Ξεχασμένη ιστορία και απαράμιλλος διάλογος

Ένα από τα πρώτα βήματα του Φράι στη μεσαιωνική χώρα φαντασίας της Αθήνας, Φορσεμποκίνη Τα εφέ εμφανίζονται σε πλήρη ισχύ.

Αυτή και οι Ντακς τρέχουν κάτω από τους σπασμένους τοίχους ενός εγκαταλειμμένου κάστρου με έναν γιγάντιο δράκο να την κυνηγάει. Παίρνεις ενοχλητικές φλυαρίες Ένας σύντροφος που ονομάζεται Cuff, που είναι κυριολεκτικά ένα μοντέρνο χρυσό βραχιόλι. Στη συνέχεια, αφού αποφύγουμε επιμελώς τον κίνδυνο, έχουμε μια υπέροχη πανοραμική θέα του τοπίου, όπου κυριαρχεί ένα τεράστιο πέτρινο μνημείο που αψιδώνει στον ουρανό.

Το παιχνίδι φαίνεται να ουρλιάζει: Αυτό είναι ένα JRPG! Αυτό isekai! Μπορεί να υπάρχουν κάποιες δοξασμένες ανοησίες anime εδώ! Ακόμη και οι μικρότερες λεπτομέρειες, όπως το πέτρινο ορόσημο, μου θύμισαν το Gaur Plain των Xenoblade Chronicles. Ωστόσο, παρά την αρχική υπόσχεση, μεγάλο μέρος του χρόνου του Frye στην Αθήνα εκτυλίσσεται χωρίς πολλές ιδιοτροπίες ή την απαιτούμενη πολυτέλεια. Το νέο παιχνίδι της Luminous Productions και της Square Enix δίνει έναν σοβαρό τόνο που καθιστά δύσκολο να επιμείνεις σε όλη τη μακρινή απόσταση.

Η Luminous Productions δίνει στην Αθήνα ένα είδος διάχυτης μελαγχολίας. Αυτό πηγάζει κυρίως από την «ατμόσφαιρα της βουβωνικής πανώλης». Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει επιδημία, αλλά υπάρχουν σκοτεινά, θυελλώδη σύννεφα που περιβάλλουν ολόκληρες πόλεις και σκοτώνουν όλα τα ζωντανά πράγματα μέσα τους. Facebook Βασίζεται επίσης σε ένα ρεαλιστικό στυλ γραφικών, το οποίο, παρά τη ζωντανή γοητεία στη μάχη, δεν είναι τόσο πολύχρωμο – ακόμη και τα λουλούδια του φαίνονται λυπημένα και άχρωμα.

Στη συνέχεια, στρώνουμε την ιστορία του Φράι, η οποία είναι επίσης πολύ λυπηρή! Είναι μια ορφανή που την εγκατέλειψαν οι γονείς της όταν γεννήθηκε. Ζει στη φτώχεια στη Νέα Υόρκη και την ημέρα που τελικά εξοικονομεί αρκετά χρήματα για να μετακομίσει και να κάνει μια καλύτερη ζωή, μια συμμορία καίει το σπίτι της. Βρίσκει νέα εμπιστοσύνη στην Αθηνά, αλλά συνεχίζει να ζει μια μοναχική ζωή. Στο ταξίδι της, δεν συνοδεύεται από κανένα συγκρότημα συντρόφων, οι οποίοι γεμίζουν τις κινηματογραφικές σκηνές με ρομαντικούς μονολόγους για τη δύναμη της φιλίας.

Είναι ξένη στον κόσμο της Αθηνάς και καίγεται (χωρίς να χαλάσει τίποτα) όταν ανοίγει λίγο την καρδιά της.

Οι μαγικές ικανότητες παρκούρ του Φράι του επιτρέπουν να κινείται σε όλο τον κόσμο χωρίς περιορισμούς. Ωστόσο, εκτός των μηχανισμών του, Facebook Λείπουν οι στιγμές πτήσης που επιτρέπουν στους παίκτες να αντέξουν τις μεγάλες, θλιβερές και μερικές φορές δύσκολες πτήσεις πολλών άλλων «σοβαρών» παιχνιδιών. Δεν υπάρχουν ανόητοι κάκτοι που εμφανίζονται για να σας κάνουν να γελάσετε. Δεν υπάρχουν υπερβολικά εγωιστές φίλοι που στέκονται δίπλα σας. Δεν υπάρχουν φανταχτερές στιγμές που σας επιτρέπουν να κάνετε ένα διάλειμμα και να συνέλθετε από όλα αυτά. Ίσως το πιο κοντινό να φτάσετε είναι μια χαριτωμένη μικρή αναζήτηση όπου ταΐζετε τα πρόβατα, αλλά ακόμα και τότε, καταλήγει να είναι λίγο βαρετό επειδή στην πραγματικότητα δεν βλέπετε τον Φράι να ταΐζει τα πρόβατα επειδή το κείμενο σε μια μαύρη οθόνη λέει απλώς ότι ταΐσατε τους.

Εικόνα: Luminous Productions/Square Enix via Polygon

Υπάρχει ένας λόγος που η κωμική ανακούφιση είναι τόσο δημοφιλής στις υπερπαραγωγές και τα βιντεοπαιχνίδια – δίνει στο κοινό ένα διάλειμμα πριν από την επόμενη συναρπαστική και αγχωτική παράσταση. Facebook Τόσο ειλικρινής στη σαρωτική αφήγησή του που ο διάλογος γίνεται πολύ βαρύς για να τον αντέξει ο διάλογος – έτσι, ακολουθεί η ενόχληση. Τα κακά αστεία και η σκληρή αυτο-αφήγηση είναι βασικά σε πολλά δημοφιλή παιχνίδια AAA, αλλά μέσα Facebook Όταν λείπουν, φαίνεται να πέφτουν ακόμα πιο δυνατά, γιατί δεν είναι ένας κόσμος όπου συμβαίνουν ανόητα πράγματα ή οι άνθρωποι μιλούν με περίεργους, απίστευτους τρόπους. Ο αυτοαναφορικός διάλογος μοιάζει λιγότερο με κωμική ανακούφιση και περισσότερο σαν αυτο-υποτίμηση.

Προσωπικά, πιστεύω ότι το Fry αξίζει τη διασκέδαση. Σαφώς απολαμβάνει τον εαυτό της στα σημεία. Την πρώτη φορά που χρησιμοποιεί τις μαγικές της ικανότητες στο parkour, λέει, “Λοιπόν, αυτό είναι ωραίο! Παίρνω λίγο σοβαρό αέρα!” Η ζωή και η ιστορία της δεν χρειάζεται να είναι εντελώς ανόητα, αλλά όλα τα θλιβερά μεσαιωνικά πράγματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κάποια αναδρομή. . Και δεν παθαίνεις τίποτα. Για μένα, είναι αρκετά αγχωτικό για να με αποβάλει.