Η πιθανότητα σοβαρής πανδημίας, ή παρόμοιας με την COVID-19, θα τριπλασιαστεί τις επόμενες δεκαετίες, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη Δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από επιδημίες των τελευταίων 400 ετών, συγκεκριμένα τα ποσοστά θνησιμότητας, τη διάρκεια προηγούμενων επιδημιών και το ποσοστό νέων μολυσματικών ασθενειών. Ο υπολογισμός τους είναι μια σύνθετη πρόβλεψη που βασίζεται σε γνωστούς κινδύνους και μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο οδηγό για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους υπαλλήλους δημόσιας υγείας.
Διαπίστωσαν επίσης ότι η πιθανότητα κάποιος να προσβληθεί από μια πανδημία όπως το COVID-19 στη ζωή του είναι περίπου 38%. Οι ερευνητές είπαν ότι αυτό θα μπορούσε να διπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια.
Ο Willian Ban, αναπληρωτής καθηγητής παγκόσμιας περιβαλλοντικής υγείας στο Πανεπιστήμιο Duke και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, δήλωσε στο ABC News ότι η πιθανότητα μιας άλλης πανδημίας «πιθανώς θα αυξηθεί λόγω όλων των περιβαλλοντικών αλλαγών που συμβαίνουν».
Οι επιστήμονες εξετάζουν προσεκτικά τη σχέση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και των ζωονοσογόνων ασθενειών, όπως ο COVID-19.
Κλιματική αλλαγή και ζωονόσοι
Οι ζωονόσοι προκαλούνται από μικρόβια που εξαπλώνονται μεταξύ ζώων και ανθρώπων. σύμφωνα με Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.
«Ενώ αυτή η διεπαφή μεταξύ του ανθρώπου και του φυσικού κόσμου το κάνει μικρότερο, είμαστε σε μεγαλύτερη επαφή με αυτά τα πράγματα και το κλίμα ενισχύει την ικανότητα των ιών να μας μολύνουν πιο εύκολα», είπε ο Μπαν. Είπε ότι οι κίνδυνοι μόλυνσης από ζωονοσογόνους ή αναδυόμενες ιογενείς λοιμώξεις θα αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου.
Ένα παράδειγμα είναι το πρόσφατο ξέσπασμα του ιού Έμπολα στη Δυτική Αφρική.
είπε ο Δρ. Aaron Bernstein, διευθυντής του προγράμματος Climate MD στο The Center for Climate, Health, and Global Environment στο Chan School of Public Health του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
“Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν νυχτερίδες που ζουν σε αυτά τα δάση, αλλά δεν μπορούν να ζήσουν σε φυτείες φοινικέλαιου. Και έτσι αυτές οι νυχτερίδες μετακόμισαν στο τμήμα της Δυτικής Αφρικής όπου μόλυναν τους ανθρώπους με Έμπολα”, είπε ο Bernstein.
Οι ζωονόσοι αντιπροσωπεύουν πλέον το 60% όλων των ασθενειών και το 75% των αναδυόμενων ασθενειών, σύμφωνα με Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών.
«Περισσότερα ζώα επικοινωνούν με περισσότερους ανθρώπους, αλλά επίσης, σε πολλές περιπτώσεις, οδήγησε σε σύγκρουση ζώων με άλλα ζώα», είπε ο Bernstein. “Αυτό που παρατηρήσαμε είναι ότι τα ζώα, ακόμη και τα φυτά τρέχουν προς τους πόλους για να βγουν από τη ζέστη. Και ενώ το κάνουν αυτό, μπορεί να συναντήσουν πλάσματα που δεν έχουν συναντήσει ποτέ πριν. Αυτό δημιουργεί μια ευκαιρία για πτώση .”
Εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας σε μια εγκατάσταση απομόνωσης COVID-19, 7 Μαρτίου 2022, στο Χονγκ Κονγκ, Κίνα.
Louise Delmott/Getty Images, αρχείο
κοιτάζω μπροστά
Επί του παρόντος, οι επιστήμονες διαδραματίζουν ρόλο στην αντιμετώπιση των ιικών εστιών αγωνιζόμενοι για την παραγωγή εμβολίων, μερικές φορές αφού μια επιδημία είναι ήδη εκτός ελέγχου.
«Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις επιδημίες με τις πρώτες βοήθειες», είπε ο Bernstein. «Αυτό σημαίνει να περιμένουμε να εμφανιστούν οι ασθένειες και μετά να προσπαθήσουμε να βρούμε πώς να τις λύσουμε».
Ο Παν πρόσθεσε: «Σε παγκόσμιο επίπεδο, αν θέλουμε να αποτρέψουμε μια άλλη μεγάλη πανδημία από το να διαταράξει εντελώς την κοινωνία μας, πρέπει να αρχίσουμε να επενδύουμε σε μεγάλο βαθμό και να μοιραζόμαστε πληροφορίες σε όλες τις χώρες σχετικά με την παρακολούθηση για διαφορετικές ιογενείς λοιμώξεις. Υπάρχουν μερικά μέρη στον κόσμο όπου δεν μπορούμε έχουν ακόμη και τη βασική ικανότητα να αξιολογούν ή να ελέγχουν για στελέχη, για ιογενείς πυρετούς που πηγαίνουν στα νοσοκομεία. Και έτσι πολλά από αυτά τα πράγματα δεν ελέγχονται μέχρι να είναι πολύ αργά.”
Η πρόληψη αυτών των ασθενειών απαιτεί όχι μόνο παγκόσμια συνεργασία, αλλά και προσοχή στην πηγή του προβλήματος.
“Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προστατεύσουμε τους οικοτόπους. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους της μεγάλης κλίμακας ζωικής παραγωγής επειδή πολλά παθογόνα μεταδίδονται από τα άγρια ζώα στα ζώα και στη συνέχεια στα ζώα», είπε ο Bernstein.
Οι παγκόσμιες δαπάνες για τα εμβόλια κατά του COVID αναμένεται να φτάσουν τα 157 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με Reuters. Οι ετήσιες δαπάνες για τη διατήρηση των δασών είναι πολύ χαμηλότερες.
«Πρόκειται να ξοδέψουμε πολλά χρήματα σε λύσεις που αντιμετωπίζουν μόνο ένα κλάσμα του προβλήματος», είπε ο Bernstein. «Παίρνουμε πολύ λίγα χρήματα σε σύγκριση με αυτά που θα μπορούσαμε να πάρουμε για ένα δολάριο που δαπανάται για παρέμβαση μετά την κατάρρευση έναντι της πρόληψης root αιτίες.” .
Η Emma Egan είναι φοιτήτρια μεταπτυχιακού στη δημόσια υγεία στο Brown University και μέλος της ιατρικής μονάδας ABC News.