Ήμουν στη γειτονιά και σκέφτηκα γιατί να μην πέσω στη Δομινικανή Δημοκρατία. Πού μπορώ να ακούσω να ρωτάς; Λοιπόν, είναι σε ένα από τα πιο όμορφα «περιβάλλοντα» στον κόσμο, την Καραϊβική.
Μεγαλώνοντας στην Αυστραλία, νομίζοντας ότι η Καραϊβική αποτελείται μόνο από την Τζαμάικα και τα έθνη που παίζουν κρίκετ, με έκπληξη είδαμε τις μεγάλες Δυτικές Ινδίες όπου ο “Ja Maan” έπαιζε κρίκετ. Λοιπόν, σίγουρα φοβόμουν βλέποντας το μπέιζμπολ να παίζεται όπου κι αν πήγαινα και τα ισπανικά να είναι μια ομιλούμενη γλώσσα. Ο Ρονάλντο, όχι οι παίκτες του κρίκετ, φαίνεται να είναι το πιο αξιοθαύμαστο αστέρι του αθλητισμού! Πήρα μια γεύση από την Καραϊβική, έχοντας περάσει μια εβδομάδα στην Κούβα και ήμουν στο Σαν Αντρές, την Μπελίζ και τη Βενεζουέλα. Και δεν είναι βόειο κρέας ανοησίες!
Ως Ελληνοαυστραλός, οι όμορφες παραλίες είναι κάτι που έχω συνηθίσει και το Κουίνσλαντ και η Σαλκιδική είναι μερικές από τις πιο όμορφες στον κόσμο. Οι παραλίες της Δομινικανής πρωτεύουσας, Άγιος Δομίνικος, είναι παρόμοιες. Εάν βγάλετε το μπέιζμπολ και το αντικαταστήσετε με κρίκετ ή ποδαρικό, θα έχετε μια εμπειρία παραλίας από το Κουίνσλαντ ή τη Μακεδονία.
Η Δημοκρατία της Ελλάδας, με μια χούφτα επισκέπτες από την Ελλάδα και την Αυστραλία, έχει πληθυσμό 12 εκατομμύρια, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι τριάδες! Για μένα, οι ατελείωτες παραλίες και η ηλιοφάνεια ήταν τέλεια, ωστόσο κάτι έλειπε. Ελληνικό φαγητό! Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ελληνικό εστιατόριο στην Κούβα, δεν έχω βιώσει την ελληνική δύναμη από τον προηγούμενο μήνα. Ήμουν σίγουρος ότι δεν θα υπήρχε κανένας στον Άγιο Δομίνικο.
Βγήκα για μια νυχτερινή βόλτα. Σταματώντας σε ένα Macka's για δωρεάν Wi-Fi και χωνάκια παγωτού, πάτησα το τηλέφωνό μου “Ελληνικό εστιατόριο”. Ιδού, υπήρχε ένα ελληνικό εστιατόριο 2 χλμ μακριά με δωρεάν wifi! Όντας παχουλός, έτρεχα τόσο γρήγορα όσο μου επέτρεπαν οι Χάρτες Google και η καταπονημένη καρδιά μου. Επίσης, το κυνηγητό από έναν αστυνομικό με έφερε στην ίδια θέση με τον Γιουσέιν Μπολτ, αν ήταν 90 ετών…. Έριξα το πορτοφόλι μου στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όταν με έπιασε και ευγενικά το έδωσε πίσω.
Κατέληξα σε ένα μοντέρνο, σικ εστιατόριο που λέγεται «Ελληνικό Σπίτι και Αγορά». Το εστιατόριο φαίνεται να είναι μια πρώην οικιστική κατοικία που έχει μετατραπεί σε νόστιμη ελληνική κουζίνα. Ο ιδιοκτήτης δεν ήταν διαθέσιμος, αλλά το φαγητό ήταν. Μια ακόμα πιο απολαυστική εμπειρία είναι ότι το εστιατόριο λειτουργεί ως μίνι μάρκετ ελληνικών προϊόντων και προϊόντων. Ιδανικό για όσους ενδιαφέρονται για ένα νόστιμο σημείο εισόδου στο ελληνικό φαγητό και τον πολιτισμό.
