Sophia Wembo (Ελληνικά: πομπο πομπο · γεννηθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1910, στην Καλλίπολη, Ανατολική Θράκη, Τουρκία – πέθανε στις 10 Μαρτίου 1978, στην Αθήνα, Ελλάδα).
Η Σοφία Βέμπο είναι μια ελληνική τραγουδίστρια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου που ξεκίνησε την καριέρα της στη Θεσσαλονίκη στις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Έγινε διάσημος για τη μοναδική φωνή του Sonarus Contraldo. Η φήμη του αυξήθηκε μετά την ιταλική εισβολή στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940 και η παράσταση των πατριωτικών και σατιρικών τραγουδιών έγινε μια μεγάλη έμπνευση για τους πολεμιστές.
Ταυτόχρονα, έδωσε 2.000 λίρες χρυσού από την περιουσία του στο Ελληνικό Ναυτικό. Μετά τη γερμανική εισβολή και κατοχή της χώρας τον Απρίλιο του 1941, μεταφέρθηκε στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε να παίζει για τα εξόριστα ελληνικά στρατεύματα.
Λόγω του ρόλου του στον πόλεμο και των προσπαθειών του κατά την κατοχή του Άξονα, προήχθη στο αξίωμα του Ταγματάρχη στον Ελληνικό Στρατό. Μερικά από τα τραγούδια του: Ο Deuce φοράει τη στολή του. Σε αγαπώ και αγαπώ τη ζωή (‘αι μ’ η)
Το πιο διάσημο τραγούδι του που ενέπνευσε Έλληνες στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου και «Παιδιά της Ελλάδας, Παιδιά» που γράφτηκε μετά την ιταλική εισβολή στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940
Αυτό το τραγούδι εξακολουθεί να είναι δημοφιλές και ακούγεται κάθε 28 χρόνια. Οκτώβριος 1940, Oxy Day.
Παιδιά, Έλληνα παιδιά
Τραγούδι: Mimis Treboros Μουσική: Michaelis Sayol Ηθοποιός: Sofia Wembo
Η μέση των δρόμων είναι καταπληκτική
Μητέρες και εμφάνιση
Συναντώ
Τα παιδιά τους που ορκίστηκαν
Όταν χωρίζονται στο σταθμό
Για να κερδίσετε
Όμως, για όσους έχουν φύγει
Η δόξα τους καλύπτει
Ας απολαύσουμε
Κανείς δεν πρέπει να κλαίει
Αφήστε την να κάψει κάθε πόνο
Και θα είμαστε ευλογημένοι
Παιδιά, Έλληνα παιδιά
Ποιοι παλεύουν σκληρά στα βουνά
Παιδιά, η γλυκιά μητέρα του Θεού
Προσευχόμαστε όλοι να επιστρέψετε ξανά
Λέω σε όλους που αγαπώ
Δεν κοιμάται κανείς τη νύχτα
Και αναστενάζω,
Αυτή η πικρία και ο φόβος
Σε μια αξιότιμη Ελληνίδα
Δεν ταιριάζεις
Ελληνίδες γυναικών του Salongo
Πόλη και δάσος
Και κάτοικοι της Blacka
Πικρό όμως αισθανόμαστε τον πόνο
Ας πούμε με υπερηφάνεια
Ως συμπαγείς γυναίκες
Παιδιά, Έλληνα παιδιά
Ποιοι παλεύουν σκληρά στα βουνά
Παιδιά, η γλυκιά μητέρα του Θεού
Προσευχόμαστε όλοι να επιστρέψετε ξανά
Με κλάδους επιτυχίας
Παιδιά, σας περιμένουμε.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”