Το διαστημικό τηλεσκόπιο Webb τραβάει μια απίστευτη γεμάτη αστέρια εικόνα των Πυλώνων της Δημιουργίας

Το εγγύς υπέρυθρο φως αποκαλύπτει μεγάλους αστερισμούς συστατικών αστεριών, πολλοί από τους οποίους εξακολουθούν να περιβάλλονται από σκόνη

James Webb Space Telescope’s Near-Infrared Camera captured this glittering view of the Pillars of Creation – and it begs to be examined pixel by pixel. It is a stunning scene that may look both familiar and entirely new at the same time. It was first captured by NASA’s Hubble Space Telescope in 1995 and followed up in 2014, and many other telescopes have deeply gazed at this scene. However, this is the first time an observatory has delivered such detailed data in near-infrared light. Newly formed stars pop out in shades of pink, red, and crimson. Still-forming stars that remain hidden deep in dusty pillars resemble molten lava, and fully-formed blue and yellow stars sprinkle the scene.

Where are the galaxies that often “photobomb” Webb’s images? The pillars are located directly in front of our Milky Way galaxy’s disk, which blocks our view of the galaxies that lie behind it. It is also lit up by the collective light from the packed “party” of stars. With these new data, researchers will be able to update complex models of star formation with even more precise star counts and dust quantities. It is clear that we are about to learn a whole lot more about how stars form.

The Pillars of Creation are set off in a kaleidoscope of color in NASA’s James Webb Space Telescope’s near-infrared-light view. The pillars look like arches and spires rising out of a desert landscape, but are filled with semi-transparent gas and dust, and ever-changing. This is a region where young stars are forming – or have barely burst from their dusty cocoons as they continue to form. Credit: NASA, ESA, CSA, STScI; Joseph DePasquale (STScI), Anton M. Koekemoer (STScI), Alyssa Pagan (STScI).

NASA’s Webb Takes Star-Filled Portrait of Pillars of Creation

In exquisite detail, NASA’s James Webb Space Telescope has captured a lush, intricate landscape – the iconic Pillars of Creation. This is a region where new stars are forming within dense clouds of gas and dust. The three-dimensional pillars resemble majestic rock formations, but are far more permeable. These columns are made up of cool interstellar gas and dust that appear – at times – semi-transparent in near-infrared light.

Webb’s new view of the Pillars of Creation, which were first made famous when imaged by NASA’s Hubble Space Telescope in 1995, will help astronomers revamp their models of star formation by identifying far more precise counts of newly formed stars, along with the quantities of gas and dust in the region. Over time, they will begin to build a clearer understanding of how stars form and burst out of these dusty clouds over millions of years.

NASA’s Hubble Space Telescope made the Pillars of Creation famous with its first image in 1995, but revisited the scene in 2014 to reveal a sharper, wider view in visible light, shown above at left. A new, near-infrared-light view from NASA’s James Webb Space Telescope, at right, helps us peer through more of the dust in this star-forming region. The thick, dusty brown pillars are no longer as opaque and many more red stars that are still forming come into view. Credit: NASA, ESA, CSA, STScI; Joseph DePasquale (STScI), Anton M. Koekemoer (STScI), Alyssa Pagan (STScI).

Newly formed stars are the scene-stealers in this stunning image from Webb’s Near-Infrared Camera (NIRCam). These are the bright red orbs that typically have diffraction spikes and lie outside one of the dusty pillars. When knots with sufficient mass form within the pillars of gas and dust, they begin to collapse under their own gravity, slowly heat up, and eventually form new stars.

What about those wavy lines that look like lava at the edges of some pillars? These are ejections from stars that are still forming within the gas and dust. Young stars periodically shoot out supersonic jets that collide with clouds of material, like these thick pillars. This sometimes also results in bow shocks, which can form wavy patterns like a boat does as it moves through water. The crimson glow comes from the energetic hydrogen molecules that result from jets and shocks. This is evident in the second and third pillars from the top – the NIRCam image is practically pulsing with their activity. These young stars are estimated to be only a few hundred thousand years old.

Κάντε μια περιήγηση βίντεο στην εγγύς υπέρυθρη άποψη του Webb των Πυλώνων της Δημιουργίας. Πιστώσεις: NASA, ESA, CSA, STScI; Joseph DePasquale (STScI), Anton M. Coquemore (STScI), Alyssa Pagan (STScI); Daniel Kirchenblatt (STScI).

Αν και το κοντινό υπέρυθρο φως μπορεί να φαίνεται ότι επέτρεψε στο Webb να «διεισδύσει» στα σύννεφα για να αποκαλύψει μεγάλες κοσμικές αποστάσεις πίσω από τα λοφία, δεν υπάρχουν γαλαξίες σε αυτήν την άποψη. Αντίθετα, ένα μείγμα διαφανούς αερίου και σκόνης γνωστό ως το διαστρικό μέσο στο πιο πυκνό μέρος του δίσκου του Γαλαξία μας κρύβει την άποψή μας για το εσώτατο σύμπαν. (Το διαστρικό μέσο είναι το διασκορπισμένο αέριο και σκόνη μεταξύ των αστεριών του γαλαξία. Αποτελείται κυρίως από άτομα υδρογόνου, μόρια και σωματίδια στερεής σκόνης.)

Αυτή η σκηνή γυρίστηκε για πρώτη φορά από Hubble το 1995 Και το Αναθεωρήθηκε το 2014, αλλά πολλά άλλα παρατηρητήρια κοιτούσαν βαθιά σε αυτήν την περιοχή. Κάθε προηγμένο εργαλείο προσφέρει στους ερευνητές νέες λεπτομέρειες για αυτήν την περιοχή, η οποία πρακτικά ξεχειλίζει από αστέρια.

Αυτή η περικομμένη εικόνα είναι σφιχτά τοποθετημένη μέσα στο τεράστιο νεφέλωμα του Αετού, το οποίο απέχει 6.500 έτη φωτός μακριά.

ο Διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb Εσυ Το πιο ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκευάστηκε ποτέ και το Το πρώτο παρατηρητήριο διαστημικής επιστήμης στον κόσμο. Θα Λύστε τους γρίφους Στο ηλιακό μας σύστημα, κοιτάξτε πέρα Μακριοί κόσμοι γύρω από άλλα αστέριαεξερευνήστε μυστηριώδεις δομές και Η προέλευση του σύμπαντος μας Και που είμαστε. Το Webb είναι ένα διεθνές πρόγραμμα με επικεφαλής τον NASA με τους συνεργάτες της, ESA (European Space Agency) και CSA (Canadian Space Agency).