Ήταν μια καλοκαιρινή νύχτα όταν είδα για πρώτη φορά το εστιατόριο του Chinto στην οδό Lonsdale στη Μελβούρνη της Βικτώριας, να μου γνέφει από ένα μικρό δρομάκι γεμάτο κόσμο. Οι ταξιδιώτες σταματούν για να ζητήσουν ρεμπέτικα, κάποιοι κάθονται σε τραπέζια και απολαμβάνουν ελληνικό φαγητό που, τα τελευταία 40 χρόνια, συνεχίζει να προωθεί την ελληνική κληρονομιά.
Όπως συμβαίνει με κάθε ελληνικό μέρος σε αυτό το κεντρικό τμήμα της Μελβούρνης που ήταν η καρδιά της κοινότητας πριν από χρόνια, το Sintos Restaurant έρχεται με μια ιστορία μεταναστών.
Ο Κύπριος Νεόφυτος Σίντος έφτασε στην Αυστραλία με το πλοίο «Queen Frederick» στα τέλη του 1965 για να βρει την οικογένεια του θείου του στη Μελβούρνη. Ο πατέρας του τον ανάγκασε να φύγει καθώς είδε προβλήματα να έρχονται στην Ελλάδα, πρώτα με τους Βρετανούς και μετά με την Τουρκική πλευρά. Θυμάται ότι προσπάθησε να μην κλάψει μπροστά στους γονείς του καθώς μια μικρή βάρκα τον πήγε στη «Βασίλισσα Φρειδερίκη».
«Έκλαψα όταν το σκάφος γύρισε», λέει ο κ. Σίντος Greek Herald.
Αφού δούλεψε στο ιταλικό εστιατόριο του θείου του στη Μελβούρνη, ο κ. Σίντος κλήθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ σε ηλικία 18 ετών.
«Η αυστραλιανή κυβέρνηση έριξε τον κλήρο. Έπεσε πάνω μου», θυμάται.
Καθώς είναι ομογενής, ο κ. Σίντος είχε την επιλογή να φύγει από την Αυστραλία αντί να υπηρετήσει.
«Δεν θέλω να γυρίσω πίσω, δεν θέλω να πάω στον πόλεμο», λέει. «Πηγαίνοντας και πολεμώντας για την Ελλάδα ή την Κύπρο, θα έλεγα ναι».
Μετά από ένα μεγάλο ταξίδι στην Αγγλία, τη Γαλλία και την Ιταλία όπου εργάστηκε ως σερβιτόρος, επέστρεψε στην Αυστραλία το 1969 και άνοιξε το πρώτο του εστιατόριο. Πέντε χρόνια αργότερα, ο κ. Σίντος ήταν στη Μελβούρνη όταν έγινε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Είχε επιστρέψει από μια επίσκεψη στην πατρίδα του.
«Όταν είσαι μακριά από κάτι, δεν το νιώθεις τόσο έντονα», λέει.
Χρόνια αργότερα, όταν επισκέφτηκε την Κύπρο, θυμήθηκε πώς ένιωθε όταν του επέτρεψαν να επισκεφθεί τον κατεχόμενο Βορρά.
«Όταν μπαίνεις μέσα και βλέπεις τις τουρκικές σημαίες, σε κυριεύει ένα ρίγος, ένα είδος πανικού», λέει ο κ. Σίντος.
Ένα ταξίδι στην Ελλάδα με γεύση:
Το Sinto’s Restaurant άνοιξε τις πόρτες του το 1983.
«Τότε, εδώ στους δρόμους Russell, Lonsdale και Swanston, το μόνο που μπορούσες να ακούσεις ήταν ελληνικά. Θα λειτουργήσουν επτά με οκτώ ελληνικά εστιατόρια. Η Μελβούρνη ήταν η τρίτη μεγαλύτερη ελληνική πόλη στον κόσμο», λέει.
Σήμερα, το 90 τοις εκατό των πελατών είναι ξένοι και το 10 τοις εκατό Έλληνες.
Παλαιότερα ο Τσίντος μαγείρευε ό,τι πιάτο μπορούσες να φανταστείς. Σήμερα, μπορεί κανείς να βρει μουσακά, γεμίστα, κοκινίστο και μερικές φορές διαφορετικά πιάτα.
Η Τσίνδος είναι σίγουρα ένα μέρος για να απολαύσετε υπέροχα ελληνικά πιάτα όπως τζατζίκι, σαγανάκι και μελιτζανοσαλάτα. Αυξάνει την όρεξη των καταναλωτών για επιλογές. Το να τους παραγγείλεις σημαίνει να ξεκινήσεις ένα ταξίδι στην Ελλάδα ανοίγοντας την πόρτα στο Sintos στην οδό Lonsdale.
Πριν φύγω, ο κ. Σίντος δείχνει φωτογραφίες στους τοίχους και μας δείχνει μέλη της οικογένειάς του, που χρονολογούνται δεκαετίες πίσω. Υπάρχει επίσης μια παλιά ελληνική τουριστική αφίσα ενός άνδρα μπροστά στο μπλε παράθυρο.
«Ο κόσμος λέει πάντα ότι είμαι αυτός στην ταινία», σχολίασε γελώντας.
Από πολιτικούς μέχρι τραγουδιστές και τενίστες, πολλοί διάσημοι έχουν επισκεφτεί τη Σίντος. Ο κ. Σίντος ξέρει ότι τα πάρτι και οι καθημερινές συναναστροφές θα τελειώσουν όταν κλείσει το εστιατόριο. Τότε, οι άνθρωποι συνήθως ξεχνάνε τους ιδιοκτήτες.
«Είναι η μοίρα ενός ιδιοκτήτη εστιατορίου», λέει γελώντας.
Είναι ακόμα εκεί σήμερα. Βοηθήστε τον γιο να τρέχει το χώρο από καιρό σε καιρό, σηκώστε το τηλέφωνο, μιλήστε με τις κομμώσεις, σηκωθείτε και πείτε ευχαριστώ όταν τρώνε, χαρούμενοι, χαρούμενοι, με ένα χαμόγελο στα χείλη και μια ευγενική αίσθηση στην καρδιά τους.
Αυτό παίρνεις από το Sinto’s Restaurant στη Μελβούρνη.
Dionysos Alec