Σχεδόν το ένα τέταρτο των ψαριών του γλυκού νερού στον κόσμο κινδυνεύουν με εξαφάνιση λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, της υπεραλίευσης και της ρύπανσης, σύμφωνα με εκτίμηση ειδικών.
Από τον κλέφτη της λίμνης Τουρκάνα στην Κένυα μέχρι το γιγάντιο γατόψαρο του ποταμού Μεκόνγκ στη Νοτιοανατολική Ασία, πολλά από τα ψάρια του γλυκού νερού στον κόσμο κινδυνεύουν με εξαφάνιση, η πρώτη αξιολόγηση της Κόκκινης Λίστας της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) αυτής της κατηγορίας. βρέθηκε.
Σχεδόν το ένα πέμπτο όλων των απειλούμενων ειδών γλυκού νερού επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή, από επιπτώσεις όπως η πτώση της στάθμης των υδάτων, η αλλαγή εποχών και το θαλασσινό νερό που ρέει προς τα ποτάμια. Από τα είδη που αξιολογήθηκαν, 3.086 από τα 14.898 είδη κινδύνευαν με εξαφάνιση.
Η τελευταία αξιολόγηση διαπίστωσε επίσης ότι το μαόνι, Ο σολομός του Ατλαντικού και οι πράσινες χελώνες απειλούνταν ολοένα και περισσότερο, σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις, αλλά υπήρχαν καλά νέα για την αντιλόπη saiga, η οποία μετατράπηκε από άκρως απειλούμενη σε σχεδόν απειλούμενη αφού αύξησε τον πληθυσμό της κατά 1.100% σε μόλις επτά χρόνια, ειδικά το 2018. Καζακστάν .
Η επανεισαγωγή του όρυγα με κέρατο χαμαιλέοντα στο Τσαντ είναι μια άλλη ιστορία επιτυχίας. Το τέταρτο μεγαλύτερο θηλαστικό στον κόσμο ήταν κάποτε ευρέως διαδεδομένο στο Σαχέλ, αλλά εξαφανίστηκε τη δεκαετία του 1990 μετά από λαθροθηρία. Οι προσπάθειες επανεισαγωγής από την αιχμαλωσία αύξησαν τον ενήλικο πληθυσμό σε 140 ζώα στο καταφύγιο ζώων Oued Rimi-Oued Achim στο Τσαντ. Είναι ταξινομημένο ως απειλούμενο και οι επιστήμονες λένε ότι απειλείται από την κλιματική κρίση.
“Η σημερινή ενημέρωση της Κόκκινης Λίστας της IUCN καταδεικνύει τη δύναμη των συντονισμένων τοπικών, εθνικών και διεθνών προσπαθειών διατήρησης. Ιστορίες επιτυχίας, όπως αυτή του όρυγα, καταδεικνύουν την επιτυχία της διατήρησης. Για να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα των δράσεων διατήρησης είναι βιώσιμα”, δήλωσε ο Razan Al-Mubarak, Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης: «Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά τις αλληλένδετες κρίσεις του κλίματος και της βιοποικιλότητας».
Το δέντρο μαόνι, ένα από τα πιο περιζήτητα εμπορικά φυτά στον πλανήτη, ταξινομείται πλέον ως απειλούμενο αφού ο αριθμός του μειώθηκε κατά 60% τα τελευταία 180 χρόνια λόγω της μη βιώσιμης συγκομιδής. Το ξύλο μαόνι παραμένει πολύτιμο για έπιπλα, μουσικά όργανα και διακοσμητικά, γεγονός που έχει οδηγήσει σε παράνομη υλοτομία σε όλη την Κεντρική και Νότια Αμερική.
Ο σολομός του Ατλαντικού, κάποτε κοινός και ταξινομημένος ως είδος λιγότερο ανησυχητικό, βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα της εγγραφής του στην Κόκκινη Λίστα της IUCN, αφού ο παγκόσμιος πληθυσμός του μειώθηκε κατά 23%, αφού εξαφανίστηκε από πολλά ποτάμια του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτά τα ψάρια, που ζουν σε γλυκό και αλμυρό νερό, έχουν επηρεαστεί από την εκτεταμένη απώλεια οικοτόπων, την υπερθέρμανση του πλανήτη και τα φράγματα που εμποδίζουν την πρόσβαση σε χώρους αναπαραγωγής. Η αναπαραγωγή με σολομό εκτροφής έχει επίσης αποδυναμώσει την ικανότητά τους να προσαρμοστούν στην υπερθέρμανση του πλανήτη, καθώς ο ροζ σολομός του Ειρηνικού εξαπλώθηκε στη βόρεια Ευρώπη.
“Τα ψάρια του γλυκού νερού αποτελούν περισσότερα από τα μισά από τα γνωστά είδη ψαριών στον κόσμο, μια ποικιλότητα που δεν είναι κατανοητή δεδομένου ότι τα οικοσυστήματα του γλυκού νερού αποτελούν μόνο το 1% των υδρόβιων οικοτόπων. Αυτά τα διαφορετικά είδη αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος και ζωτικής σημασίας για την ανθεκτικότητά του Ο Χιουζ, συμπρόεδρος της Ομάδας Ειδικών Ψαριών του γλυκού νερού της Επιτροπής Επιβίωσης Ειδών της IUCN, είπε ότι αυτό είναι απαραίτητο για τα δισεκατομμύρια ανθρώπων που εξαρτώνται από τα οικοσυστήματα του γλυκού νερού και για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που εξαρτώνται από την αλιεία τους.
«Η διασφάλιση καλής διαχείρισης των οικοσυστημάτων γλυκού νερού, η ελεύθερη ροή με επαρκή όγκο νερού και καλή ποιότητα νερού είναι απαραίτητη για να σταματήσει η μείωση των ειδών και να διατηρηθεί η επισιτιστική ασφάλεια, τα μέσα διαβίωσης και οι οικονομίες σε έναν κόσμο ανθεκτικό στο κλίμα», είπε.
Οι επιστήμονες λένε ότι οι πράσινες χελώνες στον κεντρικό Νότιο Ειρηνικό και στον ανατολικό Ειρηνικό κινδυνεύουν επίσης με εξαφάνιση. Αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό παρεμπίπτον αλιεύμα στη βιομηχανική και βιοτεχνική αλιεία, ενώ τα αυγά τους θεωρούνται λιχουδιά σε ορισμένες χώρες. Η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας επηρεάζει επίσης την επιτυχία της εκκόλαψης και η άνοδος της θερμοκρασίας της θάλασσας πλημμυρίζει τις φωλιές.