Όλοι δεν επευφημούσαν για τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά τα ιερά παιχνίδια συγκέντρωσαν τις ανταγωνιστικές κοινότητες

(Συνομιλία) Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο 2020 ξεκίνησαν στις 23 Ιουλίου 2021, εν μέσω μερικών διαφορετικών αντιπαραθέσεων. Πέρα από το ερώτημα αν Safeταν αρκετά ασφαλές για να τα κρατήσει παρ’όλο που Υψηλός αριθμός εισαγωγών στο νοσοκομείο από μεταβλητές COVID-19, ήταν εκεί Ανησυχίες για τον επίμονο σεξισμόΚαι Ρατσισμός Και Προκατάληψη έναντι των τρανσέξουαλ αθλητών.

ως επιστήμονας στο αρχαία ελληνική λογοτεχνίαΒρίσκομαι να κοιτάζω τους Ολυμπιακούς Αγώνες κάθε τέσσερα χρόνια όχι για το τέλειο θέαμα, αλλά ως ένα πολιτιστικό φαινόμενο τόσο περίπλοκο και μπερδεμένο όσο ποτέ.

Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες μοιράστηκαν τις θετικές και αρνητικές πλευρές με τα αρχαία ελληνικά πρότυπα Από τη θρυλική ίδρυση των Αγώνων στην Ολυμπία Το 776 π.Χ., και οι δύο ήταν χώροι προβολής ανθρώπινων επιτευγμάτων και αριστείας. Και τα δύο ήταν επίσης ένα όχημα αποκλεισμού για την ελίτ κουλτούρα.

Κοινοί αγώνες και πολιτισμός

Μιλώντας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες σήμερα, πολλοί από εμάς επικεντρώνονται σε αγώνες με το ίδιο όνομα, ιερά παιχνίδια στο Η Ολυμπία ιδρύθηκε από τον ήρωα Ηρακλή προς τιμή του Δία, πατέρα και βασιλιά των θεών. Αυτά τα γεγονότα ήταν τόσο σημαντικά πολιτιστικά στην αρχαία Ελλάδα που το τετραετές πρόγραμμά τους μοιράστηκαν αρκετές χιλιάδες πόλεις-κράτη που αποτελούσαν τον ευρύτερο ελληνικό κόσμο.

Οι συνθήκες θα επικυρωθούν για να διαρκέσουν για αρκετούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Σύμφωνα με τους Έλληνες ιστορικούς Όπως ο Θουκυδίδης Θέλετε να επιλέξετε μια ημερομηνία με κοινή αναφορά, συχνά αναφέρονται στο έτος των Ολυμπιακών Αγώνων ή στους νικητές. Ο Ξενοφών, ο Αθηναίος ιστορικός και φιλόσοφος, προσδιορίζει αυτό που σήμερα ονομάζουμε 409 π.Χ.Ενενήντα τρίτη Ολυμπιάδα. “

Οι πόλεις-κράτη διαχωρίστηκαν στην αρχαία Ελλάδα Με τραχύ έδαφος και ανεξάρτητη γραμμή, αλλά τους ενώνει η θάλασσα και το εμπόριο. Είχαν πολλές κύριες διαλέκτους, Διαφορετικές πολιτικές πρακτικές από τη μια πόλη στην άλλη Και πολλούς διαφορετικούς τρόπους για να δεις τον κόσμο.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν οι μόνοι διεθνείς αγώνες στο παλιό κύκλωμα. Από τις Συρακούσες της Σικελίας στη Ρόδο και την ΚύπροΣχεδόν κάθε χρόνο, Έλληνες αριστοκράτες συγκεντρώνονταν για να διαγωνιστούν σε διαγωνισμούς σε κέντρα όπως η Ολυμπία, η Νεμέα, οι Δελφοί και κοντά στον Ισθμό της Κορίνθου.

Αυτοί οι διαγωνισμοί ήταν μέρος μιας μικρής ομάδας πρακτικών που αναγνωρίζονται σήμερα ως δείκτες Ελληνικός πολιτισμόςΟ κοινός πολιτισμός όλων των Ελλήνων. Άλλα σημάδια του κοινού πολιτισμού περιλάμβαναν τη λατρεία στους ελκυστικούς χώρους της Δήλου και των Δελφών και την αγκαλιά της επικής ποίησης του Ομήρου και του Ησιόδου. Ο ανταγωνισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες των αρχαίων ελληνικών κοινωνιών, ένα κοινό μήνυμα αξίες και ταυτότητα.

Από τον ανταγωνισμό στην κοινωνική τάξη

Υπάρχει μια απλή ομορφιά στην ιδέα των παιχνιδιών. Λειτούργησαν ως θρησκευτικές τελετουργίες όπου οι θυσίες έγιναν προς τιμήν των θεών και οι νίκες ήταν σημάδια θεϊκής χάρης για τους συμμετέχοντες και τις πόλεις τους.

Για τα άτομα, τα παιχνίδια ήταν ένα μέρος για να δείξουν την προσωπική αριστεία καθώς και την ευσέβεια. Όπως και τον έβδομο αιώνα π.Χ., ο καλός ποιητής Ησίοδος τραγουδάει »Οι θεοί έκαναν τη φυλή τιμή προνομίου. “

Αλλά αυτή η ευκαιρία δεν ήταν διαθέσιμη σε όλους. Με πολύ σπάνιες εξαιρέσεις, τα παιχνίδια προορίζονταν μόνο για άνδρες ανταγωνιστές. Σε πολλές περιπτώσεις, μόνο οι άνδρες ήταν μέρος του κοινού. Περιορίστηκαν επίσης από την κοινωνική τάξη. Μόνο οι απόγονοι των ευγενών οικογενειών είχαν χρόνο να εκπαιδευτούν και να ταξιδέψουν σε αυτούς τους διαγωνισμούς. Μόνο οι αριστοκράτες έχουν τους οικονομικούς πόρους Να φροντίζουν τις ομάδες αλόγων Οι ανήλικοι έχουν μέρες μακριά από τα σπίτια τους.

