Δεν υπάρχει πολύ δράμα στις επερχόμενες ρωσικές προεδρικές εκλογές αυτό το Σαββατοκύριακο. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα κερδίσει. Το μόνο πραγματικό ερώτημα είναι αν θα πάρει πάνω από το 75% των ψήφων.
Μπορεί να είναι δελεαστικό να δούμε αυτά τα αποτελέσματα ως απόδειξη της ισχύος του ρωσικού καθεστώτος. Τα πρόσφατα κέρδη του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία φαίνεται να το υποστηρίζουν περαιτέρω.
Αλλά η δική μου έρευνα – σύντομα θα δημοσιευθεί σε περιοδικό Ερχόμενο βιβλίο Τα αποτελέσματα των εκλογών και τα ρωσικά στρατιωτικά κέρδη στην Ουκρανία φαίνεται να συγκαλύπτουν μια πιο προβληματική πραγματικότητα για τη χώρα.
Το σύστημα διακυβέρνησης της Ρωσίας δεν είναι μόνο αντιδημοκρατικό, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και απρόβλεπτο. Είναι επίσης όλο και πιο δυσλειτουργικό, παγιδευμένο σε έναν κύκλο κακής και αδύναμης διακυβέρνησης που κανένας άνθρωπος, όση δύναμη κι αν είναι, δεν μπορεί να λύσει.
Mikhail Metzel/Pool Sputnik Κρεμλίνο/AFP
Σκοτεινές Συνταγματικές Τέχνες
Η αδυναμία πηγάζει από τον υπερβολικό συγκεντρωτισμό της εξουσίας στη Ρωσία γύρω από τον πρόεδρο.
Αυτή η συγκέντρωση είναι το προϊόν μιας ολοένα και πιο κοινής λογικής που αποκαλώ “Σκοτεινές Συνταγματικές ΤέχνεςΑυτή η λογική γενικά υποστηρίζει ότι η δημοκρατία και η προστασία των δικαιωμάτων διασφαλίζονται καλύτερα σε ένα συνταγματικό σύστημα που συγκεντρώνει την εξουσία στα χέρια ενός και μόνο εκλεγμένου ηγέτη.Αυτή η γραμμή σκέψης είναι παρούσα σε πολλά λαϊκιστικά και αυταρχικά κράτη, όπως η Ουγγαρία και η Τουρκία.
Η βάση αυτού του τύπου καθεστώτος στη Ρωσία είναι το Σύνταγμα του 1993. Συντάχθηκε από τον τότε Πρόεδρο Μπόρις Γέλτσιν και τους υποστηρικτές του (πολλούς στη Δύση) ως τρόπο διάλυσης του κομμουνισμού και εφαρμογής ριζικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Ως εκ τούτου, περιέχει μια σειρά από διατάξεις για τα δημοκρατικά δικαιώματα και εγγυήσεις, μαζί με διατάξεις που συγκεντρώνουν ευρεία εξουσία στα χέρια ενός εκλεγμένου Ρώσου προέδρου.
Ανώνυμος/ΑΠ
Ο Γέλτσιν (και οι δυτικοί υποστηρικτές του) περιέγραψαν αυτό το σύστημα ως δημοκρατικό επειδή έκανε τον πρόεδρο υπόλογο στον λαό. Υποστήριξαν επίσης ότι οι διατάξεις για τα δικαιώματα θα επέτρεπαν στα δικαστήρια να περιορίσουν τυχόν καταχρήσεις από το κεντρικό κράτος.
Αυτοί οι μεταρρυθμιστές ήλπιζαν ότι ο Γέλτσιν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτή τη συγκεντρωμένη δύναμη για να οικοδομήσει τη δημοκρατία στη Ρωσία. Αλλά τριάντα χρόνια αργότερα, μπορούμε να δούμε πώς η χρήση των «συνταγματικών σκοτεινών τεχνών» απέτυχε θεαματικά.
