Ανάμεσα στις κληρονομικές επιχειρήσεις που τιμήθηκαν στο Cambridge: The Greek Corner, μια γευστική αυθεντικότητα εδώ και 35 χρόνια

Ο Γεώργιος Μπουρρίτος και ο μεγαλύτερος αδελφός του Θέμης μαγειρεύουν μαζί για πάνω από 35 χρόνια, σερβίροντας μερικά από τα καλύτερα ελληνικά φαγητά της περιοχής στα δύο εστιατόριά τους, το Cambridge's Greek Corner και το The Arlington Restaurant & Diner. Πολύς χρόνος για μάχες σε στυλ αδελφού, σωστά; «Όχι μεγάλοι καβγάδες, απλώς διαφωνίες», λέει ο Γεώργιος, προσθέτοντας κλείνοντας το μάτι: «Ξέρετε, συμβαίνουν πράγματα».

Τα αδέρφια ήταν μεταξύ των 18 ιδιοκτητών που τιμήθηκαν πρόσφατα από την πόλη του Κέμπριτζ στο πλαίσιο του προγράμματος Legacy Business Award, τιμώντας καταστήματα που λειτουργούν για περισσότερα από 25 συναπτά έτη.

Το Greek Corner άνοιξε το 1989 με μικρότερο αποτύπωμα, αλλά στην ίδια τοποθεσία στο North Cambridge όπου κατοικεί σήμερα Λεωφόρος Μασαχουσέτης 2366. Ο Θέμης έφτασε πρώτος και τράβηξε το Κέμπριτζ επειδή ήταν κοντά στο σπίτι του στο Γουότερταουν. «Μου άρεσε γιατί ήταν τόσο ποικιλόμορφο», εξηγεί. Ο ιστότοπος ήταν γεμάτος από ηλικιωμένους Κανταβριτζιανούς καθώς και νεότερα ζευγάρια με περιορισμένους προϋπολογισμούς. Τα μπαρ της γειτονιάς γέμισαν τις βιτρίνες. Ο τσαγκάρης και το δισκοπωλείο ήταν κοντά. Το πιο σημαντικό, δεν υπήρχαν καλά ελληνικά εστιατόρια.

Οι επιχειρήσεις ήταν αργές στην αρχή. “Δεν ξέρω αν θυμάστε, αλλά το '89, το '90, το '91 ήταν πραγματικά δύσκολα χρόνια για όλους εδώ, ξέρετε; Οι άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους. Έρχονταν εδώ και έλεγαν ότι θα μας λείψετε Φεύγουμε για άλλη πολιτεία».

Άλλαξε την τύχη της γράφοντας ένα άρθρο στη στήλη «Cheap Eats» στη Boston Globe εκείνη τη χρονιά. «Ήμουν στο Μόντρεαλ στο δικό μου εστιατόριο όταν ο αδερφός μου τηλεφώνησε λέγοντας ότι η εφημερίδα θα έγραφε γι' αυτόν και χρειαζόταν επιπλέον βοήθεια», θυμάται ο Γεώργιος.

«Θυμάμαι ότι ήταν Πέμπτη και είδα δύο μεγάλες σειρές εκατοντάδων ανθρώπων έξω», τρεις φορές μεγαλύτερη από τη χωρητικότητα της αίθουσας 30 θέσεων. Η είδηση ​​εξαπλώθηκε και όλο και περισσότεροι επισκέπτες έρχονταν και επέστρεφαν. Αυτό που προοριζόταν να είναι μια προσωρινή επίσκεψη γρήγορα μετατράπηκε σε δουλειά πλήρους απασχόλησης για τον υπάκουο μικρότερο αδερφό.

Παρά το όνομά του, το εστιατόριο εκείνη την εποχή σέρβιρε τυπικά αμερικάνικα πιάτα – τηγανίτες, μπιφτέκια, πατάτες και παρόμοια – καθώς και τα ελληνικά πιάτα που τα αδέρφια έμαθαν να φτιάχνουν από τη μητέρα τους. «Οι αρχαίοι αγαπούσαν το αμερικανικό φαγητό», θυμάται ο Θέμης. “Δεν ξέρουν ελληνικό φαγητό.”

