Ο Θεόδωρος Μπίτσιος, ο μεγαλύτερος από τα τρία παιδιά, γεννήθηκε στην Τσαγκαράδα της Ελλάδας μέσα σε ένα καταπράσινο δάσος στην κορυφή του Πηλίου. Το μεγαλύτερο χωριό στο βουνό, είναι επίσης γνωστό ως το σπίτι του μεγαλύτερου και γηραιότερου ιπτάμενου δέντρου στην Ευρώπη. Ο πατέρας του Μπέτσιους διατηρούσε τη δική του επιχείρηση φορτηγών, μεταφέροντας εμπορεύματα μεταξύ χωριών, αναμφίβολα ενσταλάσσοντας μια ισχυρή εργασιακή ηθική στην επόμενη γενιά.
«Η ζωή στο χωριό ήταν τυπική», είπε ο Θεόδωρος Πέτσιους. «Προστατεύαμε τα κατσίκια, τα πρόβατα και τους κήπους μας».
Υπήρχε μόνο ένα λύκειο στο βουνό και εκεί πήρε μια απόφαση που καθόρισε την πορεία της ζωής του.
«Κατά το τρίτο έτος του λυκείου, υπήρχε έλλειψη αξιωματικών του ναυτικού και η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε ότι νέοι άνδρες μπορούσαν να μπουν στη Ναυτική Ακαδημία μετά από τρία χρόνια γυμνασίου. Πέρασα το τεστ και βρήκα την ευκαιρία να φύγω από το χωριό και δείτε τον κόσμο», λέει ο συγγραφέας.
Μετά από τέσσερα χρόνια σπουδών στη Ναυτική Ακαδημία Λαμίας, ο Μπέτσιους εντάχθηκε στο Εμπορικό Ναυτικό. Ως μηχανικός, έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο με φορτηγά πλοία, δεξαμενόπλοια, ακόμη και κρουαζιερόπλοια. Μετά από τρία ταξίδια μετ’ επιστροφής από τον Περσικό Κόλπο στο Σαν Πέδρο της Καλιφόρνια, λαχταρούσε να αλλάξει. Έχασε «κατά λάθος» αυτό το πλοίο και βρέθηκε να μετακομίζει σε άλλο πλοίο, με εμπόριο κυρίως στην Καραϊβική, στο οποίο έμεινε για ενάμιση χρόνο. Από εκεί εργάστηκε για ένα χρόνο σε κρουαζιερόπλοιο. Είχε επισκεφτεί πόλεις για διακοπές από πλοία και του άρεσε να «παίζει τουρίστα», αλλά στην αρχή δεν σχεδίαζε να μείνει στις ΗΠΑ
«Νόμιζα ότι η νότια Αγγλία ή η νότια Γαλλία ήταν το μέρος για μένα», λέει.
Όταν βρισκόταν στη Νέα Υόρκη για διακοπές, πήγε να δει μια ελληνική ταινία, αλλά είχε ήδη ξεκινήσει και δεν μπορούσε να μπει. Περπάτησε απέναντι από το Guild Hall of Merchant Sailors, για να περιμένει μέχρι να έρθει η επόμενη παράσταση. Εκεί, έμαθε για μια δουλειά στο Μαϊάμι. Ο τυφώνας Betsy σάρωσε ένα ελληνικό φορτηγό πλοίο κοντά στο West Palm Beach και ο πλοίαρχος διάσωσης κάλεσε έναν Έλληνα μηχανικό, όλες οι αφίσες και τα εγχειρίδια ήταν γραμμένα στα ελληνικά.
“Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό είναι για μένα πια, αλλά το χιόνι ήταν μέχρι τα γόνατα στη Νέα Υόρκη και ο τύπος στο τηλέφωνο είπε ότι οι γυναίκες κολυμπούσαν γυμνές δίπλα στο πλοίο. Ήμουν στη LaGuardia πριν κλείσει το τηλέφωνο, », είπε με ένα γέλιο.
Ενώ δούλευε σε αυτή τη δουλειά, γνώρισε την αγαπημένη του σύζυγο Brenda.
«Είμαστε παντρεμένοι 51 χρόνια».
Αφού μετακόμισαν στις Μπαχάμες για αρκετά χρόνια, εγκαταστάθηκαν στη γενέτειρα της Μπρέντα, το West Palm Beach, και ξεκίνησαν ένα νέο εγχείρημα, την αρχή του αμερικανικού ονείρου τους.
