Το 1896, Σπυρίδων Λιούις Η Δημιουργία της Ελληνικής Μαθηματικής Ιστορίας. Κέρδισε τον πρώτο μαραθώνιο των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
Ο Σπυρίδων Λούις (Σπυρίδων Λούης) γεννήθηκε στην πόλη Μαρούσι της βόρειας Αθήνας στις 12 Ιανουαρίου 1873.
Ο πατέρας του πούλησε μεταλλικό νερό στην Αθήνα, εκείνη την εποχή δεν είχε κεντρική παροχή νερού και ο Σπυρίδων τον βοήθησε μεταφέροντάς το. Ήταν ένας «φορέας νερού».
Μετά την απόφαση του Pierre de Coubertin το 1894 να αναβιώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έγιναν προετοιμασίες για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα. Ένας από τους αγώνες θα είναι ο Μαραθώνιος, μια εκδήλωση που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ πριν.
Οι Έλληνες ήταν πολύ ενθουσιασμένοι για αυτό το νέο γεγονός και αποφάσισαν να διοργανώσουν τους Προκριματικούς Μαραθωνίου. Αυτοί οι αγώνες διοργανώθηκαν από τον συνταγματάρχη Παπαδιαμάντοπουλο, ο οποίος προηγουμένως υπηρέτησε τον Λούις στο στρατό.
Ο Παπαδιαμάντοπουλος, που γνώριζε το ταλέντο του Λούις για το τρέξιμο, τον είχε πείσει να το δοκιμάσει. Συμμετείχε στον δεύτερο προκριματικό αγώνα και πήρε την πέμπτη θέση.
Στις 6 Απριλίου 1896, οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν στην Αθήνα, μια μακρόχρονη παράδοση στην αρχαία Ελλάδα.
Ο Ολυμπιακός Μαραθώνιος πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου 1896.
Στον μαραθώνιο, ο συνταγματάρχης Παπαδιαμάντοπουλος έδωσε το σήμα εκκίνησης για το μικρό γήπεδο, το οποίο αποτελείται από δεκατρείς αθλητές από την Ελλάδα και τέσσερις από άλλες χώρες.
Ο Edwin Flack, ο Αυστραλός δρομέας, πήρε το προβάδισμα, έχοντας ήδη κερδίσει τα 800 και τα 1500 μέτρα. Ο Σπυρίδων έκλεισε αργά το Flack. Ο Αυστραλός, που δεν είχε συνηθίσει να τρέχει σε μεγάλες αποστάσεις, κατέρρευσε από την εξάντληση.
Όταν ο Σπυρίδων μπήκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο στον τελευταίο γύρο, τον συναντήθηκε με μια δυνατή φωνή – “Hellene, Hellene!”
Συνοδεύτηκε από τον Πρίγκιπα του Κωνσταντίνου και τον Πρίγκιπα Γιώργο της Ελλάδας στον τελευταίο γύρο.
Ο Σπυρίδων κέρδισε τον αγώνα περισσότερο από επτά λεπτά, με χρόνο 2:58:50. Γιορτάστηκε ως εθνικός ήρωας.
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Σπυρίδων τελείωσε την αθλητική του καριέρα και έγινε αγρότης και αστυνομικός.
Έχει επίσης εμφανιστεί ως επισκέπτης σε πολλές αθλητικές εκδηλώσεις και πάντα επικροτούσε με θαυμασμό.
Την 1η Αυγούστου 1936, ο Χίτλερ τον προσκάλεσε στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Ο Σπυρίδων παρευρέθηκε στην τελετή και δήλωσε ότι του έδωσε ένα κλαδί ελιάς από την Ολυμπία, τη γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων, ως σύμβολο της ειρήνης.
Σαράντα χρόνια αργότερα, ο Σπυρίδων θυμάται τις στιγμές μετά τη νίκη του: «Αυτή η ώρα ήταν κάτι αδιανόητο και μου φαινόταν ακόμα στη μνήμη μου σαν ένα όνειρο… Τα κλαδιά και τα λουλούδια μου έβρεχε. Όλοι φώναζαν το όνομά μου και έριχναν τα καπέλα τους στον αέρα …»
Στις 26 Μαρτίου 1940, ο Σπυρίδων Λιούις πέθανε στο Μαρούσι.
Στην Ελλάδα, πολλά αθλητικά ιδρύματα πήραν το όνομά τους από τον Σπυρίδωνα Λιούις. Σε αυτά περιλαμβάνονται το Ολυμπιακό Στάδιο στην Αθήνα όπου διοργανώθηκαν οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, καθώς και ο δρόμος έξω από το στάδιο.