Αυτή την εβδομάδα, η συνειδητοποίηση της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της είναι πιο δύσκολη από ποτέ χάρη στο COP26. και ενώ Μπορούμε να πούμε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να λαμβάνουν υπόψη τους το κλίμα στους προϋπολογισμούς τους, Και μένει πολύς δρόμος. Πράγματι, «οι οικονομικές απώλειες από ακραία καιρικά φαινόμενα αντιπροσωπεύουν τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο φυσικών καταστροφών για τις χώρες σε όλη την Ευρώπη», λέει ο Alvis Link, αναπληρωτής διευθυντής αξιολόγησης κρατικών αξιολογήσεων στο Scope. Σημειώνει ότι μεταξύ 1980 και 2019, τα ακραία καιρικά φαινόμενα προκάλεσαν εκτιμώμενο οικονομικό κόστος 446 δισεκατομμυρίων ευρώ (3% του ΑΕΠ το 2019). κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ).
Παρακάτω είναι μια ενδιαφέρουσα ανάλυση από τον οίκο αξιολόγησης Scope σχετικά με το κόστος και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για τις χώρες, τις οικονομίες τους και τις αξιολογήσεις τους, συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας.
Είναι δύσκολο να αναλυθούν οι τάσεις στις οικονομικές απώλειες δεδομένου αυτού Οι περιπτώσεις κακοκαιρίας και φυσικών καταστροφών, όπως δασικές πυρκαγιές, διαφέρουν πολύ από έτος σε έτος Με τις περισσότερες οικονομικές απώλειες να συγκεντρώνονται σε μερικά ακραία γεγονότα. Η Γερμανία διέθεσε 30 δισεκατομμύρια ευρώ για τη χρηματοδότηση των προσπαθειών ανοικοδόμησης μετά τις πλημμύρες του Ιουλίου του 2021 που κατέστρεψαν τμήματα της Δυτικής Ευρώπης ενώ Η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε 500 ευρώ για τη χρηματοδότηση βοήθειας και αποζημιώσεων για ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια και τα υπάρχοντά τους στις πυρκαγιές του καλοκαιριούΗ μακροοικονομική σημασία των ακραίων καιρικών φαινομένων για τις χώρες του ΕΟΧ κατά την περίοδο 1980-2019 ήταν περιορισμένη, αν και διέφερε ευρέως μεταξύ των χωρών (βλ. Παράρτημα Ifor για μια πλήρη επισκόπηση). Χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης όπως η Κροατία, η Ρουμανία, η Τσεχία, η Βουλγαρία και η Ουγγαρία επλήγησαν περισσότερο, με μέσες ετήσιες οικονομικές απώλειες από ακραία καιρικά φαινόμενα κατά την περίοδο 1980-2019 να κυμαίνονται από 0,11% έως 0,15% του ΑΕΠ, που είναι πολύ υψηλότερο από τον μέσο ΕΟΧ 0,07% (Εικ. 2) Γενικά, οι χώρες με χαμηλότερο εισόδημα τείνουν να έχουν το υψηλότερο κόστος από ακραία καιρικά φαινόμενα στο παρελθόν (Εικ. 3).
Η Νότια Ευρώπη είναι πιο εκτεθειμένη με το μέγεθος των συνολικών απωλειών στην ευημερία να είναι αρκετές φορές υψηλότερες από τις απώλειες στο βόρειο τμήμα της χώραςs, που προκλήθηκαν από παράκτιες ξηρασίες και πλημμύρες. Ομοίως, οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης φαίνεται να είναι πιο ευάλωτες, αλλά κυρίως οδηγούνται από πλημμύρες στην ενδοχώρα. Αυτά τα αποτελέσματα είναι παρόμοια με αυτά που επισημάνθηκαν στο τεστ καταπόνησης του κλίματος της ΕΚΤ σε επίπεδο οικονομίας, το οποίο υπογραμμίζει ότι οι εταιρείες που εκτίθενται σε υψηλό φυσικό κίνδυνο συγκεντρώνονται κυρίως στη νότια Ευρώπη.
Εξαιρουμένων των απωλειών που σχετίζονται με την αυξημένη θνησιμότητα (των οποίων οι εκτιμήσεις ποικίλλουν πολύ ανάλογα με την υπόθεση της νομισματικής αξίας της ζωής), η συνολική ετήσια απώλεια ευημερίας θα ανερχόταν στο 0,4% του ΑΕΠ (Εικ. 5). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκτιμήσει ότι οι απώλειες του ΑΕΠ λόγω των αρνητικών επιπτώσεων των κυμάτων καύσωνα στην ανθρώπινη παραγωγικότητα θα πενταπλασιαστούν, από 0,2% κατά μέσο όρο την περίοδο 1981-2010 σε 1,14% τη δεκαετία του 1960..
