[ANALYSIS] Γιατί ο Πρόεδρος Ερντογάν έκανε ανατροπή στις τουρκοελληνικές σχέσεις;

Φατίχ Γιουρτσέβερ*

Το 2020, η Τουρκία και η Ελλάδα ήταν κυριολεκτικά στα πρόθυρα ένοπλης σύγκρουσης στην Ανατολική Μεσόγειο, σε μεγάλο βαθμό λόγω των διαφωνιών σχετικά με την οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών τους (ΑΟΖ). Αυτές οι γεωπολιτικές εντάσεις κλιμακώθηκαν ιδιαίτερα τον Αύγουστο του 2020, όταν πολεμικά πλοία του τουρκικού και του ελληνικού ναυτικού συμμετείχαν σε επικίνδυνους στενούς ελιγμούς. Το περιστατικό όχι μόνο αύξησε τους κινδύνους για την ασφάλεια στη θάλασσα, αλλά σηματοδότησε επίσης μια σοβαρή επιδείνωση στις διμερείς σχέσεις. Ένας επιπλέον παράγοντας που συμβάλλει στην κλιμάκωση είναι ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι η Ελλάδα έχει στρατιωτικοποιήσει αρκετά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος. Σύμφωνα με την Τουρκία, αυτή η κίνηση συνιστούσε παραβίαση των Συμφωνιών της Λωζάνης και του Παρισιού, συμφωνίες που επιβάλλουν αποστρατικοποιημένο καθεστώς για τα νησιά, και εάν η Ελλάδα είχε όντως εγκαταστήσει στρατιωτικές βάσεις εκεί, θα ήταν παραβίαση αυτών των διεθνών συμφωνιών. Η ελληνική κυριαρχία σε αυτά τα εδάφη μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση, απαιτώντας έτσι επαναδιαπραγμάτευση.

Παρά τις αυξημένες εντάσεις, μια σημαντική διπλωματική πρόοδος σημειώθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023, όταν ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια αυτής της σημαντικής επίσκεψης, υπέγραψε μια δήλωση επιβεβαιώνοντας τις «σχέσεις καλής γειτονίας». Σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής στις προηγούμενες εχθροπραξίες και στην τουρκοελληνική διπλωματία. Αυτή η ξαφνική αλλαγή πολιτικής, που συχνά ερμηνεύεται ως αναστροφή του Ερντογάν στις σχέσεις με την Ελλάδα, εγείρει ενδιαφέροντα ερωτήματα. Γιατί ο Ερντογάν έκανε ανατροπή στις σχέσεις με την Ελλάδα;

Σε μια σημαντική διπλωματική εξέλιξη, η Ελλάδα και η Τουρκία, που ιστορικά χαρακτηρίζονται από μακροχρόνιες εντάσεις, ξεκίνησαν εκ νέου συνομιλίες υψηλού επιπέδου κατά την επίσκεψη-ορόσημο του Ερντογάν στην Αθήνα, την πρώτη από το 2017. Συγκεκριμένα, ο Ερντογάν, ο οποίος στο παρελθόν είχε αμφισβητήσει τις αιωνόβιες συμφωνίες που διέπουν την κυριαρχία του Αιγαίου, ασχολήθηκε με τη ρητορική και εξέφρασε την επιθυμία του να μετατρέψει το Αιγαίο σε «θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας». Το αίσθημα απηχήθηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος αναγνώρισε τις εντάσεις του παρελθόντος αλλά επέμεινε σε μια «ειρηνική πορεία» για το παρόν.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, οι ηγέτες συμφώνησαν σε έναν οδικό χάρτη για πολιτικό διάλογο, ο οποίος περιγράφει μέτρα για συνεργασία χαμηλού επιπέδου και οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Συγκάλεσε το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, ένα διμερές όργανο σε αδρανοποίηση από το 2017, υπογραμμίζοντας την ανανεωμένη δέσμευση για διάλογο. Επιπλέον, η Ελλάδα συμφώνησε να χορηγήσει βίζα επτά ημερών σε Τούρκους πολίτες για να επισκεφθούν πολλά νησιά του Αιγαίου και οι δύο χώρες υπέγραψαν δήλωση φιλίας με στόχο τον διπλασιασμό του διμερούς εμπορίου στα 10 δισεκατομμύρια δολάρια. Η δήλωση περιλάμβανε δεσμεύσεις για απόσχιση από επιθετική ρητορική και μείωση των στρατιωτικών εντάσεων.

