Της Αναστασίας Καλιαμπάκου
Στις 5 Μαρτίου 2022, ο Ελληνοαμερικανικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος της Νέας Υόρκης πραγματοποίησε τον χορό του για την 76η επέτειο του δείπνου στο Laterna Estiatorio. Είχα την τύχη να παρευρεθώ σε αυτή την εκδήλωση με την οικογένειά μου, όπου ο Πάπου, ο Ανδρέας Καλλιαπάκος και ο φίλος του Δήμος Ρούπας τιμήθηκαν για τη δέσμευσή τους στην επιτυχία των Ελληνοαμερικανών. Μεγαλώνοντας, ένιωθα πάντα δέος για την αθλητική ικανότητα του Πάπο μου. Έχει μιλήσει για πολλά χρόνια για τη συμμετοχή του στον ελληνοαμερικανικό ποδοσφαιρικό σύλλογο και το να μπορείς να δεις φωτογραφίες του στο πάρτι του στις σελίδες του βραδινού χορευτικού περιοδικού του ήταν σουρεαλιστικό. Πάντα με ενδιέφερε η ιστορία των Ελληνοαμερικανών καθώς ήταν ένα οριακό κομμάτι της ζωής μου εδώ και πολύ καιρό. Ως εκ τούτου, αποφάσισα να μεταδώσω την ιστορία αυτού του σημαντικού ελληνικού οργανισμού, ώστε το σύγχρονο κοινό να συνειδητοποιήσει τη μεγάλη επιρροή του στη ζωή των Ελλήνων της Νέας Υόρκης για γενιές.
Η Ελληνοαμερικανική Ένωση Στίβου ήταν η πρώτη και παλαιότερη αθλητική κοινότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι αβέβαιο πότε ιδρύθηκε η ομάδα, αλλά πιστεύεται ότι ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα. Αρχικά, οι συμμετέχοντες ασχολήθηκαν με το στίβο, την άρση βαρών και την πάλη. Δεδομένου ότι δεν υπήρχε συγκεκριμένη εγκατάσταση για προπόνηση, οι αθλητές έκαναν προπόνηση στα κελάρια διαφόρων ελληνικών εκκλησιών στη Νέα Υόρκη. Επιπλέον, ένα άλλο ελληνικό γυμναστήριο με το όνομα «Ερμής» ήταν δημοφιλές την ίδια εποχή. Τρεις αθλητές του Ερμή αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1932 στο Λος Άντζελες: ο Ιωάννης Μοράλες, ο Ιωάννης Φαρμακίδης και ο Νικόλαος Μαστορίδης. Το 1935, οι σύλλογοι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σχηματίσουν μια κοινή ποδοσφαιρική ομάδα, γνωστή ως «Ελληνοαμερικανός Ερμής». Δυστυχώς, όλη η διασκέδαση και τα παιχνίδια σταμάτησαν με την έλευση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο ιστορικός Christopher Sokas αφηγείται μια συγκινητική ιστορία στις 7 Δεκεμβρίου 1941, όταν η ελληνοαμερικανική ομάδα Hermes έμαθε για τον βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ. Ο ποδοσφαιρικός τους αγώνας σταμάτησε και οι αθλητές έφυγαν από τον χώρο, γνωρίζοντας ότι την επόμενη μέρα θα έπρεπε να καταταγούν στο στρατό. Αυτό αντιπροσωπεύει τη στιγμή που η κοινότητα διαλύθηκε προσωρινά.
Μετά το τέλος του πολέμου, ο σύλλογος εμφανίστηκε ξανά, το 1946, ως μόνο «Ελληνοαμερικανός». Στις αρχές του 1946 υπήρχε σύλλογος ομογενών γνωστός ως ΣΕΝ (Σύνδεσμος Ελλήνων Νεοφερμένων) ή «Ένταξη Ελλήνων Νεοαφίξεων». Ο SEN έχει οργανώσει εκδηλώσεις για νέους Έλληνες και νέες, συμπεριλαμβανομένων συγκεντρώσεων στο Central Park για να παίξουν ποδόσφαιρο. Λέγεται ότι ο Θωμάς Λάρης, λάτρης του ποδοσφαίρου από τη Σμύρνη και μέλος του ΣΕΝ, σχημάτισε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Ελληνοαμερικανός. Αυτός, με τον Αντώνη Αντωνιάδη και τον Πάνο Κολυμπάρη, προσπάθησε να φέρει τους Ελληνοαμερικανούς στα ύψη και να βρει μια θέση στην ελληνική κοινότητα της Νέας Υόρκης.
Ο Κολυμπάρης πρότεινε να ζητηθεί βοήθεια από τον Εθνικό Κήρυκα, που βρισκόταν στη Δυτική 26η Οδό, μεταξύ της έκτης και της έβδομης λεωφόρου στο Μανχάταν, και τον εκδότη του Βάσω Βλαβιάνο. Η συνάντηση έγινε στο γραφείο του Κήρυκα το καλοκαίρι του 1946 και στέφθηκε με επιτυχία. Η εφημερίδα συμφώνησε να κάνει ρεπορτάζ για τις δραστηριότητες της ελληνοαμερικανικής ομάδας ποδοσφαίρου, καθιστώντας έτσι τους Ελληνοαμερικανούς μια επίσημη πτυχή του ελληνικού πολιτισμού της Νέας Υόρκης.
Ο Θωμάς Λάρης έγινε ο πρώτος προπονητής στην ελληνοαμερικανική ιστορία και ο Πάνος Κολυμπάρης ο πρώτος πρόεδρος. Οι αγώνες έχουν προγραμματιστεί τόσο για το Central Park όσο και για το Van Cortland Park. Οι πρώτοι αγώνες τουρνουά ξεκίνησαν αμέσως το φθινόπωρο του 1946, προς τέρψη των Ελληνοαμερικανών παικτών και θεατών. Έκτοτε, ο Ελληνοαμερικανός έχει κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα ανοιχτής Αμερικής: το 1967, το 1968, το 1969 και το 1974. Ο σύλλογος είναι μία από τις δύο μόνο ομάδες που έχουν κερδίσει αυτό το τουρνουά σε τρία συνεχόμενα χρόνια. Έχουν επίσης κερδίσει πολλά άλλα πρωταθλήματα όλα αυτά τα χρόνια. Μέχρι σήμερα, οι Ελληνοαμερικανοί παραμένουν μια από τις πιο επιτυχημένες και μακροβιότερες ομάδες που λειτουργούν συνεχώς στην ιστορία του αμερικανικού ποδοσφαίρου.
Σύμφωνα με τον ελληνοαμερικανό δικτυακός τόποςΗ ομάδα αυτή τη στιγμή παίζει στο Επίπεδο 5 της πυραμίδας του αμερικανικού ποδοσφαίρου, κάτω από την USASA στο World Football League. Ο σύλλογος παίζει έξω από το Metropolitan Oval στο Masbeth του Κουίνς και είναι κανονικός διεκδικητής πρωταθλήματος, κερδίζοντας πέντε από τα τελευταία 11 Πρωταθλήματα Ανατολικής Νέας Υόρκης .» Ελληνοαμερικανός δραστηριοποιείται Σημαντικά μέχρι σήμερα, έχει πρωτοστατήσει στην προσπάθεια συμμετοχής νεαρών Ελληνοαμερικανών αγοριών στην κοινωνία μέσω του ποδοσφαίρου. Είναι σημαντικό οι σύλλογοι όπως οι Ελληνοαμερικανοί να ευδοκιμούν, γιατί μας βοηθά, ως Ελληνοαμερικανούς, να παραμείνουμε συνδεδεμένοι – μέσω του πάθους μας για τον αθλητισμό και της ελληνικής μας κληρονομιάς.
Είμαι πολύ ευγνώμων στον Νικόλαο Νοταρίδη, δημοσιογράφο και ιστορικό ποδοσφαίρου, που ευγενικά με βοήθησε να βρω όλες τις πληροφορίες που χρειάζομαι για να γράψω αυτό το άρθρο. Είμαι πολύ τυχερός που είμαι σε θέση να μπορώ να μεταφέρω την ιστορία μιας τόσο τεράστιας οργάνωσης των Ελλήνων στην Αμερική σε σύγχρονους θεατές που μπορεί να μην έχουν ακούσει ολόκληρη την ιστορία πριν. Εάν ενδιαφέρεστε να συμμετάσχετε στο NY Greek American SC, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα τους στη διεύθυνση greekamericansoccerny.com/.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε στο παρελθόν στον Εθνικό Κήρυκα.
Η Αναστασία (Στέισι) Καλιαμπάκος, απόφοιτος της Σχολής Brearley, αυτή τη στιγμή είναι η Dana Scholar με κατεύθυνση κλασικά και φιλοσοφία στο College of the Holy Cross. Είναι συντάκτρια γνωμοδότησης της εφημερίδας Holy Cross, The Spire, αρχισυντάκτρια του Parnassus Classical Journal και άπληστος καταναλωτής latte. Έχει εμφανιστεί στο περιοδικό NEO και στον The National Herald και συνεισφέρει στο WestView News από το 2018.