Με μια νέα αντίκα ωρίμανσης του κακού χρέους, οι εποπτικές αρχές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ακολουθούν ένα σχοινί μεταξύ του να αφήνουν τις τράπεζες να λένε ότι όλα είναι καλά και ωθούν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στις Βρυξέλλες να δράσουν.
Ωστόσο, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αντιμετώπιση της συσσώρευσης επισφαλών χρεών μετά τον Covid, που δημοσιεύθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου, δεν ανταποκρίνεται στην επιθυμία να ωθήσει τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Andrea Enria να αποκτήσει μια προβληματική τράπεζα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το σχέδιο δεν περιελάμβανε συγχρηματοδότηση των κακών εθνικών τραπεζών. Η πιο εμφανής νέα ιδέα είναι η δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού κέντρου δεδομένων NPL σε μια υπάρχουσα ευρωπαϊκή αποθήκη δεδομένων για στοιχεία τιτλοποίησης.
Μέρος του λόγου αυτής της αδρανοποίησης είναι η έλλειψη σαφούς ένδειξης, ωστόσο, ότι οι τράπεζες πρέπει να διαγράψουν κάτι σαν προειδοποίηση της Enria για πιθανές απώλειες δανείων Covid-19 ύψους 1,4 τρισεκατομμυρίων ευρώ. Στην πραγματικότητα, χάρη στη μερική απαγόρευση μερισμάτων της Enria, ο μέσος δείκτης κεφαλαίου στον τομέα είναι ισχυρότερος από ό, τι πριν από την πανδημία.
Ωστόσο, αγνοώντας τη σοβαρότητα των κινδύνων αγνοεί μια σαφέστερη πραγματικότητα στα πιο αδύναμα κράτη μέλη, ειδικά στη νότια Ευρώπη.
Οι Βρυξέλλες μπορεί να κλείνουν τα μάτια τους σε αυξανόμενους κινδύνους σε αυτές τις χώρες, ενθαρρύνοντάς τις να αναβάλουν τα προβλήματά τους έως ότου η βασική οικονομία επανέλθει στα πόδια της – ακόμη και αν αυτό σημαίνει, με έναν οικείο τρόπο.