Τι έμαθε η Ινδία από τους αρχαίους Έλληνες;

Η σύνδεση μεταξύ των δύο μεγάλων αρχαίων πολιτισμών της Ελλάδας και της Ινδίας, που διήρκεσε περισσότερο από δύο αιώνες ξεκινώντας από την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 326 π.Χ., αποτέλεσε αντικείμενο πολλών βιβλίων Ινδών και Δυτικών μελετητών για πολλά χρόνια.

Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Ελλάδα το 2018, ο Ινδός πρόεδρος Ραμ Ναθ Γκόβιντ επαίνεσε τον Μέγα Αλέξανδρο για τη συμβολή του στην ιστορία της χώρας του.

“Ο πιο διάσημος Έλληνας που ήρθε στην Ινδία ήταν σίγουρα ο Μέγας Αλέξανδρος. Το 326 π.Χ. έγινε ο αρχηγός ενός στρατού εισβολής – αλλά έφυγε ως φίλος”, έγραψε ο Γκόβιντ στο Twitter.

Ο Δρ Richard Stoneman, λόγιος και συγγραφέας ενός πρόσφατα δημοσιευμένου βιβλίου, λέει σε μια συνέντευξή του ότι η ιστορική ύπαρξη των Ελλήνων στην Ινδία και ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπίδρασαν οι δύο πολιτισμοί ήταν πάντα αμφιλεγόμενη. Έλληνας ανταποκριτής.

“Βρετανοί μελετητές που είδαν για πρώτη φορά την τέχνη της αρχαίας Ινδίας στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα θεωρούσαν τη συνολική επιρροή στην Ινδία από τους Έλληνες. Ήταν μια μεγάλη αντίδραση μεταξύ των Ινδών μελετητών ότι στην πραγματικότητα η Ινδία εφευρέθηκε τα πάντα χωρίς εξωτερική επιρροή”, εξηγεί.

Το 1957 ο ιστορικός A.K. Το βιβλίο με επιρροή “They Came, They Saw, But India India” του Narain είναι χαρακτηριστικό αυτής της μεταγενέστερης πνευματικής σκέψης.

Αλλά ο Stoneman λέει ότι πρέπει να βρούμε ένα ευτυχισμένο μέσο ανάμεσα σε αυτές τις δύο ακραίες θεωρητικές θέσεις.

Το νέο του βιβλίο, Η Ελληνική Εμπειρία της Ινδίας – Αιώνες Ελληνικής Ύπαρξης, επιδιώκει να κάνει ακριβώς αυτό. “Ελπίζω ότι το βιβλίο μου παρέχει ένα μέσο που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τις αμφίδρομες συνδέσεις μεταξύ Ελλήνων και Ινδών τους τελευταίους αιώνες π.Χ.”

Ο Stoneman, επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, λέει στο νέο του βιβλίο, «Πώς οι Αρχαίοι Έλληνες, με επικεφαλής τον Μέγα Αλέξανδρο, εστίασαν στην κατανόηση της Ινδίας».

Όχι μόνο εισέβαλε ο Αλέξανδρος στην Κοιλάδα του Ινδού το 327 π.Χ. – η πρώτη μεγάλης κλίμακας συνάντηση μεταξύ ελληνικών και ινδικών πολιτισμών – αλλά στην επόμενη εποχή, τα βασίλεια των διαδόχων ελληνικού στιλ κυβερνήθηκαν και έπεσαν από τους ισχυρούς. Βακτήρια στη βορειοδυτική Ινδία και ο γείτονάς της στα δυτικά.

Η ύπαρξη αυτών των ελληνικών κρατών σε αυτήν την περιοχή του κόσμου και οι περιστασιακές τους πιο ανατολικές, ελληνο-ινδικές επαφές, επιρροές και ανταλλαγές και περιστασιακές συγκρούσεις, εκτείνονται από την Κεντρική Ασία έως τη Γάγγη.

Ο Stoneman υποστηρίζει ότι οι δύο πολιτισμοί επηρέασαν ο ένας τον άλλον στην τέχνη και τη φιλοσοφία, αλλά όπως επεσήμανε «η επιρροή με πολλούς τρόπους πήγε κυρίως με διαφορετικό τρόπο, από την Ινδία έως τους Έλληνες, φυσικά υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου οι ελληνικές επιρροές είναι πολύ υψηλές. “

«Οι κύριοι τρόποι είναι η ζωγραφική και η γλυπτική», λέει ο ερευνητής. Σημειώνει ότι το γλυπτό μεγάλης κλίμακας άρχισε να δημιουργείται στην πόλη Μαθούρα τον τρίτο αιώνα Π.Κ.Χ. και περίπου δύο αιώνες αργότερα μια άλλη σχολή γλυπτικής, επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από ελληνιστικά μοντέλα, μεγάλωσε στο σημερινό Gandhara, στο βόρειο Πακιστάν.

