Το Baby Blues Lunchnet ανοίγει με Ελληνικό Δείπνο και Πασπαλίσματα Νοσταλγίας

Baby Blues LncheonetteΈνα νέο μοντέρνο ελληνικό εστιατόριο ανοίγει αύριο Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο 97 Montrose, μεταξύ της οδού Leonard και της λεωφόρου Manhattan στο East Williamsburg. Το γοητευτικό νέο στέκι προέρχεται από τους πρώτους ιδιοκτήτες εστιατορίου Costa Damascos και Jake Marsiglia. Μεταξύ τους πέρασαν χρόνια στην υπηρεσία φαγητού στη Νέα Υόρκη.

Το μενού περιλαμβάνει σάντουιτς με αβγό Dillie, ένα HLT (χαλούμι, μαρούλι και ντομάτα κειμήλιο), ελληνική σαλάτα, σαλάτες καρπούζι-φέτα, ένα πιάτο Ζορμπά (χαλούμι, τζατζίκι, ελληνική πατάτα), μπολ με ελληνικό γιαούρτι και μπανανόψωμο μπακλαβά. Τα ποτά περιλαμβάνουν σέικ χουρμά μπανάνας και ελληνικό φραπέ, εκτός από τσάι και καφέ. Σημειωτέον, υπάρχουν πολλά να βρείτε σε επιλογές για χορτοφάγους ή χωρίς γλουτένη. Τα πάντα φτιάχνονται στο σπίτι όσο το δυνατόν περισσότερο, ενώ το χαλούμι και η φέτα εισάγονται και άλλα συστατικά, ακόμα και το σιρόπι σφενδάμου, προέρχονται από την τοπική αγορά.

«Θέλαμε να το χρησιμοποιήσουμε ως ευκαιρία να συνδεθούμε με την πολιτεία της Νέας Υόρκης όσον αφορά την παραγωγή», λέει ο Δαμάσκος. Τι δεν μπορείτε να βρείτε στα περισσότερα γεύματα; Λαμπεροί πορτοκαλί κρόκοι. «Ευτυχισμένα κοτόπουλα», λέει.

Το όνομα του Luncheonette είναι μια αναφορά σε κλαμπ ρετρό τζαζ και μπλουζ και οι ιδιοκτήτες ελπίζουν να προκαλέσουν παρόμοια νοσταλγία. Η φίλη του Damascos, Leigh Altshuler, έχει ένα μεταχειρισμένο βιβλιοπωλείο και κατάστημα τουρσιών στο Lower East Side. Βιβλία γλυκού τουρσί (Βοήθησε να σχεδιάσει τα γραφικά της και τα τουρσιά της εμφανίζονται με περηφάνια στο μενού Baby Blues). Μέσω του Altshuler, το Baby Blues συνεργάστηκε με τον Hank O’Neill, τον θρυλικό φωτογράφο και μουσικό παραγωγό της τζαζ και μπλουζ, ο οποίος παρείχε μεσημεριανό γεύμα με διάφορες αφίσες που κρέμονταν γύρω από το χώρο και VHS που επένδυσαν τα μεταλλικά μπλε ράφια. Διατηρώντας το θέμα, το Baby Blues διαθέτει ένα ειδικό πρόγραμμα αναπαραγωγής ήχου για να παίξει μερικές παλιές κασέτες μπλουζ και τζαζ.

Λεπτομέρειες όπως φθηνές αλατοπιπεροπομπές σε κάθε τραπέζι, καθώς και φρέσκες κούπες και μπλουζάκια από τον Damaskos (εργάζεται) φέρνουν νοσταλγία σε όλο το δωμάτιο. Σχεδιαστική εταιρεία) αναπτύχθηκε για το διάστημα. Τελικά, οι ιδιοκτήτες ήθελαν να δημιουργήσουν μια τραπεζαρία που να αισθάνεται «φιλική», που να προσφέρει καλή εξυπηρέτηση και φαγητό υψηλής ποιότητας, χωρίς να αισθάνεται ατμόσφαιρα.

«Πολλά μέρη της παλιάς σχολής εξαφανίζονται από το τοπίο και θέλαμε να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτό», λέει ο Δαμάσκος, Έλληνας και Αυστραλός. Όταν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, τράβηξε να μάθει για τις σχέσεις του πολιτισμού του με τα εστιατόρια. Η αγάπη για τα εστιατόρια και τις καφετέριες είναι ένα νήμα στη φιλία των δύο: «Δουλεύω σε ντελικατέσεν από τότε που ήμουν δεκατεσσάρων και μεγάλωσα στο Λονγκ Άιλαντ, φτιάχνοντας βασικά μπέικον-αυγά και τυρί. Μια ζωή», λέει η Marsiglia.

Emma Orlow/Eater NY

Δεν είναι μυστικό ότι η Νέα Υόρκη έχει λιγότερα μεσημεριανά γεύματα από ποτέ: ένα φαινόμενο «μαζικής εξαφάνισης» «ξεδιπλώνεται αργά γύρω μας εδώ και δεκαετίες, σε κοινή θέα», έγραψε.περιοδικό Νέα Υόρκη Ο κριτικός τροφίμων Άνταμ Πλατ Το 2017. Αν και αυτό μπορεί να ισχύει μετά από μερικά χρόνια, ένα νέο κύμα χειριστών το θέλει Το κοντέρ του Άκιταϊλανδέζικο εστιατόριο, Χρυσό ΔείπνοSoho Diner, S&Pκαι το MeMe’s Diner (το τελευταίο covid Δυστυχώς μας έκλεψαν), ευτυχώς, βοήθησε να καλυφθεί το κενό. Οι ερμηνείες τους για τα φαγητά άνεσης της παλιάς σχολής, ειδικότερα “Trash Fire” Η πανδημία έχει αποκτήσει νέο νόημα.

Φυσικά, αυτά τα νέα εστιατόρια δεν μπορούν να αναπαράγουν την ίδια αίσθηση των σημείων δεκαετιών – με τον ίδιο τρόπο που μια νέα κατάδυση στο μπαρ πρέπει να φθείρεται πριν αλλάξει. Ενας. Αλλά είναι συναρπαστικό να βλέπεις μια έμφαση σε χαλαρά σημεία για μεσημεριανό γεύμα που προσφέρουν χωρίς φασαρία, θρεπτικό φαγητό – για να μην αναφέρουμε, φαγητό που περιλαμβάνει περισσότερο διατροφικούς περιορισμούς από το μέσο λιπαρό κουτάλι σου και αντικατοπτρίζει τις εμπειρίες κάθε ιδιοκτήτη.

Emma Orlow/Eater NY