Ένα γράμμα ενός πρώην Γερμανού στρατιώτη βοήθησε στην αποκατάσταση του μοναστηριού του Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο, το οποίο είχε καταστραφεί από τους Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μια μέρα του 1996 έφτασε ένα γράμμα από τη Γερμανία από έναν άγνωστο αποστολέα, τον Καρλ Φάμπερ, στο πρώην Μάξιμο της νέας μονής του Αγίου Διονυσίου.
Ο Γερμανός συμφώνησε με τους μοναχούς του μοναστηριού και σίγουρα θα εκπλήσσονταν πολύ αν λάβουν ένα γράμμα από αυτόν.
Μάλιστα, η επιστολή έφερε σκοτεινές μνήμες από την κατάληψη της μονής από τις ναζιστικές δυνάμεις στις 29 Απριλίου 1943.
Παράλληλα, 53 χρόνια μετά, η επιστολή αυτή έφερε ένα μήνυμα ελπίδας στους μοναχούς της μονής του Αγίου Διονυσίου.
Το μοναστήρι καταστράφηκε από τους Ναζί το 1943
Στις 29 Απριλίου 1943, επιλεγμένοι καταδρομείς της Γερμανικής Δύναμης Κατοχής, με έδρα το Littoro, πέρασαν τη νύχτα σκαρφαλώνοντας στον Όλυμπο, κουβαλώντας γαϊδούρια, κουβαλώντας πυρομαχικά ύψους 800 μέτρων (2.624 πόδια) στο κέντρο του βουνού.
Οι Γερμανοί πλησίασαν το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου στην κορυφή της κοιλάδας του Ενιπίου. Αφού έβαλαν γύρω του μεγάλη ποσότητα δυναμίτη, ξεκίνησαν το μοναστήρι.
Δώδεκα μοναχοί κατάφεραν να δραπετεύσουν από το μοναστήρι, διατηρώντας μόνο μία εικόνα του πολιούχου του Αγίου Διονυσίου.
Στη συνέχεια οι μοναχοί κατέφυγαν στο γυναικείο γυναικείο μοναστήρι στους πρόποδες του Ολύμπου, όπου συνελήφθησαν και ανακρίθηκαν από τους Ναζί.
Πρόλογος στην Καταστροφή
Το αρχικό μοναστήρι ιδρύθηκε το 1542. Ένα νέο μοναστήρι ιδρύθηκε περίπου 5 χιλιόμετρα (3 μίλια) βορειοανατολικά της παλιάς, κοντά στην πόλη του Λιτόχωρου, που θεωρείται η πύλη. Το βουνό Όλυμπος.
Η Μονή του Αγίου Διονυσίου είναι Σταυροπηγιακή Μονή, η οποία υπάγεται απευθείας στους Πατριώτες της Κωνσταντινούπολης.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου έγινε στόχος κατοχικών δυνάμεων, οι οποίες φέρεται να λειτουργούσαν το κέντρο ως κέντρο υποστήριξης ομάδων της αντιπολίτευσης στον Όλυμπο.
Μάλιστα, η τοποθεσία του μοναστηριού ήταν ιδανική για την προστασία των ανθελληνικών δυνάμεων. Όπως και στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1821, οι μοναχοί και οι προκάτοχοί τους δραστηριοποιήθηκαν στον αγώνα κατά των Οθωμανών.
Δυστυχώς, το μοναστήρι ήταν τόπος τριήμερης πολιορκίας και πολέμου το 1821, που πυρπολήθηκε και ο Μπριάρ Μεθόδιος απαγχονίστηκε μαζί με δώδεκα μοναχούς.
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Πολέμου (1893-1908), Το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου πήρε και πάλι ενεργό μέρος στη σύγκρουση.
Ανοικοδόμηση του Αγίου Διονυσίου
Μετά την καταστροφή το 1943, οι μοναχοί της μονής κατέφυγαν στο νέο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου, τρία χιλιόμετρα από το χωριό Λιτόχωρο.