Ωστόσο, αυτές οι εκτιμήσεις είναι υπεύθυνες μόνο για τις άμεσες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών. Δεν περιλαμβάνονται οι επιπτώσεις του Γύρου 2 που περιλαμβάνουν τις πιθανές επιπτώσεις σε τομείς που είναι αναμφισβήτητα πιο ευάλωτοι σε φυσικούς κινδύνους όπως η αλιεία, η δασοκομία ή ο τουρισμός.
Ο τουρισμός είναι ένας από τους τομείς που εκτίθενται σε δύσκολες καιρικές συνθήκες
Αν και δεν υπολογίζουμε τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής σε αυτούς τους τομείς, σημειώνουμε ότι οι μεσογειακές οικονομίες βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε εκείνους τους τομείς που είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν από τις πιο έντονες καιρικές συνθήκες. Η συνολική συνεισφορά της γεωργίας, της αλιείας, της δασοκομίας και του τουρισμού στο ΑΕΠ είναι περίπου 10% για τις χώρες της Νότιας Ευρώπης σε σύγκριση με 6% στη Βόρεια Ευρώπη, 5% στην Κεντρική Νότια Ευρώπη και 3% στην Κεντρική Βόρεια Ευρώπη (Εικ. 6).
Ο παράκτιος τουρισμός κινδυνεύει ιδιαίτερα λόγω διαταραχών που συνδέονται με σφοδρές καταιγίδες στον τομέα των μεταφορών, της ενέργειας και του νερού από τις οποίες εξαρτάται ο κλάδος. Ομοίως, η αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να οδηγήσει σε μετατοπίσεις στις τουριστικές ροές καθώς οι κλιματικές συνθήκες γίνονται πιο ευνοϊκές στις βόρειες χώρες σε βάρος των νότιων περιοχών. Έτσι, η τουριστική δραστηριότητα στη νότια Ευρώπη μπορεί να μειωθεί, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τις οικονομικές δραστηριότητες αυτών των χωρών.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν καλή βαθμολογία όσον αφορά τους φυσικούς κινδύνους
Σημειώνουμε ότι στο διεθνές πλαίσιο, οι ευρωπαίοι κυρίαρχοι βαθμολογούνται γενικά καλά στην κλίμακα φυσικού κινδύνου μας. Οι κίνδυνοι φυσικών καταστροφών φαίνεται να επηρεάζουν κυρίως κυρίαρχα έθνη στην Ασία, τη Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Καραϊβική, ενώ παραμένουν, κατά μέσο όρο, περισσότερο περιορισμός για τις ευρωπαϊκές οικονομίες.. Συνολικά, βρίσκουμε μια σαφή συσχέτιση μεταξύ του WRI και των ιστορικών οικονομικών απωλειών από ακραία καιρικά φαινόμενα, αν και υπάρχουν ορισμένες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις (Εικ. 7). Ολλανδία (AAA/σταθερό), που έχει υποστεί σχετικά μέτριες οικονομικές απώλειες τα τελευταία 40 χρόνια (1,1% του ΑΕΠ 2019), iΕίναι η πιο εκτεθειμένη χώρα στην Ευρώπη σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Πόρων λόγω της μεγάλης πρόκλησης που δημιουργεί η άνοδος της στάθμης της θάλασσας Δεδομένου ότι το ένα τέταρτο της χώρας βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Ενώ οι αξιολογήσεις μας περιλαμβάνουν ήδη μια μελλοντική αξιολόγηση των φυσικών κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις, η σημασία τέτοιων κινδύνων για την πιστοληπτική ικανότητα του δημοσίου θα αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου καθώς τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται πιο συχνά και σοβαρά. Είναι επίσης πιθανό να αλληλεπιδρά όλο και περισσότερο με άλλους πυλώνες κινδύνου, καθώς οι κλιματικοί κίνδυνοι επεκτείνονται στις οικονομικές και χρηματοοικονομικές επιδόσεις καθώς και στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Έτσι, ο επιπολασμός των φυσικών κινδύνων θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη διακύμανση της βαθμολογίας, καθώς χώρες που είναι περισσότερο εκτεθειμένες σε φυσικούς κινδύνους –όπως η Τουρκία (Β/αρνητικό), η Ελλάδα (ΒΒ+/σταθερός) ή η Ρουμανία (ΒΒΒ-/σταθερός) – τείνουν να έχουν υψηλότερη έκθεση σε φυσικούς κινδύνους. Ταξινομήσεις ανά πεδίο εφαρμογής, με εξαίρεση την Ολλανδία (Εικ. 8).
Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την αναφορά Εδώ
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”