κοινότητας μπορούν, αργά αλλά σταθερά, να γίνουν πραγματικότητα.
«Είναι θέμα βαθμών», είπε ο Πότερ. “Εάν μπορείτε να επηρεάσετε τη ζημιά από την καταιγίδα κατά 2 ή 3%, αυτή θα μπορούσε να είναι η διαφορά μεταξύ καταστροφικών πλημμυρών και μόλις δύο αγχωτικών ημερών. Νομίζω ότι κάθε λίγο βοηθάει”.