Καθώς έφευγα από το Greek House, η γρήγορη εφαρμογή μου Google Maps βρήκε ένα Kyratico. Σε αυτό το σημείο, η κοινή ομάδα φορτηγών τροφίμων περπάτησε μερικές εκατοντάδες μέτρα και έτσι δεν χρειάστηκε να τρέξει. Καθώς περπατούσα στην είσοδο σαν Έλληνας Βούδας, είδα τον Γιάννη «The Greek Freak» να παίζει ένα παιχνίδι ΝΒΑ στις οθόνες plasma. Από τότε που έπαιζε κάποτε ο Ηρακλής, ο κόσμος έτρωγε γύρο και θαύμαζε τον μεγάλο Έλληνα μπασκετμπολίστα.
Με υποδέχτηκε φιλικό προσωπικό που κατάλαβε αμέσως ότι ήμουν Έλληνας. Η ελληνική σημαία στο πουκάμισό μου μάλλον το χάρισε! Καθώς ανταλλάσσαμε selfies, ο ιδιοκτήτης George Luko Yorko, ή Yorko σε προσωπικό και φίλους, βρισκόταν στο άλλο ελληνικό εστιατόριο του. Κάλεσαν το Yorko και εξήγησαν ένα λογότυπο ότι η Ελένη ενδιαφερόταν να κουβεντιάσει, πρέπει να ένιωθαν ότι ήμουν πολύ ομιλητικός και πρόθυμη μόνο να με στείλει σε άλλο ελληνικό εστιατόριο.
Μια γρήγορη βόλτα με το Uber και βρήκα γρήγορα το Yorko, όχι μακριά από το Acropolis Business Mall, ένα εμπορικό κέντρο που υποστηρίζει νέους τοπικούς επιχειρηματίες.
Όταν συναντήθηκε με τον Yorko, εξήγησε ότι η ελληνική κοινότητα είναι μικρή, με περίπου 50 ελληνόφωνους. Εξήγησε ότι ο ξάδερφός του Άλεξ είναι ιδιοκτήτης της ελληνικής έπαυλης και ότι έχει ανοίξει δύο ελληνικά εστιατόρια για να εκφράσει την αγάπη του για την Ελλάδα και ειδικά τα νησιά. Το “Kairos Greek Food Restaurant” σχεδιάστηκε με γνώμονα τις Κυκλάδες και τη Μύκονο.
Ο Γιόρκο γεννήθηκε στη Βενεζουέλα και είναι Έλληνας δεύτερης γενιάς. Η μητέρα του γεννήθηκε στην Αθήνα και ο πατέρας του στη Βενεζουέλα. Μετακόμισε στον Άγιο Δομίνικο πριν από 14 χρόνια και ίδρυσε το εστιατόριό του δύο χρόνια αργότερα.
“Θέλουμε να αναδείξουμε την Ελλάδα, το φαγητό μας και τον πολιτισμό μας. Παίζουμε επίσης ελληνική μουσική και θέλουμε ο κόσμος να νιώσει την ελληνική εμπειρία”, εξηγεί.
Είναι σε θέση να ετοιμάζει νόστιμα ελληνικά φαγητά χρησιμοποιώντας ό,τι μπορούν από ντόπια και ελληνικά υλικά.
«Δεν έχουμε επίσημη ελληνική κοινότητα, αλλά υπάρχει μια ομάδα WhatsApp με όλους τους Έλληνες εδώ. Μιλάμε ο ένας στον άλλον όσο το δυνατόν περισσότερο.
Έχει περάσει όσο περισσότερο χρόνο μπορεί με την οικογένειά του στην Ελλάδα. Λατρεύει την Ελλάδα και αυτή η λατρεία φαίνεται όταν συναντάς τον Yorko και επισκέπτεσαι τα εστιατόρια του.
Λοιπόν, πρέπει να υπήρξε μια ελληνική τροφική ξηρασία στη Δομινικανή Δημοκρατία και κατέληξε να είναι ένα απολαυστικό ελληνικό γλέντι.
Οι Έλληνες στη Δομινικανή Δημοκρατία παρακάτω βίντεο:
*Billy Gotzis, συγγραφέας του The Aegean Seven Take Back the Stolen Marbles, Amazon
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”