Η δουλειά του Ange Postecoglou ήταν να χρησιμοποιήσει κάθε διαθέσιμο μέσο για να αναπληρώσει τον εξαιρετικό εκπρόσωπο του συλλόγου και να μείνει στην ουρά των Rangers στην κούρσα του τίτλου μέχρι τότε, με τα προβλήματα του μηριαίου να επιλυθούν, ο Ιάπωνας επιθετικός θα μπορούσε να είναι. Γλίστρησε ξανά στο ρόλο του κεντρικού επιθετικού που φώτισε το σκωτσέζικο ποδόσφαιρο κατά τους πρώτους έξι μήνες του.
Ο Furuhashi πλησιάζει σε εκείνο το σημείο που θα είναι διαθέσιμος για τον πρώτο αγώνα της ομάδας του μετά τη διεθνή αποβολή – ένα ταξίδι εντός πόλης στο Ibrox την Κυριακή την εβδομάδα. Ωστόσο, η ενδεκάδα στην οποία θα επέστρεφε ο σκόρερ των 16 της Σέλτικ και η θέση που κατάφερε να ελίσσεται, δεν ήταν η αναμενόμενη. Όλα αυτά εγείρουν ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με τον καλύτερο τρόπο προσαρμογής.
Όταν ο Furuhashi αποχώρησε εναντίον του St Johnston την Boxing Day, η ομάδα του Postecoglou βρισκόταν σε απόσταση έξι πόντους από τους Rangers και θεωρήθηκε ότι εξαρτιόταν πλήρως από την ενέργειά του και τα εξαντλημένα τρεξίματά του. Η μετατροπή του σε πλεονέκτημα τριών πόντων προσαρμόζοντας τον πολύ διαφορετικό Γιώργο Γιακομάκη ως κομβικό σημείο για ένα ελεύθερο σκορ εννέα αγώνων σε επτά έχει δημιουργήσει ένα προφανές ποζέρ: Θα μπορούσαν ο Furuhashi και ο Έλληνας συνεργάτης που ροχαλίζει;
Το γεγονός ότι η αγορά των 4,6 εκατομμυρίων λιρών του καλοκαιριού της Vissel Kobe παραμένει το πιο πολύτιμο και σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου. Για να χρησιμοποιήσει την τρέχουσα σφαιρική τεχνολογία, ο Furhachi είναι το έναυσμα για τον κελτικό τύπο. Ανεβάζει και δίνει ενέργεια στην ομάδα Ποστέκογλου. Από την πλευρά του, ο Γιακομάκης μπορεί να είναι πιο θανατηφόρος στο κουτί των έξι αυλών, όπου η επιθετικότητα, η προσμονή και η χρήση των αδύναμων ποδιών του σε στυλ χταποδιού του επιτρέπουν να εφαρμόσει κλινική επικοινωνία. Τα 11 από τα 12 γκολ του – όλα εκτός από ένα από τον αποκλεισμό του Fruhaci – ήταν τελικές πινελιές με ένα πάτημα. Δεν είναι ο τυπικός επιθετικός που υποδηλώνει η φυσική του κατάσταση και ο δυναμισμός του.
Με αυτά τα αντίθετα φλας, μια σύντηξη δύο άκρων πρώτης γραμμής μεταξύ Furuhashi και Giacomakis μπορεί να φαίνεται να έχει τις περισσότερες δυνατότητες. Ωστόσο, ο Ποστέκογλου δεν φτιάχνει τις ομάδες του με αυτόν τον τρόπο γιατί η διατήρηση της μπάλας που έχει ζητήσει ο 56χρονος απαιτεί τρεις παίκτες κεντρικού χαφ, πλαισιωμένοι από δύο φαρδιά παίκτες. Αυτό δεν είναι άρθρο πίστης του ποστέκογλου. Όταν ανέλαβε την εθνική ομάδα της Αυστραλίας το 2014, σχημάτισε την ομάδα του με σχηματισμό 4-2-3-1. Για να πετύχει την επιτυχία τους στο Ασιατικό Κύπελλο την επόμενη χρονιά, εργάστηκε με 4-3-3 – τη μορφή που οδήγησε τη Γιοκοχάμα Φ. Μαρίνο στην J-League το 2019. Πριν από αυτό, για να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, μετακόμισε στο 3-4-2-1. Σημειώστε ότι ποτέ δεν έβαλε παίκτες μπροστά καθώς βελτίωνε τις προπονητικές του στρατηγικές.
Ο Furuhashi θα μπορούσε να έχει παίξει ευρέως, φυσικά, και το έκανε μερικές φορές νωρίς, καθώς ο προπονητής της Celtic τον έπιασε με τον πλέον αποχωρημένο Odson Edward. Ο Ιάπωνας επιθετικός είχε ένα μεγάλο σοκ στα αριστερά, όχι περισσότερο από τον δεξιό μπακ Leon Balogun στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Ρέιντζερς. Στη συνέχεια ο Ποστέκογλου παραδέχτηκε ότι είχε περιγράψει λάθος το θέμα. Υποδηλώνει ότι όταν ο Furuhashi είναι έτοιμος να πάει – απίθανο για τη δουλειά του Ibrox αλλά εξαιρετικά δυνατό στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σκωτίας δύο εβδομάδες αργότερα – θα είναι σε μεγάλο βαθμό ένα σενάριο ή/και, αλλά ένα νόστιμο δίλημμα που αντιμετωπίζει ο Postecoglou.
