Εξήγησε τα αποτελέσματα των εκπληκτικών εκλογών στο Πακιστάν το 2024

Οι βουλευτικές εκλογές στο Πακιστάν έληξαν με αιφνιδιαστική ανατροπή, που θα μπορούσε να κάνει τη μετάβαση στην επόμενη κυβέρνηση ακατάστατη και θα μπορούσε να αφήσει τους πολιτικούς των νικητών χωρίς πραγματική κυβερνητική εξουσία.

Υποστηριζόμενο από το ισχυρό και ισχυρό στρατιωτικό κατεστημένο του Πακιστάν, το PML-N αναμενόταν να κερδίσει εύκολα τις εκλογές της περασμένης Πέμπτης, επιστρέφοντας τον αμφιλεγόμενο πρώην πρωθυπουργό Ναουάζ Σαρίφ στην παλιά του θέση. Ωστόσο, οι ψηφοφόροι πέτυχαν μια εκπληκτική νίκη για τους πολιτικούς που συμμάχησαν με το κόμμα Tehreek-e-Insaf του Πακιστάν του φυλακισμένου πρώην πρωθυπουργού Imran Khan.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Χαν θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός, ούτε καν ότι το κόμμα του θα ηγηθεί της επόμενης κυβέρνησης.

Το PTI ουσιαστικά απαγορεύτηκε να προτείνει υποψηφίους αφού το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι το εκλογικό του σύμβολο δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στα ψηφοδέλτια. Αντίθετα, αρκετοί πολιτικοί του PTI έθεσαν υποψηφιότητα ως ανεξάρτητοι. Ανεξάρτητοι υποψήφιοι, οι περισσότεροι από τους οποίους συνδέονται με το Πακιστανικό Tehreek-e-Insaf (PTI), κέρδισαν 92 έδρες στο πακιστανικό κοινοβούλιο – περισσότερες από οποιοδήποτε από τα άλλα μεγάλα κόμματα. Αυτό συνήθως θα έδινε στο κόμμα το πάνω χέρι στο σχηματισμό της κυβέρνησης και στην επιλογή του πρωθυπουργού. Αλλά δεδομένου ότι οι ανεξάρτητοι δεν αποτελούν μέρος κανενός κόμματος, το PML-N και το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν, με επικεφαλής και τα δύο μέλη κυβερνώντων πολιτικών οικογενειών, βρίσκονται σε συνομιλίες για να σχηματίσουν συνασπισμό για να ηγηθούν της επόμενης κυβέρνησης.

Πρακτικά, αυτό μπορεί να μην οδηγήσει σε τεράστιες αλλαγές στην καθημερινή ζωή. Κανένα από τα μεγάλα κόμματα δεν έχει πειστικά ή πειστικά σχέδια να αντιμετωπίσει τα οικονομικά προβλήματα και τα προβλήματα ασφάλειας που μαστίζουν το Πακιστάν.

«Όσον αφορά τα σχέδια των δύο μερών να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά προβλήματα και τα προβλήματα ασφάλειας του Πακιστάν, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά», είπε στο Vox μέσω email η Madiha Afzal, συνεργάτης στο Πρόγραμμα Εξωτερικής Πολιτικής στο Ινστιτούτο Brookings. «Το θέμα είναι ότι έχουμε δει όλα αυτά τα κόμματα (και υποψηφίους) να κατέχουν την εξουσία στο παρελθόν, και δεν έχουν αλλάξει ριζικά την πορεία της χώρας, ειδικά την οικονομία της».

Επομένως, είναι καλύτερο να κατανοήσουμε την ψήφο των Πακιστανών ως μια ισχυρή επίπληξη του πολιτικού κατεστημένου και της στρατιωτικής δύναμης που το υποστηρίζει, παρά ως έγκριση μιας πολιτικής ατζέντας.

Ποιος θα ηγηθεί του Πακιστάν τώρα;

Ακόμα κι αν το PTI καταφέρει να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση, ο Khan δεν θα μπορέσει να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Του απαγορεύτηκε να ασκεί αιρετό αξίωμα για 10 χρόνια λόγω της ποινικής του καταδίκης.

Το πακιστανικό κοινοβούλιο θα πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού, κάτι που είναι πολύ πιθανό Συνασπισμός του PML-N και του Λαϊκού Κόμματος του ΠακιστάνΜε τον Shehbaz Sharif, αδελφό του ηγέτη του PML-N Nawaz Sharif, να αναλαμβάνει τη θέση του πρωθυπουργού.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι — ακόμη και αυτοί που παρακολουθούν στενά την πολιτική του Πακιστάν — εξεπλάγησαν από αυτό που συνέβη στις 8 Φεβρουαρίου, και αυτό δεν περιλαμβάνει μόνο τον αριθμό των ανθρώπων που βγήκαν να ψηφίσουν» σε αυτό που αναμενόταν να είναι πολύ χαμηλών τόνων εκλογών , είπε ο Nilofar Siddiqui, αναπληρωτής καθηγητής επιστήμης, πολιτικής και διεθνών υποθέσεων στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Όλμπανι, δήλωσε στο Vox σε συνέντευξή του.

Η υποστήριξη προς τους πολιτικούς του PTI ήταν ιδιαίτερα εκπληκτική, δεδομένων των πολυάριθμων προσπαθειών για την αποτροπή μιας τέτοιας νίκης, συμπεριλαμβανομένης της φυλάκισης ορισμένων πολιτικών πριν από τις εκλογές και της απαγόρευσης στο κόμμα να χρησιμοποιεί το εκλογικό τους σύμβολο – το ρόπαλο του κρίκετ, μια αναφορά στο παρελθόν του Khan ως αστέρι του κρίκετ – ψηφοδέλτια. .

