Η ανθρωπότητα κυνηγάει τους ναρκισσιστές, αλλά οι ναρκισσιστές είναι πιο γρήγοροι από αυτούς.
Νέα ευρήματα για άτομα με ναρκισσιστική προσωπικότητα αποκαλύπτουν ότι αναπτύσσουν μεγαλύτερη ενσυναίσθηση καθώς γερνούν – αλλά ποτέ δεν αποβάλλουν την διογκωμένη αίσθηση της σημασίας τους για τον εαυτό τους, σύμφωνα με ειδικούς ψυχολογίας. Για το BBC News.
Ο Δρ Ulrich Orth, από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης στην Ελβετία, είπε στο Reuters: «Είναι σαφές ότι ορισμένα άτομα μπορεί να αλλάξουν πιο έντονα, αλλά γενικά, δεν θα περίμενες ότι κάποιος που γνωρίζατε ως εξαιρετικά ναρκισσιστικό άτομο θα είχε αλλάξει εντελώς όταν συναντήστε τους ξανά λίγα χρόνια αργότερα.
Μια πρόσφατη μελέτη από την Orth σε περισσότερα από 37.000 άτομα έδειξε ότι οι άνθρωποι που ήταν πιο ναρκισσιστές στην παιδική ηλικία συνήθως παρέμεναν έτσι σε όλη την ενήλικη ζωή, παρά το γεγονός ότι έμαθαν πώς να αντισταθμίζουν την έμφυτη έλλειψη ενσυναίσθησης.
Ο ναρκισσισμός είναι ένα πολύ κοινό στοιχείο της προσωπικότητας που αναφέρεται στο χαρακτηριστικό της ακραίας αυτοαπορρόφησης. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι όλοι εμφανίζουν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά κατά καιρούς, αλλά όσοι έχουν τα μεγαλύτερα ποσά εγωισμού μπορούν να διαγνωστούν με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας (NPD). Τα άτομα με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας ενεργούν με βάση τη βασική πεποίθηση ότι είναι εγγενώς ανώτερα από τους άλλους – η οποία μπορεί να εκδηλωθεί ως αλαζονεία, εγωισμός και μεγαλοπρέπεια – και χρησιμοποιούν συναισθηματική χειραγώγηση και εκμετάλλευση για να πάρουν τον θαυμασμό που ποθούν.
«Αυτές οι συνέπειες επηρεάζουν όχι μόνο το ίδιο το άτομο, αλλά και την ευημερία των ατόμων με τα οποία αλληλεπιδρά, όπως οι συνεργάτες, τα παιδιά, οι φίλοι, οι συνάδελφοι και οι εργαζόμενοι», εξήγησε ο Orth.
Δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα Στο περιοδικό Psychological BulletinΟι ερευνητές ερεύνησαν 51 προηγούμενες μελέτες που περιελάμβαναν συμμετέχοντες ηλικίας μεταξύ οκτώ και 77 ετών, με στόχο να κατανοήσουν εάν η σοφία και η ωριμότητα έχουν θετικό αντίκτυπο στους δια βίου ανθρώπους με ναρκισσισμό.
Οι ερευνητές κατηγοριοποίησαν τρεις τύπους ναρκισσιστών για τη μελέτη: τον λειτουργικό ναρκισσιστή (ανωτερότητα), τον εχθρικό ναρκισσιστή (φθόνος) και τον νευρωτικό ναρκισσιστή (ντροπή).
Συνολικά, οι βαθμολογίες του ναρκισσισμού μειώθηκαν καθώς οι συμμετέχοντες μεγάλωναν. Όμως, παρά την ανάπτυξη, όσοι ήταν πιο ναρκισσιστές από τον μέσο όρο ως παιδιά παρέμειναν πάνω από το μέσο όρο ως ενήλικες.
«Αυτό ίσχυε ακόμη και για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους, υποδηλώνοντας ότι ο ναρκισσισμός είναι ένα σταθερό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας», είπε ο Orth σε ξεχωριστή δήλωση. Για την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία.
Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ωριμάζουν οι ναρκισσιστές είναι ζωτικής σημασίας για τον εντοπισμό παρεμβάσεων που συμβάλλουν στον μετριασμό της ικανότητάς τους να κάνουν κατάχρηση.
«Αυτά τα ευρήματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις», συνέχισε ο Orth, «καθώς τα υψηλά επίπεδα ναρκισσισμού επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων με πολλούς τρόπους, τόσο στις ζωές των ίδιων των ναρκισσιστικών ατόμων όσο και ίσως ακόμη και στις ζωές των οικογενειών και των φίλων τους».
“Ακραίος μαθητής. Επίλυση προβλημάτων. Παθιασμένος εξερευνητής. Αθεράπευτος μελετητής twitter. Λάτρης του καφέ.”