Memory Pak: Πάρτε ένα rookie Pokemon για μένα μέχρι το The Elite Four
Το πρώτο μου Pokemon ήταν το Chikorita που ονομάζεται Chicky και μου άρεσε αυτό το μικρό πράσινο άλογο με όλη μου την καρδιά. Ήρθα στο Pokémon λίγο μετά από πολλούς από τους φίλους και τους συναδέλφους μου, έχοντας χάσει πολλά Pokemon Κόκκινο και Μπλε Χωρίς να κατέχω ένα Game Boy, αλλά πέρασα πολλές ώρες βλέποντας άλλους να περιπλανιούνται στο τρομακτικό νεκροταφείο της Λεβάντας, ή να εμφανίζουν το χαμογελαστό πρόσωπο του Pikachu Κίτρινο Pokemon.
Ήξερα ότι ήθελα να γίνω μέρος αυτής της τρέλας, οπότε όταν έφτασα επιτέλους το παιχνίδι μου, το Boy Color, φρόντισα να πω στους γονείς μου να το ανεβάσουν Pokemon Gold. Ο μικρός μου αδερφός πήρε το Pokémon Silver και μοιράζονται την ιδιοκτησία του καλωδίου Link. ήταν μαγεία Χρόνος.
Εκείνη την εποχή, δεν ήξερα πολλά για τα πλεονεκτήματα της γραφής – και ούτε με νοιάζει. Το Pokemon, για τα περισσότερα παιδιά, είναι ένα παιχνίδι στο οποίο παίρνετε ένα κατοικίδιο ζώο και τον αναγκάζετε να πολεμήσει τα κατοικίδια ζώα των άλλων, και παρά την αρχική κατανόηση του βασικού τριγώνου ψαλιδιού ροκ χαρτί “η φωτιά χτυπά το γρασίδι, το νερό κτυπά τη φωτιά, το χόρτο κτυπά το νερό” θα σε πάει πολύ μακριά, γίνεται πιο πολύπλοκο όταν προσπαθείς να βρεις λόγους για τον λάθος τύπο που χτυπά τον ψυχολογικό τύπο ή τον τύπο μάχης που χτυπά τον κανονικό τύπο. Είναι καλύτερο να αγνοήσετε όλα αυτά και να βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν πολλές κινήσεις.
Σύντομα, η αγαπημένη Chicky ενώθηκε από μια ομάδα άλλων Pokemon που κράτησε κυρίως επειδή ήταν τόσο χαριτωμένα. Το Togepi που πήρα νωρίς στο παιχνίδι ήταν προικισμένο ένα από τα αγαπημένα μου και το όνομά του είναι “Eggy” επειδή τα παιδιά είναι άσχημα στο να βρουν δημιουργικά ονόματα. Είχε τον Μετρονόμο, που είναι μια κίνηση που τραβήχτηκε τυχαία από κάθε διαθέσιμη κίνηση, αν και ο Μετρονόμος είναι έτσι Δεν Καλή τακτική δράση Pokemon, έκανα τους αγώνες μου απροσδόκητους και καταπληκτικούς κάθε φορά.
Είχα επίσης τον Mareep, που ονομάζεται – σημεία για να μαντέψω σωστά – “Sheepy”, και Golduck, “Ducky”, σε μια προσπάθεια να τροφοδοτήσω το πάρτι μου λίγο περισσότερη δύναμη. Το αγαπημένο μου από όλα ήταν – και εξακολουθεί να είναι – Swinub, ένα είδος πηλού γουρούνι που, ας είμαστε πραγματικοί, θα μπορούσα να ονομάσω “Piggy”. Ήμουν πολύ απογοητευμένος όταν μετατράπηκε σε ένα μεγάλο άσχημο Belosoyne, αλλά αυτό σήμαινε τουλάχιστον ότι θα μπορούσαμε να είμαστε πολύ πιο σκληροί στον αγώνα.
Μέχρι να φτάσω στον φαινομενικά ατελείωτο λαβύρινθο των σηράγγων που αποτέλεσαν το δρόμο για τη νίκη προς το τελικό βήμα του Pokemon League, είχα ένα επίπεδο 70 Meganium (Chicky), συν το Ho-Oh που μόλις ανακάλυψα και το δικό μου Lugia του αδερφού που τον έκανε να με ανταλλάσσει γιατί είμαι φοβερή αδερφή. Την πρώτη φορά που έχω αντιμετωπίσει το Elite Four – καλά, πιθανότατα δεν θα σας εκπλήξει να ακούσετε ότι η ομάδα μου, φτιαγμένη με το Pokémon που έχει επιλεγεί για την έκκλησή τους, δεν έχει φύγει πολύ.
