Refugee Week 2021: Ποδόσφαιρο παγοθραυστικών σε μια νέα χώρα

Η Εβδομάδα Προσφύγων 2021 πραγματοποιείται από τις 20 έως τις 26 Ιουνίου και το φετινό θέμα είναι η Ενότητα. Το ποδόσφαιρο στην Αυστραλία γιορτάζει την Εβδομάδα Προσφύγων, το παιχνίδι μας που μας ενώνει όλους.

Μέσω κλικ στόχου

Το όνομά μου είναι Jonasi Eangano Singehebhuye, κατάγομαι από το Μπουρούντι. Ένα μικρό έθνος στην Ανατολική Αφρική. Η οικογένειά μου μετακόμισε στην Αυστραλία από την Τανζανία για να επιδιώξει μια καλύτερη ζωή το 2005. Είμαι οπαδός του ποδοσφαίρου. Το παίζω και το παρακολουθώ με μεγάλο ενθουσιασμό. Παίζω ποδόσφαιρο για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Υποστηρίζω τη Νίκη της Τσέλσι και της Μελβούρνης. Είμαι επίσης προπονητής και δάσκαλος.

Το ποδόσφαιρο ήταν ένας δεσμευτικός και παγοθραυστικός παράγοντας που διευκόλυνε την ταχεία αφομοίωσή μου στον αυστραλιανό πολιτισμό. Έφτασα στην Αυστραλία σε ηλικία έξι ετών και τότε είχα γίνει ισχυρός ποδοσφαιριστής από την Τανζανία όπου γεννήθηκα. Θυμάμαι να παίζω μερικούς υπέροχους ποδοσφαιρικούς αγώνες στους δρόμους της Τανζανίας. Αλλά η ζωή στην Τανζανία ήταν πολύ δύσκολη γιατί δεν ήταν το αρχικό μας σπίτι.

Το ποδόσφαιρο έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία για την κατανόηση της αυστραλιανής κουλτούρας της οικογένειάς μου. Και τα έξι αδέλφια μου έπαιξαν αυτό το όμορφο παιχνίδι. Παρόλο που είχαμε κάποιες άσχημες εμπειρίες από εκείνους που δεν είναι ούτε εμάς ούτε σαν εμάς στα πρώτα μας χρόνια στη χώρα, το παιχνίδι σιγήθηκε τη διαφημιστική εκστρατεία αυτών των ρατσιστών, φανατικών και άλλων περίεργων.

Σκοπεύω να συνεχίσω να παίζω, να προπονούμαι και να καθοδηγώ νέους παίκτες σχετικά με τη ζωή στο ποδόσφαιρο και μετά. Ζω για την κοινότητα, γι ‘αυτό σκοπεύω να διαδραματίσω σημαντικό ρόλο στην κοινότητα ποδοσφαίρου όσον αφορά την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου σε βάθος.

Τι προσπαθήσατε να δείξετε στις φωτογραφίες; Οι εικόνες είχαν ευρύτερο νόημα;

Οι περισσότερες φωτογραφίες είναι από το Κύπελλο Εθνών Αφρικής του 2021 στη Βικτώρια στις αρχές Ιανουαρίου. Η πρόθεσή μου ήταν να δείξω την ενότητα και την πρόοδο του λαϊκού ποδοσφαίρου και της κοινότητας στη Βικτώρια. Σκοπεύουν επίσης να δείξουν τη θετική συμβολή και συμμετοχή της αφρικανικής διασποράς στη Βικτώρια.

Πήρα φωτογραφίες της ομάδας ποδοσφαίρου στη Μελβούρνη Μπουρούντι. Επικεντρώθηκα στο Μπουρούντι, όχι μόνο επειδή ήταν η ομάδα στην οποία έπαιξα, αλλά και επειδή ήταν η ομάδα που νίκησε τρεις από τις κύριες ομάδες του διαγωνισμού που οδήγησαν στους ημιτελικούς.

Γιατί ήρθες στην Αυστραλία;

Όπως οι περισσότερες οικογένειες, μετακομίσαμε στην Αυστραλία αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Η οικογένειά μου είναι αρχικά από το Μπουρούντι, αλλά έπρεπε να ξεφύγουμε από εμφύλιους πολέμους από πολλές χώρες έως ότου είχαν μια αξιοπρεπή ζωή στην Τανζανία. Σε αυτό το όμορφο έθνος θα είχα γεννηθεί. Η ζωή στην Τανζανία ήταν υπέροχη κοινωνικά, αλλά εκεί τελείωσε για όσους εγκατέλειψαν άλλες χώρες. Ήταν δύσκολο να εξασφαλιστούν θέσεις εργασίας, να βρεθεί μια ποιοτική εκπαίδευση λόγω οικονομικών περιορισμών και η διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής ήταν σχεδόν αδύνατη λόγω έλλειψης πόρων.

