My Banana Breakfast – Τρινιντάντ και Τομπάγκο Newsday

πριν 15 ώρες

Χθες πήγα στην αγορά και αγόρασα διάφορα είδη μπανανών. Τώρα κάθονται στο τραπέζι και προσπαθώ να αποφασίσω ποιο θα φάω για το πρωινό μου. Όταν τους κοιτάζω, σκέφτομαι τη μακρά ιστορία τους, τις απαρχές τους στην Ασία, τα ταξίδια τους στην Αφρική και τελικά την άνεση στον τροπικό και υποτροπικό κόσμο. Οι μπανάνες και οι μπανάνες είναι πλέον από τα φρούτα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση παγκοσμίως και είναι νόστιμα και υγιεινά φρούτα.

Οι μπανάνες και τα πλατάνια ανήκουν στο γένος Musa, από το οποίο είναι γνωστά περίπου 70 είδη. Είναι ποώδη φυτά και παρόλο που μπορεί να μεγαλώσουν τόσο ψηλά όσο ένα μικρό δέντρο, ο μίσχος δεν είναι ξυλώδης αλλά αποτελείται από μακριούς μίσχους φύλλων (μίσχοι φύλλων) τυλιγμένοι ο ένας γύρω από τον άλλο. Όταν το φυτό είναι έτοιμο να ανθίσει, ένας αληθινός μίσχος αναπτύσσεται μέσα από τη δέσμη των φύλλων.

Οι μπανάνες προέρχονται από την περιοχή της Ινδομαλάγιας και τμήματα της βορειοανατολικής Αυστραλίας, αλλά τώρα έχουν εισαχθεί σε πολλά τροπικά και υποτροπικά μέρη του κόσμου. Οι περισσότερες από τις μπανάνες που γνωρίζουμε σήμερα προέρχονται από δύο άγρια ​​είδη, τη Musa acuminata και τη Musa balbisiana. Οι άγριες μπανάνες είχαν πολύ λίγη σάρκα και πολλούς σπόρους και αναπαράγονταν σεξουαλικά. Η εξημέρωση της μπανάνας ξεκίνησε πριν από περίπου 7.000 χρόνια στην Παπούα Νέα Γουινέα, συμπεριλαμβανομένης της διασταύρωσης και της επιλογής φρούτων με σχετικά περισσότερη σάρκα για την παραγωγή των περίπου 1.000 ποικιλιών που γνωρίζουμε σήμερα. Οι περισσότερες από αυτές τις μπανάνες είναι χωρίς σπόρους και στείρες, επομένως πρέπει να πολλαπλασιάζονται με βλάστηση.

Πριν από περίπου 3.000 χρόνια, οι μπανάνες έφτασαν στην Αφρική μέσω της λεγόμενης ανταλλαγής των μουσώνων: εμπορικά δίκτυα με τη βοήθεια του ανέμου μεταξύ της Ινδίας και της Αφρικής κατά μήκος του Ινδικού Ωκεανού. Το χειμώνα, οι δυτικοί άνεμοι διευκόλυναν το ταξίδι από την Ινδία κατά μήκος του Ινδικού Ωκεανού στις ακτές της Ανατολικής Αφρικής μέχρι τη Μαδαγασκάρη, και το καλοκαίρι οι μουσώνες οδήγησαν τα πλοία προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η υπόγεια ρίζα ή ο βλαστός παίρνονταν ως τροφή σε αυτά τα μακρινά ταξίδια και θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως υλικό φύτευσης όταν έφταναν σε έναν προορισμό.

Οι Αφρικανοί αγρότες έχουν αναπτύξει περίπου 120 επιπλέον ποικιλίες μπανανών (καλλιεργούμενες ποικιλίες) και άλλες 60 ποικιλίες μπανανών, καθιστώντας έτσι μια από τις πιο σημαντικές βασικές τροφές στην ήπειρο.

Το επόμενο στάδιο του ταξιδιού ήρθε με τις θαλάσσιες εξερευνήσεις της Πορτογαλίας και της Ισπανίας τον δέκατο πέμπτο αιώνα. Όταν οι εξερευνητές έφτασαν στα Κανάρια Νησιά και τη Μαδέρα, συνάντησαν για πρώτη φορά ζάχαρη. Οι σκλάβοι Αφρικανοί μεταφέρθηκαν σε αυτά τα νησιά για να εργαστούν σε φυτείες ζάχαρης μαζί με τις βασικές τροφές τους, τις μπανάνες και τα πλατάνια. Αυτά μεταξύ άλλων καλλιεργούμενων αφρικανικών σοδειών αποτελούσαν τα βασικά προϊόντα που έλαβαν στα σκλάβα σκάφη στα ταξίδια τους στον Ατλαντικό Ωκεανό στον Άγιο Δομίνικο και στον Νέο Κόσμο.

Οι μπανάνες και τα πλατάνια αναφέρονται συχνά ως σύκα στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο και οι πράσινες κάθε είδους χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και ονομάζονται πράσινα σύκα. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί και αυτό βρήκα στο In the Shadow of Slavery: Africa’s Botanical Legacy in the Atlantic World.

Ο Μαγγελάνος, ο οποίος έκανε τον γύρο του κόσμου για λογαριασμό του ισπανικού στέμματος, χρησιμοποίησε τη λέξη «σύκο» για να περιγράψει το άγνωστο φρούτο στην πρώτη του εμπειρία με τις μπανάνες στο δυτικό Ειρηνικό το 1521. Ο Jean Barbeau χρησιμοποίησε τον ίδιο όρο για ένα αφρικανικό φαγητό που ήταν βασικό. Το ταξίδι των σκλάβων του στη Γουινέα στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ο δέκατος έβδομος αιώνας … “

Στην Αφρική, οι μπανάνες και τα πλατάνια αναφέρονται και οι δύο ως πλατάνια, αλλά τώρα στον δυτικό κόσμο, οι πιο γλυκές ποικιλίες ονομάζονται plantains και οι αμυλώδεις, γαστρονομικές ποικιλίες όπως τα plantains.

