- Της Laura Kuensberg
- Κυριακάτικη οικοδέσποινα με τη Laura Kuenssberg
Η πολιτική έχει και μόδες: τι είναι μέσα και τι είναι έξω. Δεν ήταν πολύ καιρό πριν που οι παγκόσμιοι ηγέτες φώναζαν να φωτογραφηθούν με διασημότητες όπως ο Leonardo DiCaprio, η Stella McCartney και η Emma Watson στο τεράστιο συνέδριο για το κλίμα COP26 στη Γλασκώβη που διοργανώθηκε από τον Boris Johnson.
Εκείνη την εποχή, ήταν της μόδας να είσαι πράσινος – το να είσαι στο COP το 2021 ήταν το πολιτικό ισοδύναμο της πρώτης σειράς στην Εβδομάδα Μόδας. Όμως, με το Εργατικό Κόμμα να υποχωρεί από την τεράστια δέσμευσή τους για 28 δισεκατομμύρια λιρών αυτή την εβδομάδα, οι Συντηρητικοί να αλλάζουν ταλέντο και τις φήμες για κατάργηση του λεγόμενου «φόρου λέβητα», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι τάσεις έχουν αλλάξει.
Τι είναι διαφορετικό;
Ο πρωθυπουργός Rishi Sunak έκανε τα πρώτα βήματα τον Σεπτέμβριο. Δεν έχει καταργήσει τις πράσινες δεσμεύσεις της κυβέρνησης, αλλά έχει επιβραδύνει τον ρυθμό των υφιστάμενων σχεδίων.
Ορισμένοι Συντηρητικοί ήταν ευχαριστημένοι που ανταποκρινόταν στις ανησυχίες ορισμένων ψηφοφόρων σχετικά με το κόστος του πράσινου, κυρίως με την επέκταση της ζώνης εξαιρετικά χαμηλών εκπομπών πέρα από το Λονδίνο. Άλλοι Συντηρητικοί ήταν θυμωμένοι που έστειλε ένα μήνυμα ότι το περιβάλλον ήταν λιγότερο σημαντικό και ότι ο θυμός έχει επιδεινωθεί από τότε, με τον πρώην υπουργό Κρις Σκίντμορ να παραιτείται από βουλευτής.
Αλλά αυτή την εβδομάδα είναι η σειρά της ηγεσίας των Εργατικών, η οποία τελικά ακυρώνει τη δέσμευσή της να ξοδεύει 28 δισεκατομμύρια λίρες ετησίως για να βοηθήσει τη χώρα να γίνει πράσινη.
Χωρίς να προστεθεί πολλή κάλυψη γύρω από αυτή την απόφαση, δείχνει πάνω απ' όλα ότι οι Εργατικοί θέλουν να καθησυχάσουν τους ψηφοφόρους ότι θα είναι προσεκτικοί με τα χρήματά τους περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή την εβδομάδα ήταν η προθεσμία για την κορυφαία ομάδα των Εργατικών να υποβάλει τα σχέδιά της για το μανιφέστο στη σκιώδη καγκελάριο Ρέιτσελ Ριβς.
Η απόφαση τελικά ελήφθη, μετά από εβδομάδες χλευασμού των Τόρις, όταν τα ποσά έπρεπε να αυξηθούν. Παράλληλα με τη δήλωσή τους, οι Εργατικοί θα εκδώσουν ένα «γκρίζο βιβλίο» που θα εκθέτει τα ακριβή σχέδια δαπανών τους.
Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές, η άποψη στην κορυφή είναι ότι κάθε γραμμή αυτού του υπολογισμού πρέπει να είναι ακριβής.
Μετά από εβδομάδες εικασιών, ο ηγέτης των Εργατικών είπε ότι το κόμμα εγκαταλείπει τη δέσμευσή του για τις δαπάνες.
Ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Ρόμπερτ Τζένρικ είναι ένας από εκείνους που μιλούν έντονα για τους κινδύνους της «επικίνδυνης οικονομίας της πράσινης φαντασίας». Υπάρχει όμως ένα τράβηγμα και από την άλλη κατεύθυνση.
