Η ιστορία της Γης περιέχει πολλά συναρπαστικά πλάσματα, μερικά από τα οποία συνεχίζουν να μπερδεύουν τους ειδικούς μέχρι σήμερα, όπως τα ψευδόποδα.

Ένα παράδειγμα τέτοιων πλασμάτων είναι το νέο είδος αρπακτικού ερπετού που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, που βρίσκεται στην καρδιά της Βραζιλίας, το οποίο αποτελεί μια αξιοσημείωτη προσθήκη στις ιστορίες του Τριτογενούς.

Αυτή η τελευταία ανακάλυψη ρίχνει φως σε μια αρχαία γενεαλογία ερπετών που μοιάζουν με κροκόδειλο, γνωστά ως ψευδοερπετά, τα οποία ονομάστηκαν Parvosuchus orelloiΤώρα, ας ξεκινήσουμε ένα ταξίδι για να κατανοήσουμε αυτούς τους «ψευδείς κροκόδειλους» και τον ρόλο τους στο παρελθόν του πλανήτη μας.

Τριτογενείς ιστορίες ανθρώπων που μοιάζουν με Σουΐτσι

Πριν καν εμφανιστούν οι δεινόσαυροι στη σκηνή, οι ψεύτικοι δεινόσαυροι περνούσαν στην επιφάνεια της Γης μπροστά στα μάτια όλων. Κατοικούσαν στον πλανήτη μας περίπου 252 με 201 εκατομμύρια χρόνια πριν, κατά την Τριτογενή Περίοδο, και ήταν από τα πιο διαδεδομένα τετράποδα ερπετά εκείνης της εποχής.

Η ύπαρξή τους περιγράφεται καλύτερα από εκείνους που ήταν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας – οι ογκώδεις σαρκοφάγοι κοινωνίες.

Την ίδια στιγμή, Λεπτά έντομαΜικρότεροι συγγενείς αυτών των αρπακτικών συμμετείχαν σε αυτήν την περίοδο, με ίχνη τους γνωστά σε περιοχές όπως η Κίνα και η Αργεντινή.

Ο ήρωας της ιστορίας μας, ο Rodrigo Müller, ένας επιστήμονας από τη Βραζιλία, έχει προσθέσει χρώμα στην κατανόησή μας για τους παρασιτικούς οργανισμούς. Ας εμβαθύνουμε σε αυτό το θέμα.

Οι Sudosoukians ήταν μια υπέροχη φυλή

Οι ψευδοκροκόδειλοι, ή «ψεύτικοι κροκόδειλοι», ανήκουν σε μια διαφορετική ομάδα αρχοσαύρων, αδέρφια σύγχρονων πουλιών και κροκόδειλων και των εξαφανισμένων συγγενών τους.

Ευδοκίμησαν, διαφοροποιήθηκαν και προσαρμόστηκαν, παρουσιάζοντας μια σειρά μεγεθών, σχημάτων και τρόπων ζωής που ήταν τόσο διαφορετικά όσο και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονταν στο σπίτι τους. Μπορούν να ταξινομηθούν σε μερικές εξέχουσες ομάδες:

• ΑιτουζουρίαΦυτοφάγα πλάσματα με βαριά πανοπλία, γνωστά για το φαρδύ, επίπεδο σώμα και τα κοντά πόδια τους.
• Οικογενειακά πουλιάΟι «κροκόδειλοι πτηνών», ένας ενδιαφέρον συνδυασμός χαρακτηριστικών πουλιών και κροκόδειλων, ήταν πιθανότατα ενεργά αρπακτικά.
• rayoshidaiΟι αληθινοί γίγαντες της εποχής τους, ήταν μεγάλα αρπακτικά με ισχυρά μέλη και τρομακτικά δαγκώματα.
• Crocodylomorpha:Οι πρόγονοι των σημερινών κροκοδείλων, που αρχικά ήταν μικροί και επίγειοι, αλλά αργότερα εξελίχθηκαν σε ημιυδάτινες ικανότητες.

Ανατομία της αρχαίας προσαρμοστικότητας

Τα ομόποδα εμφανίζουν μια εκπληκτική σειρά ανατομικών χαρακτηριστικών που αποτελούν παράδειγμα της προσαρμοστικότητας και της εξελικτικής τους επιτυχίας. Τα σχήματα των κρανίων και των δοντιών τους έδειχναν την ποικιλομορφία της διατροφής και του τρόπου ζωής τους.

Τα αρπακτικά είδη είχαν αιχμηρά, οδοντωτά δόντια για το σχίσιμο του κρέατος, ενώ τα φυτοφάγα είδη είχαν επίπεδα δόντια για το τρίψιμο του φυτικού υλικού.

Ομοίως, οι δομές των άκρων τους διέφεραν πολύ ανάλογα με τον τρόπο ζωής τους. Για παράδειγμα, τα raeosuchids είχαν δυνατά άκρα που μοιάζουν με στήλη που ταίριαζαν στον αρπακτικό, επίγειο τρόπο ζωής τους. Από την άλλη πλευρά, τα μέλη των πρώιμων κροκοδείλων ήταν πιο λεπτά, κατάλληλα τόσο για τη γη όσο και για το νερό.

Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό που παρατηρείται σε πολλά ψευδοερπετά, ειδικά στους αιτόσαυρους, είναι η παρουσία εκτεταμένης θωράκισης σώματος που αποτελείται από οστέινες πλάκες ή δερματικά οστά. Αυτές οι ασπίδες όχι μόνο παρείχαν προστασία, αλλά μπορεί επίσης να έπαιξαν ρόλο στη ρύθμιση της θερμοκρασίας.

Το τριμερές οικοσύστημα και οι παρακοινωνικοί ρόλοι

Όχι μόνο επέζησαν οι ψευδοδεινόσαυροι, αλλά άκμασαν σε διαφορετικά περιβαλλοντικά περιβάλλοντα. Είδη όπως οι ρεοσυχίδες ήταν τα κυρίαρχα αρπακτικά στην ξηρά, ενώ οι αιτοσαύροι δεινόσαυροι ήταν τα κύρια φυτοφάγα στο οικοσύστημά τους. Μερικοί ψευδο-δεινόσαυροι απολάμβαναν ακόμη και μια ολιστική ή γενική διατροφή.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι ψευδοδινόσαυροι εξαφανίστηκαν στο τέλος του Τριτογενούς, λόγω ενός συνδυασμού ηφαιστειακής δραστηριότητας, κλιματικής αλλαγής και ανταγωνισμού με αναδυόμενους αρχόσαυρους όπως οι πρώτοι δεινόσαυροι.

Ωστόσο, η γενεαλογία των κροκοδείλων συνεχίστηκε και εξελίχθηκε στην ομάδα των κροκοδείλων που βλέπουμε σήμερα.

Νέα βραζιλιάνικη ανακάλυψη: Parvosuchus orelloi

Ας επιστρέψουμε στην πρόσφατη ανακάλυψή μας που έκανε ο Rodrigo Müller. Βρήκε ένα νέο είδος θαλάσσιας χελώνας από ένα δείγμα που βρίσκεται στον σχηματισμό Santa Maria στη Βραζιλία.

Ο μερικός σκελετός είναι περίπου 237 εκατομμυρίων ετών και αποτελείται από ένα πλήρες κρανίο, 11 ραχιαίους σπονδύλους, μέρος της λεκάνης και μερικώς διατηρημένα άκρα.

βάπτισμα Parvosuchus orelloiΤο όνομα είναι ένας φόρος τιμής στον ερασιτέχνη παλαιοντολόγο Pedro Lucas Porcella Aurelio, ο οποίος βρήκε το απολιθωμένο υλικό.

Αυτό το μικρό πλάσμα που μοιάζει με κροκόδειλο εκτιμάται ότι είχε μήκος λιγότερο από ένα μέτρο και είχε μακριά, λεπτά σαγόνια γεμάτα με μυτερά, καμπυλωτά προς τα πίσω δόντια.

Αυτή η εκπληκτική ανακάλυψη αντιπροσωπεύει το πρώτο τέτοιο είδος που επιβεβαιώθηκε στη Βραζιλία και εφιστά την προσοχή στην εκπληκτική ποικιλομορφία μεταξύ των ψευδο-δεινοσαύρων κατά τη διάρκεια του Τριτογενούς.

Από την Τριτοβάθμια στη σύγχρονη εποχή

Αυτό το ταξίδι στον Τριτογενή και τον Σουικιανό κόσμο είναι μια απόδειξη της πλούσιας και ποικιλόμορφης ιστορίας της Γης.

Ανακάλυψη Parvosuchus orelloi Η ανακάλυψη αυτών των ερπετών στη Βραζιλία αποτελεί ορόσημο στην αποκάλυψη της τεράστιας κληρονομιάς αυτών των αρχαίων ερπετών. Μας θυμίζει την απίστευτη βιοποικιλότητα που κάποτε κοσμούσε τα τοπία του πλανήτη μας, όπου υπήρχαν μεγάλα και μικρά πλάσματα.

Η κατανόηση που προκύπτει από τη μελέτη των παρασιτικών οργανισμών παρέχει πληροφορίες για το οικολογικό παρελθόν του κόσμου μας και καταδεικνύει την προσαρμοστικότητα και την ανθεκτικότητα της ζωής.

Καθώς συνεχίζουμε να αποκαλύπτουμε αρχεία του παρελθόντος της Γης, κάθε νέα ανακάλυψη, π.χ Parvosuchus orelloiΑυτή η ανακάλυψη μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση του υπέροχου ιστού της ζωής και του τρόπου με τον οποίο έχει εξελιχθεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια.

Η πλήρης μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επιστημονικές αναφορές.

———

Σας άρεσε αυτό που διαβάσατε; Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο για να λαμβάνετε ενδιαφέροντα άρθρα, αποκλειστικό περιεχόμενο και τις τελευταίες ενημερώσεις.

Γνωρίστε μας στο EarthSnap, μια δωρεάν εφαρμογή που σας φέρνουν οι Eric Ralls και Earth.com.

———