Το JWST τραβάει φωτογραφίες από τις πρώτες ζώνες αστεροειδών που έχουν δει ποτέ έξω από το ηλιακό σύστημα

Απέχει περίπου 25 έτη φωτός από τη Γη το στόμα της φάλαινας, ένα από τα φωτεινότερα αστέρια στον νυχτερινό ουρανό. Το σύστημα Fomalhaut έχει αιχμαλωτίσει την προσοχή των αστρονόμων για δεκαετίες, αλλά μόλις τώρα αναπτύσσουμε μια καλύτερη κατανόηση του χάρη στο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Τη Δευτέρα, μια ομάδα επιστημόνων που αποτελείται κυρίως από αστρονόμους από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και το Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA είπε ότι το σύστημα Fomalhaut είναι .

Από το 1983, οι αστρονόμοι γνώριζαν ότι το Fomalhaut 440 εκατομμυρίων ετών περιβάλλεται από σκόνη και συντρίμμια, αλλά αυτό που δεν περίμεναν να βρουν ήταν τρία διαφορετικά πεδία συντριμμιών που περιβάλλουν το αστέρι. Ένα από αυτά, το πιο κοντά στο Fomalhaut, είναι παρόμοιο με τη ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος, αλλά πολύ πιο εκτεταμένο από το αναμενόμενο. αρέσει Η εσωτερική ζώνη αστεροειδών του Fomalhaut εκτείνεται από περίπου επτά AU από το αστέρι έως περίπου 80 AU. Για να βάλουμε αυτούς τους αριθμούς σε προοπτική, αυτό είναι περίπου 10 φορές μεγαλύτερο από την εσωτερική ζώνη των αστεροειδών από ό,τι περίμεναν να βρουν οι αστρονόμοι.

Ωστόσο, αυτό δεν είναι το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του συστήματος Fomalhaut. Έξω από την εσωτερική ζώνη αστεροειδών του Fomalhaut, υπάρχει μια δεύτερη ζώνη συντριμμιών που έχει κλίση 23 μοιρών περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην τροχιά του αστεριού. «Αυτή είναι μια πραγματικά μοναδική πτυχή του συστήματος», δήλωσε ο András Gáspár, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. . Πρόσθεσε ότι η κεκλιμένη ζώνη θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα πλανητών στην τροχιά του Fomalhaut που οι αστρονόμοι δεν έχουν ακόμη ανακαλύψει.

“Οι ζώνες γύρω από το Fomalhaut είναι ένα είδος μυθιστορήματος μυστηρίου: Πού είναι οι πλανήτες;” είπε ο George Rickey, ένας από τους αστρονόμους που συμμετείχαν στη μελέτη. “Νομίζω ότι δεν είναι πολύ μεγάλο άλμα για να πούμε ότι μπορεί να υπάρχει ένα πραγματικά ενδιαφέρον πλανητικό σύστημα γύρω από το αστέρι.”

Αλλά πιο μακριά από το Fomalhaut βρίσκεται ο εξωτερικός δακτύλιος συντριμμιών του ηλιακού μας συστήματος που μοιάζει με τη ζώνη Kuiper. Περιλαμβάνει ένα χαρακτηριστικό που ο Gáspár και οι συνάδελφοί του έχουν ονομάσει το Great Dust Cloud. Δεν είναι σαφές εάν αυτό το χαρακτηριστικό είναι μέρος του συστήματος Fomalhaut ή κάτι που λάμπει από πίσω του, αλλά υποπτεύονται ότι σχηματίστηκε όταν δύο διαστημικοί βράχοι πλάτους άνω των 400 μιλίων συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Σύμφωνα με τον Gáspár και τους συνεργάτες του, μπορεί να υπάρχουν τρεις ή περισσότεροι πλανήτες στο μέγεθος του Ουρανού και του Ποσειδώνα σε τροχιά γύρω από το Fomalhaut. Τώρα αναλύουν εικόνες JWST που μπορεί να αποκαλύψουν την ύπαρξη αυτών των πλανητών.

Όλα τα προϊόντα που προτείνει η Engadget επιλέγονται από τη συντακτική μας ομάδα, ανεξάρτητα από τη μητρική μας εταιρεία. Ορισμένες από τις ιστορίες μας περιλαμβάνουν συνδέσμους συνεργατών. Εάν αγοράσετε κάτι μέσω ενός από αυτούς τους συνδέσμους, ενδέχεται να κερδίσουμε μια προμήθεια θυγατρικών. Όλες οι τιμές είναι σωστές τη στιγμή της δημοσίευσης.