Η Τζούλια Κάρμεν Ντέσα μόλις έκανε σούπα για μεσημεριανό γεύμα. Η σούπα παρασκευάζεται με χειμερινά λαχανικά όπως πατσούα (Chenopodium), σπανάκι, ραπανάκι και καρότα. Υπάρχει λίγο τυρί, καθώς και γάλα καρύδας, κορίανδρο και λίγο κάρυ Madras. Η Ντέσα θα την σερβίρει για μεσημεριανό γεύμα για την οικογένειά της με λίγο ψωμί σκόρδου. “Αν έχω προσθέσει κοτόπουλο, θα ήταν καλύτερο, αλλά είναι πολύ καλό ακόμα και χωρίς αυτό. Είναι απλό, ζεστό και παρηγορητικό”, λέει ο Ντέσα.
Στο TRES, το σύγχρονο ευρωπαϊκό εστιατόριο στο Tony Lodi Colony στο Δελχί, όπου εργάζεται ένας σεφ και συνιδιοκτήτης, το φαγητό είναι ακόμα πιο εκπληκτικό: γλυκοπατάτες με καραμελωμένο γιαούρτι. Tiger Prawns Paprika Καπνιστό σκόρδο ψητό με αφρό πατάτας με πράσο. Ενώ χρειάζεται να δοκιμάσει ό, τι έχει φτιαχτεί στην επαγγελματική κουζίνα της, μαζί με το φαγητό σε εστιατόρια ανταγωνιστών, η Desa διαβεβαιώνει ότι στο τέλος της ημέρας το μόνο που θέλει είναι λίγο ζεστό ρύζι και ψάρι. Λέει, “Αυτός είναι ο Goan μέσα μου.”
Η Ντέσα δεν είναι μόνη που βλέπει το οικείο και άνετο να αντιμετωπίσει το άγχος. Τους τελευταίους 10 μήνες, όταν οι ανησυχίες για την πανδημία μας έχουν στοιχειώσει όλους, πολλοί από εμάς έχουν αναζητήσει παρηγοριά στα τρόφιμα. Ενώ παρακολουθούσαμε τον αριθμό R του κοροναϊού, αγωνιζόμαστε με ειδήσεις για περικοπές μισθών και απολύσεις, λαχταρούσαμε απλά dals και khichdis για τις μητέρες και τις γιαγιάδες μας. Όταν έγινε σαφές ότι ίσως να μην μπορέσουμε να συναντήσουμε τις οικογένειές μας για λίγο, επιδιώξαμε να γεμίσουμε τα σπίτια μας με το άρωμα των rotis και το φρεσκοψημένο ψωμί, και μια υπενθύμιση του τι σημαίνει να έχουμε γεμάτο στομάχι και ευτυχισμένη καρδιά. Ψάξαμε στο Google για συνταγές για παγωτό και σκεύη κουζίνας χωρίς στροφές για να ικανοποιήσουμε την επιθυμία μας για ζάχαρη και να μας ηρεμήσουμε κατά τη διάρκεια άγχων νύχτας. Οι συνταγές που αναζητήσαμε στο Διαδίκτυο είναι στην πραγματικότητα ένας καλός δείκτης για το τι ήταν στο μυαλό μας το 2020: Σύμφωνα με την “Αναζήτηση φέτος 2020” της Google, εννέα από τις 10 κορυφαίες αναζητήσεις συνταγών πέρυσι αφορούσαν βαρύς, βαθιά ικανοποιητικούς υδατάνθρακες. Όπως ψωμί μαγιάς, ψωμί naan και ελληνική ζαχαροπλαστική, ekmek.
Στην αξία κορεσμού τους, τη γνωστή υφή και τη γεύση τους και την ακλόνητη ικανότητά τους να καταπραΰνουν τις καρδιές και το μυαλό μας, αυτό ονομάζουμε ευρέως “φαγητό άνεσης”. Ο ίδιος ο όρος, σύμφωνα με τους Michael Owen Jones και Lucy M. Long στο Comfort Foods: Meanings and Memories (2017, University of Mississippi Press), μπορεί να εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε έντυπη μορφή στις 6 Νοεμβρίου 1966, στο Des Moines Register. Υπάρχει κάποια διαφωνία σχετικά με αυτήν την ημερομηνία, αλλά η προέλευση του όρου είναι αναμφίβολα αμερικανική, όπως δηλώνεται από το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης όταν πρόσθεσε έναν ορισμό το 1997: «Τρόφιμα που χαλαρώνουν ή προσφέρουν παρηγοριά, επομένως, οποιοδήποτε φαγητό (συχνά υψηλό σε ζάχαρη ή Υδατάνθρακες (που συνδέονται με την παιδική και οικιακή μαγειρική).