Ο Ναουάζ, ο πρεσβύτερος Σαρίφ, είχε διατελέσει πρωθυπουργός τρεις φορές στο παρελθόν, ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1990. Ωστόσο, δεν υπηρέτησε ποτέ ολόκληρη τη θητεία του και εξορίστηκε δύο φορές. Όμως, κατά την τελευταία του θητεία, ξεκινώντας το 2013, κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία και να εξασφαλίσει επενδύσεις σε υποδομές από την Κίνα – μια κίνηση που τώρα έχει μπούμερανγκ καθώς το Πακιστάν, όπως και πολλές άλλες φτωχές χώρες που είναι χρεωμένες στην Κίνα, βρίσκει το λογαριασμό να έρχεται.

Ο Σαρίφ δεν κατάφερε επίσης να διαχειριστεί τις πολύ σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του Πακιστάν, οι οποίες προήλθαν κυρίως από τον εξτρεμισμό που υποκινείται στο γειτονικό Αφγανιστάν, αλλά και από τοπικές εξεγέρσεις και από το Ισλαμικό Κράτος Χορασάν, τη σουνιτική εξτρεμιστική ομάδα που δρα στο Ιράν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.

Υπάρχει πιθανότητα ο Bilawal Bhutto Zardari, ο 35χρονος ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος του Πακιστάν, να εκλεγεί πρωθυπουργός, ειδικά εάν ανεξάρτητοι πολιτικοί και όσοι από μικρότερα κόμματα υποστηρίξουν την επιλογή. «Το κόμμα μας θέλει τον Bilawal για πρωθυπουργό», δήλωσε σε συνέντευξή του ο Faisal Karim Kundi, στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος του Πακιστάν. Συνέντευξη στο κανάλι Geo TV του ΠακιστάνΌπως αναφέρει το Reuters. «Κανείς δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση χωρίς εμάς».

Ο Μπούτο Ζαρντάρι είναι γιος της Μπεναζίρ Μπούτο –της πρώτης γυναίκας πρωθυπουργού του Πακιστάν, που δολοφονήθηκε το 2007– και του πρώην προέδρου Ασίφ Αλί Ζαρντάρι. Ο Μπούτο Ζαρντάρι είναι επίσης εγγονός του πρώην προέδρου και πρωθυπουργού Zulfikar Ali Bhutto.

Παρόλο που η Μπούτο Ζαρντάρι ανήκε σε μια αρχαία πολιτική οικογένεια του Πακιστάν, κατεύθυνε την εκστρατεία της προς τους νέους ψηφοφόρους και επικεντρώθηκε σε ένα πρόγραμμα που προτείνει οικονομική αλλαγή με επίκεντρο την κλιματική αλλαγή.

Τι λέει αυτό για τη δημοκρατία στο Πακιστάν;

Οι επόμενες εβδομάδες είναι πιθανό να είναι τεταμένες καθώς το κοινοβούλιο του Πακιστάν προσπαθεί να σχηματίσει κυβέρνηση και οι υποστηρικτές του PTI δείχνουν την πίστη τους – και εκφράζουν την απογοήτευσή τους για το πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο.

«Μπορούμε να σκεφτούμε αυτή την ψηφοφορία ως έναν συνδυασμό της φύσης του υπέρ του PTI. «Θα πρέπει επίσης να θεωρηθεί ως εγγενώς κατά του κατεστημένου», είπε ο Siddiqi. Δηλαδή, απορρίπτοντας την πολιτική ως συνήθως.

Αυτό σημαίνει απόρριψη της υβριδικής φύσης της πακιστανικής πολιτικής, η οποία έχει δημοκρατικά συστήματα όπως οι εκλογές και το δικαστικό σώμα, αλλά υπόκειται λίγο πολύ στην κατεύθυνση του στρατιωτικού κατεστημένου. Η πακιστανική δημοκρατία μαστίζεται από μια σειρά στρατιωτικών πραξικοπημάτων και, παρά τις ανταγωνιστικές εκλογές και τα ενεργά πολιτικά κόμματα, την απόλυτη εξουσία – μια δυναμική που παρατηρήθηκε τόσο από τον Χαν όσο και από τον Σαρίφ, όταν η διαμάχη τους με τον στρατό κατέστρεψε την πολιτική τους σταδιοδρομία (αν και ο Σαρίφ φαινόταν ανίκανος να το κάνει αυτό ). Αναμόρφωση της σχέσης του με τον στρατό πριν τις εκλογές.

Ο Ασφαντιάρ Μιρ, ανώτερος εμπειρογνώμονας στο Πρόγραμμα της Νότιας Ασίας στο Ινστιτούτο Ειρήνης των ΗΠΑ, είπε στο Vox ότι το καθεστώς έχει καταπνίξει τις προσπάθειες των δημοκρατικά εκλεγμένων ηγετών. «Πολλοί θεσμικοί παράγοντες έχουν αποδεχτεί τα όρια εντός των οποίων πρέπει να παραμείνουν…και αυτό ανοίγει πολιτικό χώρο στον στρατό να απολαμβάνει ορισμένα προνόμια στο πολιτικό σύστημα του Πακιστάν», είπε στο Fox.

Μέχρι τώρα, ο πακιστανικός λαός και η διεθνής κοινότητα το αποδέχονταν σε μεγάλο βαθμό ως το status quo. Ωστόσο, οι υποστηρικτές του Khan τον βλέπουν ως έναν ξένο που καταπολεμά τη διαφθορά, κάποιον εκτός του πολιτικού κατεστημένου που κατανοεί τα προβλήματά τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η υποστήριξή τους προς τους πολιτικούς του PTI αντιπροσωπεύει μια απόρριψη της πολιτικής ως συνήθως.