Nature’s Corner: Kraken – The Coastland Times

Του Έρνι Μάρσαλ

Πρόσφατα ήρθα σε ένα μπαρ και εστιατόριο κατά μήκος της 5ης οδού μεταξύ ECU και Uptown Greenville με μια πινακίδα που γράφει “Kraken”. Από περιέργεια μπήκα και ρώτησα τη νεαρή γυναίκα στο μητρώο πώς πήραν αυτό το όνομα. Ανασήκωσε τους ώμους της και πρότεινε ότι μπορεί να είναι το όνομα μιας νέας ροκ ή ραπ μπάντας. Είναι απίθανο, επειδή το Kraken είναι το όνομα ενός θαλάσσιου τέρατος που πολλοί φοβούνται στον σκανδιναβικό μύθο.

Ο Ιούλιος Βερν, στο κλασικό του 1870 «20.000 Leagues Under the Sea», πολεμά ένα από αυτά τα τέρατα. Υπάρχει αναφορά σε αυτό το πλάσμα στον Μόμπι Ντικ του Χέρμαν Μέλβιλ, ο οποίος εμφανίζεται και πάλι στην ταινία Πειρατές της Καραϊβικής του 2006.

Έκανα μια στήλη πριν από μερικά χρόνια σχετικά με πλάσματα κρυπτοβιολογίας, μυθικά και συνήθως τρομακτικά τέρατα, όπως το Big Foot και το Loch Ness Monster. Ήρθε λοιπόν η ώρα να ρίξουμε μια ματιά στα θρυλικά ζώα που στοιχειώνουν τις θάλασσές μας.

Πρώτον, μια παρέκβαση στο θρύλο και την παράδοση. Πολλά από αυτά έχουν κάποια βάση στην πραγματικότητα. Ένα διάσημο παράδειγμα είναι η ανακάλυψη των ερειπίων της πόλης της Τροίας από τον Heinrich Schemann. Πριν από αυτό το γεγονός, εικαζόταν ευρέως ότι η Ιλιάδα του Ομήρου ήταν απλώς μια καλή ιστορία και ότι η αφήγηση και εννέα χρόνια πολέμου μεταξύ των Ελλήνων και των Τρώων δεν συνέβη ποτέ.

Λοιπόν, πίσω στο Kraken. Τώρα πιστεύεται ότι είναι ένα γιγάντιο καλαμάρι – μήκους έως 60 πόδια και βάρους άνω των 1.000 λιβρών – και κατοικεί στους ωκεανούς μας σε βάθη μεταξύ 1.000 και 2.000 ποδιών. Κάθε τόσο ξεβράζεται κανείς στην παραλία, ένα μεγαθήριο με το οποίο οι θαμώνες της παραλίας εκπλήσσουν, τα πράγματα από εφιάλτες ή επιστημονική φαντασία. Δεν είναι γνωστά πολλά για αυτούς, γιατί το πεδίο τους είναι πολύ βαθύ και σκοτεινό. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι συνήθως δεν επιτίθενται σε πλοία και τα σέρνουν στο Davy Jones Locker.

Μια ματιά στο άλλο έπος του Ομήρου, την Οδύσσεια, την ιστορία του ταξιδιού του Οδυσσέα στην πατρίδα του την Ελλάδα στην Ιθάκη, προσφέρει περαιτέρω γνώση των θαλάσσιων τεράτων. Το πλοίο του έπρεπε να περάσει μεταξύ της Σκύλλας και των Χαριβηδών, από τις δύο πλευρές του στενού της Μεσσήνης. Το Silla ήταν ένα πετρώδες κοπάδι όπου περίμενε το εξακέφαλο θαλάσσιο τέρας. Ο Χρίπδης ήταν μια γιγάντια δίνη που ρουφούσε πλοία και μέλη του πληρώματος μέχρι θανάτου. Τώρα υπάρχει ένας βράχος και ένα σταθερό σημείο αν υπάρχει.

