Οι εργασίες αποκατάστασης του αμφιθεάτρου 2.200 ετών στην αρχαία ελληνική πόλη της Λαοδίκειας, που βρίσκεται στην αρχαία ελληνική περιοχή Προγεστερόνη, βρίσκονται κοντά στο τέλος τους.
Το τεράστιο έργο της αποκατάστασης του αρχαίου αμφιθεάτρου ανέλαβε το 2003 ο καθηγητής Celal Simsek (αρχαία πόλη της Ηράπολης) και η αρχαιολογική του ομάδα στο Πανεπιστήμιο του Pamukale. Περισσότερα από 15.000, έχουν τελικά ολοκληρωθεί.
Μιλώντας σε συνεντευξιαζόμενους του πρακτορείου Ανατολίας, ο Σίμζεκ είπε ότι η ομάδα αποκατάστασής του είχε χρησιμοποιήσει τις τελευταίες τεχνικές διεθνών προτύπων, “αυτό είναι ένα πολύ ολοκληρωμένο έργο και η ανάκτησή του ολοκληρώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα”.
Ο Σίμσεκ πρόσθεσε ότι συνολικά 10 ακαδημαϊκοί, ένας ειδικός αρχιτέκτονας, 12 αρχαιολόγοι, τέσσερις ειδικοί αποκατάστασης και 20 εργαζόμενοι συμμετείχαν σε αυτό το φιλόδοξο έργο, το οποίο κατέστη δυνατό από την Αναπτυξιακή Υπηρεσία Νοτίου Αιγαίου και τον δήμο Denisli της Τουρκίας.
Η Λαοδίκεια είναι επίσης γνωστή ως Λαοδίκεια (ελληνικά: τοῦ La) Η Λαοδίκεια είναι μια αρχαία πόλη χτισμένη στον ποταμό Λύκο. Βρισκόταν στις ελληνιστικές περιοχές της Καρίας και της Λυδίας, οι οποίες έγιναν μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μετά τη ρωμαϊκή κατοχή της Πίτζια Παχατιανά.
Βρίσκεται κοντά στην πόλη Denisli στην Τουρκία, αυτός ο αρχαιολογικός χώρος προστέθηκε στον προσωρινό κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς στην Τουρκία το 2013.
Περιείχε μία από τις “επτά εκκλησίες της Ασίας” που αναφέρονται στο βιβλίο της Αποκάλυψης.
Η πόλη της Λαοδίκειας χτίστηκε για πρώτη φορά από τον Αντίοχο Β The Θεό το 261-253 π.Χ. στη μνήμη της συζύγου του Λαοδίκειας, αλλά εξακολουθεί να ιδρύεται στη θέση της παλιάς πόλης. Βρίσκεται περίπου 17 χιλιόμετρα (11 μίλια) δυτικά των Κολοσσών και 10 χιλιόμετρα (6,2 μίλια) νότια της Ηράπολης.
Wasταν περίπου 160 χιλιόμετρα (99 μίλια) ανατολικά της ιστορικής πόλης της Εφέσου, η οποία σίγουρα αναφέρεται στη Βίβλο. Σύμφωνα με τον ιστορικό και γεωγράφο Στράβωνα, βρισκόταν σε μεγάλο δρόμο και σύντομα έγινε πολύ πλούσιος ως αποτέλεσμα του εμπορίου.
Ο Αχαίος ήταν ο βασιλιάς του το 220 π.Χ., αλλά το 188 π.Χ., η πόλη πέρασε στο βασίλειο του Μπέργκαμον. Μετά το 133 π.Χ. πέρασε υπό Ρωμαϊκή κυριαρχία. Υπέφερε πολύ κατά τη διάρκεια των πολέμων της Μιθράδης, αλλά γρήγορα ανακτήθηκε υπό την κυριαρχία των Ρωμαίων.
Στο τέλος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και υπό τους πρώτους αυτοκράτορες, η Λαοδίκεια επωφελήθηκε από την ευνοϊκή της θέση στην εμπορική οδό, και έγινε μια από τις σημαντικότερες και πλουσιότερες εμπορικές πόλεις της Μικράς Ασίας, με εκτεταμένο εμπόριο μαύρου μαλλιού.