Η θετική κατάσταση στις τουρκοελληνικές σχέσεις δεν μπορεί να διαχωριστεί από το καθεστώς της Ελλάδας ως μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις στρατηγικές της σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την πολιτική και στρατιωτική της συνεργασία με το Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία βρίσκεται επί του παρόντος στη μέση μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης και η Τουρκία χρειάζεται ξένες επενδύσεις κεφαλαίων και εισροές ξένου συναλλάγματος για να ανακάμψει. Για το σκοπό αυτό, η Τουρκία έχει ξεκινήσει τη διαδικασία εξομάλυνσης και διακοπής των διπλωματικών της σχέσεων με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. Η Τουρκία θέλει επίσης να επιταχύνει τη διαδικασία ύφεσης και εξομάλυνσης με την ΕΕ.

Η Επιτροπή της ΕΕ κλήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιούνιο του 2023 να υποβάλει έκθεση σχετικά με την κατάσταση των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας. Σκοπός αυτής της έκθεσης είναι να παράσχει μια επισκόπηση της τρέχουσας κατάστασης και να προτείνει σταδιακά βήματα προς την εποικοδομητική δέσμευση με ταυτόχρονη τήρηση των προτεραιοτήτων της ΕΕ. Η έκθεση δημοσιεύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2023 και αξιολογεί τις πολιτικές, οικονομικές και εμπορικές σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ.

Σύμφωνα με την έκθεση της ΕΕ, υπάρχουν εντάσεις και προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα και το Κυπριακό. Τα περιοριστικά μέτρα της ΕΕ που εφαρμόστηκαν το 2019 παραμένουν σε ισχύ υπό το φως των δραστηριοτήτων γεώτρησης της Τουρκίας στα ύδατα γύρω από την Κύπρο. Οι ενέργειες της Τουρκίας, όπως οι παραβιάσεις του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου και οι μονομερείς ενέργειες στα Βαρώσια, έχουν υπονομεύσει τη βάση της επίλυσης του Κυπριακού και τη ρήξη των σχέσεων. Η ΕΕ τονίζει την ανάγκη να επιδείξει η Τουρκία τη δέσμευσή της στις σχέσεις καλής γειτονίας, στις διεθνείς συμφωνίες και στην ειρηνική επίλυση διαφορών. Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης τις δυνατότητες περιφερειακής συνεργασίας μέσω πρωτοβουλιών όπως η Διάσκεψη της Ανατολικής Μεσογείου (EMC). Το EMC στοχεύει στην προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας και στην αντιμετώπιση των προκλήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο, η έκθεση συνιστά να συνεχιστεί η αξιολόγηση της κατάλληλης στιγμής για την έναρξη νέων προσπαθειών περιφερειακής συνεργασίας, δεδομένων των αυξανόμενων εντάσεων στην περιοχή μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου.