Ο προαναφερόμενος Chris Skidmore πρότεινε ότι «εάν το Ηνωμένο Βασίλειο δεν επιταχύνει ή δεν στρέψει το πρόσωπό του ενάντια στις καθαρές μηδενικές ευκαιρίες, θα είναι μια οικονομική καταστροφή».
Με τη σειρά του, ο πρώην υπουργός Εργασίας Barry Gardiner κατηγόρησε τον Sir Keir Starmer ότι είναι «οικονομικά αναλφάβητος και περιβαλλοντικά ανεύθυνος».
Άλλοι είναι ειλικρινά ανακουφισμένοι που ο μεγάλος αριθμός έχει φύγει, με έναν από τους γνώστες να μου λέει ότι «δεν ήταν η καλύτερη ώρα μας όσον αφορά τις συναλλαγές, αλλά θα κοιτάξουμε πίσω και θα είμαστε πραγματικά ευγνώμονες που το κάναμε».
Ενώ οι πολιτικές θέσεις των κομμάτων έχουν αλλάξει, αυτό που δεν έχει υποχωρήσει ποτέ είναι οι υποχρεώσεις που αντιμετωπίζουν – και όχι λόγω της πίεσης των διασημοτήτων με αστέρια ή των στριμωγμένων ακτιβιστών.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Τερέζα Μέι, λίγο πριν αποχωρήσει από την εξουσία, άλλαξε τον νόμο με πολύ βαθύ τρόπο εισάγοντας νομοθεσία που θα ανάγκαζε το Ηνωμένο Βασίλειο να φτάσει στο καθαρό μηδέν μέχρι το 2050.
Το 2020, ακολούθησε ένας άλλος στόχος για μείωση των εκπομπών κατά περίπου 70% έως το 2030.
Τότε, ο πρώην πρωθυπουργός ώθησε τα πράγματα τόσο γρήγορα που το 2050 φαινόταν τόσο μακρινό. Οι πρακτικές λεπτομέρειες του τρόπου επίτευξης μιας τέτοιας φιλοδοξίας ήταν τόσο ασαφείς που οι βουλευτές (ως επί το πλείστον) υπέγραψαν με χαρά.
«Σκεφτήκαμε ότι ήταν το σωστό, αλλά καταλάβαμε ότι δεν είχαμε όλες τις απαντήσεις», μου είπε ένα άτομο που συμμετείχε στην απόφαση αυτή την εβδομάδα. «Ήταν κάπως σαν… Όταν ο JFK είπε ότι θα προσγειώσουμε έναν άνθρωπο στο φεγγάρι Στο τέλος της σύμβασης. «Δεν είχε ιδέα πώς να το κάνει, αλλά ήταν ξεκάθαρη φιλοδοξία».
- Στην εκπομπή αυτής της εβδομάδας θα είναι ο Γραμματέας Διακανονισμού Μάικλ Γκόουβ και ο σκιώδης καγκελάριος των Εργατικών του Δουκάτου του Λάνκαστερ Πατ Μακφάντιεν.
- Ο ηθοποιός Ρέιφ Φάινς θα μιλήσει για τη νέα του παραγωγή του Μάκβεθ του Σαίξπηρ, που άνοιξε αυτό το Σαββατοκύριακο.
- Παρακολουθήστε ζωντανά στο BBC One και στο iPlayer από τις 09:00 GMT και ακολουθήστε τη ζωντανή ροή εδώ στον ιστότοπο του BBC News
Παρά το μεταβαλλόμενο πολιτικό αίσθημα, η ξεκάθαρη φιλοδοξία και η δέσμευση έχουν ήδη σημαντικό αντίκτυπο σε αυτό που κάνει στην πραγματικότητα η κυβέρνηση.
