και ακόμα από 892 από τον Abi Damaris Corbin. (Φωτογραφία: Chris Waite) Βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, 892 Απεικονίζει έναν βετεράνο πολέμου που αγωνίζεται να επανενταχθεί στην πολιτική ζωή, και αφού η αξιοπρέπειά του έχει πληγεί από μια εύθραυστη οικονομική κατάσταση και μια κοινωνία που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του, αποφασίζει να σταματήσει την τράπεζα. Παρακάτω, ο μοντέρ Κρις Γουέιτ συζητά πώς άλλαξε επιδέξια τον ρυθμό της ταινίας, βασιζόμενος στην ελληνική τραγωδία για να κάνει την τελική πράξη όσο πιο συγκινητική γίνεται και διαμορφώνοντας την τελική παράσταση του Μάικλ Κένεθ Ουίλιαμς.
διευθυντής: Πώς και γιατί καταλήξατε να γίνετε ο μοντέρ της ταινίας σας; Ποιοι είναι οι παράγοντες και τα χαρακτηριστικά που οδήγησαν στον διορισμό σας σε αυτή τη δουλειά;
Βρεγμένος: Μετά την κοπή της διατριβής του σκηνοθέτη Abe Damaris Corbin στο USC MFA, ΣάκαΟ μπαμπάς μου και εγώ γίναμε μια «οικογένεια ταινιών» με πολλούς άλλους από αυτό το έργο, συμπεριλαμβανομένου του επιβλέποντος επεξεργαστή ήχου και του μίκτη επαναηχογράφησης Peter Bweck και της συμπαραγωγού Elena Bawik. Με τα χρόνια, έχω γίνει μια έμπιστη φίλη και συνεργάτιδα και νιώθει άνετα να μου αναπηδά ιδέες ήδη από το στάδιο του σεναρίου. Όταν κάνουμε μοντάζ μαζί, ο μπαμπάς και εγώ μοιραζόμαστε τη δέσμευσή μας να μην κάνουμε καμία προσπάθεια για να βρούμε και να γυαλίσουμε την ταινία, ενώ διασκεδάζουμε πολύ στη διαδικασία. Εκτιμά επίσης την ταχύτητά μου – μετά το τέλος της πρωτογενούς παραγωγής, είχαμε μόνο έξι εβδομάδες για να ορίσουμε μια προθεσμία για την υποβολή του Sundance.
διευθυντής: Όσον αφορά την προώθηση της ταινίας σας από την πρώτη της συλλογή έως την τελική ιστορία σας, ποιοι είναι οι στόχοι σας ως μοντέρ; Ποια στοιχεία της ταινίας θα θέλατε να βελτιώσετε, να διατηρήσετε, να εξαλείψετε ή να επαναλάβετε πλήρως;
Βρεγμένος: Ο μπαμπάς μου και εγώ κάναμε από νωρίς μια συμφωνία ότι δεν θα επαναπαυόμασταν μέχρι να γίνει αληθινή κάθε στιγμή της ταινίας και κάθε καρέ χτιστεί στο σύνολό της. 892 Περιλαμβάνει μερικές τηλεφωνικές κλήσεις μεταξύ χαρακτήρων. Η Abi εργάστηκε προσεκτικά με τον πολύ ταλαντούχο DP Doug Emmett για να σχεδιάσει τη λίστα αποκλεισμού και τις λήψεις για να διατηρήσει κάθε τηλεφωνική κλήση φρέσκια και ενδιαφέρουσα ενώ ταυτόχρονα ανέβασε την ένταση σε όλη τη διάρκεια. Ο στόχος μου ήταν να ανεβάσω τον πήχη για τη δουλειά τους δημιουργώντας φυσικούς ρυθμούς στο mod για να διατηρηθεί η ροή της ταινίας σε κάθε σεκάνς και να χτίσω πάνω στην κάθαρση στο τέλος.
διευθυντής: Πώς πετύχατε αυτούς τους στόχους; Ποια είδη τεχνικών επεξεργασίας, διαδικασιών ή ελέγχων ανατροφοδότησης επέτρεψαν να συμβεί αυτό το έργο;
Βρεγμένος: Το ενδιαφέρον με το να είσαι άνθρωπος είναι ότι ενσωματωμένο βαθιά στον εγκέφαλό μας είναι ένα κοινωνικό ζώο που προετοιμάζεται για επιβίωση. Δεν μπορούμε παρά να διαβάσουμε υποσυνείδητα τη γλώσσα του σώματος και την οπτική επαφή αναζητώντας ενδείξεις για το περιβάλλον μας. Ένας τρόπος για να δημιουργήσετε μια φυσική ροή στη σειρά είναι να είστε πολύ προσεκτικοί για να παρακολουθείτε το μάτι και πού δίνουν οι χαρακτήρες την ενεργό προσοχή τους. Εάν ένας χαρακτήρας κινήσει ή ακόμα και μετακινήσει τα μάτια του προς μια κατεύθυνση, τα πρωταρχικά μας ένστικτα θα μετατοπίσουν την αντίληψή μας προς την ίδια κατεύθυνση στην περίπτωση ενός λιονταριού που εντοπίστηκε στον θάμνο και τα μάτια ενός άλλου ανθρώπου σας προειδοποιούν να τρέξετε σαν κόλαση. Εάν κατευθύνετε τα μάτια σας από μια θέση στην οθόνη με μια προσαρμογή στο σημείο που θέλω να φαίνονται στην επόμενη λήψη, τα μάτια σας θα φαίνονται πραγματικά εκεί που θέλω και δεν θα ψάχνουν στο κάδρο για το εστιακό σημείο. Σύντομα θα βρεθείτε σε έκσταση. Ο χρόνος περνάει γρήγορα όταν είσαι σε ονειρική κατάσταση.
