Μια σουπιέρα που κολυμπά σε ένα ενυδρείο στο Επιστημονικό Κέντρο του Κουβέιτ το 2016. Το καλαμάρι έδειξε αξιοσημείωτη συγκράτηση στην κλασική τροποποίηση «δοκιμή marshmallow».
Yasser Al-Zayyat / AFP μέσω Getty Images
Απόκρυψη της λεζάντας
Εναλλαγή λεζάντας
Yasser Al-Zayyat / AFP μέσω Getty Images
Μια σουπιέρα που κολυμπά σε ένα ενυδρείο στο Επιστημονικό Κέντρο του Κουβέιτ το 2016. Το καλαμάρι έδειξε αξιοσημείωτη συγκράτηση στην κλασική τροποποίηση «δοκιμή marshmallow».
Yasser Al-Zayyat / AFP μέσω Getty Images
Με την ικανότητα να περιμένουν καλύτερο φαγητό, τα καλαμάρια – σπογγώδη θαλάσσια πλάσματα παρόμοια με τα χταπόδια και τα καλαμάρια – έχουν δείξει τον αυτοέλεγχο που σχετίζεται με υψηλότερη νοημοσύνη στους πιθήκους.
Ήταν μέρος του Πείραμα Από τον Alex Schnell του Πανεπιστημίου του Cambridge και τους συναδέλφους του.
«Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι το επίπεδο συγκράτησης που έδειξε το καλαμάρι ήταν τόσο προχωρημένο», δήλωσε ο Lolo Garcia-Navarro. Έκδοση Σαββατοκύριακου.
Η εμπειρία ήταν βασικά το κλασικό πείραμα «marshmallow» από τη δεκαετία του 1960. Σε αυτό το πείραμα, τα μικρά παιδιά έδειξαν ένα κομμάτι marshmallows και τους είπαν ότι αν μπορούσαν να αντισταθούν στην κατανάλωση, χωρίς επίβλεψη, για αρκετά λεπτά, θα είχαν δύο marshmallows. Αλλά αν έτρωγαν όλα αυτά θα είχαν.
Η συμβατική σοφία ήταν ότι τα παιδιά που είναι σε θέση να καθυστερήσουν την ικανοποίηση κάνουν καλύτερα στις δοκιμές και είναι πιο επιτυχημένα αργότερα στη ζωή τους. (Φυσικά υπάρχει Πολλές προειδοποιήσεις Όταν μιλάμε για ανθρώπινες εμπειρίες.)
Για να προσαρμόσουν το πείραμα στο καλαμάρι, οι ερευνητές ανακάλυψαν αρχικά το αγαπημένο φαγητό του καλαμαριού: γαρίδες ζωντανών χόρτων. Και το δεύτερο αγαπημένο τους φαγητό: ένα κομμάτι γαρίδας. Αντί να επιλέξει ένα ή δύο marshmallows, το καλαμάρι έπρεπε να επιλέξει είτε το αγαπημένο του είτε το δεύτερο αγαπημένο του φαγητό.
“Κάθε είδος φαγητού τοποθετήθηκε σε καθαρά δωμάτια μέσα στη δεξαμενή”, λέει ο Schnell. Το ένα δωμάτιο θα ανοίξει αμέσως, ενώ το άλλο δωμάτιο δεν θα ανοίξει μόνο μετά από καθυστέρηση.
Βασικά εξέτασε αν μπορούσαν να αντισταθούν στον πειρασμό του δεύτερου αγαπημένου τους φαγητού και να περιμένουν το αγαπημένο τους φαγητό.
Το καλαμάρι έμαθε να περιμένει.
“Ζώα όπως αρουραίοι, κοτόπουλα και περιστέρια δυσκολεύονται να αντισταθούν στον πειρασμό και να έχουν σχετικά χαμηλότερα επίπεδα αυτοέλεγχου, περιμένοντας μόνο λίγα δευτερόλεπτα”, λέει ο Schnell. “Ενώ ζώα όπως οι χιμπατζήδες, τα κοράκια και οι παπαγάλοι δείχνουν πιο προχωρημένο περιορισμό και μπορούν να περιμένουν έως και αρκετά λεπτά. Στη μελέτη μας, τα καλαμάρια περίμεναν μεταξύ 50 και 130 δευτερολέπτων.”
Τα ζώα που μπορούν να ασκήσουν αυτοέλεγχο με αυτόν τον τρόπο έχουν πλεονεκτήματα. Για παράδειγμαΤα ζώα μπορούν να κρύψουν φαγητό για αργότερα, αλλά πρέπει να αντισταθούν στην επιθυμία να φάνε τώρα.
Λένε οι ερευνητές Το πείραμα είναι η πρώτη απόδειξη μέχρι σήμερα αυτού του είδους της γνωστικής ικανότητας στα ασπόνδυλα.
Στις σουπιές, η Schnell πιστεύει ότι η καθυστέρηση στην ικανοποίηση σχετίζεται με τον τρόπο ζωής τους. Είναι δάσκαλοι του καμουφλάζ. Μπορούν να ενσωματωθούν στο περιβάλλον τους και μπορούν να παραμείνουν εντελώς ακίνητοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα για να αποφύγουν τους θηρευτές.
Στη συνέχεια, ψάχνουν για φαγητό σε μικρή απόσταση. “Άτομα που περιμένουν καλύτερη λεία μπορούν να κάνουν τροφή πιο αποτελεσματικά, μειώνοντας παράλληλα την έκθεσή τους σε αρπακτικά”, γράφει ο Schnell.
Αλλά για να κάνουν τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα, οι ερευνητές πραγματοποίησαν ένα δεύτερο πείραμα. Έβαλαν χρωματιστούς μαρκαδόρους στη δεξαμενή και δίδαξαν το καλαμάρι να συσχετίσει έναν συγκεκριμένο χρωματικό δείκτη με το φαγητό, ρίχνοντας το φαγητό όταν το καλαμάρι πήγε στο δείκτη. Στη συνέχεια άλλαξαν χρώματα.
Το δεύτερο πείραμα ήταν να δοκιμαστεί η «μαθησιακή απόδοση» των ζώων. Οι σουπιές που έμαθαν γρήγορα να συσχετίζουν τα σημάδια με τα τρόφιμα και να τα ξανασυνδέουν είναι καλύτεροι μαθητές.
Διαπίστωσαν ότι το καλαμάρι που μπόρεσε να καθυστερήσει περισσότερο την ικανοποίηση, έτυχε επίσης να είναι καλύτερα στη μάθηση. Ο Schnell γράφει ότι είναι “η πρώτη απόδειξη μιας σχέσης μεταξύ αυτοελέγχου και μαθησιακής απόδοσης εκτός της γενεαλογικής γενεαλογίας.”
Προσθέτει ότι η εύρεση των ομοιοτήτων μεταξύ των καλαμαριών και των πρωτευόντων “είναι ένα σημαντικό μέρος του εξελικτικού παζλ.”
Ως εκ τούτου, το καλαμάρι καλαμάρι οδηγεί τους επιστήμονες ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση περισσότερων για την προέλευση της νοημοσύνης.
Η Rosemary Mesdary και η Martha Ann Overland παρήγαγαν και επεξεργάστηκαν την ηχητική συνέντευξη.