“Έλα εδώ και περίμενε. Μερικές φορές οι άνθρωποι μου δίνουν φαγητό”, είπε ο Σινγκ με νευρική φωνή, πάνω από τον θόρυβο των αυτοκινήτων ρίκσα και των καπνιστών αυτοκινήτων λίγα μόλις μέτρα μακριά.
Αλλά μερικοί Δελχίτες είναι τόσο συνηθισμένοι στον κακό αέρα που είναι μέρος της καθημερινής ζωής – και σχεδόν δεν το προσέχουν, λένε.
Άλλοι λένε ότι τους αρρωσταίνει.
Πνιγμός από αιθαλομίχλη
Ένας αστυνομικός που διευθύνει την κυκλοφορία σε μια πολυσύχναστη διασταύρωση στο Δελχί είπε ότι τα επίπεδα ρύπανσης έχουν γίνει “αφόρητα” αυτόν τον χειμώνα.
Ο 48χρονος αξιωματικός, ο οποίος δεν κατονομάστηκε επειδή δεν είναι εξουσιοδοτημένος να μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης, είπε.
Τα καυσαέρια ρέουν από τις σειρές των οχημάτων γύρω του – λέει ότι δυσκολεύεται να πάρει την ανάσα του.
Είπε, “Τα μάτια μου πονάνε, είναι δύσκολο να αναπνεύσω. Δεν είναι εύκολο”.
Η κοινωνική λειτουργός Neelam Joshi, 39 ετών, λέει ότι αισθάνεται μολυσμένη κάθε φορά που βγαίνει από το σπίτι της για να προλάβει το τρένο για τη δουλειά.
«Όταν βγαίνεις από το σπίτι το πρωί, αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σε χτυπάει», είπε ο Τζόσι. Μέχρι το τέλος της ημέρας, λέει ότι το σώμα της φαίνεται να έχει προσαρμοστεί, αλλά την επόμενη μέρα, συνέβη ξανά.
«Τα τελευταία έξι χρόνια που έζησα στο Δελχί, δεν υπήρξε ποτέ πτώση της ρύπανσης», είπε. “Απλώς γίνεται μεγαλύτερο κάθε χρόνο. Κάθε χρόνο φτάνουμε σε διαφορετικό επίπεδο, και κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ είναι πάντα χειρότερα.”
Ο Amanpreet Kaur, 28 ετών, αεροσυνοδός από την περιοχή Rohini του Δελχί, επιβιβάστηκε πρόσφατα σε αεροπλάνο από τις ΗΠΑ και έμεινε έκπληκτος από τη διαφορά στην ποιότητα του αέρα.
“Όταν επέστρεψα στην Ινδία, μετά την πτήση μου από τις ΗΠΑ, ήταν απαίσια. Βήχω συνεχώς”, είπε.
Η αιθαλομίχλη είναι τόσο κακή που μπορείτε να τη δείτε τη νύχτα ως βρώμικη ομίχλη γύρω από τα φώτα του δρόμου και τους προβολείς των αυτοκινήτων, λέει ο Kaur.
«Όταν ο ήλιος δύει, το μόνο που βλέπετε είναι αιθαλομίχλη, μόνο αιθαλομίχλη παντού», είπε ο Kaur.
«Το να ζεις στο Δελχί είναι πολύ επικίνδυνο».
«Δικαίωμά μου να αναπνέω»
Η Aditya Dube, μια 18χρονη περιβαλλοντική ακτιβίστρια, έχει περάσει τα δύο τελευταία χρόνια ασκώντας πίεση για επείγουσα δράση κατά της ρύπανσης του Δελχί.
Κάθε χρόνο, η πόλη βιώνει ένα ομιχλώδες σύννεφο που καίει το λαιμό, αλλά είναι χειρότερο το χειμώνα, όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν και οι χαμηλότεροι άνεμοι παγιδεύουν σωματίδια στον αέρα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
«Ο χειμώνας έχει γίνει μαρτύριο και κάθε μέρα μοιάζει με τιμωρία», είπε ο Dube. “Έχω μια αίσθηση καψίματος στα μάτια μου και αρχίζουν να ποτίζουν. Αισθάνομαι λαχανί”.