Στο Τρινιντάντ, τα πλατάνια ήταν ένα σημαντικό βασικό προϊόν, και οι σκλάβοι είχαν τη δυνατότητα να παρέχουν γη όπου καλλιεργούσαν πλατάνια καθώς και πλατάνια για δική τους κατανάλωση και για πώληση. Με αυτόν τον τρόπο αυτά τα φρούτα εισήχθησαν στην τοπική κουζίνα. Όλοι οι τύποι μπανανών είναι πολύ θρεπτικοί, περιέχουν σημαντικές ποσότητες καλίου, μαγνησίου, βιταμίνης C, βιταμίνης Β6, χαλκού, μαγγανίου, φυτικών ινών, σύνθετων υδατανθράκων ή σακχάρων στην περίπτωση της μπανάνας και αντιοξειδωτικών και κάνουν καλό στην υγεία του πεπτικού συστήματος. Ενώ σκεφτόμουν όλα αυτά, σκέφτηκα όλες τις μπανάνες και τις μπανάνες που ξέρω στα καταστήματα και στην αγορά. Στο σούπερ μάρκετ, οι περισσότερες μπανάνες που βλέπουμε είναι μεγάλες μπανάνες Cavendish. Άρχισε να καλλιεργείται εμπορικά στις αρχές του 20ου αιώνα, στη συνέχεια αντικατέστησε το διάσημο Gros Michel στη δεκαετία του 1950 που υπέκυψε στη νόσο του Παναμά, μια μυκητιακή ασθένεια. Η Gros Michel, μια μεσαίου μεγέθους, πολύ γλυκιά μπανάνα, εξακολουθεί να καλλιεργείται από ντόπιους αγρότες στο Τρινιντάντ. Το lacatan ή τζαμαϊκανό lacatan, ή το επίσημο όνομά του είναι Masak Hijau, είναι μια ποικιλία της μπανάνας Cavendish (δεν πρέπει να συγχέεται με το Philllpine lakatan). Είναι δημοφιλές στις Δυτικές Ινδίες.

Επίσης πολύ δημοφιλή στην αγορά είναι τα μεταξένια σύκα, τα οποία είναι μικρές, παχουλές μπανάνες με λεπτή φλούδα που μπορεί να είναι γλυκιά και κίτρινη ή πράσινη και έχουν ελαφρώς πιο ξηρή γεύση. Μπορούν να καταναλωθούν ωμά όταν είναι ώριμα ή μαγειρεμένα όταν είναι μισόωρα σε ένα «βράσιμο και ανακάτεμα», το οποίο βράζει μέχρι να μαλακώσει και στη συνέχεια τηγανίζεται με μπαχαρικά για γεύση. Η κίτρινη σάρκα μπορεί να προστεθεί σε σαλάτες ή να καταναλωθεί ως έχει.

Το σύκο moco είναι μια κοντή μπανάνα μαγειρέματος περίπου έξι έως επτά ίντσες. Η φλούδα είναι παχιά και σχισμένη δίνοντας τετράγωνο σχήμα στον καρπό και η σάρκα είναι λευκή. Μπορεί να είναι βραστό ή τηγανητό για να συνοδεύσει σχεδόν κάθε γεύμα.

Το Mataboro/Mataboro έχει ιδιαίτερη θέση στη λαογραφία του Τρινιδάδ. Το όνομα κυριολεκτικά μεταφρασμένο από τα ισπανικά σημαίνει «σκότωσε τον γάιδαρο». Λέγεται ότι αν κάποιος πιει ρούμι (ειδικά ρούμι από θάμνο) και φάει mataburu θα πεθάνει. Δεν ξέρω κανέναν που να έχει δοκιμάσει αυτή τη θεωρία. Αυτές οι μπανάνες καλλιεργούνται σε αγροτικές περιοχές του Τρινιντάντ και μπορεί να έχουν κίτρινο, κόκκινο ή ακόμα και καφέ δέρμα. Μπορούν να μαγειρευτούν όταν είναι άγουρα και να καταναλωθούν όπως κάθε άλλο επιδόρπιο μπανάνα όταν είναι ώριμη.

Τα πλατάνια, των οποίων υπάρχουν διάφοροι τύποι, είναι γενικά μεγαλύτερα σε μέγεθος με παχύ, αυλακωτό δέρμα. Έχουν πιο αμυλώδη σάρκα από τις μπανάνες που μετατρέπονται σε σάκχαρα όταν ωριμάζουν. Τα πλατάνια πρέπει πάντα να μαγειρεύονται και συχνά τηγανίζονται ή μαγειρεύονται στον ατμό με ρύζι ή γίνονται αλεύρι από πλατάνια ή «πλατανάλευρο» (τριμμένα πλατάνια).

Είναι η ώρα του πρωινού και αποφάσισα να έχω μεταξωτά σύκα με τα δημητριακά μου σήμερα το πρωί. Δοκιμάστε μια νέα μπανάνα σήμερα.

Επικοινωνήστε με το Eastern Horticultural Club στο 357-5033, 720-2698 ή easthorticultural@hotmail.com Ο σύλλογος συνέρχεται το πρώτο Σάββατο κάθε μήνα (εκτός των επίσημων αργιών) στις 3 μ.μ. στο YWCA, Gordon St, St Augustine.