Δώδεκα τραγούδια της μουσικής παράστασης από τη δισκογραφική εταιρεία United We Fly είναι διαθέσιμα σε σχέδιο εξωφύλλου άλμπουμ του καλλιτέχνη Στέφανου Ρόκου.
Σχέδια παιδικής ηλικίας από τον γιο του, βίντεο σε στυλ manga από τη γαλλική πολυεπιστημονική δημιουργική ομάδα Sagans, μια συλλογή παγκόσμιων διαμαρτυριών και κινήσεων μέσα στο κεφάλι του Γιάννη Μαρκόπουλου, πέντε γυναίκες από την Αφρική που χορεύουν σε αργή κίνηση: αυτές είναι οι εικόνες που κατέγραψε ο διάσημος Έλληνας συνθέτης του οποίου τα τραγούδια παραπέμπει ο φωτογράφος Χρήστος Σαρρής, Επικεφαλής του Τμήματος Δημιουργικότητας στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο και Διευθυντής του Beyond the Sea. Το μιούζικαλ, που διαδραματίζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο από 1 έως 5 Φεβρουαρίου, είναι μια ιστορία για ένα ταξίδι στο χώρο και τον χρόνο, από τη Δύση στην Ανατολή και από την αρχή του κόσμου στο μέλλον – ένα μέλλον που ελπίζει ότι δεν θα να είσαι τόσο άθλιος.
«Θα ήθελα να είναι αισιόδοξος κοντά στην παράσταση», λέει ο Σαρρής καθώς συζητάμε για τη δουλειά που κάνει στο έργο. Ο Σαρρής είναι ένας έμπειρος σκηνοθέτης αφού εργάστηκε σε μια σειρά ταινιών μικρού και μεσαίου μήκους για τη μουσική, καθώς και στη σειρά μουσικών βίντεο A/Live του Ωνάση, που καταδεικνύει την εγγενή σχέση ήχου και εικόνας στο έργο του. «Δεν μπορώ να μοντάρω μια ταινία αν δεν υπάρχει μουσική», λέει.
Λάτρης της επιστημονικής φαντασίας και θαυμαστής του Jack Kerouac και του Cormac McCarthy, εμπνέεται εδώ από τους σαγηνευτικούς παιδικούς πίνακες του Jean-Michel Basquiat, τους τελετουργικούς αφρικανικούς χορούς και τα θέματα που μαστίζουν τον σύγχρονο κόσμο, προκειμένου να παραχωρήσει έναν συνθέτη ευρέως συνδεδεμένο με την Ελλάδα της δεκαετίας του 1960 και η Μεταπολίτευση (η περίοδος μετά την πτώση της χούντας το 1974) με φουτουριστική ποιότητα.
«Άκουσα trip hop, gospel και παραδοσιακή ηπειρώτικη μουσική να αναδύονται από αυτό το νέο ηχητικό τοπίο»
Πώς μπορούν τα τραγούδια του Μαρκόπουλου να έχουν απήχηση στη νεολαία και ακόμη περισσότερο στις επόμενες γενιές;
«Πρώτον, νομίζω ότι η μουσική του Μαρκόπουλου ήταν ήδη πολύ μπροστά από την εποχή της όταν γράφτηκε», λέει ο Σαρρής για τον οκταγενή συνθέτη, αναφερόμενος στο groovy τραγούδι που έγραψε το 1976 για τη σειρά του BBC «Who Pays the Ferryman;» που προήλθε από τους ήχους της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής.
“Οι στίχοι πολλών από τα τραγούδια του είναι σπαρακτικοί και, δυστυχώς, εξακολουθούν να είναι πολύ σύγχρονοι. Πάρτε, για παράδειγμα, “Το να μιλάω για τα παιδιά μου με κάνει να ιδρώνω”, που είναι για τη μετανάστευση. “Η γλώσσα που χρησιμοποιεί στα τραγούδια του είναι πολύτιμη, επίσης», προσθέτει ο Σαρρής.
Η παράσταση επικεντρώνεται σε περίπου 12 από τα πιο διάσημα τραγούδια του συνθέτη, επιλεγμένα από τον τραγουδοποιό Παύλο Παυλίδη, ο οποίος τα ενίσχυσε περαιτέρω με ηλεκτρονικούς και ακουστικούς ήχους, loops και πολυφωνικά φωνητικά, χωρίς να κρύβει την ουσιαστική τους ταυτότητα.
Τα συγκεκριμένα κομμάτια τα άκουσα για πρώτη φορά ένα βράδυ στο στούντιο του Παυλίδη στην Κυψέλη πριν την τελική κυκλοφορία.Του είπα αμέσως ότι απλά «φώναζαν» από τις εικόνες.Άκουσα από αυτό να βγαίνει trip hop,gospel και παραδοσιακή ηπειρώτικη μουσική νέο ηχητικό τοπίο. Σε ζωντανές εμφανίσεις στη σκηνή, αυτοί οι τύποι τρίβουν τους ώμους τους με παραισθήσεις και γίνεται αυτοσχεδιασμός. Ο Παύλος και εγώ συμφωνήσαμε ότι δεν θα κάνουμε soundtrack για το “Beyond the Sea”, δεν θα οπτικοποιήστε τους στίχους, αλλά επρόκειτο να δημιουργήσουμε μια ιστορία που εκτυλίχθηκε παράλληλα με τη μουσική. Η σκηνή και οι φωτισμοί είναι μέρος της ίδιας ιστορίας», εξηγεί ο Σαρρής.
Εισιτήρια προπωλούνται στο Onassis.org.
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”