Επιστροφή στο Victory Road για να χτυπήσουμε μερικά Onixes και μετά από μερικές ώρες – υπήρχε ακόμα χαρά. Ξόδεψα όλα τα χρήματά μου για το Revives και το Hyper Potions, αλλά μόλις είχα χρόνο να τα χρησιμοποιήσω μεταξύ των τεσσάρων κινήσεων Elite και των κινήσεων kill one-hit. Απλώς δεν ήταν υπέροχο για την ομάδα μου – έχουμε εξαλειφθεί ξανά και ξανά, και δεν μπορώ παρά να φανταστώ ότι κάθε ένα από τα Elite Four βλέπει αυτό το τρελό παιδί να μπαίνει στο δωμάτιό του ξανά και ξανά και να νιώθουμε λίγο λυπάμαι για μου. Αλλά δεν θα τα παρατήσω. Αυτή ήταν μια εποχή πριν η «ενεργοποίηση κάτι άλλο» ήταν μια επιλογή. Αυτό ήταν το παιχνίδι μου και θα το έκανα κτυπά Ακόμα κι αν χρειάζεται για πάντα.
Ώρα να γίνεις σοβαρός. Μοντάζ μουσικής.
Εκείνη την εποχή, ο μόνος τρόπος για να μάθω πληροφορίες σχετικά με ένα παιχνίδι ήταν να ικετεύσω τον πατέρα μου για μισή ώρα στο Διαδίκτυο και επειδή χρησιμοποιούσαμε ένα μόντεμ μέσω τηλεφώνου που χρησιμοποιούσε τηλεφωνικές γραμμές, χρειάστηκε Πολύ Για πειθώ. Η τιμή ήταν υπερβολική, που σημαίνει ότι δεν μπορέσαμε να λάβουμε ή να πραγματοποιήσουμε τηλεφωνικές κλήσεις, επομένως ήταν και άβολο. Σε αυτήν την μισή ώρα, προσπαθούσα να βρω όλες τις πληροφορίες που μπορούσα στο Ask Jeeves, την προηγούμενη μηχανή αναζήτησης της Google που σχεδιάστηκε γύρω από έναν προσωπικό διακομιστή.Και το Και εκτυπώστε το με τεράστιες δέσμες χαρτιού (πολύ ακριβό και ενοχλητικό).
Οπλισμένοι με τις πρόσφατα ανακαλυφθείσες γνώσεις μου, πολλές προμήθειες και το επίπεδο Feraligatr 70 του αδελφού μου (το οποίο αντικατέστησα με το Magikarp – συγγνώμη), ήμουν τελικά έτοιμος να τρέξω σε αυτά τα βήματα ως Rocky.
Τέλος, οδυνηρά, προσπερνά τον ήρωα Λανς, μόνο για να χαιρετήσει τον καθηγητή Oak. Γεια! Ξέρω ότι ο τύπος από την τηλεόραση! Το anime Pokemon ήταν πολύ δημοφιλές εκείνη την εποχή, οπότε ήταν εξίσου συναρπαστικό να λαμβάνεις μια αληθινή διασημότητα στο Hall of Fame Περισσότερο Δραματική για να φτάσετε εκεί πραγματικά. Είναι κρίμα που τα στιγμιότυπα δεν ήταν εκεί εκείνη τη στιγμή, γιατί εύχομαι να έχω απόδειξη ότι η αγαπημένη μου, γλυκιά Τσέχος την γιορτάζει ως ήρωα.
Αλλά αυτή δεν ήταν η τελευταία έκπληξη που μου αντιμετώπισε το Pokémon Gold. Το εκπληκτικό πράγμα για το να παίζουμε παιχνίδια πριν το Διαδίκτυο ανέλαβε όλη μας τη ζωή είναι ότι τα είχαμε Δεν έχω ιδέα Τι ήταν στο κατάστημα. Τα spoilers ήταν σπάνια και τα περισσότερα από αυτά παρασύρθηκαν από ανακριβείς φήμες για το γήπεδο, π.χ. Οκαρίνα του χρόνουΉ, υπάρχει μια μυστηριώδης πυραμίδα στην έρημο Giraudo. Έτσι, όταν τελειώσει το Pokémon Gold, είναι μόνο να αποκαλύψετε … Ένας εντελώς νέος κόσμος για εξερεύνησηΉταν μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της μικρής μου ζωής.