Ωστόσο, η αγάπη τους για το παλιό μοναστήρι του Ολύμπου τους ώθησε να το ξαναχτίσουν. Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν αρχιτεκτονικά σχέδια και το παλιό μοναστήρι κατεδαφίστηκε ολοσχερώς, η αναστήλωση αυτή έγινε κυρίως με βάση τις μαρτυρίες των παλαιών λαϊκών και μοναχών.
Αργά αλλά σταθερά ξεκίνησε η ανοικοδόμηση του μοναστηριού, με μόνο τις σκόρπιες μνήμες της πίστης των ανθρώπων που παρευρέθηκαν και πώς ήταν κάποτε.
Η επιστολή ήρθε ως μήνυμα από τον Θεό
Η άφιξη της επιστολής που έγραψε ο Καρλ Φάμπερ το 1996 ήταν σαν ένα μήνυμα από τον Θεό.
Ο Φάμπερ έστειλε μια επίσημη συγγνώμη για την απεχθή πράξη που προκάλεσαν οι Ναζί και έστειλε τέσσερις φωτογραφίες του μοναστηριού που τραβήχτηκαν λίγα λεπτά πριν την πυροδότηση των εκρηκτικών από ένα μέλος της αίρεσης.
Προς το τέλος της ζωής του, ο πρώην Γερμανός στρατιώτης έστειλε φωτογραφίες με την ελπίδα ότι «θα ήταν χρήσιμες για την αναστήλωση του μοναστηριού».
Μάλιστα, οι φωτογραφίες βοήθησαν πολύ και μια ομάδα αρχιτεκτόνων και μηχανικών εκπόνησε ένα σχέδιο αποκατάστασης του μοναστηριού. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για την αναστήλωση της Μονής του Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο.
Συγγνώμη για τη μεγάλη απόσταση
Στην επιστολή, ο πρώην Γερμανός στρατιώτης όχι μόνο ζητά συγγνώμη αλλά δίνει και κάποιες λεπτομέρειες για εκείνη τη σκοτεινή εποχή στον Όλυμπο εκείνη την ημέρα στην ανθρωπότητα.
«Είμαι 21 ετών, στρατιώτης σε μια ομάδα κυνηγών (η κωδική λέξη για τη φατρία του) και κατασκηνώσαμε στο Λιτοσόρο στις 27 Απριλίου 1943. Ένας δικηγόρος από το Αμβούργο, Ελλάδα, μου έστειλε έγχρωμες φωτογραφίες. ερειπωμένο μοναστήρι, έγραψε ο ίδιος», έγραψε.
«Δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω ότι λυπάμαι πολύ που αυτό το μεγάλο και όμορφο μνημείο καταστράφηκε».
Και συνέχισε: «Ήμουν ραδιοπομπός από τη Βιέννη σε έναν διοικητή μονάδας που ήταν καθηγητής. Άκουσα επίσης ότι είπε στον κληρονόμο του να αναλάβει τη διοίκηση γιατί ήθελε να δει το μοναστήρι.
«Πάντα είχα την κάμερα Leica στη βαλίτσα μου και του ζήτησα να με αφήσει να πάω μαζί του. Είχε την καλοσύνη να μου επιτρέψει (το μοναστήρι) να φωτογραφηθώ.
«Τότε σας στέλνω τέσσερις μεγεθυμένες φωτογραφίες που τράβηξα. Από αυτές τις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε μερικά από το πώς έμοιαζε το μοναστήρι. Έπρεπε να κάνω τη φωτογράφισή μου γρήγορα καθώς δεν είχα χρόνο. Ίσως αυτές οι φωτογραφίες είναι χρήσιμες για την ανακαίνιση του μοναστηριού.
“Ευχαριστώ πολύ. Εύχομαι υγεία και ειρήνη σε όλους μας στη γη για να μην καταστραφούν μοναστήρια”.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”