Ένας μεγάλος σεισμός το 60 μ.Χ. κατέστρεψε ολοσχερώς την πόλη
Η περιοχή επηρεάστηκε συχνά από σεισμούς, ειδικά κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νέρωνα. Στη δεκαετία του ’60, η πόλη καταστράφηκε ολοσχερώς. Ωστόσο, οι περήφανοι άνθρωποι απέρριψαν την αυτοκρατορική βοήθεια για την ανοικοδόμηση της πόλης και ανακτήθηκαν.
Ο πλούτος των πολιτών του βοήθησε να απολαύσετε τη γεύση των τεχνών, που μπορεί να βρεθεί στο υπέροχο αμφιθέατρο και άλλα δημόσια κτίρια. Συνέβαλε στην πρόοδο της επιστήμης και της λογοτεχνίας, όπως αποδεικνύεται από τα ονόματα των κληρονόμων του Ινοσίδημου, των υπόπτων Αντιόχου και Θεοδοσίου και την παρουσία μιας μεγάλης ιατρικής σχολής εκεί.
Ένας από τους πιο διάσημους πολίτες του ήταν ο Πολάμαν, ο οποίος έγινε βασιλιάς του Αρμενικού Πόντου (που αργότερα αναφέρθηκε ως “Polemoniacus”) και της ακτής γύρω από την Τραπεζούντα. Κάποτε η ισχυρή πόλη τυπώνει τα δικά της νομίσματα, οι επιγραφές των οποίων δείχνουν στοιχεία για τη λατρεία του Δία, του Ασκληπιού, του Απόλλωνα και των αυτοκρατόρων.
Περήφανος που πήρα τον τίτλο της «Ελεύθερης Πόλης» από τη Ρώμη. Ο Μέγας Αντίοχος μετέφερε 2.000 Εβραϊκές οικογένειες από τη Βαβυλωνία στη Φρυγία, γεγονός που οδήγησε στην αύξηση ενός σημαντικού Εβραϊκού πληθυσμού εκεί. ο Θυσία Λουλιανού και Πάφου Πιστεύεται ότι συνέβη εδώ.
Η πόλη αναφέρεται αρκετές φορές στην Αγία Γραφή και στη Βίβλο που γράφτηκε από τον Άγιο Ιωάννη
Με τη μεγάλη εβραϊκή κοινότητά της, η Λαοδίκεια πολύ νωρίς έγινε ακόμη η έδρα και η επισκοπή του Χριστιανισμού.
Η επιστολή του αποστόλου Παύλου προς τους Κολοσσαείς αναφέρει τη Λαοδίκεια ως μία από τις πιο προβληματικές κοινότητες στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού. Ο Άγιος Παύλος στέλνει χαιρετισμούς από τις Κολοσσές σε έναν συγκεκριμένο Επάφρα, σημειώνοντας ότι εργάστηκε σκληρά για τους χριστιανούς των τριών Φρυγικών πόλεων Κολοσσές, Λαοδίκεια και Ιεράπολη.
Ζητώντας να σταλούν χαιρετισμοί στους Λαοδικείς Χριστιανούς, ο Παύλος ζητά να διαβαστεί δημόσια η επιστολή του στη Λαοδίκεια (Κολοσσαείς 4:16) και να δοθεί δημόσια ανάγνωση σε άλλη επιστολή προς τους Λαοδικείς (βλ. Επιστολή προς Λαοδικείς) στις Κολοσσαίες.
Ορισμένα ελληνικά χειρόγραφα της πρώτης επιστολής προς τον Τιμόθεο τελειώνουν επίσης με τις λέξεις: “Γράφτηκε στη Λαοδίκεια, την πόλη της Φρίκια Παχατιανά”. Η Λαοδίκεια είναι μία από τις “Επτά Εκκλησίες της Ασίας” που αναφέρεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης.
Οι Βυζαντινοί συγγραφείς συχνά αναφέρονται στη Λαοδίκεια, ειδικά κατά την εποχή των κομμουνιστών αυτοκρατόρων. Το 1119, ο αυτοκράτορας Ιωάννης Β Kom Κομνηνός και ο αρχηγός του, Ιωάννης Αξούχ, κατέλαβαν τη Λαοδίκεια από τους Σελτζούκους Τούρκους στην πρώτη μεγάλη στρατιωτική νίκη της βασιλείας τους.
