Το Children of the Sun θεωρεί τον εαυτό του ως παίκτη τακτικών παζλ τρίτου προσώπου, αλλά δεν είναι όλες αυτές οι περιγραφές εξίσου σημαντικές. Ξεφορτωθείτε κάθε προσκόλληση που έχετε στην ιδέα ότι είναι ένα τακτικό shooter τρίτου προσώπου με οποιονδήποτε συμβατικό ή ουσιαστικό τρόπο και απλά εστιάστε στο μέρος του παζλ. Το Children of the Sun είναι, μάλλον, ένα υπερφυσικό παιχνίδι ελεύθερου σκοπευτή όπου ελέγχετε την τροχιά και την ταχύτητα μιας μόνο σφαίρας σε κάθε επίπεδο – ένα μέρος του Hitman: Sniper Assassin, Ένα μέρος του μαγικού παιχνιδιού Seinfeld. Ουσιαστικά, πρέπει να σταματήσετε, να μετακινηθείτε και να σχεδιάσετε τη μοναδική σας βολή για να σκοτώσετε κάθε εχθρό σε κάθε επίπεδο, χωρίς να χάσετε την εν λόγω σφαίρα έξω από τα όρια του χάρτη ή να χτυπήσετε μέρος του περιβάλλοντος. Είναι έξυπνο και συναρπαστικό, και βρήκα τη συνένωση επιτυχημένων διαδικασιών εξαιρετικά ικανοποιητική. Ωστόσο, σίγουρα δεν προκαλεί πολλή συμπάθεια για τον κύριο χαρακτήρα του που φοράει μάσκα και δεν είμαι σίγουρος ότι είναι τόσο επαναλαμβανόμενο όσο νομίζετε.
Η υπόθεση του Children of the Sun είναι απλή και μεταφέρεται με εξίσου απλό τρόπο, χωρίς φωνή – απλώς γρήγορες ακολουθίες από αιχμηρά έργα τέχνης ζωγραφισμένα στο χέρι. Ωστόσο, αυτή η παράδοση είναι εντυπωσιακά αποτελεσματική. Όποια γλώσσα και αν μιλάτε, περιμένω ότι θα μπορείτε να παρακολουθήσετε εύκολα την ιστορία.
Υπάρχουν περιστασιακές μεταφράσεις, αλλά δεν φαίνεται να συνεισφέρουν κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Ο ανώνυμος χαρακτήρας μας – The Girl – θέλει να σκοτώσει τον δρόμο της μέσα από το The Cult για να καταστρέψει τον σαδιστή ηγέτη του – The Leader – που σκότωσε τους γονείς της. Επίσης…έχει υπερδυνάμεις που της επιτρέπουν να κινεί τα πράγματα με το μυαλό της. Αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται να γνωρίζετε, και αυτό είναι το μόνο που θα μάθετε ποτέ. Είναι αναστατωμένη, αλλά το ξεφάντωμα δολοφονίας της από απόσταση απαλύνει τον πόνο της. Ή την καυλώνει. Νομίζω ότι είναι το ένα ή το άλλο.
Δεν είναι τόσο βαθιά, αλλά ομολογουμένως δεν χρειάζεται να είναι. Είναι μια ιστορία εκδίκησης και μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης. Για παράδειγμα, δεν χρειάζεστε ένα κουδούνι κατάδυσης για να φτάσετε στο βάθος του Death Wish. Ωστόσο, ήταν ωραίο που τα Children of the Sun προκάλεσαν περισσότερη συμπάθεια για το κορίτσι. Δεν έχει ακριβώς καμία προσωπικότητα για να μιλήσει. Είναι απλώς μια απογοητευμένη συλλογή εφηβικής αγωνίας σε μια περίεργη μάσκα. Αναμφισβήτητα η λύση εδώ είναι να συμπληρώσετε μόνοι σας τα κενά, αλλά όταν το κάνω αυτό, τις περισσότερες φορές αυτό που λαμβάνω είναι κάποιος που πέρασε τα χρόνια της μόρφωσής του ως η τελευταία επιλογή των ομαδικών αθλημάτων και ακούγοντας πολλά Thirty Seconds to Mars. Είναι πιθανό ότι μόλις ξεπέρασα την απροκάλυπτη σκληρότητα των Children of the Sun.