«Είμαστε ανοιχτά για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό», προσθέτει ο Γεώργιος. «Το πρωινό ήταν το καλύτερο. Αλλά δεν μου αρέσει το πρωινό… πολύ νωρίς. Θέλω να ξυπνάω περίπου στις 8 ή 9, και όταν παίρνετε πρωινό, πρέπει να ξυπνάτε στις 5. Τρία γεύματα την ημέρα σημαίνουν επίσης 12ωρη εργάσιμη ημέρα για τα αδέρφια – περισσότερα από όσα μπορούν να αντέξουν. Προς μεγάλη ανακούφιση του Γεωργίου, περιόρισαν μόνο το μεσημεριανό γεύμα και το δείπνο και επικεντρώθηκαν αποκλειστικά στα φαγητά που γνώριζαν καλά από τις ρίζες τους στη Σπάρτη της Ελλάδας.

Με τα χρόνια, το Greek Corner μεγάλωσε, ανοίγοντας ένα μικρό κατάστημα στην πλατεία Χάρβαρντ για 13 χρόνια πριν το πουλήσει και υπερδιπλασιάσει την παρουσία του στο North Cambridge. Στην πορεία, το εστιατόριο κέρδισε βραβεία όπως το “Best of Boston” το 2018 και έγινε αντικείμενο λαμπερών κριτικών από τοπικές εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένων των Phoenix και Cambridge Chronicle. Ο Tip O'Neill, πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ και κάτοικος του Βόρειου Κέμπριτζ, ήταν θαυμαστής και σταματούσε για την αγαπημένη του σούπα λεμονιού τα βράδια αφού συνομιλούσε με τους ψηφοφόρους σε κοντινά μπαρ.

Ο Guy Fieri, οικοδεσπότης της δημοφιλούς εκπομπής “Diners, Drive-Ins and Dives”, έχει αναφερθεί στο εστιατόριο δύο φορές, πρώτα το 2010 και ξανά πέντε χρόνια αργότερα. «Έπρεπε να κλείσουμε το μαγαζί για δύο μέρες», θυμάται ο Γεώργιος. «Την πρώτη μέρα που μαγειρεύαμε με το συνεργείο του, ήταν πολύ διασκεδαστικό – και στο τέλος, ήταν τόσο όμορφο όταν είδαμε την παράσταση Η μητέρα των δύο ανδρών επισκέφτηκε το χώρο πολλές φορές πριν από το θάνατό της, και κάθε φορά παρακολουθούσε προσεκτικά τι έβγαινε από την κουζίνα ΟΧΙ καλα.' Πρέπει να το κάνεις καλύτερο», γελάει η Gorgeous ήξεραν ότι ήταν περήφανη περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Η οικογένεια παραμένει στην καρδιά των εστιατορίων. Τα παιδιά και των δύο ανδρών έχουν δουλέψει στο ένα ή και στα δύο και η μεγάλη οικογένεια των ελληνικών burritos – που ζει στην περιοχή ή επισκέπτεται, έχοντας ακούσει για την αυθεντικότητα του ναύλου – τα κρατάει επίσης, τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά. «Επειδή είμαστε εδώ τόσο καιρό, πολλοί άνθρωποι μας ξέρουν, έτσι, όταν συναντούν κάποιους από… [my hometown of] «Στη Σπάρτη, τους λένε ότι οι αδερφοί Burrito έχουν το ελληνικό εστιατόριο και έρχονται εδώ και λένε, «Ε, σε βρήκαμε!»».

Υπάρχουν λεγεώνες άλλων πιστών πελατών, όπως η κυρία που έφτασε νωρίς πέντε ή έξι ημέρες την εβδομάδα τα τελευταία 20 χρόνια. «Τρώει το ίδιο πράγμα: κοτόπουλο», λέει ο Γεώργιος κοιτάζοντας το ρολόι του. “Τι ώρα; Σε 20 ή 25 λεπτά θα είναι εδώ. Της λέω συνέχεια. Λέω, “Ανοίγουμε στις 11” και μου λέει, “Δεν πειράζει.” Και μαζί με αυτό, είναι έτοιμος για άλλη μια φορά. πολυάσχολη μέρα.