Έχασα το Pokémon Red and Blue, αλλά ο Kanto άνοιξε για μένα σαν ένα ανθισμένο λουλούδι, επιτρέποντάς μου να δοκιμάσω μια μικροσκοπική έκδοση του πρωτότυπου, των κονκάρδων του γυμναστηρίου και τα πάντα.
Το εκπληκτικό μυστικό μετά το παιχνίδι για έναν ολόκληρο δεύτερο κόσμο, όπως ανακάλυψα αργότερα, ήταν χάρη στον Satoru Iwata, το πρώην αφεντικό της Nintendo, του οποίου η κληρονομιά επηρέασε τη ζωή μου με περισσότερους τρόπους από ό, τι μπορώ να ξέρω ποτέ. Ο απροσδόκητος θάνατός του ήρθε λίγους μήνες μετά το κλείσιμο Επίσημο περιοδικό Nintendo – Η πρώτη μου δουλειά στη δημοσιογραφία τυχερών παιχνιδιών – Και ο κόσμος φαινόταν χειρότερος. Ήταν προγραμματιστής με δημιουργικό όραμα και μεγαλοφυία, και οι προσπάθειές του να διδάξουν στο Game Freak πώς να πιέσουν το Pokémon Gold and Silver άφησε αρκετό χώρο στο φυσίγγιο Kanto, το οποίο είναι ένα πλεονέκτημα Η σειρά Pokémon είναι βασικά αποθηκευμένη.
Υπάρχουν λίγοι άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο που θρηνούν την απώλεια τους, παρόλο που δεν τους γνώριζαν ποτέ. Ο Steve Irwin είναι ένας από αυτούς. Το Satoru Iwata είναι κάτι άλλο. μου λείπει Οι ασεβείς εμφανίσεις της Nintendo DirectΚαι ανακάλυψε ότι ήταν συχνά αυτός πίσω από μερικές από τις καλύτερες επιχειρηματικές αποφάσεις της Nintendo. Ο Iwata δεν δούλεψε για το Game Freak ή ακόμα και για τη Nintendo, όταν βοήθησε με το Pokémon Gold and Silver – ήταν στο HAL Laboratory, εργαζόμενος Κίρμπι Και το Η χώρα μου – αλλά είναι Είναι εξαιτίας του ότι τα παιχνίδια έχουν φτάσει στη Δύση, Και ο Κάντο προστέθηκε στον χάρτη, τόσο εικονικά όσο και κυριολεκτικά.
Ξεκίνησα το Pokémon Gold ως παιδί που απλά ήθελε να μπει σε ένα τρελό βιντεοπαιχνίδι, αλλά κατέληξα να είμαι ένας δια βίου οπαδός Pokemon. Ποτέ δεν περίμενα ότι το παιχνίδι θα μου έδινε πολύ περισσότερα από όσα περίμενα, ούτε θα συνέχιζε να στέλνει κυματισμούς όλη μου τη ζωή. Δεν περίμενα καν να τελειώσω αυτό το κομμάτι με ένα αφιέρωμα στην Iwata, αλλά σχεδόν έξι χρόνια μετά την απώλεια του, η ιστορία του ζει στις αγαπημένες μου αναμνήσεις για το έργο του.
Θυμάμαι συχνά τον χρόνο μου με τον Τσέχο μου, το φυτό άλογο. Κανένα παιχνίδι Pokemon δεν κατάφερε να αναπαράγει την αίσθηση της σύνδεσης με το πρώτο μου παιχνίδι Starter. Από τότε ξεκίνησα να κερδίζω σχεδόν κάθε Elite Four, Pokémon League και Champion, συνήθως με ένα παρόμοιο σετ από το Starter, το πρώτο μου Pokémon που πήρα, το Legendary για το παιχνίδι και μια επιλογή ισχυρών αντιγράφων ασφαλείας. Αλλά το εκπληκτικό συναίσθημα του να ανακαλύπτω ότι ο κόσμος ήταν διπλάσιος από όσο συνειδητοποίησα … αυτό το συναίσθημα δεν συμβαίνει μία φορά στη ζωή. Το Pokémon Gold ήταν η αρχή του ταξιδιού μου στο σύμπαν του Pokémon, αλλά μου επέτρεψε να δοκιμάσω αυτό που είχα χάσει επίσης. Τι υπέροχο παιχνίδι.
“Τηλεοπτικός γκουρού. Υποστηρικτής της ζόμπι. Οπαδός του διαδικτύου. Πιστοποιημένος μπύρας. Υπερήφανος αναγνώστης. Φανταστικός αλκοόλ. Βραβευμένος επιχειρηματίας.”