Τον περασμένο μήνα, ο επικεφαλής υπουργός του Δελχί, Arvind Kejriwal, προσπάθησε να ελέγξει τα επίπεδα ρύπανσης απαγορεύοντας τα πυροτεχνήματα στο Diwali, το φεστιβάλ των φώτων, αλλά οι εορτασμοί έγιναν ως επί το πλείστον ως συνήθως.
Ο καπνός από το Diwali επιδεινώθηκε από την απότομη αύξηση της καύσης των απορριμμάτων των καλλιεργειών στις γύρω γεωργικές εκτάσεις.
Μέχρι τις 5 Νοεμβρίου, οι περισσότερες τοποθεσίες στο Δελχί σημείωσαν υψηλό δείκτη ποιότητας πάνω από 500 – τον υψηλότερο στην κλίμακα.
Σε εκείνο το σημείο, ο Ντόμπι είχε χορτάσει.
Ο ακτιβιστής ζήτησε από το Ανώτατο Δικαστήριο να προστατεύσει το «δικαίωμά του να αναπνέει».
Στις 15 Νοεμβρίου, το δικαστήριο έκρινε υπέρ του και διέταξε την κεντρική κυβέρνηση να κάνει περισσότερα.
Στη συνέχεια, τα σχολεία έκλεισαν, η μη βασική κυκλοφορία ανεστάλη, τα κατασκευαστικά έργα σταμάτησαν και έξι από τα 11 εργοστάσια με καύση άνθρακα που διατάχθηκε να κλείσουν μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου.
Τα κατασκευαστικά έργα ξεκίνησαν ξανά τη Δευτέρα καθώς το Δελχί κατέγραψε οριακή βελτίωση στην ποιότητα του αέρα.
Αλλά για πολλούς, η ζημιά είχε ήδη γίνει.
ο σιωπηλός δολοφόνος
Το Δελχί δεν είναι η μόνη πόλη της Ινδίας που πνίγεται από την αιθαλομίχλη.
Πέρυσι, εννέα από τις δέκα πιο μολυσμένες πόλεις του κόσμου βρίσκονταν στην Ινδία, σύμφωνα με το δίκτυο παρακολούθησης IQAir.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι καθένας από τους 1,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους της Ινδίας ανέχεται τα μέσα ετήσια επίπεδα ρύπανσης που υπερβαίνουν τις κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Όμως τα τελευταία χρόνια, το πρόβλημα ρύπανσης της Ινδίας έχει επιδεινωθεί, εν μέρει λόγω της εξάρτησης της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα – ιδίως τον άνθρακα.
Όμως, παρά την επιδείνωση της ποιότητας του αέρα, ορισμένοι ντόπιοι στο Δελχί είναι τόσο συνηθισμένοι σε αυτό που δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται.
Πολλοί περιφέρονται στους δρόμους χωρίς μάσκα προσώπου και έχουν αναπτύξει μια γενική αίσθηση εφησυχασμού σχετικά με τα επίπεδα ρύπανσης.
Ο Umprakash Mali, ένας 50χρονος κηπουρός, λέει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν επηρεάζει τον ίδιο ή τη δουλειά του.
Εν τω μεταξύ, ο Sheesh Babu, 18 ετών, χειρωνακτικός εργάτης, είπε ότι «δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά» η έντονη αιθαλομίχλη στο Δελχί. Προτεραιότητά του είναι να βγάλει χρήματα.
Ο ακτιβιστής Dube λέει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένα «ελιτίστικο» ζήτημα.
«Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένας σιωπηλός δολοφόνος», είπε. “Υπάρχει έλλειψη ευαισθητοποίησης. Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν πόσο επικίνδυνο είναι”.
“Ακραίος μαθητής. Επίλυση προβλημάτων. Παθιασμένος εξερευνητής. Αθεράπευτος μελετητής twitter. Λάτρης του καφέ.”