Τραβήξτε μια φωτογραφία από αυτό. Καλοκαιρινή νύχτα της Μελβούρνης, κοντά στο ποτάμι ανάμεσα στα δέντρα, παρακολουθώντας αρχαία ελληνικά κλασικά τραγούδια.
Ας κάνουμε τη σκηνή λίγο πιο συγκεκριμένη. Έχετε μια προτίμηση στην κωμωδία, την τραγωδία ή και τα δύο, και τα έργα θα παίζονται και στα αγγλικά και στα νέα ελληνικά.
Γιατί να μην μιλήσουμε στην πράξη; Τα εισιτήρια είναι οικονομικά -εξάλλου είσαι σε ένα υπαίθριο θέατρο- και δεν πειράζει αν κάθεσαι πολύ μακριά από τη σκηνή.
Μπορείς να δεις από ψηλά και η ακουστική είναι ωραία. Ακόμη και ένας ψίθυρος στη σκηνή ακούγεται από το κάθισμά σας στην πίσω σειρά. Εκείνοι οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν ένα ή δύο πράγματα όταν έφτιαχναν αμφιθέατρα.
Αν αυτό φαίνεται να είναι ανήκουστο ακόμη και στην πολυπολιτισμική Μελβούρνη του 2022, είναι απίθανο να είστε εξοικειωμένοι με την ιστορία του Αμφιθεάτρου Fairfield.
Το θέατρο έκανε την πιο πρόσφατη επιστροφή του φέτος τον Φεβρουάριο με μια υπαίθρια αρένα, την πρώτη προβολή θεατρικού έργου από το Κέντρο Δράματος και Δημιουργικότητας της Ελληνικής Κοινότητας.
Αυτή είναι η πρώτη εκδήλωση που πραγματοποιείται μετά την κοινοτική κινητοποίηση μετά την παροχή παραδοσιακής προστασίας στο Αμφιθέατρο Fairfield.
Διαβάστε περισσότερα: Ο Fairfield Ambassador παρείχε παραδοσιακή προστασία
Αλλά η δίγλωσση δραματική σκηνή που περιγράφεται παραπάνω είναι πραγματική. Πραγματοποιήθηκε στη Μελβούρνη τη δεκαετία του ’80 με το όνομα ‘Epidavros Summer Festival’.
Η ιδέα προτάθηκε από την Helen Madden, καλλιτεχνική διευθύντρια του Stork Theatre, και αργότερα απόφοιτη του Πανεπιστημίου Monash και μητέρα τριών παιδιών.
Ο Madden και η κόρη του Cassandra στο Bluestone Fairfield Amphitheatre, 1986
Ο Madden δημιούργησε τον λόγο για να βρει το καλύτερο μέρος για έναν υπαίθριο θεατρικό χώρο. Βρήκε την τέλεια εφαρμογή στις όχθες του ποταμού Yarra στο Fairfield Park. Εδώ, επί τόπου με τον γιο Dan και την κόρη Κασσάνδρα, 1982. Φωτογραφία: Stork Theatre.
«Έφυγα από το Πανεπιστήμιο του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου, σκέφτηκα, θα βάλω Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο», λέει η Helen Madden. Nios Cosmos.
«Αυτό είναι κάτι που το λέμε. Εκείνη την εποχή υπήρχαν κατά καιρούς συμβολικές εκπομπές αρχαίας τραγωδίας σε μεγάλα ιδρύματα.
Το διακριτικό ήταν «μόνο στα αγγλικά, στα θεατρικά ανάκτορα, αποκλειστικό, ακριβό και εκφοβιστικό».
Το αντίθετο από αυτό που έμαθε ο Μάντεν για το αρχαίο ελληνικό δράμα: λαϊκό, εορταστικό, μη αποκλειστικό. Ήθελε να το ξαναδημιουργήσει.
Αφίσα έναρξης για το Καλοκαιρινό Φεστιβάλ Επιδαύρου. Φωτογραφία: Stork Theatre.
Η ιδέα είναι να δημιουργηθεί κάτι που να προσκαλεί τους επισκέπτες και να είναι τόσο προσιτό όσο το «πηγαίνοντας σε μια κρουαζιέρα». Η δίγλωσση μορφή του φεστιβάλ επιλέχθηκε με δύο θεατρικά έργα την ημέρα.
Στην κυκλοφορία του το 1983, το φεστιβάλ παρουσίασε τον Ευριπίδη «μέσα στα νέα ελληνικά, ακολουθούμενο από τη διάσημη κωμωδία του Αριστοφάνη Λυκιστράτη στα αγγλικά.
Το επόμενο έτος το δίγλωσσο πρόγραμμα αντιστράφηκε.
Δεν υπάρχουν στίχοι για το ελληνικό δράμα.
«Είναι πέρα από τον προϋπολογισμό μας», θυμάται ο Madden γελώντας.
