Ως δημοσιογράφος τεχνολογίας και λάτρης της φωτογραφίας τροφίμων, συλλέγω χιλιάδες εικόνες με γρήγορο ρυθμό.
Και αν έχετε επίσης περάσει πολύ χρόνο στο διαδίκτυο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είστε συνδεδεμένοι σε κάποιον τύπο πληρωμένης αποθήκευσης cloud. Για μένα, αυτό το σύστημα είναι το Google One. Αναστατώθηκα όταν ο αποθηκευτικός χώρος Google ήταν δωρεάν, αλλά γύρω στο 2019 δημιουργήθηκε η συνδρομητική υπηρεσία επί πληρωμή Google One. Με 20 $ το μήνα για 100 GB αποθηκευτικού χώρου, ήταν άδικο για κάποιον σαν εμένα, που αποθηκεύει μεγάλο όγκο δεδομένων στο διαδίκτυο. Αλλά μετά από μερικά χρόνια, είμαι στην ίδια κατάσταση που ήμουν πριν. Χρειάζομαι περισσότερο χώρο αποθήκευσης.
Το πρόβλημα είναι ότι το Google One περιλαμβάνει Ολοι δεδομένων σε έναν μόνο Λογαριασμό Google, συμπεριλαμβανομένων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, φωτογραφιών, αρχείων Workspace, αρχείων Drive και άλλων. Τα στυλ αποθήκευσης του καθενός είναι λίγο διαφορετικά. Ο λογαριασμός για έναν προσωπικό λογαριασμό είναι πιθανό να είναι πολύ διαφορετικός από έναν επαγγελματικό λογαριασμό. Ο προσωπικός λογαριασμός που χρησιμοποιείται για εργασία θα διαφέρει επίσης. Αλλά φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πέφτουν στο ίδιο στρατόπεδο με εμένα. Χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 80 GB στον λογαριασμό μου για την υποστήριξη του Google Photos.
Ένα άχαρο έργο
Στα μέσα του 2020, ο λογαριασμός μου στο Google One των 100 GB ήταν κοντά στο 85% της χωρητικότητας και άρχισα να λαμβάνω ειδοποιήσεις από την Google ότι έπρεπε να διαγράψω δεδομένα από τον λογαριασμό μου για να μην φτάσει το όριο. Μία από τις κύριες συνέπειες ενός πλήρως λειτουργικού λογαριασμού είναι ότι δεν θα μπορεί να στέλνει ή να λαμβάνει email. Ομοίως, το Google One δεν θα μπορεί να δημιουργήσει αντίγραφα ασφαλείας των Φωτογραφιών Google, των αρχείων Εγγράφων Google, των αρχείων Drive ή άλλων δεδομένων που είναι συνδεδεμένα με την υπηρεσία cloud.
Ξεκίνησα αμέσως το άχαρο έργο να προσπαθήσω να καθαρίσω τα εισερχόμενά μου από πάνω από 50.000 email. Αυτό ήταν πράγματι άχαρο. Παρόλο που διέγραψα χιλιάδες μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και έκοψα τα κύρια εισερχόμενά μου στη μέση για λίγο, δεν επηρέασε σχεδόν τον αποθηκευτικό χώρο που εξάντλησα. Ο λογαριασμός μου στο Gmail είναι μόνο περίπου 5 GB του λογαριασμού μου στο Google One. Είχα να κάνω μόνο με μη αναγνωσμένα email που ήταν εύκολο να βρεθούν.
Τελικά, έστρεψα την εστίασή μου στον ένοχο, τις Εικόνες Google. Άρχισα να διαγράφω ξεχασμένα μιμίδια, διπλές εικόνες, ασταθείς και θολές εικόνες, στιγμιότυπα των οποίων το πλαίσιο δεν καταλάβαινα πλέον και εικόνες που πυροδότησαν οδυνηρές αναμνήσεις. Αυτό εξακολουθούσε να έχει ελάχιστη επίδραση στο συνολικό ποσοστό αποθήκευσής μου. Σκέφτηκα την πλήρη έκταση των άθλιων συνηθειών μου για αποθησαύριση. Πολλές γκαλερί με τα έργα μου παραμένουν για διάφορα smartphone και φορητούς υπολογιστές. Έχω επίσης αμέτρητα βίντεο από συναυλίες και άλλες παραστάσεις που σίγουρα καταλαμβάνουν πολύ χώρο στο Google Photos.
