Η Alternative Actions (AA) συνεχίζει τη σειρά της που αναπτύχθηκε για να προσφέρει τη λύση που έχει τις καλύτερες πιθανότητες να αλλάξει τη φύση της αμφιθυμίας της κινηματογραφικής βιομηχανίας απέναντι στους αγώνες αυτοκινήτου και ίσως να εμπνεύσει κάποιον να πρωτοστατήσει σε ένα έργο που θα μπορούσε να είναι το πιο επιτυχημένο διαφημιστικό εργαλείο για τυπικές ιπποδρομίες χρησιμοποιήθηκε ποτέ.
του Frank Cutolo
Μέρος 1 είναι εδώ πέρα.
Μέρος 2 είναι εδώ πέρα.
Μέρος 3 είναι εδώ πέρα.
Μέρος 4 είναι εδώ πέρα.
Το μέρος 5 είναι εδώ πέρα.
Μέρος 6 είναι εδώ πέρα.
Το μέρος 7 είναι εδώ πέρα
Στο Μέρος VII, ανέφερα ένα σημείο που προέκυψε στη διαδικασία της εκ νέου φαντασίας που έκανε το σενάριό μου μια «νέα ιστορία». Ένα που θα μπορούσα να γράψω με ελάχιστη ή καθόλου συμβολή από την πηγή μου, το μυθιστόρημα της Mary Shelley, “Frankenstein”. Πράγματι, ένιωσα έντονα ότι η Shelley πρέπει να έφτασε στο ίδιο σημείο όταν έγραφε το μυθιστόρημα, επανασχεδιάζοντας τον μύθο του Προμηθέα. Αντίθετα, όπως υποσχέθηκα, αυτός είναι ο λόγος που η ιστορία μου δεν χρειάζεται τον εμβληματικό χαρακτήρα πλάσματος που οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν με τον «Φρανκενστάιν».
Στην ελληνική μυθολογία, ο Προμηθέας δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο και στη συνέχεια έκλεψε τη φωτιά από τον πανίσχυρο Δία ως δώρο στην ανθρωπότητα. Αυτό δεν ήταν με τον πατέρα όλων των θεών. Ο Δίας ανακάλυψε την κλοπή και τιμώρησε τον Προμηθέα με αιώνιο μαρτύριο. Στο «Φρανκενστάιν», ο Βίκτωρ (Προμηθέας) χρησιμοποιεί τον κεραυνό (φωτιά) για να εμψυχώσει τη δημιουργία του – έναν άνθρωπο φτιαγμένο από νεκρά μέρη. Αυτό το πλάσμα είναι ο «δυναμικός» χαρακτήρας της ιστορίας – μια δύναμη αλλαγής – που καθοδηγεί τον Βίκτορ να αντιμετωπίσει την πεποίθησή του.
νατος! Αστραπή! Το χρέος του Πέρσι χτυπιέται από κεραυνό, μετά τον οποίο οι ενέργειές του παρακινούνται να φτάσει στη δραματική αλήθεια και αλλάζει δραματικά ή διακριτικά για να ικανοποιήσει την υπόθεση. Όπως έγραψα στο Μέρος 4, η δραματική αλήθεια είναι ο μόνιμος ρόλος της αλλαγής σε όλες τις μορφές ζωής και αναγκάζει τους ανθρώπους να εξελίσσονται μέσα από το ένα εμπόδιο μετά το άλλο.
Μετά από όλα αυτά, μπορώ να αρχίσω να γράφω το σενάριο. Τα επανασχεδιασμένα στοιχεία είναι άθικτα και οι τυπικές μου προθέσεις έχουν επιλυθεί. Μπορώ να χρησιμοποιήσω οποιαδήποτε πτυχή του κόσμου των ιπποδρομιών του Carl Clive σε σκηνές που θα υποστηρίζονται από ένα θεμέλιο χαρακτήρων που είναι «το βασικό φύτρωμα μιας καλοφτιαγμένης ιστορίας», αποδεικνύοντας την υπόθεσή μου: «Το εγώ οδηγεί στην αυτοκαταστροφή .” Το μόνο που μένει είναι να γράψω ένα θεατρικό έργο. Κορτ, φροντίζοντας κάθε σκηνή να προωθεί την ιστορία. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι γραμμένο το κείμενο, υπάρχει μια υποχρεωτική ανάθεση πριν διαβάσει κάποιος το τελικό προσχέδιο. Όχι, όχι ο τίτλος. Αυτές οι δυνατότητες είναι πολλές και ακόμη και με την ολοκλήρωση του κειμένου, συζητούνται. Το κρίσιμο καθήκον είναι η δύναμη των πρώτων δέκα σελίδων
Παρόλο που αντιπροσωπεύουν τα πρώτα δέκα λεπτά της ταινίας, αυτές οι πρώτες δέκα σελίδες θα πρέπει να λένε στον αναγνώστη ότι αξίζει να διαβαστούν μετά από αυτό το σημείο. Γιατί? Μην το παίρνεις προσωπικά, είναι καθαρά υπόθεση.
