Το Steinway Billiards κλείνει απότομα μετά από τρεις και πλέον δεκαετίες

«Είμαστε ένα καταστροφικό αποτέλεσμα της πανδημίας», αναφέρει ένα χειρόγραφο σημείωμα έξω από το Steinway Cafe-Billiards. Το δημοφιλές μπιλιάρδο Astoria έκλεισε απότομα την περασμένη Πέμπτη, μόλις δύο ημέρες μετά τη σημαντική απόφαση σε μια διετή αγωγή για δεκάδες χιλιάδες δολάρια σε χαμένες πληρωμές μισθωμάτων από την εποχή της πανδημίας από την εταιρεία.

«Περνάω τα πέντε στάδια της θλίψης», είπε η Αθηνά Μενίση, η γενική διευθύντρια που άρχισε να εργάζεται εκεί ως σερβιτόρα πριν από 22 χρόνια, και ήρθε την Τετάρτη το πρωί για να της πει —μαζί με άλλους 10 υπαλλήλους— ότι περνάει πέντε στάδια θλίψης. δουλειά.

Ενώ ορισμένοι θαμώνες έμαθαν για το κλείσιμο του χώρου τους από το σημείωμα που έγραψε ο Μένις και κόλλησε με ταινία στο τζάμι έξω, άλλοι το έμαθαν από την αίθουσα της πισίνας. Ανάρτηση στο Instagram Η Τετάρτη ανακοίνωσε ότι ήταν «με μεγάλη θλίψη και σοκ» ότι θα ήταν η τελευταία μέρα για την αίθουσα παιχνιδιών και το μπαρ, που άνοιξαν το 1990.

Ένας χρήστης μοιράστηκε αναμνήσεις από το πρώτο του ραντεβού εκεί το 1993, ενώ άλλοι μοιράστηκαν αναμνήσεις από την πισίνα και το σκάκι που έπαιξαν στην αίθουσα.

«Είναι πραγματικά λυπηρό», σχολίασε ο επαγγελματίας Fedor Gorst. “Αυτό ήταν το πρώτο δωμάτιο πισίνας που επισκέφτηκα στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήμουν 14 ή 15 ετών. Μου άρεσε.”

Ένας άλλος σχολιαστής, ο Πολ Τέιλορ, θρηνούσε όταν διάβασε για «ένα άλλο κλαμπ πισίνας που έκλεισε», προσθέτοντας ότι «μου θυμίζει ξανά πώς ένιωσα όταν το τοπικό κλαμπ έκλεισε για τελευταία φορά και τώρα ήταν το σπίτι σε ένα γυμναστήριο».

Στα 33 του, το Café Billiards φιλοξενούσε τον Earl Strickland, ο οποίος εργάστηκε ως επαγγελματίας εσωτερικού χώρου μεταξύ 2011 και 2018 και θεωρήθηκε ένας από τους καλύτερους παίκτες εννέα σφαιρών όλων των εποχών. Άλλοι αξιόλογοι παίκτες, όπως ο Evren Reyes, ο Shane Van Boening και ο Ronnie O’Sullivan κοσμούσαν τα τραπέζια των τουρνουά στην οικογενειακή επιχείρηση που λειτουργούσε σε ένα χαμηλό κτίριο στην πολυσύχναστη Steinway Street της Astoria.

Ο πυλώνας της γειτονιάς ήταν επίσης αγαπημένος τόπος συγκέντρωσης των Ελλήνων στην Αστόρια και όχι μόνο. Όταν επισκέφτηκε την πόλη πέρυσι, οι παλιοί πελάτες διασκέδασαν ο ένας τον άλλον με παιχνίδια ελληνικού μπιλιάρδου ή τάβλι, κοροϊδεύοντας τους εργάτες αξίας $3 μεταξύ των γύρων με τον παλιό τρόπο φιλαράκου.

Ένας δικαστής του Κουίνς αποφάσισε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους να εκδώσει εντολή να εκκενωθεί η αίθουσα της πισίνας ως αποτέλεσμα περίπου 440.000 δολαρίων που οφείλει η εταιρεία ως πίσω μίσθωμα από τον Μάρτιο του 2020. Σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα. Ωστόσο, η διαδικασία προσφυγών ανέστειλε τις εξώσεις για περίπου έξι μήνες μετά την απόφαση του δικαστηρίου, μέχρι που την περασμένη Τρίτη ένας δικαστής απέρριψε αίτημα της εταιρείας που ζητούσε από τους ιδιοκτήτες να δείξουν λόγο.

“Όλοι μαζί μεγαλώσαμε”

Μιλώντας στο THE CITY τη Δευτέρα, αρκετοί επί μακρόν εργαζόμενοι μοιράστηκαν συναισθήματα απώλειας και σύγχυσης σχετικά με το κλείσιμο της αίθουσας πισίνας, καθώς και ανησυχίες για το μέλλον τους. Όλοι είπαν ότι περίμεναν ότι το κλείσιμο θα καθυστερούσε για τουλάχιστον μερικούς ακόμη μήνες καθώς η υπόθεση συνεχιζόταν στο δικαστήριο και ότι ήλπιζαν σε ένα τυχερό διάλειμμα.