Και πάλι, αυτό δεν είναι πολύ διαφορετικό από το σημερινό. Οι εκτιμήσεις από τους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες κόστισαν κάθε μετάλλιο περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ στο κόστος εκπαίδευσης και υποστήριξης. Ονομάζεται τόσο υψηλό στοίχημα Απάτη και δωροδοκία: Οι αντίπαλοι δωροδοκήθηκαν για να ρίξουν σπίρτα και οι δικαστές εξαπατήθηκαν για να ευνοήσουν τη μία πλευρά. Ορισμένοι αθλητές στον αρχαίο κόσμο είχαν επίσης χορηγίεςΚαι η οικονομική και υλική υποστήριξη από πλούσιους χορηγούς ή αθλητικά σωματεία που ήθελαν να δουν τις πόλεις τους να φέρουν τη δόξα στο σπίτι τους.

Ωστόσο, αν και αυτά τα παιχνίδια φτιάχτηκαν από και για αριστοκρατικές οικογένειες, προσέλκυσαν πραγματικό ενδιαφέρον στη γενέτειρά τους. Υπήρχε μια σύνδεση μεταξύ της τιμής που απέκτησε ένας πολίτης και της φήμης που έφερε η νίκη του στην πόλη του.

Σε ένα από τα πολλά ποιήματά του προς τιμήν ενός Ολυμπίου νικητή, ο Έλληνας ποιητής του 5ου αιώνα π.Χ. Πίνδαρος ρωτά ρητορικά, “Ποιον θεό, ποιον ήρωα και ποιον άνθρωπο γιορτάζουμε;“Ο θεός και ο ήρωας που υμνεί συνδέονται με την πόλη του νικητή. Ακόμη και στο παρελθόν, η νίκη διεθνών αγώνων είχε φουντώσει τις φλόγες της υπερηφάνειας της πόλης.

Όμως δεν επευφημούσαν όλοι. Στην Αθήνα, ο Ολυμπιονίκης αναμένει να λάβει δωρεάν γεύματα εφ ‘όρου ζωής στη δημόσια τραπεζαρία. Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Πλάτωνα στο διάλογό του με τίτλο Η απολογία, ο δάσκαλός του Σωκράτης πρότεινε να του δοθεί η ίδια τιμή με έναν Ολυμπιονίκη όταν Δικάστηκε για ανυπακοή και διαφθορά της νεολαίας. Ο Σωκράτης υποστήριξε ότι η ερώτησή του για τους ανθρώπους και τα βασικά συστήματα πεποιθήσεων ήταν έτσι Πολύ μεγαλύτερη εξυπηρέτηση στην πόλη Περισσότερο από ό, τι θα μπορούσε να πετύχει κάθε αθλητής.

Οι αρχαίοι ελληνικοί αγώνες όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες παρείχαν μια θέση στη διεθνή ελίτ να ανταγωνιστεί και να ανταγωνιστεί η μία την άλλη χωρίς να σκοτωθεί ο ένας στον άλλον στο πεδίο της μάχης. Χρησίμευσε επίσης ως χώρος για τις πόλεις να ανταγωνίζονται για θέσεις τιμής και καυχήσεις.

Με πολλά αποτελέσματα που συλλέχθηκαν σε σχετικά χαμηλό κίνδυνο, συλλέχθηκαν επίσης Αμφιλεγόμενα μέρη, όπως σήμερα. ήταν εκεί Πολιτικά μποϊκοτάζ, αγώνες για την επιλεξιμότητα, ακόμη και ένοπλες αντιπαραθέσεις.

Παιχνίδια και κρίσεις

Τα παιχνίδια ήταν τόσο σημαντικά που οι αρχαίοι Έλληνες Ορκίστηκαν κατάπαυση του πυρός Ακόμα και όταν οι Πέρσες εισέβαλαν τον 5ο αιώνα π.Χ., ήταν επίσης κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, η σύγκρουση μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης από το 431-404 π.Χ. που περιελάμβανε επιδημία.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν ποτέ να ελπίσουν ότι θα συμμετάσχουν στα θεάματα, αλλά το ακολούθησαν με ανυπομονησία και το επευφημούσαν. Τοπικοί ήρωες στο σπίτι. Η διατήρησή του – παρά τις φυσικές καταστροφές και τις συγκρούσεις – ήταν μια θρησκευτική υποχρέωση και μέρος της διατήρησης ενός κοινού ημερολογίου. Αλλά ήταν επίσης μια ένδειξη για το πόσο διαφορετικές ήταν οι ζωές της αριστοκρατίας από τις ζωές του μεγαλύτερου πληθυσμού, που υπέφεραν περισσότερο κατά τη διάρκεια συγκρούσεων και καταστροφών.

Εάν υπάρχει ένα καθολικό πνεύμα στους Ολυμπιακούς αγώνες, μπορεί να είναι μόνο αυτό: μια αναστολή της δυσπιστίας που ξεπερνά τα χρονικά και πολιτικά όρια. Παρ ‘όλα αυτά, νομίζω ότι η απόσπαση της προσοχής μπορεί να είναι κάτι που χρειάζεται η παγκόσμια κοινότητα. Όπως έγραψε ο Πίνδαρος σε ένα άλλο ποίημα, “Ο εορτασμός είναι ο καλύτερος γιατρός για τα δεινά που έχουμε περάσει. “