Οχυρώθηκε από τον αυτοκράτορα Μανουήλ Α ‘Κομμένο. Το 1206-1230, κυβερνήθηκε από τον Manuel Morosomes.
Τα ερείπια της πόλης δείχνουν την παρουσία αρχαίων λουτρών, γερουσιαστικών σπιτιών, ναών και γυμνασίου.
Η μεγάλη πόλη καταστράφηκε αργότερα κατά τη διάρκεια των εισβολών Τούρκων και Μογγόλων.
Τα πολλά κτίριά του περιλαμβάνουν όχι μόνο το αμφιθέατρο, αλλά και τα λουτρά, τους ναούς, το γυμνάσιο, τα θέατρα και ένα περίπτερο (Senate House). Στην ανατολική πλευρά, φαίνεται ακόμα καθαρά η γραμμή του αρχαίου τείχους, τα ερείπια της Πύλης της Εφέσου. Η πόλη έχει δρόμους, οι οποίοι περιβάλλονται από κολώνες και πολλά βάθρα.
Στα βόρεια της πόλης, προς τον ποταμό Λύκο, υπάρχουν αρκετές σαρκοφάγοι, τα καλύμματα των οποίων βρίσκονται κοντά τους, κάπως ενσωματωμένα στο έδαφος, όλα όπλα μακράς διάρκειας.
Θεαματικά απομεινάρια της δεξαμενής, η οποία ξεκινά αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τη Φοντάναρ Φώσπινα, και μπορεί ακόμα να βρεθεί με μια πιο μακρινή πηγή. Ένα από τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά αυτής της δεξαμενής είναι η πολυπλοκότητά της.
Η δεξαμενή στη Λαοδίκεια δείχνει ένα μοναδικό σχέδιο
Διασχίζοντας την κοιλάδα νότια της Λαοδίκειας, σύμφωνα με τη συνήθη ανοιχτή διαδρομή, αντί για το συνηθισμένο ανοιχτό κανάλι που υψώθηκε πάνω από το επίπεδο της πόλης, χρησιμοποιήθηκε ένα ανεστραμμένο σιφόνι, το οποίο είχε σωλήνα διπλής πίεσης, που κατέβαινε στην κοιλάδα και επέστρεφε στην πόλη.
Οι χαμηλές καμάρες που στηρίζουν το σιφόνι ξεκινούν στην κορυφή ενός χαμηλού λόφου στα νότια όπου βρίσκεται η δεξαμενή κεφαλής και στη συνέχεια συνεχίζουν στην πρώτη τερματική δεξαμενή διανομής στην άκρη του λόφου της πόλης, τα υπολείμματα των οποίων είναι ορατά από το στάδιο και το συγκρότημα νότιων λουτρών.
Οι υπόλοιπες καμάρες δεν έχουν σπάσει και έχουν κλίση προς τη μία πλευρά, έτσι ώστε ο υδροφόρος ορίζοντας να φαίνεται να έχει καταστραφεί από τον σεισμό.
Ακόμη και πριν από τη νέα αποκατάσταση, το στάδιο θεωρήθηκε ότι είχε καλή συντήρηση, λαμβάνοντας υπόψη χιλιάδες χρόνια από την κατασκευή του.
Τα καθίσματά του είναι διατεταγμένα και στις δύο πλευρές μιας στενής κοιλάδας, η οποία φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό αυτό, και είναι κλειστά και στα δύο άκρα. Υπάρχουν σημαντικά υπολείμματα ενός υπόγειου περάσματος προς τα δυτικά, μέσω του οποίου άρματα και άλογα προχώρησαν κάποτε στην αρένα, και υπήρχε μια μακρά επιγραφή στην είσοδο.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, τα ερείπια της πόλης φέρουν το σήμα της ρωμαϊκής πολυτέλειας και πολυτέλειας παρά της σκληρής και μαζικής στιβαρότητας των Ελλήνων.
Ανακοινώθηκε τον Μάρτιο του 2019 ότι ένα ειδικό άγαλμα του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τρώου βρέθηκε στο σημείο.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”