Το 1996, πριν από 25 χρόνια, η Ελλάδα και η Τουρκία απομάκρυναν τον καρδιακό παλμό από έναν πλήρη πόλεμο στη Νήσο του Μαν.
Η Τουρκία, παρά την ευρεία διαθεσιμότητα νομικών στοιχείων και χαρτών, εξακολουθεί να αρνείται τα δύο μικρά ελληνικά νησιά μέχρι σήμερα.
Αν και πολλές πτυχές της κυριαρχίας στο Αιγαίο, όπως τα περιφερειακά ύδατα και ο εθνικός εναέριος χώρος, αμφισβητήθηκαν μεταξύ των δύο χωρών εδώ και δεκαετίες, οι συγκρούσεις για την κατοχή της επικράτειας του νησιού δεν ήταν γνωστές μέχρι τα τέλη του 1995.
Οι τουρκικοί υδρογραφικοί χάρτες εγκρίθηκαν μέχρι το 1985, όταν η διαδρομή των ελληνοτουρκικών συνόρων βρισκόταν στα μισά του δρόμου μεταξύ της Imiya και της τουρκικής ακτής.
Σε αυτόν τον χάρτη, η Τουρκία και τα σύνορά της σημειώνονται με μια γραμμή, που περιγράφει τα σύνορα μεταξύ των ελληνικών νησιών και των τουρκικών ακτών.
Τα ελληνικά νησιά, που συχνά αναφέρονται από τις τουρκικές αρχές ως «γκρίζες ζώνες», απεικονίζονται στα ελληνικά σε αυτόν τον χάρτη από το τουρκικό Υπουργείο Εσωτερικών.
Σε αυτά περιλαμβάνονται το αρχιπέλαγος της Ηλείας, το οποίο εμφανίζεται εντός των ελληνικών συνόρων, όπως το σύμπλεγμα Castellorizo και πολλά άλλα νησιά.
Με αυτόν τον χάρτη, η Άγκυρα συμμορφώνεται με την υπογραφή διεθνών συμφωνιών.
Στις 26 Δεκεμβρίου 1995, το τουρκικό φορτηγό πλοίο Fiken Agat έτρεξε σε ένα από τα ανατολικά νησιά και ισχυρίστηκε ότι η διαμάχη για την Ίμια προέκυψε όταν έπρεπε να σωθεί.
Μια ελληνική πάπια απάντησε σε μια κλήση κινδύνου.
Ο Τούρκος αρχηγός αρνήθηκε αρχικά τη βοήθεια, λέγοντας ότι βρισκόταν στα τουρκικά χωρικά ύδατα.
Τελικά συμφώνησε να μεταφερθεί από την ελληνική πάπια στο τουρκικό λιμάνι της Γκολγοθά.
Ο Έλληνας καπετάνιος συμπλήρωσε τα απαραίτητα έγγραφα για τα λύτρα, αλλά ο Τούρκος καπετάνιος αντιτάχθηκε, υποστηρίζοντας ότι το φορτηγό πλοίο ήταν στα τουρκικά ύδατα.
Στις 27 Δεκεμβρίου, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι πίστευε ότι οι ελληνικές αρχές είχαν κυρίαρχο ζήτημα και στις 29 Δεκεμβρίου κήρυξαν τα νησιά ως τουρκική επικράτεια.
Στις 9 Ιανουαρίου, η Αθήνα απέρριψε αυτό το αίτημα, επικαλούμενη τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), τη Διάσκεψη μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας (1932) και τη Συνθήκη του Παρισιού (1947).
Το όλο γεγονός σπάνια αναφέρθηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οπότε δεν ήταν ευρέως γνωστό μέχρι ένα μήνα αργότερα, στις 20 Ιανουαρίου 1996, το ελληνικό περιοδικό Gramma σκηνοθέτησε μια ιστορία.
Αυτό ήρθε μια μέρα αφότου ο Κώστας Σεμίδης διορίστηκε πρωθυπουργός για να σχηματίσει τη νέα ελληνική κυβέρνηση.
Το άρθρο προκάλεσε αντίδραση από τον ελληνικό τύπο, που ακολούθησε η ανύψωση της ελληνικής σημαίας στις 25 Ιανουαρίου από τέσσερις πολίτες του γειτονικού νησιού της Καλύμνου, συμπεριλαμβανομένου του δημάρχου και του ιδιοκτήτη ενός προβάτου που είχε μείνει στα νησιά.
Για να το αντιμετωπίσει αυτό, στις 27 Ιανουαρίου, μερικοί Τούρκοι δημοσιογράφοι από το Hurriet προσγειώθηκαν στο νησί με ελικόπτερο, κατέβασαν την ελληνική σημαία και ανύψωσαν την τουρκική σημαία και ολόκληρη η εκδήλωση μεταδόθηκε ζωντανά στην τουρκική τηλεόραση.
Στις 28 Ιανουαρίου, το ελληνικό ναυτικό κατέβασε την τουρκική σημαία και επανέλαβε την Ελλάδα, με αποτέλεσμα την ανταλλαγή σκληρών δηλώσεων από τον Τούρκο πρωθυπουργό Danzu Çiller και τον νέο Έλληνα πρωθυπουργό Κώστα Σιμίδη.
Τα τουρκικά και τα ελληνικά ναυτικά ειδοποιήθηκαν και τα πολεμικά πλοία των μελών του ΝΑΤΟ και από τις δύο χώρες έπλευαν στα νησιά.
Η στρατιωτική κρίση
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, τη νύχτα της 28ης Ιανουαρίου, οι Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις προσγειώθηκαν κρυφά στο Ανατολικό νησί.
Στις 30 Ιανουαρίου, Έλληνες και Τούρκοι αξιωματούχοι εξέδωσαν δηλώσεις, κάθε ένας τονίζοντας την κυριαρχία τους έναντι του Εμιράτου.
Επίσης, μετακινήθηκαν οι τουρκικές θωρακισμένες μονάδες Πράσινη γραμμή στην Κύπρο, Η οποία προειδοποίησε την Κυπριακή Εθνική Φρουρά.
Στις 1:40 π.μ. στις 31 Ιανουαρίου, οι διοικητές τουρκικών ειδικών δυνάμεων SAT προσγειώθηκαν επίσης χωρίς ανίχνευση στις Δυτικές Ινδίες, αυξάνοντας τις εντάσεις.
Το ελληνικό ελικόπτερο απογειώθηκε από το ελληνικό πολεμικό πλοίο Ναβαρίνο για νοημοσύνη στις 5:30 π.μ. όταν οι Έλληνες το παρατήρησαν 4 ώρες αργότερα.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού συγκρούστηκε με τα νησιά (εικάζεται ότι οφείλεται σε τουρκική πυρκαγιά), αλλά και τα δύο κράτη κρύφτηκαν για να το αποτρέψουν από την κλιμάκωση, αν και σκοτώθηκαν τρεις Έλληνες αξιωματικοί στο ελικόπτερο.
Είναι ο Χριστόδουλος Los Karathanasis, ο Παναγιώτης vilahogos και ο Ectorus Kylobos.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”