«Όλοι ρώτησαν: «Θα καθίσει το αγγλόφωνο κοινό σε μια παράσταση στα νέα ελληνικά;».
«Το έκαναν γιατί ήταν μια μαγική βραδιά. Ο κόσμος ήξερε ότι υπήρχε κάτι ιδιαίτερο που δεν είχε ξαναγίνει στη Μελβούρνη.
Η Επιγένεια ανέβηκε στην Αλίκη το 1984 στο πλαίσιο του Θερινού Φεστιβάλ Επιδαύρου. Η Ευριπίδειος τραγωδία παίχτηκε στα αγγλικά. Φωτογραφία: Stork Theatre
Το δεύτερο έργο του φεστιβάλ του 1984, ο Εκκλησιαστής του Αριστοφάνη, σκηνοθετήθηκε στα νέα ελληνικά. Φωτογραφία: Stork Theatre.
Στο επίκεντρο της πρωτοβουλίας ήταν το όραμα της Θεατρικής Ομάδας Επιδαύρου, η οποία, με την υποστήριξη μελών της ελληνικής κοινότητας και ενός προοδευτικού συμβουλίου Northcote, δημιούργησε μια θεατρική παράδοση διαφορετική από το πολιτιστικό επίπεδο της εποχής.
«Στόχος μας είναι να επανιδρύσουμε το αρχαίο ελληνικό δράμα ως λαϊκό έργο».
«Ήμασταν στη Βόρεια Γραμμή, όπου το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι ακόμη Έλληνες μετανάστες. Πολλές από αυτές είναι ακόμη μη αγγλόφωνες γυναίκες.
Η Μελίνα Μερκούρη, Υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδας, υποστήριξε αυτή την άποψη.
Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στη Μελβούρνη το 1983, ο Madden συναντήθηκε με τον Mercury.
Αναπόφευκτα η συζήτηση επικεντρώθηκε αρχικά στην εκπομπή των ΜΜΕ στο Αμφιθέατρο Fairfield, πριν από λίγα χρόνια με πρωταγωνίστρια την Ελληνίδα ηθοποιό στο αρχαίο ελληνικό θέατρο της Επιδαύρου.
“Είπε “Πες μου για τα μέσα ενημέρωσης. Ποια είναι η εξήγηση για αυτήν την ιδέα; Πώς το έκανες; Ποια είναι η αίσθηση του κοινού;””, θυμάται ο Madden.
«Μία από τις βασικές αρχές της ως Υπουργός Πολιτισμού ήταν να συζητήσει πώς να φέρει τα καλύτερα έργα ελληνικής τέχνης στην ηπειρωτική Ελλάδα και στις αγροτικές και περιφερειακές περιοχές των νησιών. Να επιτρέψει σε όλους τους Έλληνες να συμμετέχουν στον πολιτισμό τους. Ήταν πρότυπο.
Ο Μάντεν λέει ότι είχε κοινή αντίληψη με τον Μέρκιουρι για το αρχαίο ελληνικό θέατρο ως «την πιο δημοκρατική μορφή δράματος όταν γίνεται με αυτόν τον παραδοσιακό τρόπο».
«Επειδή είναι διαθέσιμο σε ανθρώπους που δεν πηγαίνουν θέατρο».
Η επιτυχία του φεστιβάλ το 1985 απαιτούσε χρηματοδότηση για την κατασκευή ενός μόνιμου αμφιθεάτρου στην τοποθεσία αντί για ένα αναδυόμενο σύστημα σκαλωσιάς.
Το αναδυόμενο θέατρο σκαλωσιάς στις όχθες του ποταμού Yarra προηγήθηκε της κατασκευής ενός μόνιμου αμφιθεάτρου στο χώρο. Φωτογραφία: Stork Theatre, 1983
Μέσα στο αναδυόμενο αμφιθέατρο σκαλωσιάς το 1983. Εικόνα από το αρχικό υλικό
Η κρατική και ομοσπονδιακή υποστήριξη ήταν ισχυρή, όπως και η υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης.
Το αποτέλεσμα? Το θέατρο 500 θέσεων είναι διαμορφωμένο σύμφωνα με το αρχικό θέατρο της Επιδαύρου στην Ελλάδα.
Το Fairfield Amphitheatre είναι το μοναδικό επαγγελματικό υπαίθριο θέατρο και αρχαιοελληνικό αμφιθέατρο της Βικτώριας, που περιλαμβάνει αποκλειστικούς θαλάμους εισιτηρίων και καμαρίνια.
Το Madden υπερασπίστηκε την πρώτη του πενταετή σεζόν, μετά την οποία τα προγράμματα χορηγιών επιχειρήσεων διατήρησαν τον τόπο ένα ζωντανό κοινοτικό κέντρο μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90.