Αλλά το Νησί των Νυμφών ήταν ένας άλλος κίνδυνος άλλου είδους. Όπως απεικονίζεται στα ελληνικά αγγεία, οι νύμφες ήταν μισές γυναίκες και μισές πουλί. Το τραγούδι τους ήταν τόσο σαγηνευτικό που κανένα πλήρωμα του πλοίου δεν μπορούσε να αντισταθεί στο να κατευθύνει κατευθείαν στον ήχο των νυμφών σειρήνας που τραγουδούσαν και βυθίζονταν στην ξηρά. Πολλοί θαλασσοπόροι έφτασαν στο θάνατό του με αυτόν τον τρόπο. Ρηχά νερά όπου σκορπίστηκαν ανθρώπινα λείψανα ως μαρτυρία.

Σύμφωνα με την ιστορία του Ομήρου, ο Οδυσσέας έδεσε το πλήρωμά του στον ιστό, το καθένα φραγμένο με κερί, ώστε να μην μπορούν να ακούσουν τις σειρήνες. Ο Οδυσσέας παρακαλούσε να τον λύσουν για να πάει στη σειρήνα, αλλά οι άλλοι δεν τον άκουσαν, κι έτσι έπλευσαν με ασφάλεια χωρίς κίνδυνο.

Συνήθως μια «νύμφη» είναι μια γυναίκα σαστισμένη, όμορφη αλλά λίγο επικίνδυνη, ούτε καν να την εμπιστευτείς. Ο όρος φαίνεται να μας ήρθε από την αρχαία Ελλάδα. Είναι μια περίεργη ανατροπή στη γοργόνα, η σκοτεινή πλευρά της έκδοσης της Disney. Οι γοργόνες έχουν τα δικά τους παραμύθια, που έγιναν διάσημα από τον Δανό αφηγητή κλασικών ιστοριών Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Οι ιστορίες τεράτων εμφανίζονται στους αρχαίους ελληνικούς μύθους «ήρωες», όπως ο Ηρακλής, ως μέρος των «δώδεκα πράξεων» στις οποίες η Ήρα, ένα πολυκέφαλο τέρας, σκοτώνεται, αν ένα κεφάλι κόβεται, στη θέση του φυτρώνουν δύο. και την ιστορία του Περσέα που έσωσε την όμορφη Ανδρομέδα αλυσοδεμένη στον θαλάσσιο βράχο από το θαλάσσιο τέρας Κήτος.

Έχω μείνει αρκετά με την ελληνική μυθολογία. Η παράδοση του θαλάσσιου τέρατος κυκλοφορεί σε όλο τον κόσμο, όπως ο Μαρκάρα, εν μέρει ο ελέφαντας και εν μέρει ο κροκόδειλος, και η εικόνα του θεωρείται διακοσμητικό στοιχείο σε μεγάλο μέρος της ινδουιστικής και βουδιστικής αρχιτεκτονικής. Η δημοτικότητα αυτού του τύπου γνώσης είναι εμφανής σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές όπως το River Monsters του Jeremy Wade.

Ονειρα γλυκά.

Ο Έρνι Μάρσαλ δίδαξε στο Κολλέγιο της Ανατολικής Καρολίνας για τριάντα δύο χρόνια και είχε ένα σπίτι στην κομητεία Χάιντ κοντά στη γειτονιά Σουάν. Έχει κάνει εκτεταμένη εθελοντική εργασία στα καταφύγια Matamusket, Bokosin Lakes και Swan Quarter και υπήρξε κύριος σεναριογράφος για ντοκιμαντέρ άγριας ζωής για την STRS Productions στα US Coastal National Wildlife Refuges, που βρίσκονται κυρίως στις Outer Banks. Ερωτήσεις ή σχόλια; Επικοινωνήστε με τον συγγραφέα στο marshalle1922@gmail.com.

Επαληθεύω Η έκδοση OUTLOOK 2022 είναι εδώ.

Διαβάστε για νέα και εκδηλώσεις εδώ.