Δέκα χρόνια μετά την πρώτη εκλογή του Ναρέντρα Μόντι στην πρωθυπουργία, η ινδική οικονομία έχει σχεδόν διπλασιάσει το μέγεθός της. Αυτό συμβαίνει όταν μια χώρα αναπτύσσεται με 7% ετησίως, όπως κάνει κατά μέσο όρο η Ινδία από τότε που άνοιξε τις αγορές της στον διεθνή ανταγωνισμό το 1991.
Αυτή η σταθερή ανάπτυξη έχει διαμορφωθεί επιδέξια για να ενισχύσει την εικόνα της ηγεσίας ενός ανθρώπου που τα κάνει όλα. Μαζί με τον εθνικισμό και την ινδουιστική υπερηφάνεια, η ιδέα ότι ο κ. Μόντι θα μπορούσε να ξεκινήσει την οικονομία ήταν κεντρική στην έκκλησή του από την αρχή.
Ο κ. Μόντι έχει εξυγιάνει την οικονομία της Ινδίας με τρόπους που ενδιαφέρουν τους περισσότερους ψηφοφόρους: Έχει σαφώς επεκτείνει τις υποδομές και έχει διανείμει επιδόματα πρόνοιας στην πλειονότητα των Ινδών, οι οποίοι παραμένουν φτωχοί σύμφωνα με τα παγκόσμια πρότυπα, ακόμη και όταν οι ομάδες υψηλότερου εισοδήματος της χώρας μαθαίνουν πώς να ευθυγραμμίζουν τα πλούτη της . Δύναμη που ξοδεύει.
Μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου –ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυτικές χώρες που ελπίζουν να πείσουν την Ινδία να συμμετάσχει μαζί τους στον περιορισμό των στρατηγικών φιλοδοξιών της Κίνας και της Ρωσίας– θέλει να επιταχυνθεί η οικονομία της Ινδίας.
Μέρος αυτής της ιστορίας μπορεί να είναι μια αλλαγή στην κατασκευή, όπως η αλλαγή που κάνει η Apple στη νότια Ινδία. Οι επαγγελματίες επενδύσεων στον κόσμο αναζητούν τις επιτυχίες της Ινδίας υπό τον κ. Modi για να αρχίσουν να πληρώνουν μερίσματα που δεν μπορούν να βρουν πουθενά αλλού.
Αλλά ακόμη και οι πιο ενθουσιώδεις επενδυτές δεν μπορούν να παραβλέψουν ορισμένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ινδία καθώς γίνεται η νεότερη βαρέων βαρών στον κόσμο. Ενώ ο Μόντι απολάμβανε τη λάμψη της επιτυχημένης προσεδάφισης και της καινοτόμου «ψηφιακής δημόσιας υποδομής» της χώρας, η πολιτική αντιπολίτευση προσπάθησε να τον ξεπεράσει μπροστά στις απογοητευμένες μάζες που απαιτούσαν περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας.
Η αντιπολίτευση προσπάθησε επίσης να προκαλέσει την οργή του κοινού για τους δεσμούς του Μόντι με τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της χώρας. Φαίνεται ότι αυτό δεν λειτούργησε, ούτε στην πολιτική ούτε στις αγορές, στην περίπτωση του Gautam Adani. Πέρυσι, η αυτοκρατορία του δισεκατομμυριούχου κατηγορήθηκε, με μεγάλη οργή και μανία, για χειραγώγηση μετοχών. Αλλά οι αξιώσεις μετά βίας υλοποιήθηκαν και οι μετοχές της Adani επανέρχονται σε άνοδο.