Αυτό το είδος διαβίωσης σαφώς δεν είναι κατάλληλο για κανέναν. Κυρίως ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν χειρουργικός γιατρός με τον Ερυθρό Σταυρό στο στρατό, δεν ήταν ικανοποιημένος πίσω στο σπίτι. Ο πατέρας μου δούλεψε σκληρά για να μας βγάλει από τις συνθήκες που βρισκόμασταν. Μέχρι το 2005 η οικογένειά μου θα μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Σε αυτό το έθνος άρχισε να γίνεται πραγματικότητα η επιθυμία μου να παίξω επαγγελματικά. Αυτό ήταν παρά το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο ήταν το λιγότερο προτιμώμενο άθλημα από τους περισσότερους Αυστραλούς εκείνη την εποχή. Η αγάπη μου για το παιχνίδι και το πάθος μου με τύφλωσαν.

Τι θυμάσαι για το ποδόσφαιρο στην Τανζανία;

Είναι το παιχνίδι που έπαιζα από το πρωί έως το βράδυ. Δεν θυμάμαι να μην παίζω αυτό το όμορφο παιχνίδι. Μου άρεσε ο συντονισμός του δρόμου, δεν υπάρχει παιχνίδι ποδοσφαίρου στο δρόμο! Ολόκληρο το χωριό μου συγκεντρώθηκε γύρω από ένα γήπεδο το βράδυ για να παρακολουθήσω 4 πλήρεις αγώνες που παίζονται από τις 4 μ.μ. έως τις 8 μ.μ. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία και ατμόσφαιρα για να γίνεις μέλος.

Παίζετε ποδόσφαιρο τώρα με Αυστραλούς; Πώς βρίσκετε Αυστραλούς ανθρώπους;

Έχω παίξει με μερικές πολύ υψηλού επιπέδου κροατικές, ελληνικές, ιταλικές και αλβανικές ομάδες εδώ στη Βικτώρια. Αυτές οι ομάδες περιελάμβαναν μερικούς Αυστραλούς.

Συνολικά, οι Αυστραλοί είναι υπέροχοι και μπορούν να είναι πολύ χαλαροί και χωρίς αποκλεισμούς. Είναι τόσο χαρά.

Γιατί είναι σημαντικό το ποδόσφαιρο για εσάς και την κοινότητά σας;

Το ποδόσφαιρο υπήρξε κυριολεκτικά το δεσμευτικό μέρος της ψυχικής μου υγείας, της θετικής συμμετοχής στην κοινότητα, του παγοθραύστη σε ενοχλητικές καταστάσεις και ενός δρόμου προς την ενότητα μεταξύ των κοινοτήτων. Μπορώ να πω ότι η ίδια ιδέα ισχύει για την κοινότητά μου.

Το ποδόσφαιρο και πολλά άλλα μου επέτρεψαν να ξεπεράσω πολλά εμπόδια που συνήθως έρχονται με τη μετάβαση από τη μια κουλτούρα στην άλλη. Ο αγώνας για να μην έχεις αγγλικά ως ομιλούμενη ή γραπτή γλώσσα ήταν πολύ δύσκολος! Αλλά μια από τις γλώσσες με τις οποίες ασχολήθηκα με όλους το ποδόσφαιρο. Δεν χρειαζόμασταν αγγλικά για να επικοινωνήσουμε, είχαμε ποδόσφαιρο για να επικοινωνήσουμε! Έτσι, το ποδόσφαιρο σημαίνει τον κόσμο για μένα. Αξίζει τον τίτλο του “Παιχνιδιού του Κόσμου” γιατί είναι κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι, είναι η ζωή.

Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας για το μέλλον;

Για πολύ καιρό από την παιδική μου ηλικία, το μέλλον μου ήταν πάντα μέρος του ποδοσφαίρου. Νιώθω ότι η ευκαιρία μου να παίξω σε επαγγελματικό επίπεδο δεν είναι πλέον πραγματικότητα, οπότε τώρα θέλω να εκπαιδεύσω και να κάνω κάποια δουλειά στον αθλητικό τομέα.