Τα ανεπιθύμητα κείμενα που γράφτηκαν από άτομα που δεν έχουν αξιόπιστο ιστορικό γραφής κειμένου διαβάζονται από επαγγελματίες αναγνώστες κειμένων, κάθε χούφτα κειμένων που παραδίδεται για ανάγνωση και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί την επόμενη δεκαετία. Για να διατηρήσουν την άριστη θέση τους στο να βρίσκουν εξαιρετική κινηματογραφική αφήγηση, περνούν από τις πρώτες δέκα σελίδες κάθε κειμένου σε κάθε μπλοκ και ενδιαφέρονται μόνο για τις πρώτες δέκα σελίδες όπου αποφασίζουν: «Είναι αρκετά αφοσιωμένοι ώστε να συνεχίσουν να διαβάζουν και να υποβάλλουν ένα προϊόν?” Θυμηθείτε, οι αναγνώστες δεν θα πουν ψέματα για να τηρήσουν μια ποσόστωση. Έχουν τόσα πολλά να κερδίσουν όσο οποιοσδήποτε εάν το σενάριο δείχνει υπόσχεση, επειδή θα λάβουν τα εύσημα για την ανακάλυψη ενός σεναρίου που είναι αρκετά πολύτιμο για να φτάσει στο επόμενο επίπεδο. Δεν μπορώ να τονίσω αρκετά τον κανόνα των 10 σελίδων και τον υποστηρίζω γιατί βασίζεται στις αρχές της καλής γραφής.
Οι πρώτες δέκα σελίδες του σεναρίου σας θα πρέπει να αποκαλύπτουν την υπόθεση απλά και ξεκάθαρα και να χρησιμοποιούν τους χαρακτήρες σας για να υποσχεθούν ότι η περιπέτειά σας είναι αληθινή. Ο καλύτερος τρόπος για να γράψετε απλά και καθαρά είναι να ακολουθήσετε αυτόν τον κανόνα: «Δείξε, μη λες».
Αυτό είναι αναπόφευκτο, ειδικά στο έργο. Μη γράφεις σαν σκηνοθέτης. Μην χρησιμοποιείτε φανταχτερή πεζογραφία για εμφανίσεις ή ρυθμίσεις χαρακτήρων. Περιγραφές βιδών: Εστιάστε σε αυτά που λένε και κάνουν οι χαρακτήρες. Αυτό θα κάνει τις πρώτες δέκα σελίδες σας πιο παραγωγικές από οποιαδήποτε ατμοσφαιρική ποίηση. Λάβετε υπόψη ότι θα κριθείτε έντονα όσο καλά κι αν γράψετε το υπόλοιπο έργο, αλλά κανείς δεν θα διαβάσει το υπόλοιπο έργο αν δεν παρουσιάσετε τις αρχές του χωρίς αίγλη. Δεν λαμβάνετε πόντους για να δείξετε δώρα για το λεξιλόγιο ή τη γραμματική σας. Γράψτε αυτές τις πρώτες δέκα σελίδες και λέτε συνεχώς, «Δείξε, μην το λες» ενώ συγκεντρώνεσαι και φυλάττεις τον διάλογο για να βλάψει τον αναγνώστη.
Από ό,τι έχω δει σε σχέση με κείμενα που αφορούν αγώνες ιπποδρομιών, η μη εξοικείωση με το άθλημα προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον για τον εαυτό της, ειδικά όταν παρουσιάζεται στις πρώτες δέκα σελίδες. Πουθενά στο κείμενο δεν πρέπει ο συγγραφέας να το χρησιμοποιεί σαν να μην υπάρχει εναλλακτική και να μην γίνεται ποτέ σχολαστικός.
Στο τελευταίο μέρος της σειράς μας, μια σύνοψη κάνει έναν απολογισμό της διαδικασίας επαναλαμβανόμενης φαντασίας, παρέχει τα πιο βιώσιμα παραδείγματα του μοντέλου σας “Frankenstein” και ανοίγει μια γραμμή επικοινωνίας μεταξύ μας που βοηθά στην παραγωγή του τέλειου αγωνιστικού οχήματος προώθησης ζωνών ποτέ .