Ένας ηγέτης για το κλίμα επισημαίνει το πακέτο για καθαρό χάλυβα στο Πορτ Τάλμποτ, ή τους νέους νόμους για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, για παράδειγμα, αλλά προσθέτει ότι η κυβέρνηση είναι «πράσινη σιωπηλή» – αναλαμβάνει δράση αλλά το υποβαθμίζει επειδή «δεν θέλει καμία κάλυψη από το”.
Υπάρχει σαφής αίσθηση στον κλάδο ότι οι πολιτικοί δεν έχουν ακόμη κατανοήσει την κλίμακα των αλλαγών που πρέπει να κάνουν για να επανεκκινήσουν το ενεργειακό σύστημα – τη «μετάβαση».
Οι ατελείωτες αλλαγές στις λεπτομέρειες πολιτικής ή τα επιχειρήματα για βασικούς αριθμούς, απειλούν να χάσουν τη μεγάλη εικόνα. Αλλά καθώς οι Συντηρητικοί και οι Εργατικοί παλεύουν με την πραγματικότητα του τι θα σήμαιναν μεγάλες, μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις για το καθαρό μηδέν, ίσως αυτό που βλέπουμε να είναι μια νέα φάση σε αυτό το επιχείρημα.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σταθερά ότι η δράση για την κλιματική αλλαγή βρίσκεται σχεδόν στην κορυφή των ανησυχιών των ψηφοφόρων – τρίτη στη λίστα της ερευνητικής ομάδας More In Common πίσω από το κόστος ζωής και τις υπηρεσίες υγείας, και όχι μόνο μεταξύ των αριστερών ή κάτω των 40 ετών. .
Ήταν δημοφιλές το κλίμα όταν ο Ρίσι Σουνάκ πήγε στο συνέδριο για το κλίμα COP27 στην Αίγυπτο, λίγο αφότου έγινε πρωθυπουργός;
Όμως, καθώς πλησιάζουμε στους στόχους του 2050 και του 2030, οι πρακτικές πραγματικότητες της μετάβασης σε μια πιο πράσινη οικονομία θα πλησιάσουν πιο κοντά.
Όπως είπε ένας από τους αρχιτέκτονες του νόμου του 2050, πρώην στέλεχος του Συντηρητικού Κόμματος: «Έχουμε φτάσει στο σημείο να αρχίζει να επηρεάζει μεμονωμένες οικογένειες και πάντα θα ήταν πολιτικά αμφιλεγόμενο».
Το κοινό γενικά θέλει δράση, αλλά μπορεί να μην αρέσει η επίδρασή της – ή όπως μου είπαν: «Οι ψηφοφόροι επιτρέπεται να είναι υποκριτές – μπορούν να πουν «θέλω να κάνεις περισσότερα», αλλά όταν το κάνεις, λένε «Ω, το έκανα» δεν εννοώ αυτό».
Μπορεί να τρομοκρατηθείτε με αυτό που συμβαίνει στον πλανήτη σε όλο τον κόσμο, αλλά μην είστε πολύ ενθουσιασμένοι να πληρώσετε χιλιάδες για ένα νέο λέβητα στο σπίτι.
Υπάρχει μια ένταση μεταξύ του πόσο γρήγορα τα δύο μεγάλα κόμματά μας είναι διατεθειμένα να δράσουν για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των κανόνων και των στόχων που έχουν θέσει τα ίδια.
Αλλά υπάρχει ανυπομονησία στον κλάδο σχετικά με το πόσα από τα χρήματα που χρειάζονται για την πράσινη οικονομία θα προέλθουν από αυτόν.
Οι συζητήσεις μας για το κλίμα μπορεί να έχουν γίνει λιγότερο για τα συναισθήματα και περισσότερο για τα οικονομικά. Το πρόβλημα είναι πραγματικό. Τώρα τα πολιτικά επιχειρήματα είναι εδώ για να μείνουν.
Περισσότερα από τη Laura Kuenssberg
“Ακραίος μαθητής. Επίλυση προβλημάτων. Παθιασμένος εξερευνητής. Αθεράπευτος μελετητής twitter. Λάτρης του καφέ.”