Έχω σκεφτεί λίγο τις άλλες επιλογές αποθήκευσης. Μπορώ να μεταφέρω κάποιο περιεχόμενο στην κάρτα SD ή στον σκληρό δίσκο. Έχω μια συνδρομή στο Microsoft 365 που περιλαμβάνει επίσης 1 TB αποθήκευσης στο cloud. Και οι δύο επιλογές έχουν τη δυνατότητα να είναι μια χειροκίνητη εντατική διαδικασία μεταφοράς ή μπορεί να απαιτούν ένα εργαλείο ή υπηρεσία συγχρονισμού για τη μεταφορά των δεδομένων. Μπορεί επίσης να τους λείπει η αυτόματη κατηγοριοποίηση που έχει ήδη το Google Images. Ωστόσο, η επιλογή δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας όλων αυτών των δεδομένων δεν είναι κακή ιδέα.
Ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω
Αν περάσετε μια παρόμοια αψίδα όπως έκανα εγώ, θα δείτε ήδη το γκράφιτι. Δεν μπορείτε ποτέ να διαγράψετε αρκετά για να ανακτήσετε τον χώρο που χρειάζεστε.
Ο χρόνος πέρασε και σύντομα πήγα ξανά σε εκδηλώσεις μέσων ενημέρωσης, εστιατόρια και παραστάσεις. Γύρω στα μέσα του 2022, πλησιάζει η ώρα να ανανεωθεί η συνδρομή μου. Πέρασα έναν ολόκληρο χρόνο αντιμετωπίζοντας την προειδοποίηση χωρητικότητας ως απλή πρόταση και όχι ως επιτακτική ανάγκη για παρέμβαση. Ανέπτυξα μια σταθερή συνήθεια να διαγράφω περιττά email και φωτογραφίες και διατήρησα τον λογαριασμό μου περίπου στο 90%.
Ωστόσο, σκέφτηκα να κάνω αναβάθμιση στα 200 GB σε εκείνο το σημείο. Αυτό θα ανέβαζε την ετήσια χρέωση στα 30 $, αλλά περιηγώντας τη σελίδα του λογαριασμού Photos στο τηλέφωνό μου, η Google εξήγησε ότι εάν έκανα αναβάθμιση πριν από την ημερομηνία ανανέωσής μου, δεν θα χρεωνόμουν ξανά μέχρι τον Ιανουάριο του 2024. Σκόπευα να κάνω αναβάθμιση, αλλά ξέχασα και πέρασε άλλος ένας χρόνος.
Προχωρήστε γρήγορα στα μέσα του 2023 και έλαβα ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που επιβεβαίωνε την αυτόματη ανανέωση της συνδρομής μου στο Google One των 100 GB. Τότε θυμήθηκα ότι ήθελα να κάνω αναβάθμιση στο πρόγραμμα των 200 GB. Μετά από μια σύντομη εσωτερική διαμάχη, αποφάσισα να το αποδεχτώ και να ενταχθώ στο ανώτερο επίπεδο.
Καταστροφή διπλής χρέωσης
Τώρα, βρίσκομαι σε ένα σημείο του ταξιδιού μου όπου πρέπει να αποδεχτώ το γεγονός ότι μόλις πλήρωσα διπλά για το Google One. Στην αρχή, επρόκειτο να το αφήσω να γλιστρήσει, αλλά ήμουν σίγουρος ότι έπρεπε να υπάρχει τρόπος να πάρω τα χρήματά μου πίσω. Έχω ακούσει ιστορίες τρόμου για τη γραμμή βοήθειας και την εξυπηρέτηση πελατών της Google, αλλά το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να προσπαθήσω, σωστά;
Μετά από μερικές αναζητήσεις στο πρόγραμμα περιήγησης και μερικά κλικ, κατευθύνθηκα σε άλλη σελίδα λογαριασμού Google όπου μπορούσα να αναφέρω ένα πρόβλημα. Από τότε ανακάλυψα έναν απλούστερο τρόπο για να φτάσετε σε αυτήν τη σελίδα, αλλά εξακολουθεί να σας οδηγεί εκεί που θέλετε.
Εάν πρέπει να ζητήσετε επιστροφή χρημάτων για το Google One (ή άλλες αγορές μέσω της Google), ακολουθήστε αυτά τα βήματα για να γλιτώσετε από την ταλαιπωρία:
- Εντοπίστε τον κωδικό σας στον λογαριασμό σας Google.
