Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι μεγάλες φάλαινες τρώνε τουλάχιστον τρεις φορές περισσότερο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, ένα εύρημα που υπογραμμίζει τη σημασία τους για τη διατήρηση της υγείας των ωκεανών.
σπουδάζοντας, Δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο περιοδικό με κριτές ιδιοσυγκρασία φύση, παρέχει ενδείξεις για το γιατί εκατομμύρια από τις μεγαλύτερες φάλαινες του πλανήτη καταστρέφουν το θαλάσσιο περιβάλλον.
Δύο επιστήμονες είπαν στο Insider ότι η αναδημιουργία πληθυσμών φαλαινών θα μπορούσε να κάνει θαύματα για το θαλάσσιο περιβάλλον και μπορεί ακόμη και να βοηθήσει στην αναπλήρωση των πληθυσμών ψαριών που μειώνονται.
Το Παράδοξο Κριλ
Από το 1900 έως το 1970, η βιομηχανική φαλαινοθηρία εξαλείφθηκε 1,5 εκατομμύριο μεγάλες φάλαινες γύρω από την Ανταρκτική.
«Τα μεγαλύτερα είδη φαλαινών του πλανήτη κυνηγήθηκαν συστηματικά, μειώνοντας την αφθονία τους κατά περισσότερο από 70 τοις εκατό σε πολλές περιπτώσεις», είπε στο Insider ο Νίκολας Μπένσον, συγγραφέας της μελέτης και επιμελητής της μελέτης απολιθωμάτων θαλάσσιων θηλαστικών στο Ινστιτούτο Smithsonian.
«Το 99 τοις εκατό των μπλε φαλαινών που ζούσαν το 1900 είχαν εξαφανιστεί μέχρι το 1960», είπε.
Οι επιστήμονες υπέθεσαν στη δεκαετία του 1970 ότι χωρίς τις φάλαινες να τις λεηλατούν, ομάδες κριλ και ψαριών θα εκραγούν και άλλα αρπακτικά θα ευδοκιμούσαν καθώς κάλυπταν το κενό στην τροφική αλυσίδα.
Δεν έγινε όμως αυτό. Το οικοσύστημα δεν επανήλθε ποτέ.
«Πράγματι, υπήρξε μια εκπληκτική πτώση [of krill] τα επόμενα 50 χρόνια — και συμβαίνει ακόμα σήμερα», δήλωσε ο Μάθιου Σάβοκα, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ναυτικό Σταθμό Χόπκινς του Στάνφορντ.
«Η μεγαλύτερη μείωση στη βιομάζα κριλ παρατηρήθηκε στις περιοχές όπου σκοτώθηκαν οι περισσότερες φάλαινες», είπε στο Insider.
Το «παράδοξο κριλ» έχει αφήσει τους επιστήμονες μπερδεμένους.
Οι φάλαινες προσφέρουν περισσότερη τροφή από ό,τι πιστεύαμε
Μέχρι πρόσφατα, ήταν πολύ δύσκολο να εξοικειωθείτε με το μέγεθος διατροφής των φαλαινών. Δεν μπορούν να κρατηθούν σε αιχμαλωσία και τρέφονται βαθιά κάτω από την επιφάνεια του νερού.
Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν τη μελέτη ανέπτυξαν αισθητήρες που μπορούν να ανιχνεύσουν ψάρια και κριλ όταν τα τρώει η φάλαινα.
Αυτοί οι αισθητήρες, που συνδέονται με τις φάλαινες χρησιμοποιώντας βεντούζες, όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο, χρησιμοποιήθηκαν για την παρακολούθηση 321 φαλαινών από επτά διαφορετικά είδη στον Νότιο Ωκεανό, που περιβάλλει την Ανταρκτική.
Χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι φάλαινες τρώνε τρεις ή περισσότερες φορές από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.
Αυτό σημαίνει ότι οι πληθυσμοί πριν από τη φαλαινοθηρία στον Νότιο Ωκεανό θα είχαν καταναλώσει περίπου 400 εκατομμύρια μετρικούς τόνους κριλ ετησίως, πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο.
Αυτή είναι επίσης διπλάσια από τη συνολική ποσότητα κριλ που παραμένει στην Ανταρκτική σήμερα.
(Elliott Hazen υπό άδεια NOAA/NMFS 16111)
πάνω από: Οι ερευνητές πλησιάζουν μια μπλε φάλαινα για να προσαρτήσουν μια ετικέτα αναρρόφησης.
Αυτό σημαίνει ότι οι φάλαινες παράγουν πολλά από τα πλούσια σε σίδηρο περιττώματα τους, γεγονός που εξηγεί τη σοβαρότητα της περιβαλλοντικής ζημιάς όταν έχουν θανατωθεί.
«Πιστεύουμε ότι αυτές οι φάλαινες λειτουργούν ως κύριοι ανακυκλωτές θρεπτικών ουσιών σε αυτό το οικοσύστημα», είπε ο Savoca.
Όταν οι φάλαινες τρέφονται και αφοδεύουν, αναδιανέμουν το σίδηρο προς την επιφάνεια του ωκεανού. Αυτό καθιστά τον σίδηρο διαθέσιμο στο φυτοπλαγκτόν, το οποίο είναι μικροσκοπικά φύκια που δεν μπορούν να αναπτυχθούν χωρίς θρεπτικά συστατικά.
Αυτά με τη σειρά τους τρώγονται από το κριλ που τρώγονται από τις φάλαινες.
Χωρίς τις φάλαινες, ένα μεγάλο ποσοστό αυτού του σιδήρου θα έπεφτε προς τον πυθμένα του ωκεανού, εγκαταλείποντας ουσιαστικά το οικοσύστημα.
Ο Benson και ο Savoca είπαν ότι με τις φάλαινες να εμφανίζονται ως βασικός παίκτης στο οικοσύστημα, η αναδημιουργία πληθυσμών φαλαινών στον Νότιο Ωκεανό και σε άλλους ωκεανούς θα ήταν ευεργετική για τα θαλάσσια περιβάλλοντα.
“Θα δείτε περισσότερα κριλ, περισσότερες φάλαινες”, είπε ο Benson. “Πιθανότατα θα δείτε επίσης, ως αποτέλεσμα ενός πιο υγιούς οικοσυστήματος, αυξημένη παραγωγικότητα ψαριών, πληθυσμοί πιγκουίνων μπορεί να ανακάμψουν και υπάρχουν κάθε είδους συνέπειες κατάντη.”
Σήμερα, είπε, η φαλαινοθηρία «δεν έχει σημαντική επίδραση στον παγκόσμιο πληθυσμό των φαλαινών», επειδή το μέγεθός της είναι πολύ μικρό σε σύγκριση με το παρελθόν.
Αλλά ο Benson είπε ότι πολλές περισσότερες φάλαινες – εκατοντάδες χιλιάδες – σκοτώνονται κατά λάθος από ανθρώπους, είτε συντρίβοντας σε πλοία είτε κολλώντας σε αλιευτικά εργαλεία.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά από ενδιαφέρονται για το εμπόριο.
Περισσότερα από το Business Insider: