Το Λούβρο, το δεύτερο μεγαλύτερο μουσείο τέχνης στον κόσμο, γιορτάζει την 200ή επέτειο του Ελληνικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας με μια εντυπωσιακή νέα έκθεση με τίτλο “Παρίσι-Αθήνα, Η γέννηση της σύγχρονης Ελλάδας, 1675-1919”.
Η έκθεση, η οποία ανοίγει στο τέλος του μήνα και διαρκεί έως τον Φεβρουάριο του 2022, παρουσιάζει έργα Ελλήνων και Ευρωπαίων καλλιτεχνών που «εντοπίζουν πολιτιστικές, διπλωματικές και καλλιτεχνικές σχέσεις» μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας κατά την περίοδο αυτή.
Έκθεση προς τιμήν της Ελληνικής Ανεξαρτησίας στο Μουσείο του Λούβρου
Η έκθεση διοργανώθηκε από δύο επιμελήτριες με έδρα την Αθήνα, τη Μαρίνα Λαμπράτκη Πλάκα, διευθύντρια της πρόσφατα ανακαινισμένης Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείο Αλέξανδρου Σώτζου στην Αθήνα και την Αναστασία Λαζαρίδο, διευθύντρια αρχαιολογικών μουσείων, εκθέσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Ελληνικού Υπουργείου Culture and Sports, καθώς και ο Jean-Luc Martinez, Πρόεδρος και Διευθυντής του Λούβρου, και η Deborah Gillon.
Όπως αναφέρεται σε δήλωση του Λούβρου, το 2021 σηματοδοτεί τα 200 χρόνια από την έναρξη του Ελληνικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας και έχουν περάσει 200 χρόνια από τότε που το παρισινό μουσείο απέκτησε τη διάσημη Αφροδίτη του Μίλο.
Το μισοθαμμένο άγαλμα, σε δύο κομμάτια, βρέθηκε στις 8 Απριλίου 1820 όταν ένας αγρότης σκάβει μέσα από αρχαία ερείπια στο χωράφι του για να βρει λίθους που χρειαζόταν για το αγρόκτημά του στη Μήλο.
Οι Γάλλοι αγόρασαν το έργο τέχνης από τους Οθωμανούς, αλλά η τοπική κοινότητα αντιστάθηκε και προσπάθησε να εμποδίσει τους Γάλλους να πάρουν το άγαλμα.
Το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου απέπλευσε τραγικά για τη Γαλλία την 1η Μαρτίου 1821, μόλις είκοσι ημέρες πριν η σύγχρονη Ελλάδα ανακηρύξει την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το άγαλμα παρουσιάστηκε στον βασιλιά Λουδοβίκο 18ο, ο οποίος αργότερα το παρουσίασε στο Λούβρο.
Η Ελλάδα, η Γαλλία και η Δυτική Ευρώπη έχουν βαθιές σχέσεις
Οι ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα η Γαλλία, έχουν βαθιά διπλωματική, ιστορική και πολιτιστική σχέση με την Ελλάδα.
Η επιρροή της αρχαίας Ελλάδας ήταν αναπόσπαστο μέρος της ανάπτυξης της τέχνης, του πολιτισμού, της πολιτικής και της φιλοσοφίας στη Δυτική Ευρώπη, και πολλοί Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αισθάνθηκαν αναγκασμένοι να ευαισθητοποιήσουν για την κατάσταση του ελληνικού λαού κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας από τους Οθωμανούς. Το
Ο Percy Bysshe Shelley, ένας από τους σημαντικότερους Άγγλους ρομαντικούς ποιητές, αποτύπωσε τέλεια τη διάθεση στο ποίημά του “Hellas”. “Είμαστε όλοι Έλληνες. Οι νόμοι, η λογοτεχνία, η θρησκεία και η τέχνη μας έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα. Αλλά για την Ελλάδα … μπορεί να είμαστε ακόμα άγριοι και ειδωλολάτρες … Η νεοελληνική είναι απόγονος αυτών των λαμπρών όντων”.
Γάλλοι ζωγράφοι όπως ο Eugène Delacroix διέδωσαν τη γνώση των γεγονότων της επανάστασης, απεικονίζοντας τις φρικαλεότητες του πολέμου προκειμένου να κερδίσουν την υποστήριξη των Ελλήνων μεταξύ των Γάλλων.
Ο Ντελακρουά συχνά απεικόνιζε σκηνές από τον Ελληνικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, συμπεριλαμβανομένης της «Ελλάδας στα ερείπια του Μισολογγίου» το 1826 και του στοιχειωτού του «Σφαγή στη Χίο», που ολοκληρώθηκε το 1824.
Ο Άγγλος ποιητής Λόρδος Μπάιρον, τον οποίο ο Ντελακρουά θαύμαζε πολύ, πήρε τα όπλα για να πολεμήσει μαζί με τους Έλληνες κατά τη διάρκεια του πολέμου.
“Βραβευμένος μελετητής ζόμπι. Μουσικός επαγγελματίας. Εμπειρογνώμονας τροφίμων. Προβληματικός.”