- Αυτός επιλέγει Διαχειριστείτε τον λογαριασμό σας Google.
- Αυτός επιλέγει Πληρωμές και συνδρομές.
- Κάντε κύλιση προς τα κάτω και επιλέξτε Στείλτε τη γνώμη σας.
- Αυτός επιλέγει Αναφέρετε ένα σφάλμα.
- Αυτός επιλέγει τελευταίος Και γράψε το πρόβλημά σου.
Ήμουν χαρούμενος που ανακάλυψα αυτή τη μέθοδο χωρίς καμία σημαντική πρόκληση. Ακόμα καλύτερα, το πρόβλημά μου επιλύθηκε μέσα σε λίγες μέρες. Ειδικά δεδομένου ότι το πρόβλημα οφειλόταν στην περιπλάνηση του μυαλού μου και το να αφήσω τη συνδρομή μου να ανανεωθεί αυτόματα και μετά να αποφασίσω να αγοράσω επιπλέον αποθηκευτικό χώρο ξεχωριστά, δεν ήταν μεγάλη υπόθεση. Κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμασίας, συνειδητοποίησα ότι αυτό που νόμιζα ότι ήταν μια συμφωνία ανανέωσης φαινόταν απλώς ένας τρόπος για την Google να κάνει αναβαθμίσεις και δεν θα χρεωνόμουν ξανά παρά τα τέλη Ιανουαρίου 2025.
Είναι μια μικρή σημείωση, αλλά κάτι σημαντικό που πρέπει να έχετε κατά νου εάν κάνετε αναβάθμιση.
Δεν είναι μια μακροπρόθεσμη λύση
Συνολικά, είμαι ικανοποιημένος που επιτέλους προχωράω με την αναβάθμιση. Η ύπαρξη του επιπλέον αποθηκευτικού χώρου μείωσε το άγχος μου σχετικά με την εξάντληση του χώρου σε ακατάλληλη στιγμή. Το πιο σημαντικό, μου έδωσε επιπλέον χρόνο για να σκεφτώ τη μακροπρόθεσμη εφεδρική στρατηγική μου.
Η Google μου λέει ότι έχω περίπου τέσσερα χρόνια πριν χρειαστώ περισσότερο χώρο αποθήκευσης και ότι σκοπεύω να συνεχίσω να εργάζομαι μέσω email και να διαγράφω παλιές φωτογραφίες όταν μπορώ. Αλλά αυτό είναι το δύσκολο πράγμα με την αποθήκευση cloud. Όσο και να προσπαθήσω, μάλλον θα ξαναχτυπήσω ταβάνι σύντομα. Επί του παρόντος, ο χώρος που χρησιμοποιείται για τον λογαριασμό μου στο Google One είναι περίπου 97 GB και οι Φωτογραφίες Google καταλαμβάνουν περίπου 86 GB από αυτά τα δεδομένα. Κάνεις μαθηματικά.
Τελικά, η μόνη λύση για τη μακροπρόθεσμη διατήρηση δεδομένων είναι η αποθήκευση υψηλής χωρητικότητας εκτός σύνδεσης. Έχουν περάσει χρόνια από τότε που έχω σκληρό δίσκο, οπότε ίσως γι’ αυτό διστάζω. Αλλά τείνω να διασφαλίζω την ακεραιότητα του πραγματικού αντιγράφου ασφαλείας, με τα πιο σημαντικά αρχεία μου ταξινομημένα. Όσον αφορά την ενεργή κίνηση περιεχομένου, όσο κι αν μισώ να το παραδεχτώ, ξέρω ότι έχω πολλές φωτογραφίες και βίντεο που θα μπορούσαν να αποθηκευτούν με λιγότερο τελετουργικό τρόπο από το Google Photos.
Ταυτόχρονα, το μυαλό μου θα διαταραχθεί και ελπίζω να μην αντιμετωπίσω το ίδιο δίλημμα το 2027.
“Τηλεοπτικός γκουρού. Υποστηρικτής της ζόμπι. Οπαδός του διαδικτύου. Πιστοποιημένος μπύρας. Υπερήφανος αναγνώστης. Φανταστικός αλκοόλ. Βραβευμένος επιχειρηματίας.”