Σφαίρα με φτερά πεταλούδας
Απομακρυνόμενοι από τον εφηβικό τόνο Tumblr του κύριου ήρωα, τα Children of the Sun έγειραν προς μια κοκκώδη, στυλιζαρισμένη αισθητική της εποχής του PS2. Κάνει καλά τη δουλειά του, αλλά μερικές φορές είναι πολύ σκοτεινό για το καλό του. Για παράδειγμα, μερικές φορές έπρεπε να κάνω επανεκκίνηση των επιπέδων αφού έπεσα σε αντικείμενα που δεν μπορούσα να δω πραγματικά μέχρι να τα χτυπήσω. Αλλά οι εχθροί λάμπουν. Αυτό είναι έξυπνο γιατί κάνει τα Children of the Sun να ενδιαφέρονται λιγότερο για την αναζήτηση του θηράματός σας εξαρχής και περισσότερο να ενδιαφέρονται για τη διαδικασία δημιουργίας της τέλειας σειράς δολοφονικών βολών. Αυτό είναι το διασκεδαστικό κομμάτι. Περιμένω ότι το να ψάχνεις τόσο σκληρά για άδικα καμουφλαρισμένους καλλιτέχνες, ενώ παράλληλα προσπαθείς να τρέξεις, θα κατέστρεφε εύκολα αυτό που κάνουν σωστά τα Children of the Sun.
Σίγουρα δεν είναι γεμάτο χειριστήρια ή κουμπιά. Στην πραγματικότητα, όλα γίνονται μέσω του αριστερού και δεξιού κουμπιού του ποντικιού, καθώς και του τροχού κύλισης. Είναι πολύ εύκολο να το σηκώσεις. Ο τολμηρός και σκοτεινός τόνος είναι απίθανο να ταιριάζει στα γούστα όλων, αλλά είναι πολύ ξεκάθαρος και παίζεται διαφορετικά.
Το κορίτσι μπορεί να βομβαρδίσει αριστερά ή δεξιά στην αρχή κάθε επιπέδου – άλλοτε σε μια μικρή περιοχή, άλλοτε σε όλη την περίμετρο – αλλά αυτή είναι η μόνη πλοήγηση. Το 99% των παιδιών του ήλιου αναλώνονται στον έλεγχο της σφαίρας, όχι στο ίδιο το κορίτσι. Θα παραδεχτώ ότι η εξαιρετικά περιορισμένη κίνησή του φαίνεται άσκοπη από νωρίς, αλλά αργότερα σε περίπου πέντε ώρες, καθίσταται απαραίτητο να κάνετε ελιγμούς στη σωστή γωνία λήψης για να διασφαλίσετε ότι θα μπορείτε να βγάλετε τους πάντες προτού τελειώσουν τα αποθέματα. Κόλπα με σφαίρες.
Αυτά τα κόλπα κωδικοποιούνται προσεκτικά καθώς προχωρούν τα επίπεδα και περιλαμβάνουν πράγματα όπως η χρήση τάφων καυσίμου αυτοκινήτου για να προκαλέσει έκρηξη για να σκοτώσει κοντινούς εχθρούς και να σας δώσει μια επιπλέον ευκαιρία να ανακατευθύνετε τη σφαίρα σας ή τη δυνατότητα να την κατευθύνετε απαλά κατά αρκετές μοίρες. Να χτυπήσει κινούμενους στόχους. Αργότερα, θα μάθετε την ικανότητα να επιταχύνετε γρήγορα σφαίρες για να θρυμματίσετε την πανοπλία και να χρησιμοποιήσετε επιτυχημένα χτυπήματα σε αδύνατα σημεία του εχθρού για να υποστηρίξετε μια αλλαγή πορείας κατ' απαίτηση προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Η προσθήκη αυτών των νέων τεχνολογιών στο συνολικό σύστημα αποτρέπει τη στασιμότητα και ο τρόπος με τον οποίο το Children of the Sun μας ενθαρρύνει να πειραματιστούμε και να συνδυάσουμε όλα αυτά τα κόλπα είναι εκεί που υπερέχει περισσότερο. Χρειάζεστε κάποιο ύψος; Τραβήξτε ένα πουλί για να έχετε καλύτερη εικόνα του επιπέδου και αλλάξτε την πρόσθετη διαδρομή ενώ βρίσκεστε σε αυτό. Τόσο κοντά στον θωρακισμένο ηλίθιο; Πραγματοποιήστε μερικά αδύναμα χτυπήματα σε ορισμένους τυπικούς καλλιτέχνες, στείλτε τη βολή σας μακριά και, στη συνέχεια, ξαναπυρώστε την από μακριά με λίγη επιπλέον σάλτσα πάνω της.
