πτήση προς Βίαιο νησί Μου παίρνει πάνω από μισή μέρα από την Αθήνα, και η επιστροφή κάθε καλοκαίρι γίνεται κάτι παραπάνω από τελετουργία: είναι μια σφραγίδα που σημαδεύει ξανά γύρω από τον ήλιο. Το μικροσκοπικό κυκλαδίτικο νησί δεν φαίνεται να ανήκει στην ψηφιακή εποχή, γι’ αυτό μάλλον έχω πάντα μια αναλογική κάμερα στο σακίδιο μου. Εξαιτίας αυτού, οι ταινίες Polaroid SX-70 και οι δύο έγχρωμες ταινίες SX-70 γίνονται σιγά σιγά ο τέλειος τρόπος για να τεκμηριώσετε αυτό το μικρό σημείο στον χάρτη.
Πάντα ονειρευόμουν να τραβήξω τις καλύτερες φωτογραφίες Polaroid που μπορεί να αντέξει το SX-70. Οι συμβουλές ακρογωνιαίο λίθο που μοιράζομαι με τη λίστα αλληλογραφίας μου στο Polaroid είναι σχετικά απλές: κρατήστε τον ήλιο πίσω και μην πυροβολείτε ποτέ το απόγευμα όταν έχει ήλιο έξω. Ωστόσο, τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο έδαφος της Ανάφης, τα ξέχασα όλα. Έχει πάντα λιακάδα στο νησί, και δεν γλιτώνω τη χρυσή ώρα για φωτογράφιση. Συνήθως πηγαίνω για κολύμπι.
Πολύ συχνά, οι φωτογραφίες του Polaroid SX-70 που βγάζω στο νησί γίνονται στιγμιαίες καρτ ποστάλ. Δώστε το στους ντόπιους ή διαδώστε το σε φίλους σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, μερικά από αυτά τα παίρνουν σπίτι και συχνά γίνονται μέρος του ημερολογίου μου Polaroid. Η φωτογραφία αφορά στιγμιότυπα από στιγμές που έχουν ήδη περάσει και οι Polaroid αισθάνονται σαν το Instagram πριν από το Instagram.
Η SX-70 δεν είναι η πιο εύκολη κάμερα στιγμιαίας χρήσης. Απόδειξε ότι κάνεις λάθος όταν νομίζεις ότι ξέρεις τα πάντα γι’ αυτόν. Είναι μια πολύ εύκολη στη χρήση κάμερα. Μια μικρή περιστροφή του τροχού εστίασης μπορεί να βγάλει τα πάντα εκτός εστίασης – το ίδιο ισχύει και για τον τροχό έκθεσης. Μετά εξελίχθηκε η ταινία. Ακόμα κι αν τα έκανες όλα σωστά, η ταινία μπορεί να αποτύχει. Δεν υπάρχουν πολλά να κάνουμε μετά από αυτό. Κάποιοι θα πουν το αποτέλεσμα τεχνικό, άλλοι θα το βρουν νευρικό.
Πέρυσι, είχα μια διαφορετική προσέγγιση. Αντί να σκέφτομαι όταν τραβάω Polaroid με το SX-70, αποφάσισα να τραβήξω ό,τι έβρισκα ενδιαφέρον. Δεν επρόκειτο μόνο για τυχαιότητα. Βασικά ήθελα να μάθω αν η κάμερα στιγμιαίας χρήσης θα μπορούσε να λειτουργήσει ως κάμερα ταξιδιού. Θα ήταν δυνατόν να τραβήξετε τοπία στην Ανάφη με το SX-70 και να έχετε αρκετές λεπτομέρειες; Ή μήπως θα ξεπλύνω τις εικόνες, που θα αποχρωματίζονταν ακόμη περισσότερο από τον άγριο ελληνικό ήλιο;
Και τα πέντε καρέ που βλέπετε εδώ τραβήχτηκαν μια καυτή μέρα στα μέσα Σεπτεμβρίου. Συγκεκριμένα, θα δείτε τη θέα από το δωμάτιό μου και την εκκλησία που συναντούσα καθημερινά στο δρόμο μου προς το αρτοποιείο. Στη συνέχεια, θα δείτε μια εικόνα (κάδρο 4) μιας απομονωμένης παραλίας που χρειάζεται μια ώρα περπάτημα για να φτάσει στα ερείπια ενός φέρετρου κάπου στα βουνά. Τέλος, μια φιλική υπενθύμιση: Να προσέχετε πάντα τις μέλισσες της Ανάφης.
Μπορεί να σας ενδιαφέρει…
Γεώργιος
Instagram: @exil_et_royaume
YouTube: https://www.youtube.com/c/LettersToBabara
Twitter: @barbara_letters
Ο Γιώργος είναι εκδομένος Έλληνας μυθιστοριογράφος και ταξιδιωτικός συγγραφέας. Τα τελευταία δύο χρόνια, διευθύνει το ταξιδιωτικό ιστολόγιο Letters to Barbara, παρέχοντας άρθρα και φωτογραφίες από τα ταξίδια του, που γυρίστηκαν κυρίως με ένα Ricoh GR II. Ζει μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας.