DNA 4.000 ετών είναι η παλαιότερη απόδειξη πανώλης στη Βρετανία | Έξυπνα νέα

Πολύ πριν ο Μαύρος Θάνατος καταστρέψει την Ευρώπη τον 14ο αιώνα, βακτήρια που προκαλούν πανώλη κρύβονταν ήδη στην ήπειρο. Πριν από δύο χρόνια, οι επιστήμονες βρήκαν βακτήρια που ονομάζονται Yersinia pestisσε ανθρώπινα λείψανα 5.000 ετών στη Λετονία – η παλαιότερη καταγεγραμμένη καταγωγή.

Τώρα, οι ερευνητές αποκάλυψαν τα παλαιότερα γνωστά στοιχεία πανώλης στη Βρετανία, σε DNA που βρέθηκε σε ανθρώπινα δόντια που χρονολογείται πριν από 4.000 χρόνια, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τρίτη στο περιοδικό. Επικοινωνίες για τη φύση.

Η διαπίστωση ότι τα βακτήρια που προκαλούν πανώλη εξαπλώνονται στη Βρετανία αυτή τη στιγμή δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένων των καθιερωμένων δεσμών μεταξύ του νησιού και της ηπειρωτικής Ευρώπης, λέει. Μόνικα ΓκρινΟ ιστορικός της ιατρικής και της υγείας και ανεξάρτητος επιστήμονας, Λ νέο κόσμοSoumya Sagar. «Ωστόσο, το γεγονός ότι αυτό που υποτίθεται ότι είναι μια ασθένεια των τρωκτικών μπόρεσε να μεταναστεύσει σε τέτοιο βαθμό είναι αξιοσημείωτο», λέει στη δημοσίευση.

Οι μελετητές προτείνουν αναλογίες Υ. pestis Ήταν πολύ μολυσματικό – βρήκαν τα βακτήρια σε δύο ξεχωριστές τοποθεσίες στην Αγγλία.

«Τα στοιχεία της ευρείας διάχυσης σε μια τόσο τεράστια χωρική περιοχή σε μερικούς αιώνες είναι πολύ ενδιαφέροντα και φαίνεται να είναι μια πτυχή της ταχείας κίνησης ανθρώπων, τεχνολογιών και ιδεών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου». Μπέντζαμιν Ρόμπερτςένας αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο Durham στην Αγγλία που δεν συμμετείχε στην έρευνα, λέει CNNMadeline Holcomb.

Σύμφωνα με Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.

Η ασθένεια έχει αρκετές διαφορετικές μορφέςΤα τσιμπήματα από ψύλλους προκαλούν τη βουβωνική μορφή, ενώ η εξάπλωση από άνθρωπο σε άνθρωπο προκαλεί την πνευμονική μορφή. Η βουβωνική πανώλη προκάλεσε πανδημία τον 14ο αιώνα, η οποία σκότωσε ένα τρίτο τουλάχιστον Κάτοικος Ευρώπης, γράφει κηδεμόναςΊαν μοντέλο. Σύμφωνα με την εφημερίδα, το βακτηριακό DNA στη νέα μελέτη, καθώς και άλλα γονιδιώματα από όλη την Ευρασία εκείνη την εποχή, δεν είχαν κάποιο γονίδιο που έπαιζε ρόλο στη μετάδοση από ψύλλους.

Η πανδημία του δέκατου τέταρτου αιώνα στην Ευρώπη ήταν η δεύτερη επιδημία Τρεις επιδημίες λόγω της πανώλης. Η πρώτη συνέβη τον έκτο αιώνα μ.Χ., ενώ η τρίτη συνέβη στα τέλη του δέκατου ένατου και στις αρχές του εικοστού αιώνα.

Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν τα δόντια 34 ατόμων από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού στη Βρετανία. Τα λείψανα ήταν από το Charterhouse Warren, Somerset, στη νοτιοδυτική Αγγλία και το Livens Park, Cumbria, στα βορειοδυτικά της Αγγλίας.

Δύο από τα συνολικά 30 άτομα από την τοποθεσία Charterhouse Warren – παιδιά ηλικίας μεταξύ 10 και 12 ετών – είχαν βακτήρια στα δόντια τους, καθώς και μια γυναίκα ηλικίας μεταξύ 35 και 45 ετών από την τοποθεσία Levins Park. Το βακτηριακό στέλεχος ήταν σχεδόν πανομοιότυπο με εκείνο που βρέθηκε προηγουμένως στη Γερμανία και χρονολογείται από την ίδια περίπου εποχή, pooja swaliπρώτος συγγραφέας της νέας εργασίας και ερευνητής στο Ινστιτούτο Francis Crick στην Αγγλία νέο κόσμο.

Τα λείψανα των τριών ανθρώπων ήταν περίπου 4.000 ετών. Άλλα υπολείμματα που εξετάστηκαν στη μελέτη πιθανότατα περιείχαν στοιχεία πανώλης, αν και οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να την εντοπίσουν, σύμφωνα με το έγγραφο.

Ο Roberts λέει στο CNN ότι η ανάλυση δεν μπορεί να καθορίσει τη σοβαρότητα της ασθένειας που προκαλείται από τα βακτήρια. «Ο πειρασμός είναι πάντα να θεωρητικοποιούμε το αποκαλυπτικό μεσαιωνικό σενάριο του Μαύρου Θανάτου, αλλά απλά δεν μπορούμε να το δικαιολογήσουμε με τα στοιχεία που έχουμε», λέει στη δημοσίευση.

Ωστόσο, οι συγγραφείς γράφουν ότι είναι απίθανο οι άνθρωποι στον τόπο μαζικής ταφής στο Charterhouse Warren να πέθαναν από την πανώλη. Τα λείψανα τεμαχίστηκαν και έδειξαν σημάδια σοκ λίγο πριν πεθάνουν, γράφει ο James Ashworth στο Λονδίνο Μουσείο φυσικής ιστορίας.

«Είναι πιθανό το τραύμα στο σύνολο της ομάδας να είχε να κάνει με το γεγονός ότι η πανούκλα κυκλοφορούσε στην ομάδα», λέει ο Green. νέο κόσμο. «Υπάρχουν, στην πραγματικότητα, άλλες ταφές που σχετίζονται με την πανούκλα στη μεσαιωνική Ευρώπη που προτείνουν απαντήσεις που βασίζονται στον φόβο σε κρούσματα πανώλης».