Η τέχνη είναι «η πιο σημαντική, η πιο προφανής» αρχαία ελληνική επιρροή στην Ινδία

Ο Stoneman δηλώνει, “Η τέχνη είναι η πιο σημαντική, πιο ζωντανή και διαρκής πτυχή της ελληνικής επιρροής στην Ινδία.”

“Από τη στιγμή που οι Δυτικοί μελετητές και παρατηρητές βλέπουν την τέχνη του Γκάνταλφ, αμέσως χτύπησαν από τις ομοιότητες με την ελληνιστική τέχνη, τον σχετικό ρεαλισμό των απεικονίσεων και το στυλ με τον οποίο απεικονίζονται οι μορφές”, σημειώνει ο συγγραφέας.

“Νομίζω ότι μπορείτε να το δείτε και στην προηγούμενη τέχνη της Μαθούρα, κάτι που είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί δεν υπήρχε μεγάλης κλίμακας γλυπτική στην Ινδία μέχρι τον τρίτο αιώνα π.Χ. Μικρή κλίμακα, κυρίως πηλό, αγάλματα και χάλκινα έργα είναι το μέγεθος του χεριού κάποιου .

«Αλλά όταν οι Έλληνες ήρθαν στη βορειοδυτική Ινδία άρχισαν ξαφνικά να φτιάχνουν αγάλματα μεγέθους ή μεγαλύτερης από πέτρα», εξηγεί ο Stoneman. Έλληνας ανταποκριτής.

«Τα ελληνικά είδωλα έχουν πολλές ομοιότητες. Είναι ευρέως αναγνωρισμένο ότι η Cantara επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ελληνική και τη ρωμαϊκή τέχνη. Το στυλ Maduran δεν είναι τόσο ευέλικτο ή ρευστό όσο το ελληνικό γλυπτό. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ομοιότητες επειδή είναι μεγάλης κλίμακας και είναι ρεαλιστικές σε σημαντικά ζητήματα », λέει.

Ο Βρετανός μελετητής αναφέρει πώς απεικονίζεται το ύφασμα των θεμάτων με φυσικές πτυχές, καθώς και μικρές λεπτομέρειες, όπως οι κόμβοι στα χτισμένα φύλλα τους, κάτι που δείχνει επίσης πόσο ελληνιστική τέχνη επηρέασε την Ινδία.

Ο Stoneman επισημαίνει το δεύτερο μέρος του βιβλίου του Ανάλυση, το οποίο ασχολείται με τη σχέση μεταξύ των δύο πολιτισμών της φιλοσοφίας και των επιστημών, “Έλληνες μαθηματικοί και αστρονόμοι ήταν πιο πρόθυμοι να αναγνωρίσουν ότι οι επιστήμες είχαν μεγάλη επιρροή στους πρώτους αιώνες μ.Χ.”

Αλλά αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον είναι ότι αναφέρει πώς σχετίζονται αυτές οι φιλοσοφικές ιδέες. Ο Έλληνας φιλόσοφος Μπάρο, που ταξίδεψε με τον Αλέξανδρο, επηρεάστηκε από την ινδική φιλοσοφία. Μετά από αυτό, βλέπουμε τις μεγάλες συνδέσεις ιδεών και θεωριών μεταξύ των δύο πολιτισμών.

“Οι φιλοσοφικές ιδέες του Δημόκριτου και του Επίκουρου υπήρξαν μια ζωντανή παράδοση στη σανσκριτική φιλοσοφική σκέψη εδώ και χιλιάδες χρόνια”, υποστηρίζει ο Stoneman, προσθέτοντας ότι η κύρια ιερή γλώσσα του Ινδουισμού είναι ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός και ο Τζινισμός.

Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια των δύο αιώνων της Ινδο-ελληνικής εποχής, η φιλοσοφική σύνδεση μεταξύ Ελλάδας και Ινδίας ήταν πολύ χρήσιμη για τους μετέπειτα πολιτισμούς και επισημαίνει την επιρροή της στην ανάπτυξη της φιλοσοφίας του σκεπτικισμού.

Ένα παράδειγμα αυτού δίνεται από τον συγγραφέα «Η υποψία φαίνεται να έχει τις ρίζες της σε μια βουδιστική συνείδηση, η οποία αρνείται τη μονιμότητα σε οτιδήποτε. Βρίσκουμε τα ενδιαφέροντα ηχώ της στη φιλοσοφία του Επίκουρου. Γνωρίζουμε επίσης ότι αργότερα Έλληνες φιλόσοφοι ενδιαφέρονται για την ινδική σκέψη. Αυτό το είδος μυστικιστικής προοπτικής για το σύμπαν μοιράζεται σε μεγάλο βαθμό. “