διευθυντής: Ως συντάκτης, πώς μεγαλώσατε στην επιχείρηση και τι επιρροές είχε στη δουλειά σας;
Βρεγμένος: Προέρχομαι από μια ταπεινή ανατροφή της μεσαίας τάξης στο Κάνσας. Στην έκτη δημοτικού, ο μπαμπάς μου αγόρασε μια βιντεοκάμερα Sony Hi8 και σε ελάχιστο χρόνο άρχισα να φτιάχνω σκετς εμπνευσμένα από το SNL με τους φίλους μου που λατρεύω να βασανίζω την οικογένειά μου καθώς τα ξαναπαίζουν σήμερα. Στο γυμνάσιο, απέκτησα πρόσβαση στην ομάδα γραμμικής επεξεργασίας «Video Toaster»/S-VHS και ανακάλυψα ότι το πώς η επεξεργασία βίντεο και μουσικής μαζί μπορεί να κάνει τη μαμά σου να κλάψει.
Μετά από αυτό, ήξερα ότι ήθελα να κόψω ταινίες, αλλά δεν μπορούσα να αντέξω οικονομικά τη σχολή κινηματογράφου. Αφού έφτασα στο Χόλιγουντ χωρίς δίκτυο δημιουργίας ταινιών, δεν είχα την ευκαιρία να εργαστώ ως ασκούμενος ή βοηθός, οπότε σήκωσα τα μανίκια και έκοψα τα πάντα. Μετά από ένα σωρό ταινίες μικρού μήκους, έκλεισα μια διατριβή του USC MFA, Gregg Helvey’s Αρκετά , Υποψήφια για βραβείο Όσκαρ Short Live-Action. Σύντομα, άρχισα να κόβω τα χαρακτηριστικά και εξακολουθούσα να βρίσκω ότι κάθε ταινία είναι μια ακόμη ευκαιρία για να βελτιώσω την τέχνη μου. Το 2017, το χίντι δράμα του Dipesh Jain . cut αγαπητέ ΤζούλιανΕκεί εντυπωσιάζονται και οι Scorsese και Trio. Έχετε μάθει πώς να εστιάσετε το mod στο συναίσθημα μιας σκηνής και να ακολουθείτε αυτά τα συναισθήματα από τον έναν χαρακτήρα στον άλλο.
Είχαμε τόσες πολλές επιρροές και εμπνεύσεις 892Αλλά η πρόκληση και η ελευθερία του μοντάζ ταινιών είναι ότι ως μοντέρ ερμηνεύω αυτό που βλέπω και αισθάνομαι στα πλάνα. Έχω μάθει να μην πιέζω μια ταινία στο στυλ ή το σχήμα κάποιου άλλου, αλλά να ακούω την ίδια την ταινία και να αφήνω αυτή τη μαγεία να μου ψιθυρίσει στο αυτί για να μου πει πώς θέλει να κοπεί η ταινία.
διευθυντής: Τι σύστημα επεξεργασίας χρησιμοποιήσατε και γιατί;
Βρεγμένος: Όταν ήμουν 19, έπιασα δουλειά σε μια θυγατρική της WB στο Κάνσας. Η μεγαλύτερη ομάδα μοντάζ της εγκατάστασης έτρεχε το Media 100. Στο τέλος της αίθουσας, σαν εκ των υστέρων, υπήρχε μια μικρή αίθουσα επεξεργασίας με ένα σκονισμένο παλιό Avid Xpress. Το αφεντικό μου μου έδωσε την επιλογή να μάθω το ένα ή το άλλο. Έχοντας ονειρευτεί να κόψω ταινίες κάποια μέρα, επέλεξα την Avid. Ενώ όλα αυτά τα χρόνια έχω αφιερώσει χρόνο στο Edit*, το Premiere Pro και το FCP Classic, το Avid Media Composer ήταν πάντα η αγαπημένη μου σμίλη αφήγησης.