Αλλά είναι το φαγητό άνεσης, πραγματικά, άνεση; Η έρευνα αποκάλυψε τις φυσιολογικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε υδατάνθρακες ή / και ζάχαρης, τα οποία συχνά περιγράφονται ως “τρόφιμα αναψυχής”. Σύμφωνα με μια δημοσίευση του 2008 από τους Αμερικανούς ψυχολόγους Joyce A. Corsica και Bonnie J Spring, μια μελέτη δύο εβδομάδων που διεξήγαγαν «υποστηρίζει την παρουσία του συνδρόμου λαχτάρα για υδατάνθρακες, στην οποία η αυτο-πρόσληψη υδατανθράκων βελτιώνει μετρίως μια ερεθιστική διάθεση». Μια μελέτη του 1997 από τον Αμερικανό ψυχολόγο Larry Christensen το έθεσε κατηγορηματικά: «… είναι σαφές ότι η κατανάλωση υδατανθράκων είναι κατάλληλη για άτομα που αντιμετωπίζουν συμπτώματα συναισθηματικής δυσφορίας, ειδικά συμπτώματα ενδεικτικά της κατάθλιψης και ότι τα άτομα που αντιμετωπίζουν καταθλιπτικά συμπτώματα δείχνουν προτίμηση για γλυκά και υδατάνθρακες. Απλός “. Αυτό συμβαίνει επειδή οι υδατάνθρακες αυξάνουν τη διαθεσιμότητα του αμινοξέος τρυπτοφάνης, το οποίο παράγει νιασίνη (βιταμίνη Β3). Η νιασίνη είναι απαραίτητη για τη δημιουργία του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνης, η οποία εκτός από τη ρύθμιση του ύπνου και της πέψης, είναι επίσης ένας φυσικός σταθεροποιητής της διάθεσης. Εν ολίγοις, οι υδατάνθρακες βοηθούν στη βελτίωση της διάθεσης.
Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν ότι η συναισθηματική αγωνία – όπως συνέβη σε μεγάλη κλίμακα κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 – είναι ένα φυσικό κίνητρο για πολλούς ανθρώπους να αναζητήσουν παρηγοριά στα τρόφιμα. Αυτό αποκάλυψε οι μελέτες που πραγματοποιήθηκαν πέρυσι: Πολλοί άνθρωποι κατέφυγαν στο «συναισθηματικό φαγητό» για να αντιμετωπίσουν το άγχος της απώλειας θέσης εργασίας, ανησυχίας για τους αγαπημένους τους ή βαριεστημένοι να μείνουν στο σπίτι. Μια μελέτη από μια ομάδα Ιταλών ερευνητών, με επικεφαλής τον κλινικό διαιτολόγο Laura Di Renzo, δήλωσε ότι το 86% των ατόμων που ρωτήθηκαν ανέφεραν απομόνωση, έλλειψη ερεθισμάτων, πλήξη και αλλαγή των ρουτίνων των τροφίμων τους οδήγησαν να εγκαταλείψουν οποιαδήποτε προηγούμενη τάση. Πάρτε τον έλεγχο της διατροφής τους. Ομοίως, μια καναδική μελέτη, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Melissa Ji Qi, σχετικά με το φαινόμενο του «επιδημικού ψησίματος» αποκάλυψε ότι μία από τις προτιμώμενες στρατηγικές για την αντιμετώπιση μειωμένων ωρών εργασίας και απολύσεων είναι η κατανάλωση φαγητού.
Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας που συνδέει τη διάθεση με τα τρόφιμα αντιμετωπίζει το ζήτημα από την άποψη της παχυσαρκίας ή της καρδιαγγειακής υγείας. Αλλά αυτός είναι ένας μόνο τρόπος για να κατανοήσετε την άνεση του φαγητού. Όπως επεσήμανε η Sangita Khanna, σύμβουλος τροφίμων και συγγραφέας του Bacodas: The Snack for All Seasons (2019, Westland), «Το φαγητό δεν είναι το μόνο συστατικό του« φαγητού άνεσης ». Αφορά επίσης τον συγκεκριμένο χρόνο, τον τόπο ή την κατάσταση στην οποία σχετίζεται αυτό το φαγητό. Στην περίπτωση της Khanna, οι πατάτες μωρών και τα μπιζέλια στη σχάρα της υπενθύμισαν την παιδική της ηλικία με τη γιαγιά της, η οποία, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, έψησε αυτά τα τρόφιμα σε ένα porci, ένα μικρό πήλινο θερμαντικό σώμα, και τα διανέμει στα παιδιά που είχαν συγκεντρωθεί γύρω της για να ακούσουν. Ιστορίες
Δεν είναι μόνο μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία που αναισθητοποιεί ορισμένες αναμνήσεις και μας φέρνει κάτω στο φαγητό που σχετίζεται με αυτές. «Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι που έφτιαχναν και ανακουφίζουν το φαγητό θυμούνται τα απλά γεύματα που έτρωγαν κατά τη διάρκεια των δύσκολων ημερών τους», λέει η Khanna. Εδώ, η ανακούφιση που προέρχεται από ένα σκληρό κέρδος από την απόγνωση της πείνας εξαλείφεται – και η μνήμη γίνεται πηγή άνεσης στο μέλλον. Όταν ήμουν δεκαέξι ετών, άκουσα για τον πατέρα ενός γείτονα που μπορούσε να φάει μόνο ρύζι με τσίλι και σάλτσα σκόρδου όταν ήταν νεότερος και φτωχότερος. Χρόνια αργότερα, ακόμα και αφού ήταν καλά, αυτό ήταν το γεύμα άνεσής του. “
Αλλά είναι το φαγητό άνεσης, πραγματικά, άνεση; (Εικόνα: Getty)
Η έρευνα υποστηρίζει το γεγονός ότι δεν είναι μόνο φαγητό που αυξάνει τη διάθεσή σας. Σε ένα άρθρο του 2005 με τίτλο “Comfort Food: Μια Εξερεύνηση στην Κοινωνική και Συναισθηματική Σημασία των Τροφίμων”, που δημοσιεύθηκε στο Food and Foodways, η ιατρική κοινωνιολόγος Julie L. Luscher έγραψε για μια έρευνα που οδήγησε την ίδια και τους συναδέλφους της να δημιουργήσουν τέσσερις κατηγορίες τροφίμων άνεσης με βάση τις συναισθηματικές και κοινωνικές ανάγκες που Ικανοποιημένοι: νοσταλγικά τρόφιμα, τα οποία ταυτίζονται με έναν συγκεκριμένο χρόνο και τόπο στην ιστορία κάποιου. Ανεκτικά τρόφιμα, τα οποία ορίζονται ως προς το πόσο υψηλή είναι ή πόσο υψηλή σε θερμίδες είναι? Άνετα τρόφιμα, τα οποία ικανοποιούν αβίαστα με εύκολη διαθεσιμότητα. Και φυσικά τρόφιμα άνεσης, τα οποία παρέχουν άνεση μέσω των φυσικών τους χαρακτηριστικών ή του τρόπου με τον οποίο επηρεάζουν φυσικά τον καταναλωτή.
Από αυτούς τους τέσσερις, η κατηγορία που σχετίζεται περισσότερο με την κατανόηση του τι οδήγησε στην άνεση το φαγητό το 2020 είναι η πρώτη. Η μελέτη του Locker έδειξε ότι τα νοσταλγικά τρόφιμα συνδέονταν στενά με τις αναμνήσεις της φροντίδας, της ανταλλαγής τροφίμων με σημαντικές άλλες σε ειδικές περιπτώσεις ή της προετοιμασίας φαγητού με άλλους. Αυτό αποδεικνύεται από τα αποτελέσματα της μελέτης καταναλωτικών τάσεων (έκθεση κατάστασης σνακ) από τον παγκόσμιο κατασκευαστή σνακ Mondelez International στην Ινδία το 2020. Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, η οποία διεξήχθη από τις 6 έως τις 20 Οκτωβρίου και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο, 88 Από τους 555 Ινδούς ενήλικες που ρωτήθηκαν, τοις εκατό είπε ότι έτρωγαν περισσότερα σνακ κατά τη διάρκεια της πανδημίας από ό, τι το 2019, με τους υπόλοιπους να είναι ο νούμερο ένα οδηγός. Περίπου το 81 τοις εκατό είπε ότι η αγορά και η κατανάλωση σνακ έφεραν πίσω αγαπημένες αναμνήσεις, ενώ το 95 τοις εκατό είδε ότι ο χρόνος σνακ ως χρόνος να συνδεθεί με άλλους, είτε προετοιμάζοντας ένα σνακ μαζί (55 τοις εκατό) είτε σνακ για να γιορτάσει μια ειδική περίσταση. (54 τοις εκατό). “Το ενδιαφέρον είναι ότι ο χρόνος σνακ έχει γίνει ένα τελετουργικό χαλάρωσης”, λέει ο Anil Viswanathan, Chief Marketing Officer (Chocolate), Mondelez India. Με την οικογένεια και το φαγητό. Ήταν επίσης η περίπτωση για όσους έτρωγαν: θα βρίσκουν άνεση στο φαγητό κατά τη διάρκεια του διαλείμματος.
Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας που συνδέει τη διάθεση με τα τρόφιμα αντιμετωπίζει το ζήτημα από την άποψη της παχυσαρκίας ή της καρδιαγγειακής υγείας. (Εικόνα: Getty)
Αλλά, ίσως το πιο ενδιαφέρον πράγμα για το φαγητό άνεσης είναι ότι είναι μια τόσο ευρέως αναγνωρισμένη έννοια που δεν χρειάζεται ποτέ να εξηγήσει τι είναι, ωστόσο, είναι σε θέση να συμπεριλάβει μια καταπληκτική ποικιλία τροφίμων – από σούπες, στιφάδο και λιπαρά κρέατα έως πατατάκια και κέικ. Ακόμα και όταν φαίνεται να καταλαβαίνουμε ενστικτωδώς γιατί ένας φίλος αποκαλεί το παγωτό σοκολάτας ως «φαγητό αναψυχής», μπορεί να βρεθούμε σε κάτι εντελώς διαφορετικό όπως το ρύζι και το αρνί. Έχει σχέση με το ατομικό και πολιτιστικό πλαίσιο. Ο ιστορικός τροφίμων Bouchbeesh Pant λέει: “Κάθε κοινωνία έχει μια ισοδύναμη σούπα κοτόπουλου για την ψυχή.” «Για μένα, το« φαγητό άνεσης »σημαίνει ένα απλό, υγιεινό, χωρίς γεύματα γεύμα που όχι μόνο θρέφει το σώμα, αλλά και αναζωογονεί τα πνεύματα που προκαλούν νοσταλγία για ευτυχισμένες στιγμές με την οικογένεια.
Ενώ το φαγητό άνεσης υποτίθεται ότι παρέχει μια προσωπική άγκυρα σε έναν χαοτικό κόσμο, ως μια ευρεία έννοια, αλλάζει συνεχώς και αλλάζει. Το παντελόνι δείχνει το παράδειγμα ενός γεύματος, όπως jaula / chhansia (ρύζι μαγειρεμένο με στάρπη ή γιαούρτι με λίγο κουρκούμη και αλάτι), το οποίο παραδοσιακά παρασκευάστηκε στους λόφους Uttarakhand για ηλικιωμένους ή ανάρρωση. “Δεν νομίζω ότι τα τρόφιμα αναψυχής μπορούν να παραμείνουν σταθερά. Με την αλλαγή του τρόπου ζωής και την άνεση του μαγειρέματος – και το πιο σημαντικό – της αποσύνθεσης των κοινών οικογενειών, λίγες από τις νεότερες γενιές έχουν αναμνήσεις να τρώνε φαγητό που προετοιμάστηκαν για να τους ευχαριστήσουν. Έχω ωθήσει φιλόδοξες τροφές όπως σούπα από τις τσάντες. , Momos, δύο λεπτά ζυμαρικά και ούτω καθεξής, παραδοσιακά φαγητά άνεσης εκτός σκηνής », λέει μέσω email.
Έχει επισημανθεί ότι ο σημερινός κόσμος μας είναι σαν να καταφεύγουμε πλέον στην άνεση του φαγητού περισσότερο από οποιαδήποτε στιγμή στο παρελθόν. Στο δοκίμιο της σχετικά με τα τρόφιμα αναψυχής για την Εγκυκλοπαίδεια Τροφίμων και Πολιτισμού (2003, Υιοί του Charles Scribner), η Locher γράφει: «Οι συνθήκες των μεταμοντέρνων κοινωνιών υποβάλλουν τα άτομα σε πιέσεις συχνά πέρα από τον έλεγχό τους. Ταυτόχρονα, οι κοινωνίες έχουν προσανατολιστεί στους καταναλωτές και τα άτομα έχουν γίνει πιο συγκεκριμένα. Με τα πράγματα που καταναλώνουν … το φαγητό άνεσης μπορεί να είναι ένας τρόπος για να διατηρηθεί ο αυτοέλεγχος όταν όλα τα άλλα φαίνονται εκτός ελέγχου. ” Τα άσχημα νέα είναι ότι προς το παρόν, με νέα νέα κλειδώματα και μεταλλαγμένα στελέχη κοραναϊού, δεν φαίνεται ότι τα πράγματα θα είναι υπό έλεγχο σύντομα. Τα καλά νέα? Μπορούμε πάντα να φάμε λίγο φρέσκο ψωμί για να ανακουφίσουμε τον εαυτό μας.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”