Αλλά μετά τη μετεγκατάσταση της φρουράς στη νεοσύστατη πόλη Yarra, το αμφιθέατρο σταδιακά έγινε ξεπερασμένο.
Σύμφωνα με τον Madden, αυτό οφείλεται εν μέρει στη γνώση της σημασίας της απώλειας χώρου μετά τη συγχώνευση του Συμβουλίου Northcote με κάποιον.
Διαβάστε περισσότερα: Η Ιλιάδα του Ομήρου, επιτυχία στο Αμφιθέατρο Fairfield
Λέει ότι το πρόβλημα είναι ότι οι εταιρείες παραστάσεων αντιμετωπίζουν τον χώρο ως «ένα θέατρο προς ενοικίαση» που τις εμποδίζει να πάρουν ολόκληρη τη σεζόν που χρειάζονται για να πραγματοποιήσουν τις παραστάσεις τους.
«Την επόμενη χρονιά το βράδυ του Σαββάτου κάποιος μπορεί να τηλεφωνήσει και να το κλείσει.
“Όμως, όταν μπαίνει μια επαγγελματική εταιρεία, μουσική, δράμα, όπερα, οτιδήποτε άλλο, θα δουν εκείνο το βράδυ του Σαββάτου ηχογραφημένο στη μέση μιας σεζόν. Είναι παλεύει ενάντια σε ένα επιτυχημένο επαγγελματικό σόου τέχνης. Άρα πρέπει να έχεις κάποιον να πρόγραμμα.
Ερωτηθείς αν θα σήκωνε ξανά το χέρι του για αυτό, ο Μάντεν χαμογέλασε.
«Χρειαζόμαστε έναν νέο άνθρωπο με νέο όραμα. Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες στη Μελβούρνη που μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά.
Μετά την απόκτηση του καθεστώτος παραδοσιακής άμυνας για το Αμφιθέατρο Fairfield, εκπρόσωποι των εταιρειών του Storm Theatre’s Maiden και Park Theater, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων της ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης του Eden και του Shakespeare, του Phil Babostargiati, της Ομοσπονδιακής βουλευτή Maria Vamvagino και της Victorian MP. Στο επόμενο επίπεδο: Επαναφέρετε τον χώρο σε καλή χρήση. Φωτογραφία: Συνεισφορά από.
Ο Jim Claven, η Kate Theophanes, η Helen Madden και ο Phil Papstegiadis στο Fairfield Amphitheatre. Φωτογραφίες: Jim Cleven
Παρόλα αυτά, είναι ανένδοτος ότι το θέατρο πρέπει να επιστρέψει στην παλιά του αίγλη.
«Τώρα υπάρχει μια σημαντική ώθηση. Η ελληνική κοινότητα, οι κοινότητες των τεχνών και του θεάτρου και η ευρύτερη κοινότητα της Μελβούρνης ενώνονται και σκεφτόμαστε να πάμε μια αντιπροσωπεία στο Συμβούλιο Yarra και να τους ρωτήσουμε ποιο είναι το όραμά τους για το διάστημα.
Η υποβολή 100+ σελίδων από τον Madden στο Victorian Heritage Council πέρυσι για την υποστήριξη της υπόθεσης χορήγησης του καθεστώτος προστασίας του Fairfield Ambassador, και οι κριτικές θεατρικών έργων σε μεγάλα αυστραλιανά περιοδικά είναι ένα καλό υποστηρικτικό έγγραφο.
Μερικές εκπομπές, όπως η Pacquiao εκδοχή του Ευριπίδη του διάσημου Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερσόπουλου, άφησαν εποχή πολλά χρόνια αργότερα.
Μεταφέρθηκε από την Αθήνα για το Ελληνικό Φεστιβάλ Αντισωμάτων το 1987 και προβλήθηκε στο Αμφιθέατρο Fairfield πριν προβληθεί στην Αθήνα.
«Αυτές οι εξαιρετικές παραστάσεις παραμένουν στη μνήμη μου[…] Ο Δερζόπουλος ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που μου έδειξε πόσο δυνατό είναι το θέατρο», έγραψε η κριτικός Άλισον Κρόγκαν το 2010. Αυστραλός.
Η κάλυψη, λέει ο Madden, ήταν «ενθουσιασμένη» για τους αρχαίους Έλληνες κλασικούς σε ένα αμφιθέατρο, το οποίο χαρακτηρίστηκε από έναν κριτικό ως το «καλύτερο μυστικό» της Μελβούρνης (Μελβούρνη, 1986).
«Υπάρχει ακόμα, αλλά γιατί να είναι;
«Όταν διατηρηθεί ένας τόσο υπέροχος σκοπός, θα προσελκύσει κόσμο από όλο το κράτος σε φτηνές, ανοιχτές, φιλικές, ανεπίσημες και ελκυστικές παραστάσεις. Το θέατρο πρέπει να είναι έτσι.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”
Dionysos Alec