“Αγοράσαμε ένα εστιατόριο και το σχέδιο ήταν να το διευθύνει ο κουνιάδος μου. Τελικά, δεν μπορούσε, οπότε καταλήξαμε να το διευθύνουμε. Δεν ήταν για εμάς, οπότε μετά από ένα χρόνο, το πουλήσαμε και συνέχισε με την επιχείρηση».
Ο Pestios εργάστηκε στα ναυπηγεία στο Fort Lauderdale και στη συνέχεια μετακόμισε στην ακτή του Κόλπου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, φοίτησε σε ένα κοντινό πανεπιστήμιο και σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός. Στη συνέχεια βρήκε δουλειά σε μια ναυτιλιακή εταιρεία συμβούλων και αργότερα ξεκίνησε τη δική του εταιρεία, Universal Marine Services στο Mobile της Αλαμπάμα. Αυτός και η Μπρέντα καλωσόρισαν τρεις κόρες.
Ο Μπέτσιους ανέκαθεν αγαπούσε να λέει ιστορίες και πριν από περίπου τριάντα χρόνια, άρχισε να τις υποχρεώνει στο χαρτί. Μετά από πρόταση οικογενειακού φίλου, καθηγητή κολεγίου, πήρε μαθήματα δημιουργικής γραφής, όχι μόνο για να βελτιώσει την προφορική του αγγλική γλώσσα, αλλά και για να τον βοηθήσει να τα γράψει καλύτερα.
Εμπνευσμένο από ταξίδια πίσω στο χωριό του, το πρώτο μυθιστόρημα του Μπέτσιους, το The Bellmaker House (Cosmos) εκδόθηκε το 2007. Είναι η ιστορία του Νίκου, ο οποίος επιστρέφει στο χωριό του μετά από χρόνια ζωής στην Αμερική, μοχθούν για μια καλύτερη ζωή. Περιμένει το καλωσόρισμα ενός ήρωα, αλλά αυτό που βρίσκει είναι κάτι περισσότερο από αυτό που είχε παζαρέψει.
Ο Μπέτσιους γνώριζε πολλούς ναύτες που πηδούσαν από το πλοίο και σκέφτηκε ότι ήταν μια ενδιαφέρουσα εισαγωγή. Το δεύτερο μυθιστόρημά του, The Search for Ithaca (Cosmos, 2013) άνοιξε το 1965. Είναι η ιστορία ενός Έλληνα έμπορου ναυτικού που πήδηξε το πλοίο στο Μαϊάμι. Ο Κώστας Καράογλου αναζητά μια καλύτερη ζωή, αλλά ως άτακτος, καταλήγει να ζει στη σκιά. Στο τελευταίο βιβλίο του Betsius, Walking in the Light (Kohler Books, 2021), ξαναεπισκεπτόμαστε τον Κώστα και την αναζήτησή του για το άπιαστο αμερικανικό όνειρο. Κάνει σχέδια, αλλά τίποτα δεν πάει καλά. Όταν είναι έτοιμος να ρίξει τη πετσέτα, βρίσκει τον τρόπο, αλλά πρέπει να λάβει εντολές από μια γυναίκα, μια Κουβανή πρόσφυγα. Είναι σκληρό μπισκότο και ο Κώστας είναι άλφα αρσενικό. Παρακολουθεί τη μεγάλη εικόνα και φιλάει τη γυναίκα;
Αυτές οι ειλικρινείς ιστορίες πηγαίνουν στην καρδιά της εμπειρίας των μεταναστών χωρίς έγγραφα. Ενώ βλέπουμε τους εργάτες χωρίς χαρτιά στους τίτλους των εφημερίδων, συχνά δεν γνωρίζουμε την ιστορία. Οι ιστορίες του Μπέτσιου βλέπουν τους μετανάστες με έναν νέο τρόπο.
Τώρα στα 80 του, είναι περήφανος παππούς. Είναι επίσης μισοσυνταξιούχος, δίνοντάς του περισσότερο χρόνο για να επικεντρωθεί σε δύο από τα ενδιαφέροντά του, την υποκριτική στο κοινοτικό θέατρο και τη συγγραφή.
«Αυτή τη στιγμή γράφω τα απομνημονεύματά μου σε τρία μέρη. Ο Μπέτσιους καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πολλές, πάρα πολλές ιστορίες να διηγηθώ.
Χωρίς αμφιβολία θα τα πει με τη δική του αίσθηση του χιούμορ.
Ο Betsius ήταν καλεσμένος στο Karis Comedy Corner, το podcast Alabama Life και το Troy Public Radio και έχει δώσει ομιλίες για βιβλία σε εκκλησίες και βιβλιοθήκες. Μάθετε περισσότερα μέσω theodorepitsios.com
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”