Η Λουίζα Πατίνο, 37 ετών, είχε επιστρέψει στη δουλειά μόνο τρεις ημέρες μετά από τρίμηνη αναρρωτική άδεια λόγω καρκίνου του μαστού όταν ανακάλυψε ότι η εταιρεία έκλεινε.

“Αισθάνομαι μεγάλη κατάθλιψη. Είναι πολύ λυπηρό”, είπε ο Patino, ο οποίος εργάζεται στο χώρο της πισίνας για 13 χρόνια. Γιατί ξέρω ανθρώπους [a] Πριν από πολύ καιρό, και επειδή έκλεισε και μου το είπε την ίδια μέρα».

Ευγενική παραχώρηση της Αθηνάς Μένης

Άλλα μέλη του προσωπικού επανέλαβαν τα αισθήματα του Patino, λέγοντας ότι θα ήθελαν ο ιδιοκτήτης Γεώργιος “Γεώργιος” Νικόλακος να είχε προειδοποιήσει εκ των προτέρων ώστε να αρχίσουν να αναζητούν νέες θέσεις.

Αυτό περιλαμβάνει την 32χρονη Jana Tellez, μια ανύπαντρη μητέρα που εργάζεται στο καφέ της πισίνας από τα 15 της. Αν και, όπως πολλοί εργαζόμενοι, τόνισε την εγγύτητά της με άλλους εργαζόμενους αλλά και με τον Νικόλακο, προσθέτοντας ότι δεν του ευχήθηκε κακή διάθεση παρά το ξαφνικό κλείσιμο που άφησε την ίδια και τους άλλους σε αδιέξοδο.

«Ο Τζορτζ είναι σαν άλλος πατέρας για μένα, όσο περίεργο κι αν ακούγεται… Δεν νομίζω ότι καταλάβαινε καν τα μισά πράγματα που συνέβαιναν, ξέρεις, δεν είχε καν να κάνει με τα δικαστήρια», είπε ο Τελέζ. . “Δεν τον κατηγορώ. Δεν θα πω ποιον κατηγορώ, αλλά δεν τον κατηγορώ.”

Ο Andres, ένας 34χρονος μάγειρας από τον Ισημερινό, είπε ότι ανησυχεί επίσης για το πώς θα έβρισκε δουλειά με το μέρος κλειστό λόγω της ιδιότητάς του ως μετανάστη. Άρχισε να εργάζεται σε ένα μπιλιάρδο ως busboy όταν ήταν 17 ετών.

«Μεγαλώσαμε εκεί μαζί», είπε ο Αντρές, ο οποίος έμαθε να παίζει ελληνικό τάβλι σε ένα μπιλιάρδο όταν ήταν 22 ετών.

«Έπαιζε τάβλι με όλους τους ηλικιωμένους και τους χτυπούσε όλη την ώρα», είπε ο Μίνις, ο διευθυντής, γελώντας. «Ήταν όλοι θυμωμένοι μαζί του».

Ο Νικόλακος και η κόρη του Άννα, η οποία βοηθά στη διαχείριση της επιχείρησης, δεν ήταν άμεσα προσβάσιμη για σχολιασμό.

Εν τω μεταξύ, ο Minnes δημιούργησε ένα GoFundMe Ελπίζουμε να συγκεντρώσουμε χρήματα για να βοηθήσουμε το προσωπικό καθώς αναζητούν την επόμενη συναυλία.

Είπε ότι ο στόχος είναι να συγκεντρωθούν περίπου 2.000 δολάρια για κάθε πρώην εργαζόμενο για να τον βοηθήσουν να καλύψει τους επερχόμενους λογαριασμούς και να σταθούν ξανά στα πόδια τους κατά τη διάρκεια αυτού που αποκαλεί «την πιο αργή σεζόν για τους υπαλλήλους φιλοξενίας».

Αναφερόμενος στους υπαλλήλους και τους πελάτες χθες το βράδυ στην αίθουσα της πισίνας την Τετάρτη, ο Tellez θυμήθηκε πώς «όλοι κάθονταν εκεί και έκλαιγαν — και έπιναν».

«Δούλεψα τον κώλο μου όλη τη νύχτα», είπε η Minnes.

Συνέχισε, «Πέρασα τόσο καλά αποχαιρετώντας – όχι μια καλή στιγμή, αλλά μια γλυκόπικρη στιγμή». «Οι άνθρωποι που γνώρισα εκεί γνώριζαν όλη μου τη ζωή… Ξέρω απλώς ότι θα χάσω την επαφή με την πλειονότητα των ανθρώπων που πέρασα την εφηβεία και την ενήλικη ζωή μου γνωρίζοντας».