διευθυντής: Ποια είναι η πιο δύσκολη σκηνή στην αφήγηση και γιατί; Και πώς το έκανες αυτό;
Βρεγμένος: Το τέλος της ταινίας ήταν το πιο λεπτό από άποψη κοπής. 892 Παρεμπιπτόντως, ακολουθεί τη μορφή της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, επομένως η κάθαρση είναι το κλειδί της ταινίας για τη συναισθηματική κατάβαση. Είχαμε πολλά κομμάτια να δουλέψουμε, αλλά ανακαλύψαμε ότι μπορούσαμε να επιλέξουμε να ενθουσιάσουμε ή να εκπλήξουμε το κοινό όταν φτιάχνουμε το τέλος και βρήκαμε το σασπένς να βγει πιο δυνατό. Επιλέγουμε επίσης προσεκτικά τι βλέπει το κοινό στην οθόνη. Η λέξη άσεμνο προέρχεται από τους Έλληνες και σημαίνει γι’ αυτούς «εκτός σκηνής», γι’ αυτό χρησιμοποιήσαμε πάνω από 2.000 χρόνια αφηγηματικής σοφίας για να διαμορφώσουμε την κάθαρση και τον τρόπο που επιλέξαμε να φτάσουμε στις τελευταίες στιγμές της ταινίας.
διευθυντής: Τι ρόλο είχαν τα οπτικά εφέ, η σύνθεση ή άλλες τεχνικές μετά την παραγωγή σε σχέση με το τελικό μοντάζ;
Βρεγμένος: Για να μεγιστοποιήσω τη ροή, πέρασα χρόνο παρακολουθώντας την ταινία σιωπηλά – ο ήχος μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη – αφαιρώντας προσεκτικά τα άδεια καρέ. Εφάρμοσα επίσης αυτό που αποκαλώ “αόρατο πλαίσιο κύλισης”, το οποίο ο πατέρας μου θέλει να αποκαλεί “προσθήκη βουτύρου”, σε περιοχές που ήθελα να ρέω πιο γρήγορα αφαιρώντας προσεκτικά το πρώτο και το τελευταίο καρέ κάθε επεξεργασίας σε αυτές τις ακολουθίες. Συνήθως, αυτά τα επιπλέον καρέ είναι ανεπαίσθητα, αλλά σε γενικές γραμμές μπορούν να κάνουν τη σειρά να ρέει καλύτερα. Έτσι, από την αρχή και το τέλος του 2ου Κεφαλαίου έχουμε πολλές τηλεφωνικές συνομιλίες, η εφαρμογή “βούτυρο” σε αυτές τις σεκάνς, ενώ δεν περιορίζεται στη μέση της ταινίας, αντισταθμίζει την ταχύτητα ώστε να αποτραπεί η μεταφορά ενός τμήματος σε σχέση με τα άλλα.
διευθυντής: Τέλος, τώρα που τελείωσε η διαδικασία, τι νέα νοήματα έχει πάρει η ταινία για εσάς; Τι ανακαλύψατε στα πλάνα που μπορεί να μην είχατε δει αρχικά, και σε τι διαφέρει η τελική σας αντίληψη για την ταινία από αυτή με την οποία ξεκινήσατε;
Βρεγμένος: Διαβάζοντας το σενάριο των Kwame Kwei-Armah και Abi, βρήκα την αφήγηση και το σχέδιο κομψά απλά. Αλλά όταν άρχισαν να εμφανίζονται οι καθημερινές εφημερίδες, συνειδητοποίησα γρήγορα ότι οι λεπτές περιπλοκές της παραγωγής ταινιών και της υποκριτικής απαιτούσαν την προσπάθειά μου να ανταποκριθώ ή να ανεβάσω το πολύ υψηλό επίπεδο που έθεσε το καστ και το συνεργείο. Αυτή η αίσθηση του καθήκοντος αυξήθηκε δραματικά όταν μάθαμε την τραγική είδηση του θανάτου του Michael K. Williams. Δυστυχώς, η μέρα που το ακούσαμε ήταν επίσης η πρώτη μέρα που ο μπαμπάς μου και εγώ αρχίσαμε να τον καλούμε στο στόχαστρο. Ένιωσα μια βαθιά ευθύνη για να φτιάξω καλά την τελευταία του παράσταση.
Η δημιουργία αυτής της ταινίας ήταν πολύ προσωπική για τον Michael K. Williams, όπως και για όλους στην ομάδα. Η ώθηση για αυτό το ταξίδι ήταν να τιμήσει τον Brian Brown Easley ως άνθρωπο με μια ιστορία να πει. Ήταν ο πρώτος που το είπε. Είναι τιμή μου να εμβαθύνω σε αυτό το έργο με όλη μου την ψυχή για να υποστηρίξω τη συνέχιση της αφήγησης της ιστορίας του.