Από τότε που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αξιολόγησε τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας στις αρχές του 2021, οι δύο πλευρές κατέβαλαν συντονισμένη προσπάθεια για να εκτονώσουν τις προηγουμένως αυξανόμενες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, εστιάζοντας στη συνεργασία σε προκαθορισμένες περιοχές. Η Τουρκία έχει επιδείξει μια πιο εποικοδομητική προσέγγιση, βελτιώνοντας τις διμερείς της σχέσεις με πολλά κράτη μέλη της ΕΕ και αντιμετωπίζοντας μακροχρόνιες εμπορικές διαφορές, υποδεικνύοντας ότι πρέπει να διατηρηθούν θετικές εξελίξεις. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία επαναπροσδιορισμού είναι λεπτή, ιδιαίτερα λόγω της στάσης της Τουρκίας στο Κυπριακό, τη «λύση των δύο κρατών» και την υποστήριξή της σε στρατιωτικές επεμβάσεις σε περιφερειακές συγκρούσεις όπως η Συρία και η Λιβύη, που έρχονται σε αντίθεση με τις θέσεις της ΕΕ. . Η δυνατότητα μιας πιο συνεργατικής και αμοιβαία επωφελούς σχέσης εξαρτάται από τον διαρκή διάλογο και την αποφυγή μονομερών ενεργειών, ιδιαίτερα στο Κυπριακό. Αυτή η προσέγγιση συνάδει με το στρατηγικό συμφέρον της ΕΕ για την ανάπτυξη ισχυρών σχέσεων με την Τουρκία εν μέσω ευρύτερων γεωπολιτικών αλλαγών. Οι τρέχουσες υποθέσεις επιτρέπουν περαιτέρω βήματα προς την εποικοδομητική δέσμευση για την αξιοποίηση των θετικών στοιχείων που εντοπίστηκαν το 2021, με την Επιτροπή και τον Ύπατο Εκπρόσωπο να προτείνουν μέτρα για την ενθάρρυνση βασικών τομέων συνεργασίας και την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων εποικοδομητικών προσπαθειών της Τουρκίας και των ανησυχιών της ΕΕ.

Όπως γίνεται αντιληπτό από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η ΕΕ λέει ότι μπορεί να δημιουργήσει καλές σχέσεις με την Τουρκία εάν η Τουρκία χαλαρώσει τις εντάσεις με την Ελλάδα για τη διαμάχη της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο και εγκαταλείψει τη θέση των δύο κρατών για τη λύση του Κυπριακού. πρόβλημα και εγκαταλείπει πολιτικές που απειλούν στρατιωτικά την Ελλάδα. Για την εξομάλυνση των σχέσεων με την Ελλάδα, η κυβέρνηση Ερντογάν υπέγραψε τη μη δεσμευτική δήλωση φιλίας και καλής γειτονίας, επιβεβαιώνοντας τη δέσμευσή της να επιδιορθώσει τους ιστορικά τεταμένους δεσμούς. Η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν δεσμευτεί να επιλύουν και να επιλύουν τις συγκρούσεις μέσω μη βίαιων προσεγγίσεων με αυστηρή τήρηση του διεθνούς νομικού πλαισίου. Ταυτόχρονα, κατέληξαν σε συναίνεση για την εφαρμογή διαφόρων πρωτοβουλιών οικοδόμησης εμπιστοσύνης, ιδίως στον στρατιωτικό τομέα. Αυτά τα μέτρα έχουν σχεδιαστεί για να μειώσουν σημαντικά την περιττή ένταση, ενισχύοντας έτσι ένα πιο σταθερό και συνεργατικό περιβάλλον.

Η διπλωματική πρωτοβουλία της Τουρκίας για εξομάλυνση των σχέσεων με την Ελλάδα, μια στρατηγική κίνηση που αποσκοπεί κυρίως στην ενίσχυση των δεσμών της με την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόκειται να προκαλέσει σημαντικές αλλαγές στο εσωτερικό πολιτικό της τοπίο. Η προσέγγιση σηματοδοτεί μια πιθανή αλλαγή στη μακροχρόνια συμμαχία μεταξύ του Προέδρου Ερντογάν και του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) υπό την ηγεσία του Devlet Paheli. Η σταθερότητα αυτής της συμμαχίας ελέγχεται γιατί εξαρτάται από την προθυμία του Ερντογάν να επανεξετάσει τις παραδοσιακές εθνικιστικές του πολιτικές σχετικά με το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Μια τέτοια αναδιάταξη μπορεί να απαιτήσει μια αναδιάταξη των πολιτικών συμμαχιών, οδηγώντας στη διάλυση της τρέχουσας συμμαχίας με το MHP. Η συμμαχία μεταξύ Ερντογάν και Παχέλι δεν θα κρατούσε πολύ, γιατί για να εγκαταλείψει ο Ερντογάν τις εθνικιστικές του πολιτικές στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, θα έπρεπε να τερματίσει τη συμμαχία του με το MHP.

* Ο Fatih Yurtsever είναι πρώην αξιωματικός του ναυτικού στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Χρησιμοποιεί ψευδώνυμο για λόγους ασφαλείας.