Ο Odeon Danforth είναι ένας άλλος από τους κινηματογράφους του Danforth που θυμάμαι τόσο καλά, αλλά δεν παρακολούθησα ποτέ. Ωστόσο, το είδα πολλές φορές από τα παράθυρα των παλαιών τραμ Bloor PCC, τα οποία περνούσαν μπροστά από τη σκηνή.
Τα Bloor Cars απομακρύνθηκαν από την υπηρεσία μετά το άνοιγμα του μετρό Bloor-Danforth το 1966. Ο κύριος ανταγωνιστής του Odeon Danforth ήταν Παλάτι θέατροΒρίσκεται σε μικρή απόσταση ανατολικά. Και τα δύο θέατρα έχουν πλέον εξαφανιστεί εδώ και πολύ καιρό.
Η θεατρική αλυσίδα Odeon μπήκε στην αγορά του Τορόντο για να δείξει βρετανικές ταινίες, αλλά στη συνέχεια έδειξε επίσης ταινίες του Χόλιγουντ.
Στη δεκαετία του 1950 και του 1960, το Odeon ανέπτυξε πολιτική εμφάνισης των ίδιων ταινιών ταυτόχρονα σε πολλά θέατρα. Δεδομένου ότι έζησα κοντά στο Odeon Humber, δεν χρειάστηκε να ταξιδέψω στο ανατολικό άκρο της πόλης για να δω τις ταινίες που εμφανίζονται στο Odeon Danforth.
Σε μια καυτή μέρα τον Ιούλιο του 2014, ταξίδεψα στο μετρό για να επισκεφτώ την τοποθεσία όπου βρισκόταν το θέατρο, στην οδό Danforth 635. Σήμερα, ένα υποκατάστημα της Γυμναστήριο GoodLife Στην ιστοσελίδα. Η τοποθεσία βρίσκεται στη νότια πλευρά της οδού Danforth, σε μικρή απόσταση δυτικά της Pape Street.
Το Odeon Danforth άνοιξε στις 16 Απριλίου 1947. Αργότερα το ίδιο έτος, η αλυσίδα Odeon Odeon Toronto (Carlton) άνοιξε στις 9 Σεπτεμβρίου και το Odeon Highland στις 22 Νοεμβρίου 1948.
Το προηγούμενο έτος, η εταιρεία άνοιξε το Odeon Fairlawn στην Yonge Street. Το επόμενο έτος, άνοιξαν το Odeon Humber στις 7 Ιανουαρίου. Το Odeon Danforth ήταν το μόνο θέατρο που είχαν και βρισκόταν ανατολικά της κοιλάδας του Don.
Θέατρο φουαγιέ με πλούσια χαλιά και μεγάλη σκάλα στο μπαλκόνι. Αρχείο του Οντάριο, AO 2141.
Η σκηνή ήταν εντυπωσιακή, με το τεράστιο αχυρώνα να κυριαρχεί στο δρόμο. Οι σύγχρονες γυάλινες πόρτες έκλεισαν πολύ μακριά από το δρόμο, δημιουργώντας έναν ανοιχτό χώρο που ήταν μια εξαιρετική προσέγγιση για τους πελάτες που μπαίνουν στο θέατρο.
Αυτό αντιστοιχεί στη μικρή πρόσοψη του θεάτρου στο Danforth. Το box office ήταν έξω, στα δεξιά των θυρών. Δεδομένου ότι το θέατρο απλώθηκε πολύ πίσω από το δρόμο, υπήρχε ένα ευρύχωρο φουαγιέ, πλούσιο σε χαλιά, με μια μεγάλη σκάλα που οδηγεί στο μπαλκόνι.
Το αμφιθέατρο ήταν μεγάλο, με πάνω από 1.300 θέσεις, συμπεριλαμβανομένου του ισογείου και της βεράντας. Τα καθίσματα στον κύριο όροφο περιείχαν δύο κλίτη – ένα κεντρικό τμήμα και άλλα καθίσματα και στις δύο πλευρές των διαδρόμων.
Καθιστικό στο ισόγειο στο Odeon Danforth, με τις διακοσμητικές γραμμές στους πλευρικούς τοίχους και τις ευρύχωρες κουρτίνες κοντά στην οθόνη. Αρχείο φωτογραφιών του Οντάριο, AO 2142.
Γύρω από την οθόνη υπήρχαν πλούσιες κουρτίνες υφασμάτων που δημιούργησαν κομψότητα και οικειότητα. Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με εκτεταμένες διακοσμητικές γραμμές που αναδεικνύουν το σύγχρονο στιλ του.
Όταν άλλαξαν τα δημογραφικά στοιχεία της περιοχής, το θέατρο άρχισε να δείχνει ελληνικές ταινίες και το όνομά του άλλαξε σε Rex. Τελικά το θέατρο δεν ήταν πλέον κερδοφόρο και έκλεισε.
Τέλος, το κτίριο ανακαινίστηκε για να γίνει γυμναστήριο Extreme Fitness, αλλά ορισμένα από τα εσωτερικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του θεάτρου έχουν διατηρηθεί.
Όταν περνάτε από την τοποθεσία του Odeon Danforth σήμερα, είναι δύσκολο να φανταστείτε ένα μεγάλο θέατρο στο κτίριο.
Ο Doug Taylor ήταν δάσκαλος, ιστορικός, συγγραφέας και καλλιτέχνης που έγραψε εκτενώς την ιστορία του Τορόντο tayloronhistory.com. αυτό το άρθρο πρώτη εμφάνιση Στον ιστότοπό του στις 11 Μαρτίου 2015 και δημοσιεύτηκε ξανά εδώ με άδεια από την άδεια του. Το άρθρο έχει τροποποιηθεί ελαφρώς.
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”