Bill Knight: Black Jesus: Έχει σημασία;
Το Χόλιγουντ ανακοίνωσε αυτό το μήνα ότι ο επόμενος Σούπερμαν θα είναι μαύρος, και στο Ιλλινόις, η Βασίλισσα Παρεκκλήσι AME στο Σικάγο σχεδιάζει να αποκαταστήσει μια τοιχογραφία 117 ετών που απεικονίζει τον Ιησού ως μαύρο.
Και ως εκ τούτου?
Τυπωμένα και κινηματογραφικά πορτρέτα του Σούπερμαν έδειξαν ότι οι τελευταίοι από τους γιούς του Κρύπτον ήταν βραχνά ή κοκαλιάρικο, και ο Ιησούς σε ταινίες και πίνακες είχε μπλε ή καστανά μάτια, ξανθά μαλλιά με ανοιχτόχρωμο δέρμα (το διάσημο “κεφάλι του Χριστού” από τον Warner Salemman από το 1940) ή τριγύρω οι άκρες (Willem Dafoe στο “The Last Experience of Christ”). Στην τηλεόραση, ο “Μαύρος Ιησούς”, που λαμβάνει χώρα στο Compton, στη σύγχρονη Καλιφόρνια, δείχνει τον Χριστό που επιστρέφει ως αθλητικό και μερικές φορές χρησιμοποιώντας γλώσσα του δρόμου, αλλά η σειρά είναι γλυκιά και αισιόδοξη όπως τα Ευαγγέλια.
Το περασμένο καλοκαίρι, ο δεξιός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Eric Metaxas έκανε μια κουβέντα για το χρώμα του δέρματος του Ιησού, προκαλώντας λίγο άγχος, αν όχι τους καπνούς, εδώ και εκεί.
Υποστηρίζοντας την ευρωπαϊκή του απεικόνιση, ο καθηγητής θρησκευτικών σπουδών του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας, Anthia Butler, δήλωσε στο Religion News Service. “Αν ο Ιησούς είναι λευκός και ο Θεός είναι λευκός, τότε η εξουσία είναι λευκή”
Αλλά ο Ιησούς στους Αγίους Τόπους ήταν ενάντια στην εξουσία, για τους εκτοπισμένους και τους διωκόμενους.
Ο Ντον Ρόλινς, ο Ενωτικός Κοσμικός Υπουργός έγραψε: «Το να πούμε ότι ο Ιησούς είναι μαύρος – ή γενικότερα, να πούμε ότι ο Ιησούς δεν είναι λευκός – σημαίνει ότι ο Ιησούς ταυτίζεται με τους καταπιεσμένους και ότι η εμπειρία των περιθωριοποιημένων ανθρώπων δεν είναι ξένη για τον Θεό, αλλά ότι ο Θεός στέκεται στο πλευρό εκείνων που ο Ιησούς στο Κατά Ματθαίον 25 τους αναφέρεται ως «ο νεότερος από αυτούς».
Ο προτεσταντικός αναθ. Δρ. Martin Luther King, Jr., είπε στο περιοδικό Ebony το 1957, “Το χρώμα του δέρματος του Ιησού έχει μικρή ή καθόλου επίδραση … … η σημασία του Ιησού δεν έγκειται στο χρώμα του αλλά στο η προθυμία του να παραδώσει τη θέλησή του στο θέλημα του Θεού …. Δεν θα ήταν πιο σημαντικό αν το δέρμα του ήταν μαύρο. Δεν είναι λιγότερο σημαντικό γιατί το δέρμα του ήταν λευκό. “
Ο πατέρας Τζέιμς Μάρτιν, ένας καθολικός ιερέας, είπε: «Ο Ιησούς πρέπει να απεικονίζεται σαν να φαίνεται πιθανώς: ένας ξυλουργός του πρώτου αιώνα στη Γαλιλαία».
Κάθε μέρα οι άνθρωποι – ειδικά οι Καυκάσιοι – μπορούν να αναγνωρίσουν την ύπαρξη συστηματικού ρατσισμού, ειδικά κατά την αναβίωση της λευκής υπεροχής, και να βλέπουν παρελθούσες προκαταλήψεις σε εικόνες του Αρνιού του Θεού.
Ρόμπερτ Β. Ο Τζόουνς, συγγραφέας του “White Too Long: The Legacy of White Supremacy in American Christianity” για το The Washington Post: “Οι λευκοί απλά δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι η σωτηρία τους ήταν εκπρόσωπος αυτού που θεωρούσαν κατώτερη φυλή.” “Κανένας λευκός Χριστιανός δεν θα επιτρέψει σε έναν καφέ άντρα να μπει στις καρδιές τους ή να παραδοθεί να είναι μαθητής ενός σκοτεινού Σημιτικού.”
Φυσικά, οι πρώτοι χριστιανοί ηγέτες, όπως ο Αυγουστίνος, ήταν Αφρικανοί. Αλλά το ζήτημα της προοπτικής του Ιησού έχει τεθεί εδώ και αιώνες, με συμπεράσματα που συχνά επηρεάζονται από τις πολιτικές και πολιτιστικές ιδέες της εποχής. Η εβραϊκή έρευνα και πρακτική έδειξε στη συνέχεια ότι ένα τυπικό άτομο στην Ιουδαία είχε σκούρα μαλλιά, χροιά ελιάς και καστανά μάτια, πιθανώς περίπου 5 πόδια 5 ίντσες, προτιμώντας τα κοντά μαλλιά και μια γενειάδα.
Η Βίβλος περιέχει αρκετές φυσικές περιγραφές για οποιονδήποτε και συνήθως αγνοεί τα φυλετικά χαρακτηριστικά (κατάλληλα, θα έλεγα). Ομοίως, η Καινή Διαθήκη δεν μιλά πολύ για την εμφάνιση του Ιησού, ο οποίος είναι Παλαιστίνιος Εβραίος – αν και σε δύο παράνομα κείμενα, ο Ιησούς περιγράφεται ως μικρός και άσχημος για τους ανόητους (“Οι Πράξεις του Πέτρου”) και φαλακρός και χωρίς καλό φαίνεται (“Οι Πράξεις του Ιωάννη”).
Ίσως θα πρέπει να νιώθουμε άνετα στην έννοια του «ματιού του θεατή». Στην πραγματικότητα, το “The Next Voice You Hear” της δεκαετίας του 1950 με τους James Whitmore και Nancy Davis υπογραμμίζει πώς ο κόσμος ανταποκρίνεται όταν ο Θεός απευθύνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη ταυτόχρονα μέσω όλων των εκπομπών – που λαμβάνονται στη γλώσσα κάθε ακροατή.
Η αποδοχή ότι είναι σαν εμάς (ανεξάρτητα από το “εμείς”) έχει νόημα. Είναι θέμα πίστης – και ίσως επίσης η ανάγκη για όλους να αισθάνονται ότι αναγνωρίζουν τον Σωτήρα ως “ένας από εμάς”.
Εξάλλου, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος, πριν από τους πίνακες (για να μην αναφέρουμε τις φωτογραφίες), οι εμφανίσεις ιστορικών μορφών ήταν κερδοσκοπικές. Τα τρύπα του ματιού του Ιπποκράτη ήταν ο «πατέρας της ιατρικής» στην Ελλάδα; Ο Τζένγκις Χαν έχει μικρά χέρια; Ο μουσουλμάνος μαθητής του 9ου αιώνα, Abd al-Hamid ibn al-Turk, είχε αυτιά; Ήταν η αδελφή Indy ο φωτιστής του 13ου αιώνα αδύναμη; Τα μαλλιά του Inca Emperor Rocca ήταν λαμπερά; Ο Έλληνας ποιητής Κορίνα του 6ου αιώνα π.Χ. είχε μεγάλη μύτη;
ποιός νοιάζεται?
Ένας δημοσιογράφος φίλος από την Αϊόβα σχολίασε, “Ήταν ο υποκινητής, δεν ήταν ικανοποιημένος με το status quo. Αυτό που έμοιαζε ήταν το λιγότερο από τις ανησυχίες μας.”
Είτε είναι ο Άνθρωπος του Χάλυβα είτε ο Υιός του Θεού, φανταστικοί ή πραγματικοί, μπορούμε να δούμε χαρακτήρες που απολαμβάνουμε ή εκτιμούμε τον ίδιο με εμάς, ανεξάρτητα από το ποιοι είμαστε.
Ο Bill Knight υπήρξε δημοσιογράφος, συντάκτης και αρθρογράφος για περισσότερα από 50 χρόνια. Ο Knight είναι επίσης συγγραφέας και είναι επίτιμος καθηγητής δημοσιογραφίας από το WIU, έχοντας διδάξει για πάνω από 20 χρόνια.
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”