Από το 2000, ο Πούτιν έχει χρησιμοποιήσει ανελέητα αυτήν την κεντρική εξουσία για να εξαλείψει τυχόν ελέγχους στην εξουσία. Μετέτρεψε επίσης τις εκλογές, τα μέσα ενημέρωσης και τα δικαστήρια από πηγές λογοδοσίας σε μηχανισμούς προβολής της εικόνας ισχυρής προεδρικής εξουσίας.
Οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές είναι μόνο το τελευταίο παράδειγμα αυτού.
Κακή ποιότητα διακυβέρνησης στη Ρωσία
Αν και αυτό το συγκεντρωτικό σύστημα επέτρεψε στον Πούτιν να ελέγχει την πολιτική, προωθεί την αδύναμη και αδύναμη διακυβέρνηση, ειδικά εκτός Μόσχας. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο παράγοντες που παίζουν ρόλο.
Πρώτον, η κεντρική λήψη αποφάσεων στη Ρωσία γίνεται συχνά χρησιμοποιώντας ελλιπείς ή εσφαλμένες πληροφορίες. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η μεγάλης κλίμακας ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022. Οι πληροφορίες βασίστηκαν στην επιχείρηση Θα τελειώσει γρήγορα Οι Ουκρανοί είναι πιθανό να καλωσορίσουν τις ρωσικές δυνάμεις.
Δεύτερον, οι κεντρικές οδηγίες ανατίθενται σε αδύναμα, αναποτελεσματικά και ανεπαρκή ιδρύματα. Η απάντηση της Ρωσίας στην πανδημία του COVID-19 ήταν καταστροφική, κυρίως λόγω των αδύναμων και ανεπαρκών πόρων των περιφερειακών αρχών. φορτωμένος Με μια κρίση τέτοιου μεγέθους.
Αυτή η δυσλειτουργία ήταν ένα κεντρικό μήνυμα για το πολιτικό κίνημα με επικεφαλής τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι. Πριν από το θάνατό του τον περασμένο μήνα, ο Ναβάλνι και η ομάδα του επέκριναν έντονα τη διαφθορά, την αδυναμία και την αδυναμία του ρωσικού καθεστώτος να επισκευάσει δρόμους, να παρέχει υγειονομική περίθαλψη και να πληρώσει σωστά τους δασκάλους και τους γιατρούς.
Το μήνυμα ήταν ισχυρό, καθιστώντας τον Ναβάλνι τον πρώτο πολιτικό της αντιπολίτευσης που δημιούργησε έναν ευρύ συνασπισμό που εκτείνεται και στις 11 ζώνες ώρας της Ρωσίας.
Evgeny Feldman/AP
Αυτός ο ευρύς συνασπισμός τρόμαξε το Κρεμλίνο σε σημείο που οδήγησε στη δηλητηρίαση του Ναβάλνι τον Αύγουστο του 2020. Αν και δεν είναι ακόμη σαφές πώς θα αντιδράσει το πολιτικό του κίνημα στο θάνατό του, αυτή η κεντρική κριτική προς την κυβέρνηση παραμένει ένα από τα ισχυρότερα μηνύματά της.
Αν και είναι αδύνατο να διεξαχθούν ανεξάρτητες δημοσκοπήσεις για εσωτερικά ζητήματα κατά τη διάρκεια του ουκρανικού πολέμου, ο Πούτιν και η κυβέρνησή του φαίνεται να ανησυχούν για αυτή την αδυναμία. Στην ομιλία του στο κοινοβούλιο στις 29 Φεβρουαρίου, ο Πούτιν αναγνώρισε εμμέσως αυτά τα προβλήματα. Υποσχόμενος Νέα εθνικά έργα για τη βελτίωση των υποδομών, τη στήριξη των οικογενειών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Αλλά αυτού του είδους η υπόσχεση είναι απίθανο να υλοποιηθεί. Ο Πούτιν παραδοσιακά υπόσχεται να κάνει αυτού του είδους τις αλλαγές κατά την περίοδο των προεδρικών εκλογών. Αλλά όταν πρόκειται για την εφαρμογή τους, οι περιφερειακές υπομονάδες της Ρωσίας συχνά υπολείπονται Δεν υπάρχουν πόροι Ας το κάνουμε.