Πλοίαρχος σφαιρών ταχύτητας
Υπάρχει ένα σύστημα βαθμολόγησης στο Children of the Sun, ακόμη και πίνακες κατάταξης που συνδέονται σε κάθε επίπεδο για να συγκρίνετε τις καλύτερες προσπάθειές σας με τους φίλους σας και τον υπόλοιπο κόσμο. Περιμένω ότι αυτό θα είναι υπέροχο αν είστε ο αδίστακτος τύπος, αλλά το να σκοτώνετε τους πάντες σε ένα επίπεδο με ελαφρώς διαφορετική σειρά (για να δείτε αν υπάρχει λίγο πιο γρήγορος τρόπος να το κάνετε) δεν είναι πραγματικά αρκετό για να με κάνει να επιστρέψω για να ξαναπαίξω όλα τα επίπεδα. Οι διατάξεις ορισμένων μεταγενέστερων χαρτών αποδείχθηκαν αρκετά περίπλοκες για να με δελεάσουν για μερικές ακόμη προσπάθειες, αλλά με εχθρούς πάντα λίγο-πολύ στις ίδιες τοποθεσίες, είναι λίγο σαν να λύνω το ίδιο σταυρόλεξο ξανά και ξανά. Δεν είναι αισθητά ικανοποιητικό μετά την πρώτη φορά.
Για λόγους σαφήνειας, ένα τελευταίο πράγμα που πρέπει πραγματικά να προσθέσω είναι ότι όταν λέω σφαίρα, εννοώ πραγματικά φυσίγγιο. Δυστυχώς, το Children of the Sun διαπράττει το βασικό αμάρτημα αργής κίνησης του να δείχνει μια σφαίρα εν πτήσει ως πλήρες φυσίγγιο—με τη θήκη και το αστάρι ακόμα συνδεδεμένα. Προφανώς η κοπέλα πήγε στη σχολή βαλλιστικής Gate Tower (όπου… Η εκτόξευση ολόκληρης της σφαίρας σημαίνει 65% περισσότερες σφαίρες ανά βολή!) Είναι ένα μικρό λάθος στη δομή των πραγμάτων, αλλά πολύ ανόητο, και είναι κρίμα που μπήκε στο τελικό προϊόν. Υποθέτω ότι θα μπορούσατε να υποστηρίξετε ότι οι τηλεκινητικές δυνάμεις της κοπέλας της επιτρέπουν να κουνάει ένα άπυρο φυσίγγιο στον αέρα σαν ένα θανατηφόρο βέλος, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα άντεχε. Αν ναι, γιατί να βγάλει το όπλο έτσι; Γιατί χρειάζεσαι όπλο; Μπορεί απλώς να εκτοξεύει θανατηφόρα φυσίγγια στον αέρα όπως ο Charlie Sheen στο Hot Shots! Το δεύτερο μέρος.
“Τηλεοπτικός γκουρού. Υποστηρικτής της ζόμπι. Οπαδός του διαδικτύου. Πιστοποιημένος μπύρας. Υπερήφανος αναγνώστης. Φανταστικός αλκοόλ. Βραβευμένος επιχειρηματίας.”