CNN
—
Η ανθρωπότητα έχει βγάλει εκτός ισορροπίας τον παγκόσμιο κύκλο του νερού «για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία», επιδεινώνοντας μια υδάτινη καταστροφή που θα καταστρέψει τις οικονομίες, την παραγωγή τροφίμων και τη ζωή, σύμφωνα με μια σημαντική νέα έκθεση.
Δεκαετίες καταστροφικής χρήσης γης και κακοδιαχείρισης των υδάτων συγκρούστηκαν με την ανθρωπογενή κλιματική κρίση για να ασκήσουν «πρωτοφανείς πιέσεις» στον παγκόσμιο κύκλο του νερού. Αυτό ανέφερε σε έκθεση που δημοσίευσε την Τετάρτη η Παγκόσμια Επιτροπή για την Οικονομία του Νερού, μια ομάδα διεθνών ηγετών και εμπειρογνωμόνων.
Ο κύκλος του νερού αναφέρεται στο πολύπλοκο σύστημα με το οποίο το νερό κινείται γύρω από τη Γη. Το νερό εξατμίζεται από το έδαφος — μεταξύ άλλων από λίμνες, ποτάμια και φυτά — και ανεβαίνει στην ατμόσφαιρα για να σχηματίσει μεγάλα ποτάμια Από υδρατμούς Μπορεί να διανύσει μεγάλες αποστάσεις, πριν κρυώσει, συμπυκνωθεί και τελικά πέσει στο έδαφος ως βροχή ή χιόνι.
Ήδη έχει προκαλέσει διαταραχές στον κύκλο του νερού ταλαιπωρία. Σχεδόν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν Η λειψυδρία. Οι καλλιέργειες μαραίνονται και οι πόλεις βυθίζονται καθώς τα υπόγεια ύδατα από κάτω τους στεγνώνουν.
Οι συνέπειες θα είναι ακόμη πιο καταστροφικές εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα. Η έκθεση διαπίστωσε ότι η κρίση του νερού απειλεί περισσότερο από το 50% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων και απειλεί να μειώσει κατά μέσο όρο 8% του ΑΕΠ των χωρών έως το 2050, με πολύ μεγαλύτερες απώλειες έως και 15% να αναμένονται στις χώρες χαμηλού εισοδήματος.
«Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, βγάλαμε εκτός ισορροπίας τον παγκόσμιο κύκλο του νερού», δήλωσε ο Johan Rockström, συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού και συγγραφέας της έκθεσης. «Δεν μπορούμε πλέον να βασιζόμαστε στις βροχοπτώσεις, την πηγή όλου του γλυκού νερού».
Η έκθεση κάνει διάκριση μεταξύ του «γαλάζιου νερού», που είναι υγρό νερό σε λίμνες, ποτάμια και υδροφορείς, και «πράσινο νερό», το οποίο είναι η υγρασία που αποθηκεύεται στο έδαφος και τα φυτά.
Ενώ τα πράσινα αποθέματα νερού έχουν παραβλεφθεί εδώ και καιρό, είναι εξίσου σημαντικά με τον κύκλο του νερού, λέει η έκθεση, επειδή επιστρέφουν στην ατμόσφαιρα όταν τα φυτά απελευθερώνουν υδρατμούς, παράγοντας περίπου το ήμισυ της συνολικής βροχόπτωσης της Γης.
Η έκθεση διαπίστωσε ότι οι διαταραχές στον κύκλο του νερού είναι «βαθιά συνυφασμένες» με την κλιματική αλλαγή.
Η σταθερή παροχή πράσινου νερού είναι ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη των φυτών που μπορούν να αποθηκεύουν άνθρακα που θερμαίνει τον πλανήτη. Αλλά η ανθρώπινη ζημιά, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφής υγροτόπων και της καταστροφής των δασών, εξαντλεί αυτές τις αποθήκες άνθρακα και επιταχύνει την υπερθέρμανση του πλανήτη. Με τη σειρά της, η θερμότητα που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή στεγνώνει τα τοπία, μειώνει την υγρασία και αυξάνει τους κινδύνους πυρκαγιάς.
Η κρίση έχει γίνει πιο επιτακτική λόγω της μεγάλης ανάγκης σε νερό. Η έκθεση υπολογίζει ότι οι άνθρωποι χρειάζονται, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον 4.000 λίτρα (λίγο πάνω από 1.000 γαλόνια). Μια μέρα για να ζήσετε μια «καλή ζωή», η οποία ξεπερνά κατά πολύ τα 50 έως 100 λίτρα που ο ΟΗΕ λέει ότι απαιτούνται για την κάλυψη των βασικών αναγκών και περισσότερα από ό,τι οι περισσότερες περιοχές θα μπορούν να προμηθεύονται από τοπικές πηγές.
Ο Ρίτσαρντ Άλαν, καθηγητής Κλιματικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στην Αγγλία, είπε ότι η έκθεση «ζωγραφίζει μια ζοφερή εικόνα της ανθρωπογενούς διαταραχής στον παγκόσμιο κύκλο του νερού, του πιο πολύτιμου φυσικού πόρου που εν τέλει στηρίζει τα προς το ζην μας».
Ο Άλαν, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έκθεση, πρόσθεσε ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες «αλλάζουν τον ιστό της Γης μας και τον αέρα πάνω από αυτήν, θερμαίνουν το κλίμα, εντείνουν τα ακραία υγρά και ξηρά φαινόμενα και διαταράσσουν τα μοτίβα του ανέμου και των βροχοπτώσεων».
Είπε στο CNN ότι η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσω της καλύτερης διαχείρισης των φυσικών πόρων και της μαζικής μείωσης της ρύπανσης που προκαλείται από τη θέρμανση του πλανήτη.
Οι συντάκτες της έκθεσης λένε ότι οι κυβερνήσεις του κόσμου πρέπει να αναγνωρίσουν τον κύκλο του νερού ως «κοινό αγαθό» και να τον αντιμετωπίσουν συλλογικά. Οι χώρες εξαρτώνται η μία από την άλλη, όχι μόνο μέσω των λιμνών και των ποταμών που διασχίζουν τα σύνορα, αλλά και λόγω του νερού στην ατμόσφαιρα, που μπορεί να ταξιδέψει μεγάλες αποστάσεις – που σημαίνει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε μια χώρα μπορούν να διαταράξουν τις βροχοπτώσεις σε μια άλλη.
Η έκθεση ζητά μια «θεμελιώδη αναδιοργάνωση του τόπου που ζει το νερό στις οικονομίες», συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της τιμολόγησης για την αποθάρρυνση της σπατάλης και της τάσης να φυτεύονται υδροβιαστικές καλλιέργειες και εγκαταστάσεις, όπως κέντρα δεδομένων, σε περιοχές με πιέσεις νερού.
«Η παγκόσμια κρίση του νερού είναι μια τραγωδία αλλά και μια ευκαιρία να μεταμορφωθεί η οικονομία του νερού», δήλωσε ο Ngozi Okonjo-Iweala, Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και συμπρόεδρος της επιτροπής που δημοσίευσε την έκθεση. Πρόσθεσε ότι η σωστή αξιολόγηση του νερού είναι απαραίτητη, «για να αναγνωριστεί η έλλειψή του και τα πολλά οφέλη που παρέχει».