Με τόσα πολλά χρήματα που δαπανώνται τώρα για τον πόλεμο, η τελευταία σειρά υποσχέσεων είναι απίθανο να είναι διαφορετική.
Διαβάστε ακόμα: Ο Αλεξέι Ναβάλνι είχε ένα όραμα για μια δημοκρατική Ρωσία. Αυτό τρομοκρατούσε τον Βλαντιμίρ Πούτιν μέχρι τον πυρήνα
Μια ολοένα και πιο δυσλειτουργική Ρωσία
Καθώς ο Πούτιν πλησιάζει στην έναρξη της πέμπτης προεδρικής του θητείας, η συγκέντρωση και η εξατομίκευση της εξουσίας θα αυξηθούν.
Εξωτερικά, αυτός ο συγκεντρωτισμός είναι πιθανό να δημιουργήσει μια ολοένα και πιο απρόβλεπτη Ρωσία, με επικεφαλής έναν άνθρωπο που λαμβάνει αποφάσεις με βάση μια παρανοϊκή κοσμοθεωρία και εσφαλμένες ή χειραγωγημένες πληροφορίες. Όπως περιέγραψε κάποτε τον Πούτιν η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, είναι πραγματικά…Ζώντας σε έναν άλλο κόσμο“.
Αυτό είναι πιθανό να οδηγήσει σε περισσότερο τυχοδιωκτισμό και επιθετικότητα στην εξωτερική πολιτική. Αυτό είναι πιθανό να ενισχύσει τη σκληρή καταστολή οποιωνδήποτε διαφωνούντων φωνών και εντός της Ρωσίας.
Είναι επίσης πιθανό να δούμε μια ολοένα και πιο δυσλειτουργική Ρωσία, μια χώρα που υποφέρει από έλλειψη δρόμων, στέγασης, σχολείων, υγειονομικής περίθαλψης και πολλά άλλα υποδομή Θα συνεχίσει να επιδεινώνεται, ειδικά έξω από τη Μόσχα.
Διαβάστε περισσότερα: Περισσότερη διαφθορά, διχασμός και εξοστρακισμός: Πώς ο Βλαντιμίρ Πούτιν άλλαξε τη Ρωσία για περισσότερες από δύο δεκαετίες
Αυτό επεκτείνεται και στον στρατό που παραμένει αδύναμος Παρά τα πρόσφατα κέρδη της στο πεδίο της μάχης. Για παράδειγμα, η Ρωσία Υπερβολικά συγκεντρωτική δομή εντολών Αποδεκάτισε την τάξη των αξιωματικών και οδήγησε σε μεγάλες απώλειες σε εξοπλισμό. Αν και η Ρωσία κατάφερε να τα βγάλει πέρα βασιζόμενη στους τεράστιους ανθρώπινους και βιομηχανικούς πόρους της, αυτά τα συστημικά προβλήματα επηρεάζουν σοβαρά την μαχητική της ικανότητα.
Παρά την κλιμάκωση της καταστολής, αυτά τα προβλήματα παρουσιάζουν μια ευκαιρία για έναν δημοκρατικό αμφισβητία, ειδικά όταν ο Πούτιν αντικαθίσταται αναπόφευκτα από άλλον ηγέτη.
Η δυσλειτουργική κυβέρνηση της Ρωσίας χρησιμεύει επίσης ως σημαντική υπενθύμιση για τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους σχολιαστές. Αν και αυτό δεν πρέπει να αποτελεί λόγο εφησυχασμού, η ανάδειξη της κακοδιαχείρισης στη Ρωσία είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την καταπολέμηση της εικόνας ισχύος και ελέγχου που δημιουργεί προσεκτικά το Κρεμλίνο.